Interpretacja indywidualna z dnia 22 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.250.2023.1.JF

W zakresie ustalenia, czy płatności należności objęte opinią o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, otrzymaną przez Podatnika, powinny zostać wyłączone z procesu ustalania łącznej kwoty należności wypłacanych w roku podatkowym Wnioskodawcy na rzecz tego Podatnika na potrzeby art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, a w konsekwencji nie powinny wpływać na przekroczenie limitu wypłat 2 mln zł.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy płatności należności objęte opinią o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, otrzymaną przez Podatnika, powinny zostać wyłączone z procesu ustalania łącznej kwoty należności wypłacanych w roku podatkowym Wnioskodawcy na rzecz tego Podatnika na potrzeby art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, a w konsekwencji nie powinny wpływać na przekroczenie limitu wypłat 2 mln zł.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. sp. z o.o. (dalej jako „Wnioskodawca”, „Spółka”, „Płatnik”) ma siedzibę w Polsce i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest: wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych (PKD 43.22.Z). Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Spółka B. GmbH z siedzibą w A.  (dalej jako „Podatnik”) posiada 100% udziałów w spółce Wnioskodawcy.

Dnia (...) r. Naczelnik (...)  Urzędu Skarbowego wydał dla Podatnika opinię o stosowaniu przez Płatnika (A. sp. z o.o. ) zwolnienia w poborze zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w przypadku dokonywania, w obowiązującym u Płatnika roku podatkowym, wypłat dywidend i zaliczek na poczet dywidend na rzecz Podatnika (B. GmbH) z siedzibą w A. , których łączna kwota przekroczy kwotę określoną w art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”).

Tym samym Wnioskodawca dokonujący w roku podatkowym na rzecz tego samego podmiotu powiązanego (Podatnika - B. GmbH) wypłat z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT w kwocie przekraczającej 2 mln zł może - w przypadku dywidend (zaliczek na poczet dywidend) - nie pobierać podatku u źródła od nadwyżki ponad tę kwotę na podstawie przedmiotowej opinii o stosowaniu preferencji.

Opinia została wydana dla dywidend (zaliczek na poczet dywidend), stąd brak obowiązku poboru podatku u źródła według stawki krajowej od nadwyżki ponad limit 2 mln zł dotyczy tylko należności wskazanych w opinii.

Wnioskodawca nie wyklucza jednak, że w przyszłości będzie dokonywał na rzecz Podatnika także wypłat z innych tytułów takich jak: odsetki, należności licencyjne tj. z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT obejmuje należności z: odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how). Każdorazowo przed wypłatą takich należności na rzecz Podatnika, Wnioskodawca będzie weryfikował spełnienie warunków do zastosowania preferencji w podatku u źródła (np. zwolnienia).

W konsekwencji, w trakcie 2023 r. i w następnych latach, składających się na łączny okres 36 miesięcy od dnia wydania dla Podatnika opinii o stosowaniu preferencji, Wnioskodawca będzie dokonywał płatności, które będą objęte wydaną opinią o stosowaniu preferencji, jak również może dokonywać płatności, które nie są objęte tą opinią, ale które są objęte regulacją zawartą w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy opinia o stosowaniu preferencji otrzymana przez Podatnika wpływa na sposób liczenia limitu 2 mln zł, określonego w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Bowiem przepisy nie rozstrzygają wprost, czy płatności objęte opinią o stosowaniu preferencji powinny zostać wyłączone z procesu ustalania łącznej kwoty należności wypłacanych w roku podatkowym płatnika na rzecz danego podatnika na potrzeby limitu wypłat 2 mln.

