Interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.274.2023.3.KW

W zakresie skorzystania z ulgi na ekspansję.

Interpretacja indywidualna  

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie skorzystania z ulgi na ekspansję jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca będzie mógł dokonać rozliczenia wydatków poniesionych po dniu 1 stycznia 2022 na nabycie form szklarskich - z uwzględnieniem limitu w wysokości 1.000.000,00 złotych w roku podatkowym - jako kosztów poniesionych w celu zwiększenia sprzedaży produktów to jest kosztów dostosowania wytworzonych opakowań szklanych do wymagań kontrahentów, w tym przyszłych kontrahentów, zarówno z kraju jak i zza granicy, w wyniku czego doszło do zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych produktów w ramach ulgi określonej w art. 18eb ustawy o CIT tzw. „ulgi na ekspansję” bądź „ulgi pro-wzrostowej”, wprowadzonej Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. poz. 2105 ze zm. zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 3 Ustawy o CIT ?

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 28 czerwca 2023 r. (data wpływu 28 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawcą jest A spółka akcyjna z siedzibą w (…) - dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „A” będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka należy do międzynarodowej grupy B Group z siedzibą w Republice Włoskiej. Obecnie Spółka zatrudnia (...) pracowników.

Przedmiotem przeważającej działalności A jest produkcja szkła gospodarczego (PKD: 23.13.Z) bezbarwnego bądź zdobionego, co potwierdza przedmiot działalności ujawniony w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Proces produkcji opakowań szklanych polega na sporządzeniu mieszaniny surowcowej tzw. zestawu szklarskiego, jego wymieszaniu i dostarczeniu do pieca szklarskiego. Wynikiem procesu topienia w piecu jest płynna masa szklana, która przez tzw. zasilacze kierowana jest do maszyn formujących, podlegając schładzaniu do temperatury formowania, umożliwiając porcjowanie w „krople” z których w pierwszym etapie powstają tzw. bańki, które przenoszone są do form szklarskich, w których uzyskują ostateczny kształt opakowania (np. butelka, słoik), podlegają schłodzeniu poniżej temperatury deformacji, następnie są odprężane przez powolne studzenie w celu eliminacji naprężenia termicznego, i mogą być uszlachetniane na gorąco poprzez nanoszenie odpowiednich tlenków w celu poprawy właściwości, bądź na zimno poprzez modyfikację. Produkowane przez A - w opisany wyżej sposób - opakowania na produkty spożywcze, kosmetyki, wyroby perfumeryjne, mogą podlegać zdobieniu z wykorzystaniem własnych linii produkcyjnych, bądź jeśli przemawiają za tym przesłanki technologiczne bądź ekonomiczne, przez wyspecjalizowanych podwykonawców, a następnie kierowane są do sprzedaży. A świadczy również usługi zdobienia i sortowania opakowań szklanych na zlecenie.

Spółka po 31 grudnia 2022 nabyła i przyjęła do ewidencji środków trwałych szereg nowych form szklarskich do produkcji opakowań szklanych - dalej: „formy”, używanych do wytwarzania opakowań nigdy wcześniej nie produkowanych, ani nigdy wcześniej nie oferowanych klientom i potencjalnym klientom A, np. co do kształtu, zamknięcia lub pojemności.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Ad. 1. Spółka zamierza skorzystać ze zwolnienia w oparciu o art. 18eb ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. - dalej: u.p.d.o.p., z uwagi na osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych.

Dla uniknięcia jakichkolwiek wątpliwości, Spółka potwierdza, że wniosek nie dotyczy niżej wskazanych przesłanek, jako nie znajdujące zastosowania tak dla osnowy wniosku, opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) we wszystkich aspektach w tym także co do stanowiska podatnika z uwzględnieniem i przywołaniem mających zastosowanie w tym zakresie przepisów u.p.d.o.p. - dalej: przesłanki irrelewantne dla sprawy:

a)zwiększenia przychodu ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów,

c)osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju?

Jednocześnie Spółka informuje - z ostrożności procesowej - że w okresie objętym wnioskiem uległy zwiększeniu przychody ze sprzedaży produktów, w tym nieoferowanych w danym kraju, które jednak - jak wyżej zaznaczono - są irrelewantne dla sprawy, podatnik w odniesieniu do ww. nie zamierza korzystać z ulgi na ekspansję.

