Interpretacja indywidualna z dnia 4 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.267.2023.3.SR
Ustalenie obowiązku podatkowego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 marca 2023 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismami złożonymi 23 maja 2023 r. oraz 1, 2 i 12 czerwca 2023 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Pani (obywatelka Białorusi) w 2022 r. przebywała na terenie Polski w różnych celach:
·10 stycznia 2022 r.-19 stycznia 2022 r. – leczenie w uzdrowisku,
·4 lutego 2022 r. – delegacja służbowa do Białegostoku od białoruskiej firmy,
·26 lutego 2022 r.-23 kwietnia 2022 r. – delegacja służbowa od białoruskiej firmy, następnie wakacje,
·5 lipca 2022 r.-31 grudnia 2022 r. – przyjechała na podstawie wizy pracowniczej, została zatrudniona na 3/4 etatu, dzieci poszły do szkoły od dnia 1 września.
Opuszczała Pani teren Polski w celach wyjazdu do Unii Europejskiej na wakacje i wyjazdy służbowe – łącznie na 23 dni.
W taki oto sposób przebywała Pani fizycznie na terenie Polski 225 dni, co jest dłużej niż 183 dni w 2022 r. i zgodne z prawem Rzeczypospolitej Polskiej może zostać uznana za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla celów podatkowych osoby fizycznej (art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Jednocześnie rezydentami podatkowymi Republiki Białoruś są osoby fizyczne, które faktycznie przebywały na Białorusi w roku kalendarzowym dłużej niż 183 dni, a do czasu faktycznego pobytu na Białorusi zalicza się czas bezpośredniego pobytu osoby fizycznej na Białorusi, jak również czas, w którym ta osoba opuszczała Białoruś w celu: leczenia, podróży służbowej zgodnie z ustawodawstwem białoruskim; w celu wypoczynku, na odpoczynek, pod warunkiem, że czas pobytu na takim odpoczynku łącznie dla wszystkich wyjazdów poza terytorium Republiki Białorusi w roku kalendarzowym wynosił nie więcej niż sześćdziesiąt dni kalendarzowych. Liczba dni, w których osoba fizyczna faktycznie przebywa na Białorusi w roku kalendarzowym, rozpoczyna się w dniu następującym po dniu jej wjazdu na Białoruś i kończy się w dniu jej wyjazdu z Białorusi włącznie lub w ostatnim dniu roku kalendarzowego (Kodeks podatkowy Republiki Białoruś art. 17. Osoby fizyczne będące rezydentami podatkowymi Białorusi).
Zatem zgodnie z prawem Republiki Białoruś przebywała Pani na terytorium Republiki Białoruś 186 dni i również jest uznawana za rezydenta podatkowego Republiki Białoruś.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w ...dnia 18 listopada 1992 r.: „Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad: – osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych), – jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa, – jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem, – jeżeli jest ona obywatelem obu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.
W 2022 r. posiadała Pani stałe miejsce zamieszkania na terenie Białorusi, tam pozostał Pani główny majątek ruchomy, na terenie Polski posiadała Pani zameldowanie na pobyt czasowy na podstawie umowy najmu mieszkania; centrum interesów gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) posiadała na terytorium Republiki Białoruś – główne źródło dochodu zostało na Białorusi, bo w pierwszym półroczu otrzymywała wyższe wynagrodzenie na Białorusi, a także uzyskiwała dywidendy ze spółek zarejestrowanych na Białorusi, które miały zyski wykazane w sprawozdaniach finansowych w 2021 r. Środki finansowe gromadzone są w białoruskim banku. Jest Pani obywatelką Republiki Białorusi, w Polsce nie posiada obecnie ani obywatelstwa, ani karty pobytu.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 23 maja 2023 r. i 1 czerwca 2023 r. w odpowiedzi na pytania Organu wskazała Pani, że:
a)czy posiada Pani certyfikat rezydencji podatkowej, potwierdzający Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych ‒ jeżeli tak, należy wskazać przez który kraj został wystawiony oraz na jaką datę następuje potwierdzenie rezydencji lub na jaki okres czasu certyfikat został wydany;
·Nie posiada Pani na 2022 r.
