Interpretacja indywidualna z dnia 22 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.172.2023.3.AP

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 16 maja i 12,14,15,21 czerwca 2023 r. (daty wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi od 1 sierpnia 2010 r. jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przedmiotem działalności jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (kod PKD 62.01.Z). Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W 2022 roku Wnioskodawca rozliczał się z osiąganych dochodów podatkiem liniowym. Wnioskodawca w roku 2023 oraz w latach przyszłych planuje również rozliczać się podatkiem liniowym.

Na podstawie zawartych umów z różnymi firmami oraz potencjalnie nowymi kontrahentami, z którymi współpracuje Wnioskodawca (dalej: Zleceniodawcy), nawiąże w przyszłości umowy, które były, a także będą umowami na podwykonawstwo, Wnioskodawca świadczył i będzie świadczyć usługi programistyczne.

Wnioskodawca nie podlegał, a także nie planuje w przyszłości podlegać kierownictwu ze strony Zleceniodawców, ani jakiejkolwiek wyznaczonej przez nich osoby. Wnioskodawca był i będzie odpowiedzialny wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, oraz ponosił i będzie ponosić ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W ramach umów Wnioskodawca przenosił i będzie przenosić na Zleceniodawców całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymywał i będzie otrzymywać wynagrodzenie. Dochód, który osiąga Wnioskodawca jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.

Na potrzeby wykonywania tych usług Wnioskodawca nie nabywał i nie będzie nabywał żadnych wyników prac badawczo-rozwojowych ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca, najczęściej jako członek zespołu programistów pracujących dla Zleceniodawców (na podstawie odrębnych umów zawartych ze Zleceniodawcami), wytwarza oprogramowanie, a w tym również rozwija, poprawia kod programu napisany przez siebie oraz przez pozostałych członków zespołu. Całość prac wykonywana jest samodzielnie, bez korzystania z usług podwykonawców. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę (również na skutek rozwinięcia lub ulepszenia istniejącego oprogramowania) w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca odpowiedzialny był w roku 2022 za wytworzenie uniwersalnej biblioteki programistycznej, (...).

System jest napisany w języku c# i współpracuje z silnikiem (...). Dzięki takiemu podejściu można wykorzystać go w obrębie wielu platform cyfrowych, od komputerów osobistych wykorzystujących system operacyjny (...), przez konsole gier wideo firm (...), aż po popularne rozwiązania mobilne (...). Nic nie stoi na przeszkodzie, aby wykorzystać go również w technologiach opartych o przeglądarkę internetową lub wirtualną rzeczywistość.

Stworzone przez Wnioskodawcę rozwiązanie jest unikatowe i pozwala zdecydowanie przyśpieszyć proces powstania przyszłych aplikacji i gier wykorzystujących podział przebiegu rozgrywki na segmenty czasu (tury). Jego elastyczność i skalowalność wyraźnie ułatwia tworzenie wysoce złożonych, wieloplatformowych i sieciowych produktów, które napędzają aktualny rozwój technologii. Biblioteka odnajdzie się doskonale w branży rozrywkowej, badawczej czy edukacyjnej.

Wnioskodawca w roku 2022 pracował nad powyższymi projektami lecz jego charakter pracy jest innowacyjny, niepowtarzalny również przy innych projektach, które wykonywane są obecnie, w roku 2023. Charakter jego pracy zostanie zachowany również przy przyszłych zleceniach i projektach.

Wnioskodawca na co dzień wykorzystuje powszechnie dostępną wiedzę z dziedzin takich nauk jak: informatyka, elektronika, matematyka czy statystyka w celu wytworzenia oprogramowania. Ma to miejsce poprzez przeprowadzenie szeregu badań, testów i doświadczeń zarówno przed, w trakcie, jak i po implementacji programu komputerowego. Zdobywanie, poszerzanie oraz łączenie wiedzy z wyżej wymienionych dziedzin jest nieodłącznym elementem codziennej pracy Wnioskodawcy i odbywa się w sposób systematyczny. W związku z rosnącymi potrzebami klientów i nowymi funkcjonalnościami, charakter pracy Wnioskodawcy jest wysoce twórczy i innowacyjny. Dzieje się tak dlatego, ponieważ stosowane rozwiązania są unikatowymi w branży, a co za tym idzie nie ma możliwości wykorzystania rozwiązań już istniejących.

Oprogramowanie, które powstaje w wyniku świadczenia przez Wnioskodawcę usług, jest rezultatem własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej, a co za tym idzie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Zgodnie z zawartą umową, Wnioskodawca dostaje od Zleceniodawców wynagrodzenie za sprzedaż usług programistycznych, w cenie którego uwzględnione jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Tym samym, całość autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę jest przeniesiona na Zleceniodawców. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone, w ocenie Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej działalności stanowiącej działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność gospodarcza wykonywana przez Wnioskodawcę jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wniosek dotyczy rozliczenia za rok 2022, 2023 i lata kolejne.