Ad. 2 Wskazane w opisie stanu faktycznego wydatki należy przypisać wyłącznie do źródła przychodu ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, produkowanych na zamówienie kontrahentów, nie będących modyfikacja już oferowanych produktów i zgodnie ze specyfikacją przedstawiona przez kontrahentów.

Dla uniknięcia jakichkolwiek wątpliwości, Spółka potwierdza, że wniosek nie dotyczy zwiększenia przychodu ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia kosztów - poniesionych - w celu - zwiększenia - przychodów, ani - też osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Ad. 3 Wniosek dotyczy przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, a z tzw. „ulgi na ekspansję” Spółka zamierza skorzystać tylko w stosunku do uzyskiwanych przychodów z działalności produkcyjnej (operacyjnej) to jest działalności wnioskodawcy, jako huty szkła. Celem uniknięcia wątpliwości, Spółka informuje, że nie nabywa gotowych produktów od innych podmiotów, a wytwarza je fizycznie w (…), począwszy od wytopu szkła w piecu szklarskim do wytworzenia opakowań w procesie mineralogicznym, z ewentualnym zdobieniem, będąc dla nich faktycznym producentem. W tym zakresie Wnioskodawca ogranicza osnowę wniosku, jak również opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wyłącznie do produkowanych we własnym zakresie opakowań szklanych niezdobionych jak i opakowań zdobionych wyłącznie we własnym zakresie t.j. na własnych liniach technologicznych i przez pracowników własnych oraz pracowników agencji pracy tymczasowej (stanowiących mniej niż 8% ogółu zatrudnionych) - dalej: ograniczenie osnowy wniosku.

Ad. 4. Wnioskodawca nie jest podmiotem korzystającym ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1670 oraz z 2021 r. poz. 2105), ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej w strefie ekonomicznej, nie są to również dochody z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1752 oraz z 2021 r. poz. 2105), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu.

Ad. 5. Koszty, o których mowa we wniosku dotyczące form szklarskich poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, z zastrzeżeniem co do dokonywanych odpisów amortyzacyjnych, w szczególności, ale nie wyłącznie na podstawie art. 16a ust. 1, art. 16f, art. 16g, art. 16h (liniowa), art. 16i, art. 16j, u.p.d.o.p.

Ad. 6. Spółka produkuje wyroby (szkło gospodarcze) samodzielnie przy udziale podmiotów trzecich, jeśli przemawiają za tym przesłanki technologiczne bądź ekonomiczne - wyłącznie w zakresie zdobienia.

Niezależnie Spółka informuje, że 70% produktów Spółki sprzedawanych jest bez zdobienia, a z pozostałych 30%, kolejne 30% jest zdobione przez podmioty zewnętrze, w związku z wyżej opisanym ograniczeniem osnowy wniosku (odpowiedź na punkt 3) ta ostatnia okoliczność (zdobienie przez podmioty zewnętrzne) winna zostać uznana, za kolejną przesłankę irrelewantną dla sprawy, co oznacza, że Wnioskodawca nie zamierza korzystać z ulgi na ekspansję dla produktów, które będą zdobione przez podmioty inne niż Wnioskodawca. Spółka wnosi o uwzględnienie ograniczenia osnowy wniosku (w świetle wyjaśnień do punktu 3 wezwania).

Ad. 7 Spółka zajmuje się sprzedażą wyrobów (szkła gospodarczego) wyprodukowanych przez siebie lub przy udziale podmiotu trzeciego. W tym zakresie wnosi o uwzględnienie ograniczenia osnowy wniosku w świetle wyjaśnień do punktu 3 i 6.

Dla uniknięcia wątpliwości, Spółka informuje, że wniosek dotyczy przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, a z tzw. „ulgi na ekspansję” Spółka zamierza skorzystać tylko w stosunku do uzyskiwanych przychodów z działalności produkcyjnej (operacyjnej) to jest działalności wnioskodawcy, jako huty szkła, począwszy od wytopu szkła w piecu szklarskim do wytworzenia opakowań w procesie mineralogicznym, przy wykorzystaniu form szklarskich, będąc dla nich faktycznym (fizycznym) producentem, z uwzględnieniem produkowanych we własnym zakresie opakowań szklanych niezdobionych jak i opakowań zdobionych wyłącznie we własnym zakresie t.j. na własnych liniach technologicznych i przez własnych pracowników oraz pracowników agencji pracy tymczasowej (stanowiących mniej niż 8% ogółu zatrudnionych).

