Interpretacja indywidualna z dnia 23 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4011.19.2023.2.PJ

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 24 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 czerwca 2023 r. (wpływ: 21 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju. Od (...) 2014 roku prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Od samego początku prowadzenia działalności, przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie, rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowania/części oprogramowania. W latach 2019-2021, którego to okresu dotyczy wniosek, działalność Wnioskodawcy była opodatkowana na zasadach ogólnych. Wnioskodawca dla wykonywanej działalności gospodarczej prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Od 2019 roku na podstawie umowy o świadczenie usług oraz umów o współpracy zawartych z kontrahentami, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się projektowaniem i wytwarzaniem innowacyjnych funkcjonalności programów komputerowych zgodnie z wymaganiami podmiotu zlecającego. Wnioskodawca tworzy kod źródłowy programu komputerowego - aplikacji finansowej na potrzeby podmiotu zajmującego się faktoringiem. Jest odpowiedzialny za analizę i dostarczanie nowych funkcjonalności aplikacji. W ramach prowadzonej działalności programistycznej Wnioskodawca wykonuje także czynności zmierzające do utrzymania aktualnego kodu systemu, koordynuje prace zespołu oraz informuje o progresie prac nad aplikacją podmiot zlecający. Zajmuje się również dokumentacją dostarczanych funkcjonalności i rozwiązań technicznych.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w związku z tworzeniem, rozwojem bądź ulepszaniem oprogramowania/części oprogramowania obejmuje nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca bowiem nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w szczególności z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnej aplikacji finansowej do faktoringu.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy jest działalnością podejmowaną przez niego w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wytwarzając oprogramowanie Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu innowacyjnego oprogramowania na potrzeby konkretnego kontrahenta i nie ma charakteru odtwórczego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagają kreatywnego podejścia, nie są wykonywane schematycznie lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych.

Wnioskodawca w ramach działalności opracowuje nowe, ulepszone produkty, usługi, procesy niewystępujące dotychczas w jego praktyce gospodarczej. Rozwiązania te są przy tym na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Algorytmy rozwiązań proponowane przez Wnioskodawcę konkretnemu zleceniodawcy nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku koncepcji. Zleceniodawca nabywa od Wnioskodawcy zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne oprogramowanie. Oprogramowanie to przy każdorazowej realizacji zleceń jest niejako skrojone na miarę potrzeb i indywidualnych uwarunkowań konkretnego podmiotu - znacząco więc różni się od rozwiązań wcześniej występujących w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

Każdy wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy oprogramowania stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku dokonywania przez Wnioskodawcę rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania wszystkie efekty realizowanych przez niego zleceń programistycznych na rzecz kontrahenta są odrębnymi programami, które podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu. Po zakończeniu konkretnego etapu prac, Wnioskodawca każdorazowo przenosi na kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonej części oprogramowania.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania polegające na modyfikacji ewentualnie ulepszeniu/rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności lub funkcjonalności tego oprogramowania. Poprzez wprowadzanie zupełnie nowych funkcjonalności oprogramowania Wnioskodawca czyni program lepiej dopasowanym do rzeczywistości i potrzeb występujących w podmiocie zlecającym. W zależności od aplikacji/programu komputerowego następuje to poprzez nadpisanie kodu, bądź jego równoległe wpisanie, które ma na celu stworzenie nowej funkcjonalności.

Zgodnie z treścią umów zawartych przez Wnioskodawcę z poszczególnymi kontrahentami, prawa własności intelektualnej do wytworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku lub w związku z wykonywaniem tych umów utworów są z chwilą powstania tychże utworów w całości przenoszone przez Wnioskodawcę na podmiot zlecający.

Wnioskodawca w latach 2019-2021, których to lat dotyczy przedstawiony we wniosku stan faktyczny, osiągał dochód z kwalifikowalnego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług programistycznych.

Wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy za wykonanie usług programistycznych nie stanowi w całości zapłaty za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego stanowi część rzeczonej zapłaty. Część ta nie jest wyodrębniona kwotowo, lecz za pomocą proporcji określonej na podstawie odsetkowego udziału czynności zmierzających do wytworzenia kwalifikowalnego IP (czynności noszących znamiona działalności badawczo-rozwojowej) w ogóle czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jak wynika z kart projektów oraz ewidencji czasu pracy, odsetek ten stanowi 50% całkowitego wynagrodzenia za wykonanie usług. Wnioskodawca zamierza opodatkować stawką preferencyjną tylko tę część wynagrodzenia, tj. 50% wynagrodzenia za świadczone usługi programistyczne.