Według wskazanej definicji Wnioskodawca samodzielnie prowadzi i będzie prowadzić badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadził badania aplikacyjne rozumiane jako prace nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Badanie i testowanie stworzonego oprogramowania zależało od konkretnej funkcjonalności i było oparte o czynniki automatyzacji całego procesu. Część dotycząca trzonu programu na bieżąco sprawdzała dane wejściowe, które wpływały do konkretnych obszarów programu. Jeżeli dane odbiegały od normy system natychmiast wysyłał informacje, w którym miejscu to nastąpiło i jaką postać mają te dane. Sprawdzana była też na bieżąco wielkość plików związanych z archiwizacją przebiegu rozgrywki. Część związana z zachowaniem sztucznej inteligencji polegała nam uruchomieniu automatycznego środowiska testowego, które w najróżniejszych konfiguracjach danych wejściowych, przeprowadzała dowolną ilość pełnych przebiegów rozgrywki. Na zakończenie dostarczała informacje statystyczne z uwzględnieniem poszczególnych sekcji programu, aby można było je na bieżąco usprawniać, jeżeli dana sekcja podawała niesatysfakcjonujące wyniki.

Wytwarzanie/rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowania miało/ma miejsce w ramach prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę projektów, w ramach działalności gospodarczej, prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe - w myśl art. 4 ust. 3 ww. ustawy - są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Praca Wnioskodawcy ma dokładnie takie cechy jak zawarte w ustawie.

Prace mające znamiona powyższej definicji Wnioskodawca prowadził w okresie, za który składa wniosek o interpretacje, a także zamierza prowadzić w przyszłości. Wnioskodawca prowadził je również w okresie który nie obejmował jeszcze nowych regulacji w sprawie ulgi IP BOX, ponieważ Wnioskodawca prowadzi działalność od roku 2010.

Zawsze przy tworzeniu danego oprogramowania Wnioskodawca wykonuje taką pracę, która ma na celu, jeśli dane oprogramowanie rozwija czy tworzy od nowa, łączy, kształtuje i wykorzystuje wiedzę oraz narzędzia informatyczne lub oprogramowania, w celu stworzenia zupełnie nowych funkcjonalności lub zupełnie nowych programów komputerowych. Celem końcowym zawsze jest stworzenie programu, który będzie spełniał wstępne oczekiwania i założenia wypracowane ze Zleceniodawcą. Prace rozwojowe zawsze dotyczyły oprogramowania, nad którym Wnioskodawca pracował.

Prace nad danym oprogramowanie zazwyczaj kończą się sukcesem i stworzeniem całego systemu zgodnie z początkowymi założeniami. Bywa jednak i tak, że nie uda się osiągnąć celów, które zostają postawione przed przystąpieniem do prac. Najczęściej założenia wtedy są modyfikowane i dopasowane do możliwości. Wynikiem prac jest zawsze nowa funkcjonalność, element systemu odpowiedzialny za nowość w działaniu danego oprogramowania. Wyniki prac nie są wykorzystywane bezpośrednio w działalności Wnioskodawcy ponieważ, zgodnie z umowami, kończąc dane etap przenosi całość praw autorskich na Zleceniodawcę za wynagrodzeniem.

Wnioskodawca nie oferował, zrealizowanych przez niego projektów w jego działalności gospodarczej. Zawsze po zakończeniu prac przenosi całość praw autorskich na Zleceniodawcę, dla którego działa. Szczegółowy opis rozwiązań, które Wnioskodawca stworzył w roku 2022, przedstawił we wniosku o interpretację. W wyniku prac Wnioskodawcy zawsze powstaje nowy, zmieniony lub ulepszony produkt.

Czynności, które Wnioskodawca wykonuje zawsze dążą do uzyskania innowacyjnego, ulepszonego, nowego rozwiązania, które jest częścią większego systemu lub całego systemu, w którym implementuje się nowe rozwiązania. Wnioskodawca nie wykonuje czynności, które polegają na rutynowych zmianach.

W działalności gospodarczej, którą prowadzi Wnioskodawca nie wykonuje innych czynności, poza tworzeniem nowych rozwiązań, to jest programowaniem kodu, który ma wykonać dane funkcje. Wnioskodawca nie prowadził innych prac.

Wnioskodawca używając różnych wyrazów : ,,aplikacje’’, ,,utwory’’, ,,projekty’’, ,,gry’’ miał na myśli programy komputerowe, nad którymi bezpośrednio pracował. Użył słów zamiennie.

Wszystkie czynności, które Wnioskodawca realizował i będzie realizować w zakresie wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania, zlecane przez Zleceniodawców, prowadziły/będą prowadzić do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe.

Z uwagi na obszerność różnych pól, które po połączeniu stanowią jedno oprogramowanie, praca dzielona jest na mniejsze fragmenty, które same w sobie stanowią zamkniętą całość. Wszystkie czynności, które Wnioskodawca wykonuje, zawsze wykonuje samodzielnie. Każdy osoba pracująca w zespole ma odrębną część nowej funkcjonalności do stworzenia, za nią odpowiada i do tej części posiada prawa autorskie, zgodnie z zawartymi umowami. Według definicji podanej przez Encyklopedię Zarządzania, program komputerowy jest zbiorem poeceń, które zostały napisane przez programistę (specjalistę) w języku komputerowym. Zatem mimo, że Wnioskodawca nie tworzy całego rozwiązania samodzielnie, za część, za którą jest odpowiedzialny przysługują mu prawa autorskie.