Ad. 8. Ponoszone przez Spółkę wydatki będące przedmiotem wniosku dotyczą jedynie sprzedaży wyrobów wyprodukowanych przez wnioskodawcę we własnym zakresie to jest opakowań szklanych niezdobionych jak i opakowań zdobionych wyłącznie we własnym zakresie t.j. na własnych liniach technologicznych i przez pracowników własnych oraz pracowników agencji pracy tymczasowej (stanowiących mniej niż 8% ogółu zatrudnionych).

Ad. 9 W związku z odpowiedzią na punkt 1 wezwania wniosek dotyczy osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych.

Z ostrożności procesowej Spółka wyjaśnia, że wniosek nie dotyczy zwiększenia przychodu ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia kosztów - poniesionych - w celu - zwiększenia - przychodów, ani - też osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju, które dla jasności zostały również podwójnie przekreślone.

Ad. 10. Dochód ze sprzedaży produktów wyprodukowanych przez Spółkę w stosunku, do którego Spółka chce zastosować tzw. „ulgę na ekspansję”, opodatkowany jest w Polsce.

Zgodnie z przesłaną wcześniej DKIS informacją z Rejestru Przedsiębiorców, Spółka jest spółką akcyjną posiadającą siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która tym samym podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na to, czy zostały one osiągnięte na terytorium RP, czy też poza jej granicami. Na mocy art. 3 ust. 1 u.p.d.o.p. „Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania”. Powyższe okoliczności mają zastosowanie z mocy prawa. Zgodnie z żądaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej opartym na obowiązujących przepisach, Spółka składa przedmiotowe oświadczenie.

Ad. 11. Zbycia produktów, o których mowa we wniosku (szkło gospodarcze niezdobione i zdobione wyłącznie we własnym zakresie) Spółka dokonuje do podmiotu / podmiotów niebędącego / niebędących podmiotem / podmiotami powiązanym / i w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. - dalej zbiorczo: nabywca, kontrahent lub klient.

Ad. 12. Proces dostosowania wytworzonych opakowań szklanych do wymagań kontrahentów, rozpoczyna się od wskazania przez nabywców / kontrahentów, klientów, typu opakowania (np. butelka, słoik), wielkości tego opakowania, kształtu opakowania, pojemności opakowania, jakości, i ewentualnie nadruków, które są następnie wytwarzane w procesie mineralogicznym zgodnie z zamówieniem i oczekiwaniami konkretnego kontrahenta (klienta, nabywcę) na jego zlecenie, zgodnie z jego zamówieniem. Wniosek dotyczy kosztów poniesionych w związku z przygotowaniem i zleceniem wykonania form szklarskich do wykonania opakowań, jakich oczekuje klient. Z tego względu wyłączona jest okoliczność, gdy klient nie zgadza się z zaproponowanym przez Spółkę opakowaniem przygotowanym zgodnie z posiadaną wcześniej formą szklarską, ponieważ formy szklarskie, są przygotowywane i nabywane pod potrzeby i według zindywidualizowanych oczekiwań klienta. Ponieważ opakowania produkowane są na zamówienie, tym samym koszty te nie zostały poniesione dodatkowo w związku ze zgłoszonymi do wyprodukowanych opakowań zastrzeżeniami klienta a tym samym będą to zatem koszty wyprodukowania opakowań klienta i nie będą to koszty wynikające z dokonanych zmian tak, aby wyprodukowane opakowania spełniały warunki stawiane przez klientów, w szczególności, ale nie wyłącznie nie są to koszty poniesione w związku z przygotowaniem i zleceniem wykonania form szklarskich do wykonania opakowania wielkości jakiej oczekuje klient w przypadku, gdy nie zgadza się on z zaproponowanym przez Spółkę opakowaniem przygotowanym zgodnie z posiadaną formą.