b)w którym kraju zazwyczaj przebywała Pani przed 2022 r.;
·Na Białorusi.
c)z którym krajem miała Pani w 2022 r. ściślejsze powiązania osobiste rozumiane jako powiązania rodzinne, znajomi, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, itp.;
·Z Białorusią.
d)z którym krajem miała Pani w 2022 r. ściślejsze powiązania gospodarcze, tj. główne źródło przychodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.;
·Białoruś. Główne źródło przychodów – dywidendy ze spółki i wynagrodzenie, posiadane inwestycje – udział w spółkach przynoszących zysk, majątek nieruchomy i ruchomy – mieszkanie, domek (działka), polisy ubezpieczeniowe – polisa ubezpieczenia na dożycie dla dzieci, zaciągnięte kredyty – karta kredytowa, konta bankowe, lokata bankowa – to wszystko na Białorusi.
jakie są Pani powiązania gospodarcze z Polską;
·Ma Pani bieżący rachunek bankowy oraz udział w spółkach od 2019 r., ale bez przychodów w formie dywidendy, wynagrodzenie w 2022 r.
e)jakie są Pani powiązania osobiste i rodzinne z Polską (w szczególności czy w 2022 r. miała Pani w Polsce członków najbliższej rodziny);
·W lipcu 2022 r. razem z Panią przyjechał Pani mąż oraz niepełnoletnie dzieci. Pełnoletni syn studiuje na ..., pierwszy rok (2022/2023). Innych krewnych w Polsce Pani nie ma.
f)jakie są Pani powiązania osobiste i rodzinne z Białorusią (w szczególności czy w 2022 r. miała Pani na Białorusi członków najbliższej rodziny);
·W 2022 r., zarówno jak i przed nim, wszyscy krewni i bliscy mieszkali na Białorusi, teraz na Białorusi nadal mieszkają Pani rodzice, brat, rodzice męża.
g)czy posiadała Pani w Polsce w 2022 r. stałe ognisko domowe, które urządziła i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania (w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas);
·W 2022 r. wynajęliście Państwo mieszkanie na rok – umowa była podpisana w marcu, mieszkać w nim zaczęliście Państwo od lipca.
h)na jaki okres (prosimy wskazać od kiedy do kiedy – należy wskazać miesiąc i rok) wynajęła Pani mieszkanie w Polsce; czy umowa najmu została/zostanie przez Panią przedłużona na kolejny okres/okresy;
·Marzec 2022 r. - marzec 2023 r. Umowa była przedłużana na kolejny okres.
i)czy posiada Pani na Białorusi prawo do nieruchomości mieszkalnej (niezależnie od rodzaju tego prawa), w której zaspokaja własne potrzeby mieszkaniowe będąc na Białorusi (gdzie Pani zamieszkuje), czy też korzysta Pani z gościnności osób bliskich (krewnych lub znajomych);
·Na Białorusi we współwłasności z mężem ma Pani mieszkanie i dom na działce.
j)na podstawie jakich umów (umowa o pracę, umowa zlecenie, umowa o dzieło, inna ‒ jaka?) świadczyła Pani pracę w 2022 r.; na jaki okres zostały zawarte umowy;
·Białoruś – umowa o pracę na 5 lat. Polska – umowa o pracę na 2 lata (zawarta na okres wydanego oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy).
k)w jakim charakterze/na jakim stanowisku wykonywała Pani pracę w 2022 r.;
·Białoruś – Dyrektor. Polska – Kierownik ds. strategii i planowania.
l)czy otrzymywała Pani w 2022 r. wynagrodzenia i/lub inne podobne należności z tytułu członkostwa w radzie zarządzającej lub w innym analogicznym organie spółki/osoby prawnej;
·Nie.
m)w którym państwie znajduje się siedziba Pani pracodawcy/pracodawców;
·Białoruś oraz Polska.