Pytania

Czy płatności należności objęte opinią o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, otrzymaną przez Podatnika, powinny zostać wyłączone z procesu ustalania łącznej kwoty należności wypłacanych w roku podatkowym Wnioskodawcy na rzecz tego Podatnika na potrzeby art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, a w konsekwencji nie powinny wpływać na przekroczenie limitu wypłat 2 mln zł?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, płatności należności objęte opinią o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, otrzymaną przez Podatnika, powinny zostać wyłączone z procesu ustalania łącznej kwoty należności wypłacanych w roku podatkowym Wnioskodawcy na rzecz tego Podatnika na potrzeby art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, a w konsekwencji nie powinny wpływać na przekroczenie limitu wypłat 2 mln zł.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Na mocy ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) od 1 stycznia 2022 r. wszedł w życie zmieniony art. 26 ust. 2e ustawy o CIT regulujący zasady stosowania tzw. mechanizmu „pay and refund”, który zmienia zasady dotyczące poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (tzw. podatku u źródła).

Stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, „jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1)z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2)bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a

także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania”.

Katalog płatności, które objęte są mechanizmem „pay and refund” zawiera m.in. płatności wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, tj. przychody „z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how)”, a także płatności wymienione w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, tj. przychody z „dywidend oraz inne przychody (dochody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych”.

Powyższy mechanizm zakłada pobór podatku u źródła według stawek standardowych (określonych w ustawie o CIT) wyłącznie od wskazanych kategorii płatności dokonywanych na rzecz podmiotów powiązanych, które przekraczają 2 mln zł w roku podatkowym wypłacającego. W odniesieniu do płatności z katalogu z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT będzie to stawka 20%, zaś w odniesieniu do płatności z katalogu art. 22 ust. 1 ustawy o CIT będzie to stawka 19%, bez możliwości zastosowania preferencji przewidzianych w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę bądź w dyrektywach unijnych (implementowanych poprzez odpowiednie przepisy ustawy o CIT).

Na gruncie ustawy o CIT istnieją jednakże pewne możliwości niepobierania podatku u źródła w stawce wynikającej z polskich przepisów, nawet w przypadku przekroczenia limitu 2 mln zł, o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, tj.:

1)zgodnie z art. 26 ust. 2g ustawy o CIT - uzyskanie przez podatnika (lub płatnika) opinii organu podatkowego o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, lub

2)zgodnie z art. 26 ust. 7a ustawy o CIT - złożenie przez płatnika oświadczenia o spełnianiu warunków do niepobierania podatku/stosowania stawki obniżonej lub zwolnienia z podatku u źródła,

3)wypłaty są objęte przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2022 r. w sprawie wyłączenia obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2852), które wyłącza stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT w przypadku wypłat należności w nim określonych, przy założeniu, że są spełnione warunki wynikające z tego rozporządzenia.

Zgodnie z art. 26 ust. 2g ustawy o CIT, „Jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacona podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 2e, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami mogą nie pobrać podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosować stawkę wynikającą z takiej umowy bądź zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b”.

W myśl natomiast art. 26b ust. 1 ustawy o CIT, „Organ podatkowy na wniosek złożony przez podatnika, płatnika lub podmiot dokonujący wypłaty należności za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze wydaje opinię o stosowaniu przez płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych na rzecz podatnika należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1, lub stosowaniu stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobraniu podatku zgodnie z taką umową (opinia o stosowaniu preferencji), jeżeli we wniosku zostało wykazane spełnienie warunków określonych w art. 21 ust. 3-9 lub w art. 22 ust. 4-6 albo warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania”.

Zgodnie z art. 26b ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT, opinia o stosowaniu preferencji wygasa:

1)z upływem 36 miesięcy od dnia jej wydania;

2)ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin, o którym mowa w ust. 8, jeżeli zgodnie z tym przepisem wnioskodawca poinformował organ podatkowy o istotnej zmianie okoliczności;

3)z dniem, w którym podatnik, którego dotyczy ta opinia, przestał spełniać warunki określone w art. 21 ust. 3-3c lub art. 22 ust. 4-6 albo warunki zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli wnioskodawca nie poinformował o tym organu podatkowego zgodnie z ust. 8.