Pytanie

Czy Wnioskodawca będzie mógł dokonać rozliczenia wydatków poniesionych po dniu 1 stycznia 2022 na nabycie form szklarskich, - z uwzględnieniem limitu w wysokości 1.000.000,00 złotych w roku podatkowym - jako kosztów poniesionych w celu zwiększenia sprzedaży produktów to jest kosztów dostosowania wytworzonych opakowań szklanych do wymagań kontrahentów, w tym przyszłych kontrahentów, zarówno z kraju jak i zza granicy, w wyniku czego doszło do zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych produktów w ramach ulgi określonej w art. 18eb ustawy o CIT tzw. „ulgi na ekspansję” bądź „ulgi pro-wzrostowej”, wprowadzonej Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. poz. 2105 ze zm. zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 3 Ustawy o CIT ?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy poniesione przez Niego po dniu 1 stycznia 2022 wydatki, na nabycie form szklarskich, w celu dostosowania opakowań szklanych (produktów) do wymagań kontrahentów, w tym przyszłych kontrahentów, zarówno z kraju jak i zza granicy, w wyniku czego doszło do zwiększenia sprzedaży nowych produktów przy uwzględnieniu normy niżej wskazanej, objęte są ulgą określoną w art. 18eb z uwzględnieniem art. 18eb ust. 7 pkt 3 Ustawy o CIT, co uprawnia Spółkę do zaliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 15 ust.1 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.) - dalej „Ustawa CIT”, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z powyższym, za koszty uzyskania przychodów uznaje się zatem wydatki spełniające łącznie następujące warunki:

1.zostały poniesione przez podatnika,

2.są definitywne (rzeczywiste),

3.pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4.zostały poniesione w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła, lub mogą mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5.zostały właściwie udokumentowane,

6.nie zostały wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych (art. 16 ust. 1 Ustawy CIT).

Wydatki na Formy zostały poniesione przez Wnioskodawcę, mają charakter definitywny (zostały pokryte z zasobów majątkowych Wnioskodawcy i nie zostały mu zwrócone w jakiejkolwiek formie) oraz zostały należycie udokumentowane.

Wskazać przy tym należy, iż wydatki na Formy nie zostały wskazane w katalogu wydatków, które nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT). Najistotniejsze znaczenie dla kwalifikacji wydatku do kosztów uzyskania przychodów ma charakter ponoszonego wydatku - poniesienie wydatku w związku z działalnością gospodarczą w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Konieczne jest wykazanie związku przyczynowego pomiędzy czynionymi wydatkami, a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów bądź nie dopuszczeniem do utraty źródła przychodów.

 W świetle koncepcji związku przyczynowego, koszty uzyskania przychodów stanowią wydatki podatnika, których poniesienie może chociażby potencjalnie wpływać na powstanie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem dążenia do uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła, a nie rezultatu, jaki przyniosły w postaci konkretnego przychodu. Za koszty uzyskania przychodów należy zatem uważać takie wydatki, których poniesienie przez podatnika było spowodowane racjonalnym dążeniem i obiektywną możliwością osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia tego źródła i które nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania jest uzasadnione.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Zauważyć należy, że ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).

Podatnik będzie mógł zatem odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

• zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub
• osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub
• osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Zgodnie z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 18eb ust. 5 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 6 tej ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT:

W myśl art. 18eb ust. 9 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18eb ust. 10 ustawy o CIT:

Projektowana ulga skierowana jest do podatników, u których w następstwie poniesienia określonych wydatków (m.in. związanych z uczestnictwem w targach, na których prezentowane są produkty, działaniami promocyjnymi, a także przygotowaniem koniecznej dokumentacji), doszło do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów ze sprzedaży produktów wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych.

Mogą oni odliczyć takie koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi wykażą stosowny wzrost przychodów ze sprzedaży ww. produktów w okresie choćby w jednym z 2 lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia tych przychodów (dokonano odliczenia).

Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej omawiany art. 18eb ustawy o CIT (druk 1532), proponowana ulga skierowana jest zarówno do przedsiębiorców osób fizycznych, jak i do osób prawnych. Zakłada odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków, będących kosztami podatkowymi w rozumieniu ustawy, poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów (w tym nieoferowanych dotychczas przez podatnika do sprzedaży), jak również związanych z osiągnięciem takich przychodów w przypadku produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju (rynku zbytu).

Wskazać należy, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w powyższym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.

Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

W odniesieniu do wątpliwości Spółki dotyczących ustalenia czy Spółka będzie mogła dokonać rozliczenia wydatków poniesionych po dniu 1 stycznia 2022 na nabycie form szklarskich, - z uwzględnieniem limitu w wysokości 1.000.000,00 złotych w roku podatkowym - jako kosztów poniesionych w celu zwiększenia sprzedaży produktów to jest kosztów dostosowania wytworzonych opakowań szklanych do wymagań kontrahentów, w tym przyszłych kontrahentów, zarówno z kraju jak i zza granicy (o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT), w wyniku czego doszło do zwiększenia przychodów ze sprzedaży nowych produktów w ramach ulgi określonej w art. 18eb ustawy o CIT należy jeszcze raz wskazać, że:

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Z powyższego wynika, że podatnik będzie mógł odliczyć wskazane koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia), osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych.