czy wynagrodzenie było wypłacane Pani przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który ma siedzibę na Białorusi;
·Tak, do sierpnia otrzymywała Pani wynagrodzenie przez pracodawcę̨, który ma siedzibę̨ na Białorusi.
czy wynagrodzenie było ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w innym państwie (jakim?);
·Nie.
n)czy otrzymywane przez Panią w 2022 r. wynagrodzenie wypłacane było przez Białoruś, jej jednostkę terytorialną lub władzę lokalną, z tytułu funkcji wykonywanych na rzecz Białorusi, jej jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej;
·Nie. Nigdy nie była Pani na służbie państwowej i nigdy nie miała Pani takich dochodów.
o)czy przyjechała Pani do Polski tylko w celach zarobkowych, czy też zamiarem przesiedlenia się na stałe;
·W 2022 r. celem była praca na podstawie wizy pracowniczej. Nie ma Pani dziś podstaw do stałego pobytu w Polsce (takich jak Karta Polaka, zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego).
p)czy w chwili obecnej powróciła już Pani na Białoruś – jeżeli tak, to prosimy wskazać dokładną datę wyjazdu z Polski;
·Nie.
q)czy zamierza Pani pozostać na stałe w Polsce – jeżeli nie, to prosimy wskazać kiedy (należy wskazać przybliżoną datę/okres) planuje Pani powrót na stałe na Białoruś;
·Jak wskazano w lit. o) nie ma Pani podstaw do natychmiastowego ubiegania się o zezwolenie na pobyt stały na terytorium Polski. W 2022 r. przebywała Pani w Polsce na podstawie wizy pracowniczej, na okres jednego roku, kończącej się 31 maja 2023 r. W styczniu 2023 r. złożyła Pani wniosek o zezwolenie na pobyt czasowy. Do tej pory nie ma decyzji w sprawie tego wniosku. Nie jest znany termin jej otrzymania. W przypadku odmowy będzie Pani musiała wrócić na Białoruś. W związku z powyższym nie może Pani jeszcze planować pozostania na stałe w Polsce.
r)czy uzyskiwała Pani w 2022 r. inne dochody niż wskazane we wniosku (z jakiego tytułu, w jakim kraju);
·Nie, innych dochodów nie było.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 2 czerwca 2023 r. w odpowiedzi na pytania Organu wskazała Pani, że:
a)do kiedy (należy wskazać dokładną datę) pracowała Pani dla wskazanego we wniosku białoruskiego pracodawcy;
·Do dnia 1 sierpnia 2022 r. Nadal jest Pani udziałowcem spółek na Białorusi, które przyniosły Pani główny dochód w 2022 r.
b)czy po dniu 5 lipca 2022 r. świadczyła Pani pracę dla białoruskiego pracodawcy zdalnie z terytorium Polski;
·Nie z terytorium Polski, bo w lipcu była Pani najpierw w delegacji służbowej w Niemczech (11 lipca-15 lipca), a potem na wakacjach we Francji (18 lipca-29 lipca).
c)dokładną datę przyjazdu do Polski Pani męża i dzieci;
·5 lipca 2022 r.
d)dokładną datę zatrudnienia Pani przez polskiego pracodawcę;
·1 czerwca 2022 r. W czerwcu wykonywała Pani pracę zdalnie z terytorium Białorusi, bo czekała Pani na wizę.
e)czy jest Pani udziałowcem polskiej spółki, w której pracuje Pani na umowę pracę;
·Tak.
f)czy planuje Pani powrót na Białoruś;
·Tak.