Należy zauważyć, iż zgodnie z uzasadnieniem do ustawy wprowadzającej zmiany związane z mechanizmem „pay and refund” (ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw; Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), jedną z przesłanek zmian jest rosnąca globalizacja oraz mobilność tzw. dochodów pasywnych (dywidendy, odsetki oraz należności licencyjne) powiązana z mogącymi wystąpić w praktyce trudnościami w ustaleniu prawidłowej stawki podatkowej, np. z uwagi na kryterium rzeczywistego właściciela (ang. beneficial owner). (...) Potrzeba wprowadzenia zmian w przepisach podatkowych związanych z przepływami finansowymi w zakresie dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła wynika także z dotychczasowej praktyki Krajowej Administracji Skarbowej. (…).

W ocenie Wnioskodawcy, otrzymanie opinii o stosowaniu preferencji w odniesieniu do danej transakcji wyklucza możliwość powstania wskazanych w uzasadnieniu „trudności w ustaleniu prawidłowej stawki podatkowej”, skoro to organ podatkowy wydaje opinię o stosowaniu preferencji, wskazującą na możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatku u źródła albo zastosowania zwolnienia. W ocenie Wnioskodawcy, próg 2 mln zł, który warunkuje pobór przez płatnika podatku u źródła wedle mechanizmu „pay and refund” został wprowadzony w związku z powyższymi trudnościami i możliwością uszczuplenia budżetu państwa w sytuacji nieprawidłowego niepobrania podatku u źródła przez płatnika lub zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła. Do wskazanych zdarzeń nie powinno dojść w sytuacji otrzymania opinii o stosowaniu preferencji, co - zdaniem Wnioskodawcy - wpływa na bezprzedmiotowość uwzględniania płatności objętych opinią o stosowaniu preferencji w kalkulacji limitu wypłat 2 mln zł. Przyjęcie przeciwnego rozumowania i ujmowanie płatności objętych opinią w kalkulacji limitu wypłat 2 mln zł prowadziłoby do sytuacji, w której mechanizm „pay and refund” musiałby być stosowany do niewielkich wartościowo wypłat (w porównaniu do istotnych, bo przekraczających 2 mln zł wypłat objętych opinią), nieistotnych dla administracji skarbowej z punktu widzenia ryzyka nieprawidłowego poboru podatku u źródła oraz celu, jaki przyświecał ustawodawcy wprowadzającemu przepisy w zakresie podatku u źródła.

Jednocześnie, jak wynika z treści projektu objaśnień podatkowych z dnia 19 czerwca 2019 r. w zakresie Zasad poboru podatku u źródła (pkt 5.1., str. 35) przedstawionego przez Ministra Finansów: „Do kalkulacji progu 2 mln zł nie są wliczane te wypłaty, które objęte są opinią o stosowaniu zwolnienia (obecnie opinii o stosowaniu preferencji; przyp. Wnioskodawcy), uregulowaną w art. 26b ustawy o CIT”. Ostateczna wersja objaśnień nie została wydana, niemniej projekt objaśnień wskazuje zdaniem Wnioskodawcy, na sposób interpretacji przepisów przez Ministra Finansów w ww. zakresie (kierunek interpretacji tych przepisów).