Ustawodawca nie dokonał na potrzeby ulgi określonej w art. 18eb ustawy o CIT zdefiniowania – występującego w ust. 4 – pojęcia „produktów dotychczas nieoferowanych”. Definicją objęto jedynie pojęcie „produktów” jako rzeczy wytworzonych przez podatnika, przy czym pojęcie „rzeczy” należy odnieść do definicji zawartej w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), tj. art. 45, w świetle, którego:

Z kolei zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego (https://sjp.pl) „oferować” to przedkładać ofertę, proponować jakiś produkt, usługę lub pomoc. Przyjmując wykładnię językową za „produkt dotychczas nieoferowany” należy uznać rzecz (przedmiot materialny) wytworzoną przez podatnika, której nie miał dotychczas w swojej ofercie, nie proponował dotychczas jej sprzedaży.

Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej omawiany art. 18eb ustawy o CIT (druk 1532) proponowana ulga skierowana jest zarówno do przedsiębiorców osób fizycznych, jak i do osób prawnych. Zakłada odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków, będących kosztami podatkowymi w rozumieniu ustawy, poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów (w tym nieoferowanych dotychczas przez podatnika do sprzedaży), jak również związanych z osiągnięciem takich przychodów w przypadku produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju (rynku zbytu).

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego wskazać należy, że z tzw. „ulgi na ekspansję”, o której mowa w przepisach art. 18eb ustawy o CIT, mogą skorzystać podatnicy, którzy wytworzyli produkty w ramach swojej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT przez „produkty” rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Wsparciem w ramach ulgi, w świetle art. 18eb ust. 3 ustawy o CIT wymienionych regulacji objęte zostało odpłatne zbycie produktów wytworzonych przez podatnika, do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Jednakże z prawa do ulgi na ekspansję pozbawieni są podatnicy, którzy w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa wytwarzają określone produkty, jednak dokonują tego działając na zlecenie innego podmiotu a produkcja odbywa się według określonego przez zamawiającego wzoru. Z ulgi na ekspansję nie mogą skorzystać więc podatnicy, którzy co prawda wytwarzają określone produkty jednak produkty te nie zasilają ich oferty. W przedstawionych okolicznościach przedsiębiorca stojący za wyprodukowaniem danego produktu nie wprowadza go na rynek, nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich, nie ciąży na nim ryzyko ekonomiczne związane z wynikami sprzedaży tego dobra. W tym kontekście jego działalność ma charakter wyłącznie techniczny i w żaden sposób nie służy zdobywaniu bądź rozszerzaniu rynków zbytu. Tym samym nie koresponduje z założeniami, którymi kierował się ustawodawca wprowadzając do systemu preferencję podatkową w postaci ulgi na ekspansję.

W złożonym wniosku jednoznacznie Państwo wskazali, że:

• wskazane w opisie stanu faktycznego wydatki należy przypisać wyłącznie do źródła przychodu ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, produkowanych na zamówienie kontrahentów, nie będących modyfikacją już oferowanych produktów i zgodnie ze specyfikacją przedstawioną przez kontrahentów,
• proces dostosowania wytworzonych opakowań szklanych do wymagań kontrahentów, rozpoczyna się od wskazania przez nabywców / kontrahentów, klientów, typu opakowania (np. butelka, słoik), wielkości tego opakowania, kształtu opakowania, pojemności opakowania, jakości, i ewentualnie nadruków, które są następnie wytwarzane w procesie mineralogicznym zgodnie z zamówieniem i oczekiwaniami konkretnego kontrahenta (klienta, nabywcę) na jego zlecenie, zgodnie z jego zamówieniem. Wniosek dotyczy kosztów poniesionych w związku z przygotowaniem i zleceniem wykonania form szklarskich do wykonania opakowań, jakich oczekuje klient,
• formy szklarskie, są przygotowywane i nabywane pod potrzeby i według zindywidualizowanych oczekiwań klienta,
• będą to zatem koszty wyprodukowania opakowań klienta i nie będą to koszty wynikające z dokonanych zmian tak, aby wyprodukowane opakowania spełniały warunki stawiane przez klientów.