Z reguły połowa przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z działalności programistycznej stanowi przychody z tytułu przeniesienia autorskiego prawa do programu komputerowego na Zleceniodawcę zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (ze zm. Dz. U. 2021 r., poz. 1128 ze zm.). Odsetek ten wynika z tego, że 50% czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności programistycznej w analizowanym okresie opierało się na analizie i planowaniu innowacyjnych funkcjonalności aplikacji finansowej wykorzystywanej w faktoringu oraz wytwarzaniu kodu źródłowego programów komputerowych tworzących tę aplikację. Pozostałe 50% czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności programistycznej stanowiły inne działania o charakterze bardziej technicznym, rutynowym, takie jak np. tworzenie i aktualizacja dokumentacji projektu, utrzymanie aktualnego kodu systemu, koordynacja prac zespołu oraz informowanie podmiotu zlecającego o postępach prac.

Co istotne, świadcząc usługi na rzecz podmiotów zlecających, to Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze za należyte wykonanie umów (ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą). Wnioskodawca nie działa pod kierownictwem i nadzorem ze strony kontrahenta. Wnioskodawca ma dowolność w wyborze miejsca i czasu wykonywania czynności zleconych mu w ramach umowy z kontrahentem.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę czynności ponosi Wnioskodawca, ponieważ Wnioskodawca jest twórcą danego programu komputerowego, w tym kodu źródłowego tego programu.

W latach 2019-2021 Wnioskodawca poniósł koszty związane z wytworzeniem i rozwojem oprogramowania, bez których prowadzenie działalności związanej z wytwarzaniem programów komputerowych stanowiących utwory objęte autorskimi prawami majątkowymi nie byłoby możliwe.

Były to następujące koszty:

A. koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności;

B. koszty usług telekomunikacyjnych;

C. koszty usług księgowych;

D. koszty paliwa, polisy OC samochodu, części i artykułów samochodowych.

Ad. A.

Pod pojęciem poniesienia wydatków/kosztów „związanych z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów” należy rozumieć zakup smartfona z funkcją pisania kodu. Powyższe urządzenie wspomaga sprzęt komputerowy i tym samym wytwarzanie oprogramowania i dokumentacji z nim związanej. Jest zatem niezbędne do wytwarzania utworów w postaci oprogramowania komputerowego.

Wydatki te nie są związane wyłącznie z działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę - dotyczą również pozostałych usług IT, stricte technicznych. Dlatego Wnioskodawca alokuje do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tytułu świadczenia usług programistycznych ogółem.

Ad B.

Pod pojęciem usług telekomunikacyjnych należy rozumieć wydatki na usługi telefoniczne i dostęp do Internetu. Dzięki temu Wnioskodawca może się komunikować w celu ustalenia wymagań biznesowych oraz technicznych dotyczących oprogramowania. Za pośrednictwem łącza internetowego Wnioskodawca dostarcza kod źródłowy do repozytorium kodu. Ponadto część programów jest tworzona w systemie chmurowym, który jest utrzymywany przez usługi telekomunikacyjne, w szczególności Internet.

Całkowite wydatki na usługi telekomunikacyjne są związane zarówno z działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej, jak i z działalnością dot. pozostałych usług IT. Są niezbędnymi kosztami prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym również działalności badawczo-rozwojowej. Dlatego Wnioskodawca alokuje do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tytułu świadczenia usług ogółem.

Ad C.

Pod pojęciem kosztów usług księgowych należy rozumieć koszty prowadzenia rozliczeń rocznych i miesięcznych, w tym koszty prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jak i również koszty prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, która wyodrębnia kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Bez poniesienia wydatków na usługi Wnioskodawca miałby trudności w ustaleniu wysokości zobowiązań podatkowych.

Całkowite wydatki na usługi księgowe są związane zarówno z działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej, jak i z działalnością dot. pozostałych usług IT. Są niezbędnymi, ogólnymi kosztami prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym również działalności badawczo-rozwojowej. Dlatego Wnioskodawca alokował do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tytułu świadczenia usług ogółem.

Ad D.

Pod pojęciem poniesienia wydatków na paliwo, polisę OC samochodu oraz części i artykuły samochodowe Wnioskodawca rozumie wydatki na paliwo, polisę OC samochodu, części i artykuły samochodowe dotyczące samochodu wykorzystywanego w celach dojazdów do kontrahenta zlecającego mu wytworzenie oprogramowania, które to dojazdy są konieczne do ustalenia wymagań biznesowych oraz technicznych dotyczących oprogramowania - funkcjonalności i modułów aplikacji, które mają zostać opracowane przez Wnioskodawcę. Bez wydatków poniesionych na paliwo, polisę ubezpieczeniową, artykuły samochodowe itd. Wnioskodawca nie byłby w stanie w pełni poznać wymagań i potrzeb zlecającego, a w konsekwencji, nie mógłby zaprojektować i wytworzyć utworu w postaci zindywidualizowanego programu komputerowego.