g)czy planuje Pani pozostać na stałe w Polsce – prosimy wskazać jakie są Pani zamiary/plany na przyszłość (pytanie nie dotyczy kwestii posiadania przez Panią podstawy prawnej to stałego pobytu na terytorium Polski);
·Nie planowała Pani pozostania w Polsce na stałe w 2022 r. i nie planuje teraz. Wraz z tymi odpowiedziami pragnie Pani jeszcze raz zwrócić uwagę, że Pani pytanie dotyczy określenia rezydencji podatkowej tylko w 2022 r., kiedy jest Pani uznawana za rezydenta podatkowego Republiki Białoruś. Wystąpiła Pani o wydanie certyfikatu rezydencji podatkowej potwierdzającego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na 2022 r. w Republice Białoruś, termin jego uzyskania wynosi od 5 do 30 dni. Po otrzymaniu zobowiązuję się Pani dostarczyć go wraz z tłumaczeniem.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 czerwca 2023 r. wskazała Pani, że przesyła w załączeniu certyfikat rezydencji podatkowej za 2022 r. wraz z tłumaczeniem (dokument podpisany elektronicznie podpisem zaufanym).
Pytanie
W którym kraju, na Białorusi czy w Polsce, posiadała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych osoby fizycznej w 2022 r.?
Pani stanowisko w sprawie
W 2022 r. posiadała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych osoby fizycznej na terytorium Republiki Białoruś oraz nie miała w 2022 r. miejsca zamieszkania dla celów podatkowych osoby fizycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Natomiast art. 3 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
6a)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
7)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8)niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
Stosownie do art. 5a pkt 21 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji – oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.
Certyfikat rezydencji jest dokumentem potwierdzającym określony stan faktyczny – miejsce rezydencji podatnika dla celów podatkowych, którym w przypadku podatników podatku dochodowego od osób fizycznych jest miejsce zamieszkania. Wydając takie zaświadczenie właściwy organ potwierdza, że – na moment wydania tego dokumentu, bądź na moment w nim określony – stan faktyczny wskazany w jego treści jest zgodny ze stanem faktycznym, wynikającym z ewidencji, rejestrów prowadzonych przez ten organ bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu.
Certyfikatu rezydencji nie może zastąpić inny dowód (np. oświadczenie w formie mailowej czy papierowej, oświadczenie podatnika, odpis z właściwego rejestru, a nawet informacja o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej, czy też decyzja podatkowa). Certyfikat stanowi środek dowodowy (wyłączny) posiadania rezydencji podatkowej w określonym kraju, czego stwierdzenie umożliwia zastosowanie postanowień stosownej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Uzależnienie stosowania opodatkowania przewidzianego w odpowiedniej umowie w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (we wskazanym zakresie), od przedstawienia certyfikatu rezydencji oznacza, że fakt posiadania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium określonego państwa, nie może być dowodzony w inny sposób, aniżeli za pomocą tegoż certyfikatu.
W świetle powołanych przepisów prawa, rozstrzygające znaczenie w przedmiotowej sprawie ma ustalenie Pani miejsca zamieszkania. Kryterium decydującym o rodzaju obowiązku podatkowego jest miejsce zamieszkania, zdefiniowane w art. 3 ust. 1a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.
Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Natomiast „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów życiowych.
Uznanie osoby fizycznej za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ww. ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego zastosowanie znajdą odpowiednie uregulowania Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, z dnia 18 listopada 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 120 poz. 534).
Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. Umowy:
W rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.
Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ww. Umowy:
Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:
a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),
b)jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,
c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem,
d)jeżeli jest ona obywatelem obu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.
Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego:
-Jest Pani obywatelką Republiki Białorusi, w Polsce nie posiada Pani obecnie ani obywatelstwa, ani karty pobytu.
- W 2022 r. przebywała Pani na terenie Polski w różnych celach:
·10 stycznia 2022 r.-19 stycznia 2022 r. – leczenie w uzdrowisku,
·4 lutego 2022 r. – delegacja służbowa do Białegostoku od białoruskiej firmy,
·26 lutego 2022 r.-23 kwietnia 2022 r. – delegacja służbowa od białoruskiej firmy, następnie wakacje,
·5 lipca 2022 r.-31 grudnia 2022 r. – przyjechała do Polski na podstawie wizy pracowniczej, została zatrudniona na 3/4 etatu.