Tym samym należy stwierdzić, że w stosunku do produktów wyprodukowanych na zamówienie kontrahentów Spółka nie wprowadza ich na rynek, nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich, nie ciążą na niej ryzyka ekonomiczne związane z wynikami sprzedaży tych dóbr.

W związku z powyższym, nie można uznać, że wytworzone przez Państwa opakowania na zamówienie kontrahentów mieszczą się w definicji produktu, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT.

Ponadto należy jeszcze raz podkreślić, że zgodnie z art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z produkcją szkła gospodarczego tj. produkcją opakowań szklanych na produkty spożywcze, kosmetyki, wyroby perfumeryjne, których Spółka jest samodzielnym twórcą i jest to dla niej towar handlowy nie zaś opakowanie, w którym inny produkt Spółki jest sprzedawany.

Natomiast aby móc skorzystać z wydatków, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 3 tj. dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów, Spółka musiałaby wytwarzać produkt (inny niż wytwarza obecnie, np. krem) który by sprzedawała w opakowaniach również wytwarzanych samodzielnie (produkcja masowa), które to opakowania byłyby dostosowywane do poszczególnych wymagań klientów. Wówczas taki wydatek mieściłby się w katalogu ww. wymienionych wydatków art. 18eb ust. 7 pkt 3 ustawy o CIt a wytwarzany produkt (np. krem) w definicji produktu, o którym mowa w art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT.

W opisie stanu faktycznego jak i uzupełnieniu wyraźnie wskazano, że Spółka zamierza skorzystać ze zwolnienia w oparciu o art. 18eb ustawy o CIT z uwagi na osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych. Wskazano również, że proces dostosowania wytworzonych opakowań szklanych do wymagań kontrahentów, rozpoczyna się od wskazania przez nabywców / kontrahentów, klientów, typu opakowania (np. butelka, słoik), wielkości tego opakowania, kształtu opakowania, pojemności opakowania, jakości, i ewentualnie nadruków, które są następnie wytwarzane w procesie mineralogicznym zgodnie z zamówieniem i oczekiwaniami konkretnego kontrahenta na jego zlecenie, zgodnie z jego zamówieniem. Wniosek dotyczy kosztów poniesionych w związku z przygotowaniem i zleceniem wykonania form szklarskich do wykonania opakowań (będących „towarem”), jakich oczekuje klient. Z tego względu wyłączona jest okoliczność, gdy klient nie zgadza się z zaproponowanym przez Spółkę opakowaniem, w którym zapakowany jest wytworzony przez Spółkę inny produkt (towar handlowy). Ponieważ opakowania stanowiące w przedmiotowym wniosku produkt (towar handlowy) produkowane są na zamówienie, tym samym koszty te nie zostały poniesione dodatkowo w związku ze zgłoszonymi do wyprodukowanych opakowań zastrzeżeniami klienta, gdyż będą to koszty wyprodukowania opakowań dla klienta które stanowią produkt Spółki (towar handlowy) i nie będą to koszty wynikające z dokonanych zmian tak, aby wyprodukowane opakowania przeznaczone do pakowania innych produktów Spółki spełniały warunki stawiane przez klientów.

Jeszcze raz należy podkreślić, że ww. opis produkcji jest procesem tworzenia produktu (towaru handlowego/rzeczy) a nie dostosowywania opakowań do produktu (innego).

Reasumując, Spółka nie może dokonać odliczenia wydatków poniesionych po dniu 1 stycznia 2022 na nabycie form szklarskich, - z uwzględnieniem limitu w wysokości 1.000.000,00 złotych w roku podatkowym - jako kosztów poniesionych w celu zwiększenia sprzedaży produktów to jest kosztów dostosowania wytworzonych opakowań szklanych do wymagań kontrahentów, w tym przyszłych kontrahentów, zarówno z kraju jak i zza granicy, zgodnie z art. 18eb ust. 7 pkt 3 Ustawy o CIT, gdyż po pierwsze wytworzenie opakowania na zlecenie klienta nie stanowi produktu w myśl art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT oraz Spółka nie wytwarza opakowań do produktu, które są modyfikowane na zlecenia kontrahenta a jest twórcą/wytwarza towar handlowy- opakowanie szklane, które nie jest opakowaniem dla innych produktów Spółki

Tym samym stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) albo

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.