Samochód, a więc także paliwo, polisa OC, artykuły samochodowe, wykorzystywane są przez Wnioskodawcę w całej jego działalności gospodarczej - podczas czynności noszących znamiona działalności badawczo-rozwojowej oraz podczas czynności związanych ze świadczeniem pozostałych usług IT. Koszty paliwa, polisy OC samochodu, części i artykułów samochodowych Wnioskodawca alokuje zatem do kosztów związanych z wytworzeniem utworów w postaci programu komputerowego w opisanej wyżej proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem w danym okresie rozliczeniowym. Dlatego też 50% ogółu wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę na paliwo, polisę OC samochodu i artykuły samochodowe to koszty ponoszone w działalności związanej z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wyżej wymienione wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w latach 2019-2021 stanowią koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem/rozwinięciem programów komputerowych (kwalifikowanego IP). Jak wynika z interpretacji indywidualnej przepisów podatkowych Dyrektora KIS z dnia 21 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM koszty takie, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia Oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wszystkie wymienione wydatki stanowią u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę wydatki/koszty wskazane we wniosku Wnioskodawca przyporządkowuje do kosztów działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w odpowiedniej proporcji wynoszącej 50%. Proporcja ta wynika z proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług IT (usług programistycznych) ogółem, która to proporcja, jak już wcześniej wspomniano, wynosi właśnie 50%.

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, rozwinięcia czy modyfikacji do praw własności intelektualnej - Oprogramowania. Dowodem na to jest prowadzona przez niego ewidencja, która wyodrębnia kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadził i nadal prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na ww. prawa w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie ewidencji 1 stycznia 2019 r. Ewidencja ta jest prowadzona „na bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub modyfikacji kwalifikowanego IP w roku podatkowym, za który Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi podatkowej (jest prowadzona od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ma ona postać arkusza kalkulacyjnego. Wskaźnik Nexus zarówno w 2019, w 2020, jak i w 2021 roku wyniósł 1,3.

Wszystkie wymienione we wniosku czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prac noszących znamiona B+R, związane były z wytworzeniem, rozwijaniem, ulepszaniem kwalifikowalnego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części oraz były działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nie stanowiły rutynowych i okresowych zmian oraz czynności wdrożeniowych w zakresie opracowanych już produktów lub usług, rozumianych jako dokonywane już po zakończeniu prac B+R danego Projektu, bądź przed ich rozpoczęciem.

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest tworzone/rozwijane/ulepszane (modyfikowane) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.), tzn. działalności twórczej podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia zastosowań.

Cały opisany we wniosku stan faktyczny obejmuje okres od 1 stycznia 2019 roku do 31 grudnia 2021 roku.

Zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku za rok podatkowy 2019 (01.01.2019-31.12.2019), za rok podatkowy 2020 (01.01.2020-31.12.2020) oraz za rok podatkowy 2021 (01.01.2021-31.12.2021). Zakres wniosku mający być przedmiotem rozstrzygnięcia w zakresie przedstawionego stanu faktycznego dotyczy okresu od 01.01.2019 r. do 31.12.2021 r.

Zamiarem Wnioskodawcy jest zastosowanie 5% stawki podatku zarówno do dochodów uzyskiwanych z tworzenia programu od początku i od podstaw, jak i w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z rozwijania/ulepszania oprogramowania, ponieważ ulepszanie/rozwijanie oprogramowania polega na „nadpisaniu” kodu programu, w wyniku którego powstaje nowy utwór objęty autorskimi prawami majątkowymi do programu komputerowego.

Wnioskodawca zastosuje opodatkowanie preferencyjną stawką wyłącznie do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Pierwszy dochód, co do którego Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku Wnioskodawca osiągnął w styczniu 2019 r.

Uzupełnienie wniosku

Pod pojęciem „działalność wykonywana przez Wnioskodawcę” należy rozumieć działalność programistyczną, a konkretniej jej „twórczą” część. Wnioskodawca wykonuje usługi programistyczne na rzecz podmiotów trzecich na podstawie zawartych umów. W ramach działalności programistycznej Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe na rzecz podmiotu zamawiającego. Zadania wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzenia działalności programistycznej można podzielić na kilka etapów: planowanie, podczas którego ustalany jest problem badawczy, tworzenie programu (pisanie kodu źródłowego, implementacja algorytmów, kompilacja programu itp.), testowanie, optymalizację i implementację. Zadania wykonywane w ramach pierwszych dwóch etapów, tj. podczas planowania oraz tworzenia programu stanowią czynności o twórczym, nierutynowym charakterze i noszą znamiona działalności badawczo rozwojowej. Właśnie do dochodów uzyskanych z tych czynności realizowanych w ramach poszczególnych umów z kontrahentami Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pojęcie „działalność wykonywana przez Wnioskodawcę”, którą Wnioskodawca chce opodatkować preferencyjną stawką, a które to pojęcie wielokrotnie występuje w opisie stanu faktycznego, jak i również w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 1, oznacza wyodrębnione twórcze projekty i zadania realizowane przez Wnioskodawcę w ramach poszczególnych umów z podmiotami zamawiającymi, tj. umowy o świadczenie usług zawartej ze spółką S. oraz umowy o współpracy zawartej ze spółką F.