To oznacza, że tylko te należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT wypłacone przez Wnioskodawcę na rzecz Podatnika, które nie będą objęte opinią o stosowaniu preferencji, powinny zostać uwzględnione przy kalkulacji limitu wypłat 2 mln zł (z zastrzeżeniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2022 r. w sprawie wyłączenia obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, Dz.U. z 2022 r. poz. 2852, w odniesieniu do wypłat należności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, jeśli łączna wartość należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 (z wyłączeniem wypłat wyżej wskazanych, objętych ww. rozporządzeniem, przy założeniu spełnienia warunków wynikających z tego rozporządzenia) oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT wypłacanych na rzecz Podatnika, pomniejszona o należności objęte wydaną opinią o stosowaniu preferencji, nie będzie przekraczać łącznie kwoty 2 mln zł w danym roku podatkowym Wnioskodawcy, to Wnioskodawca nie będzie musiał stosować mechanizmu „pay and refund” wobec tych płatności.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej w Interpretacji indywidualnej z dnia 16 listopada 2022 r. (znak: 0111-KDIB1-2.4010.586.2022.1.AK): „Przepisy art. 26 ust. 2g ustawy o CIT dopuszczają możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej (wynikającej z UPO) lub zwolnienia, pomimo przekroczenia progu 2 mln PLN jeżeli wypłacający należności posiada obowiązującą opinię o stosowaniu preferencji. Powyższe upoważnia do stwierdzenia, że wypłacane na rzecz nierezydenta należności z tytułów objętych opinią, nie są brane pod uwagę przy ustaleniu limitu 2 mln PLN, po przekroczeniu którego płatnik zobowiązany jest do pobrania podatku u źródła według stawki krajowej. (…) Należy stwierdzić, że należności wypłacane przez płatnika na rzecz nierezydentów, które będą objęte opiniami o stosowaniu przez płatnika zwolnienia z poboru podatku u źródła (opinia o stosowaniu preferencji), nie będą brane pod uwagę przy kalkulacji progu 2 mln PLN.”

Podobnie, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji indywidualnej z dnia 16 listopada 2022 r. (znak: 0111-KDIB1-2.4010.591.2022.1.ANK) potwierdził stanowisko wnioskodawcy, wskazując iż: „(...) Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że należności wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz nierezydentów, które będą objęte opiniami o stosowaniu przez płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego (opinia o stosowaniu preferencji), nie będą brane pod uwagę przy kalkulacji progu 2 000 000 zł”.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 21 czerwca 2022 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.192.2022.1.AW.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, płatności należności objęte opinią o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, otrzymaną przez Podatnika, powinny zostać wyłączone z procesu ustalania łącznej kwoty należności wypłacanych w roku podatkowym Wnioskodawcy na rzecz tego Podatnika na potrzeby art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, a w konsekwencji nie powinny wpływać na przekroczenie limitu wypłat 2 mln zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”)”

Stosownie do art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT:

Zgodnie art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Tytuły należności których wypłata rodzi po stronie wypłacającego (polskiego rezydenta podatkowego) obowiązek poboru podatku (art. 26 ust. 1 ustawy o CIT) zostały wymienione w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

I tak, zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy o CIT:

Natomiast art. 22 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że:

Zgodnie z art. 22a ustawy o CIT:

Ponadto w myśl art. 22b ustawy o CIT:

Z treści ww. przepisów wynika, iż od niektórych przychodów osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma siedzibę w Polsce i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest: wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych. Spółka B. GmbH z siedzibą w A.  posiada 100% udziałów w spółce Wnioskodawcy. Dnia (...) r. Naczelnik (...)  Urzędu Skarbowego wydał dla Podatnika opinię o stosowaniu przez Płatnika (A. sp. z o.o. ) zwolnienia w poborze zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w przypadku dokonywania, w obowiązującym u Płatnika roku podatkowym, wypłat dywidend i zaliczek na poczet dywidend na rzecz Podatnika (B. GmbH) z siedzibą w A. , których łączna kwota przekroczy kwotę określoną w art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym Wnioskodawca dokonujący w roku podatkowym na rzecz tego samego podmiotu powiązanego (Podatnika – B. GmbH) wypłat z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT w kwocie przekraczającej 2 mln zł może - w przypadku dywidend (zaliczek na poczet dywidend) - nie pobierać podatku u źródła od nadwyżki ponad tę kwotę na podstawie przedmiotowej opinii o stosowaniu preferencji. Powyższa opinia została wydana dla dywidend (zaliczek na poczet dywidend), stąd brak obowiązku poboru podatku u źródła według stawki krajowej od nadwyżki ponad limit 2 mln zł dotyczy tylko należności wskazanych w opinii.

