Interpretacja indywidualna z dnia 6 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4014.107.2023.1.PB

W zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 4 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

R. C. B. (dalej: „Wnioskodawca”) jest obywatelem Hiszpanii, jest zameldowany na pobyt czasowy w K. (od 1 października 2020 r. do 1 października 2025 r.) i jako osoba fizyczna posiada ustalone miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencja podatkowa) w Polsce. Wnioskodawca zawarł 22 sierpnia 2022 r. w A., tj. poza granicami Polski, ze swoją matką – C. B. P. (dalej: Pożyczkodawca) umowę pożyczki (Contrato de préstamo entre particulares; dalej: „Umowa pożyczki”) na zakup mieszkania w K. przy ul. (…). Przedmiotem pożyczki były środki pieniężne w wysokości 52.000 EUR (słownie: pięćdziesiąt dwa tysiące euro), należące do Pożyczkodawcy, które w chwili jej zawarcia znajdowały się na rachunku bankowym należącym do Pożyczkodawcy mającym siedzibę poza terytorium Polski, tj. w Hiszpanii. W wykonaniu Umowy pożyczki środki pieniężne będące przedmiotem pożyczki zostały przekazane w jednej transzy 27 września 2022 r. przez Pożyczkodawcę ze swojego rachunku bankowego w banku mającym siedzibę w Hiszpanii, bezpośrednio na rachunek bankowy należący do Wnioskodawcy prowadzony w walucie EUR przez (…) z siedzibą w W. – bankiem założonym i licencjonowanym w Republice Litewskiej, zarejestrowanym pod numerem spółki (…), działającym na podstawie litewskiej Ustawy o płatnościach Republiki Litewskiej. Następnie Wnioskodawca dokonał przelewu ww. środków pieniężnych (52.000 EUR) z należącego do niego rachunku bankowego prowadzonego w walucie EUR przez (…) na należący do niego rachunek bankowy prowadzony w walucie PLN w (…) z siedzibą w K.

Pytanie

Czy pożyczka udzielona przez Pożyczkodawcę na rzecz Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC)?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, pożyczka udzielona przez Pożyczkodawcę na rzecz Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o p.c.c. podatkowi od czynności cywilnoprawnych (dalej: „p.c.c.”) podlegają m.in. umowy pożyczki pieniędzy. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że w myśl art. 1 ust. 4 ustawy o p.c.c., czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5 (przy czym przepisy te dotyczą umowy zamiany oraz umowy spółki, a zatem pozostają bez znaczenia w przedmiotowym wypadku – dod. Wnioskodawca), jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z treści powołanego przepisu wynika, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie maja miejsce zamieszkania strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając powyższe na uwadze, w opinii Wnioskodawcy opisana umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o p.c.c., gdyż środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki w chwili jej zawarcia (oraz w chwili przekazania) znajdowały się na rachunku bankowym Pożyczkodawcy prowadzonym przez bank nieposiadający siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (w Hiszpanii).

Biorąc pod uwagę okoliczności wskazane w stanie faktycznym sprawy, tj.:

1) fakt, że umowa w zakresie Pożyczki została zawarta w A., tj. na terytorium Hiszpanii, czyli poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz;

2) fakt, iż przedmiot Pożyczki, tj. środki pieniężne, których dotyczy, znajdowały się w chwili zawarcia umowy (oraz znajdowały się w chwili poprzedzającej przekazanie środków) na rachunku bankowym Pożyczkodawcy prowadzonym przez bank, nieposiadający siedziby na terytorium Polski,

-w ocenie Wnioskodawcy Pożyczka nie powinna podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Powyższe stanowisko potwierdzane jest również przez organy podatkowe, np.:

1) w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 grudnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.187.2019.3.PB, w której organ uznał za prawidłowe następujące stanowisko wnioskodawcy: „(...) dla powstania obowiązku podatkowego z tym przypadku nie będzie miało znaczenia: czy w następstwie umowy pożyczki zawartej uprzednio w Belgii, pieniądze będące jej przedmiotem zostaną przelane na rachunek bankowy prowadzony przez bank/oddział banku mający siedzibę za granica czy tez mający siedzibę w Polsce. Decydujące znaczenie będzie miało natomiast miejsce zawarcia umowy - jeżeli umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Polski - obowiązek podatkowy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych dla pożyczkobiorcy nie powstanie.”

2) w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 sierpnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.121.2018.1.PB, gdzie organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym: „zawarta przez niego (wnioskodawcę - dod. Wnioskodawcy) i Pożyczkodawcę umowa pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki w chwili jej zawarcia znajdowały się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”

W ocenie Wnioskodawcy z treści art. 1 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy wynika, iż podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają czynności, których przedmiotem są rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, Pożyczka udzielona przez Pożyczkodawcę na rzecz Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 170 ze zm.):

Podatkowi podlegają: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:

Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – kwota lub wartość pożyczki albo depozytu, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Stawki podatku wynoszą od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego – 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy:

Czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

 1) rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

 2) rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z treści powołanego przepisu wynika, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą, ale nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, i czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jest Pan obywatelem Hiszpanii, zameldowanym na pobyt czasowy w K. (od 1 października 2020 r. do 1 października 2025 r.) i jako osoba fizyczna posiada Pan ustalone miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencja podatkowa) w Polsce. Zawarł Pan 22 sierpnia 2022 r. w A., tj. poza granicami Polski, ze swoja matką – Pożyczkodawcą umowę pożyczki na zakup mieszkania w K. Przedmiotem pożyczki były środki pieniężne w wysokości 52.000 EUR, należące do Pożyczkodawcy, które w chwili jej zawarcia znajdowały się na rachunku bankowym należącym do Pożyczkodawcy mającym siedzibę poza terytorium Polski, tj. w Hiszpanii. W wykonaniu Umowy pożyczki środki pieniężne będące przedmiotem pożyczki zostały przekazane w jednej transzy 27 września 2022 r. przez Pożyczkodawcę ze swojego rachunku bankowego w banku mającym siedzibę w Hiszpanii, bezpośrednio na rachunek bankowy należący do Pana prowadzony w walucie EUR przez (…) z siedzibą w W. – bankiem założonym i licencjonowanym w Republice Litewskiej. Następnie dokonał Pan przelewu ww. środków pieniężnych z należącego do Pana rachunku bankowego prowadzonego w walucie EUR przez (…) na należący do Pana rachunek bankowy prowadzony w walucie PLN w (…) z siedzibą w K.

Pana zdaniem, Pożyczka udzielona przez Pożyczkodawcę na Pana rzecz nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z takim stanowiskiem należy się zgodzić.

Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że umowa pożyczki została zawarta poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, tj. w Hiszpanii. Środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki, w momencie zawarcia umowy pożyczki (tj. 22 sierpnia 2022 r.) również znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem zawarta umowa pożyczki nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).