Wnioskodawca w ramach działalności samodzielnie prowadził i nadal prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym.

Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym od maja 2018 roku, przy czym istotnym z punktu widzenia zakresu przedmiotowego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest podkreślenie, że Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe od początku 2019 roku, tj. od 1 stycznia 2019 r. aż do dnia dzisiejszego.

Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę od początku dotyczyły i nadal dotyczą tworzenia innowacyjnych programów komputerowych na potrzeby podmiotów zlecających. Ich celem było i jest tworzenie autorskich programów komputerowych mających na celu wprowadzenie nowych funkcjonalności do aplikacji finansowych, służących m.in. do faktoringu. Prace te obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnych aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych lub zmienionych programów komputerowych. Wnioskodawca identyfikuje specyfikę podmiotów zlecających, na tej podstawie ustala problemy badawcze i, wykorzystując swoją wiedzę i kreatywność, najpierw projektuje innowacyjne funkcjonalności programów, a później tworzy programy, tj. pisze kody źródłowe programów, które są nośnikiem niewystępującej wcześniej wartości niematerialnej.

Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę w okresie 1 stycznia 2019 – 31 grudnia 2021 zostały zakończone pozytywnym wynikiem w postaci stworzenia kodów programów komputerowych będące nośnikiem innowacyjnych funkcjonalności aplikacji finansowych. Wynikiem prac rozwojowych, które Wnioskodawca prowadzi obecnie i prac rozwojowych, które Wnioskodawca będzie prowadził w przyszłości także będą kody programów komputerowych będące nośnikiem nowoczesnych, niewystępujących dotychczas funkcjonalności aplikacji.

Wyżej wspomniane wyniki miały/będą miały postać kodów źródłowych i wynikowych programów komputerowych, które są/będą nośnikiem nowoczesnych funkcjonalności aplikacji. Owe wyniki prac rozwojowych były/będą wykorzystywane na potrzeby działalności Wnioskodawcy w następujący sposób: Wnioskodawca z chwilą stworzenia programów/samodzielnych części tych programów przenosił/przeniesie autorskie prawa majątkowe do programu na rzecz kontrahenta i otrzymywał/otrzyma z tego tytułu wynagrodzenie.

W wyniku prowadzonych prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowe lub ulepszone produkty w postaci programów komputerowych aplikacji finansowych. Wytwarzanie tychże nowych lub ulepszonych produktów, procesów albo usług jest przedmiotem umów Wnioskodawcy z Kontrahentami. Z chwilą zakończenia wytwarzania danego programu bądź jego samodzielnej części całość praw autorskich jest przenoszona na zamawiającego i Wnioskodawca otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie, zatem Wnioskodawca oferuje produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej.

Te produkty, procesy i usługi w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy miały bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Ów nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian do tych programów. Jest wynikiem działalności „twórczej”, wymagającej od Wnioskodawcy aby ten wykazał się kreatywnością oraz indywidualnym, niekonwencjonalnym podejściem do każdego projektu.

Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych będących wynikiem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych zgodnie z umowami zawartymi z kontrahentami Wnioskodawcy, zawiera się w wynagrodzeniu z tytułu świadczenia usług wykonywanych zgodnie z tymi umowami. Zgodnie z obliczeniami Wnioskodawcy dokonanymi na podstawie ewidencji czasu pracy, Wnioskodawca poświęca wykonywaniu prac rozwojowych 50% czasu, w którym wykonuje usługi programistyczne w ramach umów zawartych z kontrahentami. W związku z tym, 50% przychodów osiągniętych przez Wnioskodawcę w ramach świadczenia usług programistycznych na podstawie umów zawartych z kontrahentami stanowi przychody związane z prowadzonymi przez niego pracami rozwojowymi.

Wnioskodawca nie prowadził ani nie prowadzi prac o innym charakterze niż prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w ramach działalności, co do której zamierza zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania oprogramowania jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Efekty pracy Wnioskodawcy nazywane przez niego „programem komputerowym” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Rezultatów pracy Wnioskodawcy nie da się z góry określić i przewidzieć, gdyż nie mają charakteru powtarzalnego. Tworząc każdy program Wnioskodawca działa nieszablonowo, indywidualnie i w sposób kreatywny podejmuje próby wprowadzenia najbardziej adekwatnych nowych funkcjonalności do programu;

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów. Wnioskodawca mianem „oprogramowania/części oprogramowania” określa efekt „twórczych” prac wykonywanych w ramach działalności programistycznej, tj. działań zmierzających do wytworzenia programu i jego kodu. Pod tym pojęciem nie kryje się efekt prac „technicznych”, takich jak np. czynności zmierzające do utrzymania aktualnego kodu systemu czy pomoc we wdrażaniu programu w środowisku podmiotu zlecającego.