-Opuszczała Pani teren Polski w celach wyjazdu do Unii Europejskiej na wakacje i wyjazdy służbowe (była Pani w delegacji służbowej w Niemczech (11 lipca-15 lipca), a potem na wakacjach we Francji (18 lipca-29 lipca)) – łącznie na 23 dni. Na terenie Polski przebywała Pani fizycznie 225 dni.
-Zgodnie z prawem Republiki Białoruś przebywała Pani na terytorium Republiki Białoruś 186 dni i jest Pani uznawana za rezydenta podatkowego Republiki Białoruś.
-W lipcu 2022 r. razem z Panią do Polski przyjechał Pani mąż oraz niepełnoletnie dzieci. Dokładna data przyjazdu do Polski Pani męża i dzieci to 5 lipca 2022 r. Dzieci poszły do szkoły od dnia 1 września. Pełnoletni syn studiuje na ..., pierwszy rok (2022/2023). Innych krewnych w Polsce Pani nie ma.
-W 2022 r., zarówno jak i przed nim, wszyscy krewni i bliscy mieszkali na Białorusi, teraz na Białorusi nadal mieszkają Pani rodzice, brat, rodzice męża.
-W 2022 r. wynajęliście Państwo mieszkanie na rok – umowa była podpisana w marcu, mieszkać w nim zaczęliście Państwo od lipca. Umowa została zawarta na okres: marzec 2022 r. - marzec 2023 r. Umowa została przedłużona na kolejny okres.
-Na Białorusi we współwłasności z mężem ma Pani mieszkanie i dom na działce.
-Na Białorusi była Pani zatrudniona na umowę o pracę na 5 lat. Dla białoruskiego pracodawcy pracowała Pani do dnia 1 sierpnia 2022 r. Nadal jest Pani udziałowcem spółek na Białorusi, które przyniosły Pani główny dochód w 2022 r.
-W Polsce jest Pani zatrudniona na umowę o pracę na 2 lata (zawarta na okres wydanego oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy). Dokładna data zatrudnienia Pani przez polskiego pracodawcę to 1 czerwca 2022 r. W czerwcu wykonywała Pani pracę zdalnie z terytorium Białorusi, bo czekała Pani na wizę. Jest Pani udziałowcem polskiej spółki, w której pracuje Pani na umowę pracę.
-Pani powiązania gospodarcze w 2022 r. z Białorusią: główne źródło przychodów – dywidendy ze spółki i wynagrodzenie, posiadane inwestycje – udział w spółkach przynoszących zysk, majątek nieruchomy i ruchomy – mieszkanie, domek (działka), polisy ubezpieczeniowe – polisa ubezpieczenia na dożycie dla dzieci, zaciągnięte kredyty – karta kredytowa, konta bankowe, lokata bankowa.
-Pani powiązania gospodarcze w 2022 r. z Polską: ma Pani bieżący rachunek bankowy oraz udział w spółkach od 2019 r., ale bez przychodów w formie dywidendy, wynagrodzenie w 2022 r.
W świetle powyższych okoliczności stwierdzić należy, że w 2022 r. spełniała Pani przesłanki pozwalające uznać Panią za osobę posiadającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zarówno w Polsce jak i na Białorusi. Powyższe oznacza, że Pani państwo rezydencji należy ustalić zgodnie z regułami kolizyjnymi zawartymi w Umowie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś.
Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisów, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD, której głównym celem jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym umowa zawarta między Polską i Białorusią.
Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.
Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).
Biorąc pod uwagę wskazane we wniosku okoliczności można stwierdzić, że w Pani przypadku, mamy do czynienia z podwójną rezydencją podatkową.
Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidują specjalne reguły kolizyjne w przypadku podwójnej rezydencji podatkowej, pozwalające ustalić, w którym państwie dana osoba posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Reguły te zawarte są w powołanym wyżej art. 4 ust. 2 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. W konsekwencji, Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych należy ustalić zgodnie z regułami kolizyjnymi zawartymi w powyższym przepisie.