W trakcie 2023 r. i w następnych latach, składających się na łączny okres 36 miesięcy od dnia wydania dla Podatnika opinii o stosowaniu preferencji, Wnioskodawca będzie dokonywał płatności, które będą objęte wydaną opinią o stosowaniu preferencji, jak również może dokonywać płatności, które nie są objęte tą opinią, ale które są objęte regulacją zawartą w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Jak stanowi art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:

Stosownie do przepisu art. 26 ust. 2ea ustawy o CIT:

W myśl art. 26 ust. 2ec omawianej ustawy:

Zgodnie z art. 26 ust. 2g ustawy o CIT :

Powołane przepisy art. 26 ust. 2g ustawy o CIT dopuszczają możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej (wynikającej z UPO) lub zwolnienia, pomimo przekroczenia progu 2 000 000 zł jeżeli wypłacający należności posiada obowiązującą opinię właściwego organu podatkowego wydaną na podstawie art. 26b ustawy o CIT.

Powyższe upoważnia do stwierdzenia, że wypłacane na rzecz nierezydenta należności z tytułów objętych opinią, o jakiej mowa w zdaniu poprzednim, nie są brane pod uwagę przy ustaleniu limitu 2 000 000 zł, po przekroczeniu którego płatnik zobowiązany jest do pobrania podatku u źródła według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Okres ważności ww. opinii wynika z art. 26b ust. 7 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Jak wskazano w opisie sprawy, (...) r. Naczelnik (...)  Urzędu Skarbowego wydał dla Podatnika opinię o stosowaniu przez Płatnika (A. sp. z o.o. ) zwolnienia w poborze zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w przypadku dokonywania, w obowiązującym u Płatnika roku podatkowym, wypłat dywidend i zaliczek na poczet dywidend na rzecz Podatnika (B. GmbH) z siedzibą w A. , których łączna kwota przekroczy kwotę określoną w art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Opinia została wydana dla dywidend (zaliczek na poczet dywidend), stąd brak obowiązku poboru podatku u źródła według stawki krajowej od nadwyżki ponad limit 2 mln zł dotyczy tylko należności wskazanych w opinii.

Wnioskodawca nie wyklucza jednak, że w przyszłości będzie dokonywał na rzecz Podatnika także wypłat z innych tytułów takich jak: odsetki, należności licencyjne tj. z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT obejmuje należności z: odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how). Każdorazowo przed wypłatą takich należności na rzecz Podatnika, Wnioskodawca będzie weryfikował spełnienie warunków do zastosowania preferencji w podatku u źródła (np. zwolnienia).

W konsekwencji, w trakcie 2023 r. i w następnych latach, składających się na łączny okres 36 miesięcy od dnia wydania dla Podatnika opinii o stosowaniu preferencji, Wnioskodawca będzie dokonywał płatności, które będą objęte wydaną opinią o stosowaniu preferencji, jak również może dokonywać płatności, które nie są objęte tą opinią, ale które są objęte regulacją zawartą w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Jeszcze raz należy podkreślić, że w myśl art. 26 ust. 2e ustawy o CIT nakazującego pobrać zryczałtowany podatek, postanowienia tego przepisu stosuje się z zastrzeżeniem powołanego wyżej art. 26 ust. 2g tej ustawy. Regulacja ta przewiduje, że w przypadku przekroczenia kwoty 2 000 000 zł, o której mowa w art. 26 ust. 2e ww. ustawy, płatnik może nie pobrać podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosować stawkę wynikającą z takiej umowy bądź zwolnienie na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu preferencji.

Tym samym mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że należności wypłacane przez Wnioskodawcę, które będą objęte opiniami o stosowaniu przez Płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego (opinia o stosowaniu preferencji), nie będą brane pod uwagę przy kalkulacji progu 2 000 000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).