W każdym przypadku - tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania programów komputerowych - efekty prac Wnioskodawcy, które ten nazywa „oprogramowaniem”/„częścią oprogramowania” są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stworzone programy komputerowe lub „nadpisane” samodzielne części programów komputerowych są własnością Wnioskodawcy i to on posiada autorskie prawa majątkowe oraz osobiste do tych programów. Całość autorskich praw majątkowych do tych programów z chwilą wytworzenia Wnioskodawca, zgodnie z zawartymi umowami, przenosi na kontrahentów.

W każdym przypadku tworzenie/rozwijanie/ulepszane/modyfikowane przez Wnioskodawcę „oprogramowania”/„części oprogramowania” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez niego prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadził i prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „oprogramowania”, które jest efektem jego pracy.

Zgodnie z § 3 umowy zawartej w dniu 30 kwietnia 2018 roku ze spółką S. Wnioskodawca przenosi na Spółkę - z chwilą wykonania usługi - całość praw majątkowych do stworzonego dzieła. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do dzieła obejmuje następujące pola eksploatacji w zakresie: utrwalenia, zwielokrotniania określoną techniką, wprowadzania do obrotu, rozpowszechnienia, wprowadzania do pamięci komputera, publicznego wykonania albo publicznego odtworzenia, udzielania licencji na wykorzystanie dzieła. Wynagrodzenie zapłacone za wykonanie usługi zawiera w sobie również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do dzieła.

Zgodnie z § 5 pkt 3 umowy zawartej w dniu 1 marca 2019 roku ze spółką F. Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego autorskie prawa majątkowe do każdego z Utworów lub ich części bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, na wszelkich istniejących w dniu zawarcia Umowy polach eksploatacji, w szczególności (...). W myśl § 5 pkt 5 tejże umowy autorskie prawa majątkowe do Utworów lub ich części przechodzą na Zamawiającego z momentem ich ustalenia, lecz nie później niż z momentem udostępnienia przez Wnioskodawcę utworu lub jego części w systemie informatycznym lub w inny, uzgodniony z Zamawiającym sposób.

Wyodrębnienie konkretnego oprogramowania w przypadku wykonywania obydwu powołanych umów odbywało/odbywa się po zakończeniu danego etapu prac Wnioskodawcy - zazwyczaj po wytworzeniu poszczególnych funkcjonalności systemu. Wnioskodawca przekazywał/przekazuje wówczas kod programu komputerowego utrwalony na elektronicznym nośniku kontrahentowi. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do stworzonych przez Wnioskodawcę „oprogramowań”/„części oprogramowania” potwierdzają wyżej powołane zapisy umów z kontrahentami Wnioskodawcy.

„Przeniesienie” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje/następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Następuje/następowało bowiem na podstawie umów zawartych z kontrahentami w formie pisemnej, w których wyraźnie wymieniono pola eksploatacji, które te umowy obejmują. Umowy te dotyczą tylko tych pól eksploatacji, które były znane w chwili ich zawarcia.

Żaden z wydatków, których dotyczy trzecie pytanie postawione we wniosku nie został poniesiony wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Koszty te dotyczyły zarówno „twórczej” działalności Wnioskodawcy, która polega na prowadzeniu prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, jak i działalności „nietwórczej” o charakterze bardziej technicznym, rutynowym, jak np. pomoc we wdrażaniu programu w środowisku podmiotu zlecającego. Dlatego też, Wnioskodawca alokował 50% ogółu poniesionych przez siebie kosztów na koszty związane z wytworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wynika z interpretacji indywidualnej przepisów podatkowych Dyrektora KIS z dnia 21 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM koszty takie jak koszty leasingu i utrzymania samochodu, koszty za telefon, leasing komputera, koszty zakupu podzespołów komputerowych oraz monitorów, zakupu specjalistycznego oprogramowania, utrzymania domeny internetowej, chmury internetowej oraz poczty internetowej, koszty delegacji zagranicznych, koszty porad i konsultacji specjalistycznych oraz koszty związane ze szkoleniami i poszerzaniem wiedzy, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem podatnika z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pod pojęciem „koszty części i artykułów samochodowych” poniesione przez Wnioskodawcę w okresie 01.01.2019-31.12.2021 należy rozumieć wydatki poniesione na zakup opon samochodowych. Wydatek ten dotyczył samochodu, który wykorzystywany jest podczas dojazdów do kontrahentów w celu uzgodnienia pożądanych funkcjonalności tworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych.

Prowadzona ewidencja IP-BOX pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W 2022 roku Wnioskodawca dokonał zmiany formy opodatkowania na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. W 2023 roku formą opodatkowania działalności gospodarczej Wnioskodawcy także pozostał ryczałt. W związku z tym, zastosowanie preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647, t.j.), do dochodów osiągniętych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnych w 2022 i 2023 roku nie będzie możliwe. Pytanie oznaczone we wniosku numerem 5 zadano na okoliczność, gdyby w latach późniejszych, począwszy od 2024 roku, Wnioskodawca zdecydował się na zmianę formy opodatkowania na zasady ogólne lub podatek liniowy.