Ponieważ posiada Pani miejsce zamieszkania (ośrodek interesów życiowych) zarówno w Polsce, jak i na Białorusi, jak również Pani powiązania osobiste i majątkowe są równie ścisłe w obu tych państwach – nie jest możliwe ustalenie państwa rezydencji podatkowej w oparciu o kryterium wynikające z art. 4 ust. 2 lit. a) ww. Umowy. Wobec tego należy zastosować kolejne kryterium – zawarte w art. 4 ust. 2 pkt b) tej Umowy – odnoszące się do długości przebywania podatnika w danym państwie.
Zważywszy na okoliczność, że przebywała Pani w 2022 r. fizycznie na terenie Polski 225 dni, tj. powyżej 183 dni w roku kalendarzowym, należy uznać, że Pani miejscem zamieszkania dla celów podatkowych w 2022 r. ustalonym w oparciu o normy kolizyjne zawarte w art. 4 ust. 2 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku jest Polska.
Oznacza to, że w 2022 r. podlegała Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegała Pani obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:
Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.
Według art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy:
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
Reasumując, biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy uznać, że spełnia Pani przesłanki pozwalające uznać ją za osobę mającą w 2022 r. miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zarówno w Polsce, jak i na Białorusi, z uwagi na fakt, że w tym okresie posiadała Pani ośrodek interesów życiowych zarówno w Polsce, jak i na Białorusi. Również Pani powiązania osobiste i majątkowe w 2022 r. były równie ścisłe w obu tych państwach. W związku z tym zastosowanie znajdzie przepis art. 4 ust. 2 lit. b) Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, który pierwszeństwo opodatkowania przyznaje państwu, w którym osoba fizyczna zazwyczaj przebywa. Ponieważ, jak wskazała Pani w opisie sprawy, przebywała Pani w 2022 r. fizycznie na terenie Polski 225 dni (tj. powyżej 183 dni w roku kalendarzowym), zatem, należy uznać, że w 2022 r. posiadała Pani miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. W konsekwencji, podlegała Pani w tym okresie w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, określonemu w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że podlegała Pani w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, z uwzględnieniem Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.
Końcowo nadmienić należy, że w sytuacji wystąpienia kolizji w zakresie opodatkowania tego samego przychodu, a w konsekwencji ewentualnego braku wyeliminowania podwójnego opodatkowania, istnieje możliwość zastosowania procedury wzajemnego porozumiewania się, co jednak nie mieści się w obszarze właściwości rzeczowej Organu interpretacyjnego.
Zgodnie z art. 25 ww. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś. Zgodnie z ww. artykułem:
1.Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie jest zdania, że czynności jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy, to może ona niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Umawiających się Państw przedstawić swoją sprawę właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę. Sprawa powinna być przedstawiona w ciągu trzech lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o czynności pociągającej za sobą opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy.
2.Jeżeli właściwa władza uzna zarzut za uzasadniony, ale nie może sama spowodować zadowalającego rozwiązania, to podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w drodze wzajemnego porozumienia z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa, tak aby zapobiec opodatkowaniu niezgodnemu z niniejszą umową.
3.Właściwe władze Umawiających się Państw mogą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstawać przy interpretacji lub stosowaniu poprzednich ustępów niniejszego artykułu. Mogą one również konsultować się wzajemnie, w jaki sposób można zapobiec podwójnemu opodatkowaniu w przypadkach, które nie są uregulowane w niniejszej umowie.
4.Właściwe władze Umawiających się Państw mogą porozumiewać się ze sobą bezpośrednio w celu osiągnięcia porozumienia w sprawach objętych postanowieniami poprzednich ustępów. Jeżeli w celu osiągnięcia porozumienia zajdzie potrzeba bezpośredniej wymiany opinii, może to nastąpić w ramach komisji złożonej z przedstawicieli właściwych władz Umawiających się Państw.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, w tym nie analizuje załączonych dokumentów. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.
Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pani jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla Pani męża.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).