Jeśli więc w latach późniejszych, począwszy od 2024 roku, działalność gospodarcza Wnioskodawcy będzie opodatkowana na zasadach ogólnych lub też podatkiem liniowym i nie będzie opodatkowana ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, pozostałe, niezwiązane z formą opodatkowania, okoliczności faktyczne przedstawione w opisie sprawy również pozostaną aktualne.

Wnioskodawca będzie bowiem prowadził działalność, której przedmiotem będzie tworzenie, rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowania/części oprogramowania. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania oprogramowania będzie działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Programy komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę każdorazowo będą stanowić utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze będą odznaczać się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

- nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Rezultatów pracy Wnioskodawcy nie będzie dało się z góry określić i przewidzieć, gdyż nie będą miały charakteru powtarzalnego. Tworząc każdy program Wnioskodawca będzie działał nieszablonowo, indywidualnie i w sposób kreatywny będzie podejmował próby wprowadzenia najbardziej adekwatnych nowych funkcjonalności do programu;

- nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów.

Na podstawie umów o współpracy (umów o świadczenie usług) zawartych z kontrahentami, w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca będzie zajmował się projektowaniem i wytwarzaniem innowacyjnych funkcjonalności programów komputerowych zgodnie z wymaganiami podmiotu zlecającego. W ramach działalności wykonywanej w związku z realizacją ww. umów, Wnioskodawca będzie prowadził prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, mające na celu wytworzenie innowacyjnego oprogramowania wprowadzającego nowe funkcjonalności do systemów informatycznych, które to prace zostaną zakończone pozytywnym wynikiem w postaci wytworzenia kodów rzeczonego oprogramowania komputerowego.

Wnioskodawca będzie przenosił autorskie prawa majątkowe do tworzonych programów komputerowych z chwilą ich wytworzenia na podmiot zlecający, zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich będzie zawierało się w wynagrodzeniu otrzymywanym przez Wnioskodawcę z tytułu wykonywania zawartych umów. Jeżeli wynagrodzenie to nie zostanie określone w umowach kwotowo, Wnioskodawca będzie rozliczał ogół przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług programistycznych na przychody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego IP według proporcji ustalonej na podstawie udziału czasu poświęconego na prowadzenie prac rozwojowych w ogóle czasu poświęcanego na realizację usług w związku z daną umową. Analogiczna proporcja posłuży mu do ustalenia kosztów z kwalifikowanego IP. Koszty te będą miały zbliżony charakter do kosztów zawartych w opisie stanu faktycznego dotyczącego okresu 01.01.2019-31.12.2021.

Wnioskodawca dla wykonywanej działalności gospodarczej będzie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów, a także odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na ww. prawa w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Reasumując, w latach późniejszych (począwszy od 2024 roku) Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionym opisie sprawy.

Pytania

1. Czy przedstawiona w stanie faktycznym twórcza część działalności programistycznej wykonywanej przez Wnioskodawcę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT? (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu)

2. Czy utwory wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach umów z kontrahentami, a opisane w stanie faktycznym, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca. ust. 2 ustawy o PIT?

 3. Czy koszty wskazane przez Wnioskodawcę stanowią koszty kwalifikowane do obliczenia wskaźnika Nexus?

 4. Czy w tak przedstawionym stanie faktycznym, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych w 2019, 2020 oraz 2021 r. z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie umów o świadczenie usług z kontrahentami Wnioskodawcy i w sytuacji otrzymania pozytywnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego będzie mógł dokonać korekty rozliczeń za rok 2019, 2020 oraz 2021?

 5. Czy w przypadku, gdy w latach późniejszych wystąpi analogiczny stan faktyczny do tego przedstawionego we wniosku, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie umów o świadczenie usług z kontrahentami Wnioskodawcy?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym działalnością badawczo-rozwojową nazywa się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przywołane w powyższym przepisie badania naukowe są definiowane w art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce jako działalność obejmującą badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne oraz badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce określa prace rozwojowe jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym niniejszego wniosku, przedmiotem umów Wnioskodawcy ze zleceniodawcami jest tworzenie oprogramowania komputerowego i przenoszenie na zleceniodawców autorskich praw majątkowych do stworzonego oprogramowania.

Oprogramowanie komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę powstaje w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, czyli działalności nastawionej na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, które nie mają charakteru odtwórczego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagają kreatywnego podejścia, nie są wykonywane schematycznie lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych. Algorytmy rozwiązań proponowane podmiotom zlecającym nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku koncepcji. Podmioty zlecające nabywają od Wnioskodawcy zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne oprogramowanie komputerowe.

Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy potwierdza również fakt, że rezultatem jej działań są subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych, dokumentacji czy algorytmów. Dodatkowo, działalność Wnioskodawcy podejmowana jest w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Prace realizowane przez Wnioskodawcę w ramach zawartych umów nie mają incydentalnego charakteru. Ponadto, w ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w głównej mierze te z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania.

Wobec powyższego, działalność wykonywana przez Wnioskodawcę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad 2.

Utwory powstające w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej spełniają wszystkie przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Za takie ustawodawca w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT uznaje bowiem m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawcę dotyczą programów komputerowych, które to właśnie podlegają rzeczonej ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów do IP Box (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko.

Wnioskodawca w takim wypadku z całą pewnością wytwarzał przez cały okres, którego dotyczy wniosek i nadal wytwarza program komputerowy. Nadto, jak zostało wyżej podkreślone, program ten podlega ochronie prawnej.

Ad 3.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Przedmiotem działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę jest tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie, w wykonaniu umów zawartych ze zleceniodawcami, są przenoszone na zleceniodawców. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych (50%).

Wnioskodawca w okresie od początku 2020 roku do końca 2021 roku poniósł koszty, bez których poniesienia efektywne prowadzenie działalności, w wyniku której Wnioskodawca wytwarzał utwory objęte autorskimi prawami majątkowymi nie byłoby możliwe. Do rzeczonych kosztów należały:

A. koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności;

B. koszty usług telekomunikacyjnych;

C. koszty usług księgowych;

D. koszty paliwa, polisy OC samochodu, części i artykułów samochodowych.

Koszty, o których mowa wyżej, zostały proporcjonalnie przypisane do przychodów uzyskiwanych z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie na rzecz zleceniodawców autorskich praw majątkowych dotyczących wytwarzanego oprogramowania. Tak, jak wynagrodzenie za autorskie prawa majątkowe ustalane było jako 50% podstawowego wynagrodzenia za świadczone usługi programistyczne wynikającego z umów, tak koszty związane przychodami osiągniętymi z kwalifikowanego IP ustalono jako 50% ogółu poniesionych kosztów.

Jak wynika z interpretacji indywidualnej przepisów podatkowych Dyrektora KIS z dnia 21 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM koszty takie jak koszty leasingu i utrzymania samochodu, koszty za telefon, leasing komputera, koszty zakupu podzespołów komputerowych oraz monitorów, zakupu specjalistycznego oprogramowania, utrzymania domeny internetowej, chmury internetowej oraz poczty internetowej, koszty delegacji zagranicznych, koszty porad i konsultacji specjalistycznych oraz koszty związane ze szkoleniami i poszerzaniem wiedzy, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem podatnika z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w zakresie, w jakim przeznaczane były na wytworzenie oprogramowania, w tym obliczone według proporcji - 50% przychodów ze zbycia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania do przychodów ogółem - należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, wskazane przez Wnioskodawcę koszty stanowią koszty kwalifikowane do obliczenia wskaźnika Nexus.

Ad 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, a których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przypadku wytwarzania autorskiego prawa do programu komputerowego, przesłankami determinującymi możliwość skorzystania z omawianej w niniejszym wniosku preferencyjnej stawki opodatkowania, są w szczególności:

A. wymóg prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej,

B. wymóg objęcia ochroną prawną autorskich praw do wytworzonego programu komputerowego,

C. wymóg prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem autorskiego prawa do programu komputerowego,

D. wymóg przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania na podmiot trzeci,

E. wymóg prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od (...) 2014 roku. Wytwarzane przez niego oprogramowanie komputerowe podlega ochronie prawnej autorskich praw do wytworzonego programu komputerowego. Wnioskodawca w okresie, którego dotyczy niniejszy wniosek prowadził działalność badawczo-rozwojową i zgodnie z umowami zawartymi z kontrahentami, przenosił całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych utworów w postaci kodów źródłowych programów komputerowych na podmioty zlecające. Ponadto, prowadził odrębną od KPIR ewidencję zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT.

W świetle powyższych przesłanek, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, Wnioskodawca w tak przedstawionym stanie faktycznym będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych w 2019, 2020 i 2021 roku z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie umów o świadczenie usług zawartych z kontrahentami. Wyodrębnienie z prowadzonych ksiąg podatkowych Wnioskodawcy szczegółowej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT oraz prowadzenie prawidłowych księgowań w księgach podatkowych podmiotu zgodnie ze wskazanym przepisem, umożliwiają Wnioskodawcy złożenie korekty zgodnie z art. 81 § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Wobec tego Wnioskodawca może skorzystać z możliwości sporządzenia korekt rozliczeń za rok podatkowy 2019, za rok podatkowy 2020 oraz rok podatkowy 2021.

Ad 5.

Wnioskodawca zakłada, że w przyszłości będzie świadczył usługi programistyczne o charakterze badawczo-rozwojowym na podstawie umów zawartych z kontrahentami. Przewiduje się, że treść tych umów będzie analogiczna do treści umów, o których mowa w opisie stanu faktycznego za 2019, 2020 i 2021 rok. W przypadku, gdy w latach późniejszych w stosunku do okresu, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, tj. 2019-2021, wystąpi analogiczny stan faktyczny do tego przedstawionego we wniosku i nie będzie to sprzeczne z obowiązującym aktualnie stanem prawnym, Wnioskodawca będzie zatem uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie umów o świadczenie usług z kontrahentami Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 742):

badania naukowe są działalnością obejmującą:

 1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

 2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1) patent,

2) prawo ochronne na wzór użytkowy,

3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8) autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b)*1,3] / [a+b+c+d]

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Powyższe wyjaśnienia są istotne z uwagi na okoliczność, że wskazał Pan że, całość autorskich praw majątkowych do tych programów z chwilą wytworzenia Wnioskodawca, zgodnie z zawartymi umowami, przenosi na kontrahentów.

Należy także wskazać na treść art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawartego” w cenie danego produktu lub usługi winien być ustalany na podstawie zasady ceny rynkowej (zgodnie z przepisami art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej rozumie się również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie.

Należy zatem stwierdzić, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie produktu/usługi weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach i wybraną spośród wymienionych w art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Prowadzenie ewidencji w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:

- prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest tworzenie, rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowania;

- w ramach prowadzonej działalności zajmuje się Pan projektowaniem i wytwarzaniem innowacyjnych funkcjonalności programów komputerowych zgodnie z wymaganiami podmiotu zlecającego, zleceniodawca nabywa od Wnioskodawcy zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne oprogramowanie;

- prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania oprogramowania jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

- w ramach działalności samodzielnie prowadził Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym;

- prace rozwojowe prowadzone przez Pana w ramach działalności wykonywanej w związku z realizacją umów z kontrahentami, mają na celu wytworzenie innowacyjnego oprogramowania wprowadzającego nowe funkcjonalności do systemów informatycznych;

- Pana działania związane z wytworzeniem, rozwijaniem, ulepszaniem autorskiego prawa do programu komputerowego nie stanowiły rutynowych i okresowych zmian oraz czynności wdrożeniowych w zakresie opracowanych już produktów lub usług.

Tym samym – przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślenia przy tym wymaga, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych przez Pana usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu w ramach podejmowanych przez Pana prac rozwojowych.

Jak zaznaczono w opisie sprawy, w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania programów komputerowych – efekty Pana prac są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że autorskie prawa do programów komputerowych chronionych powyższym przepisem, tworzonych i rozwijanych w ramach Pana działalności gospodarczej – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód uzyskany przez Pana z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy tym, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Z okoliczności sprawy, tj. informacji przedstawionych przez Pana wynika, że:

- prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem;

- oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone i rozwinięte przez Pana w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej stanowiącej działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

- efekty Pana pracy są zawsze odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

- przenosi Pan na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania;

- przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

- prowadził Pan od 1 stycznia 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy, przypadających na ww. prawa w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W konsekwencji uzyskany przez Pana dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia praw autorskich do tworzonego, rozwijanego (ulepszanego) oprogramowania, w ramach opisanej działalności, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym jest Pan uprawniony do zastosowania do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5% w latach 2019-2021.

Z ulgi tej, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać w latach późniejszych, począwszy od 2024 roku, jeżeli zdecyduje się Pan na zmianę formy opodatkowania na zasady ogólne lub podatek liniowy.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Zatem, jeżeli w złożonych zeznaniach za 2019, 2020 oraz 2021 rok nie zastosował Pan 5% stawki podatku od uzyskiwanego w tych latach kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to przysługuje Panu prawo do złożenia korekty zeznań oraz skorzystanie z preferencji w załączniku PIT/IP, zgodnie z art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Odnosząc się natomiast do Pana wątpliwości dotyczących ustalania wskaźnika nexus, wskazujemy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści wniosku, ponosi Pan następujące koszty bezpośrednio związane z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania:

- koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności: zakup smartfona z funkcją pisania kodu,

- koszty usług telekomunikacyjnych: usługi telefoniczne i dostęp do Internetu,

- koszty usług księgowych,

- koszty paliwa, polisy OC samochodu, części i artykułów samochodowych (zakup opon samochodowych).

Zdaniem organu, informacje wskazane we wniosku i jego uzupełnieniu potwierdzają istnienie przesłanek świadczących o bezpośrednim powiązaniu ww. wydatków z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wobec tego, wszystkie z ponoszonych przez Pana wydatków, a opisane we wniosku, wobec których wskazał Pan przesłanki przemawiające za bezpośrednim ich powiązaniem z prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, może Pan uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy) w odpowiedniej części.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawił Pan we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w momencie zaistnienia zdarzenia, oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).