Prawa autorskie, po wykonanym zadania, do części, którą Wnioskodawca przygotował przysługują wyłącznie jemu. Następnie Wnioskodawca zbywa te prawa na poczet Zleceniodawcy.

W przypadku współtworzenia programów komputerowych, autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych Wnioskodawcy przysługiwało/będzie przysługiwać, w zakresie wytworzonej części/fragmentu takiego programu komputerowego.

Prawo autorskie za wykonaną pracę przysługuję każdemu z programistów. Następnie prawa zbywane są na poczet Zleceniodawcy, który ma prawa do całego oprogramowania.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa „oprogramowaniem" zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co gwarantuje zawarta umowa ze Zleceniodawcami. Zawsze odznaczają/odznaczać się będą rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są/będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są/nie będą jedynie „techniczną" realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawców.

Przeniesienie praw autorskich, wyodrębnienie poszczególnych zadań, oddzielenie stworzonych funkcjonalności od innych, odbywało się na podstawie comiesięcznych raportów, które były obustronnie zatwierdzane, po skończeniu danego okresu rozliczeniowego. Umowy ze Zleceniodawcami opisywały sposób przenoszenia praw autorskich zatem zawsze zachowywana była forma pisemna. Przeniesienie praw autorskich do utworów jest kluczową kwestią z punktu widzenia Zleceniodawcy i odbywało się poprawnie. Warunkiem wypłaty wynagrodzenia było przeniesienie praw autorskich.

Przeniesienie praw autorskich, wyodrębnienie poszczególnych zadań, oddzielenie stworzonych funkcjonalności od innych, odbywało się na podstawie comiesięcznych raportów, które były obustronnie zatwierdzane, po skończeniu danego okresu rozliczeniowego. Umowy ze Zleceniodawcami opisywały sposób przenoszenia praw autorskich zatem zawsze zachowywana była forma pisemna. Przeniesienie praw autorskich do utworów jest kluczową kwestią z punktu widzenia Zleceniodawcy i odbywało się poprawnie. Warunkiem wypłaty wynagrodzenia było przeniesienie prawe autorskich.

Sposób „przenoszenia" autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności nastąpi z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

Była prowadzona ewidencja do celów IP BOX, od początku możliwości opodatkowania dochodów według niższej stawki.

Wnioskodawca prowadził i będzie prowadzić na bieżąco odrębną ewidencję, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W przypadku współtworzenia części/fragmentu programu komputerowego przysługiwało/będzie przysługiwać Wnioskodawcy autorskie prawo do tej części/fragmentu programu komputerowego.

Według definicji podanej przez Encyklopedię Zarządzania, program komputerowy jest zbiorem poleceń, które zostały napisane przez programistę (specjalistę) w języku komputerowym. Jest to efekt końcowy pracy, podlegający ochronie praw autorskich, które następnie Wnioskodawca zbywa na rzecz Zleceniodawcy. Każdy program działa w oparciu o jakiś algorytm (sposób postępowania), który należy najpierw wymyślić i zaprojektować w oparciu o przekazane wymagania biznesowe. Algorytmy, również podlegają ochronie i są własnością intelektualną. Projektowane algorytmy oraz tworzone na ich podstawie programy komputerowe lub nowe fragmenty istniejących programów komputerowych implementujące nowe funkcjonalności systemu są odpowiedzią na konkretne zapotrzebowanie biznesowe Zleceniodawcy i są unikalne ze względu na fakt, że są projektowane pod indywidualne potrzeby i do pracy w konkretnym, unikalnym systemie komputerowym. Utworzenie algorytmu, na podstawie którego następnie powstanie nowy program komputerowy lub rozszerzenie już istniejącego programu, poprzedzone jest fazą analizy wymagań klienta. Na tym etapie należy wykonać pracę koncepcyjną w ramach której należy stworzyć i opracować sposób na realizację wymagań klienta za pomocą dostępnych technik informatycznych. Wszystkie tworzone przez Wnioskodawcę nowe oraz rozszerzane programy były częścią takiego systemu. Tworząc nowy program lub rozszerzając możliwości już istniejącego Wnioskodawca tworzy nową własność intelektualną do powstałego utworu (algorytmu oraz programu komputerowego, który jest jego implementacją), którą następnie zbywa zgodnie z zawartą umową na rzecz Zleceniodawcy. Zatem podsumowując, w przypadku współtworzenia programów, efekty pracy Wnioskodawcy są odrębnymi programami komputerowymi i podlegają ochronie wedle ustawy o prawach autorskich.

Pana pytania

1.Czy możliwe jest opodatkowanie 5% stawką, kwalifikowanych dochodów (dochodów z kwalifikowanych IP skorygowanych o współczynnik nexus) uzyskiwanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych w okresie, którego dotyczy wniosek?

2.Czy czynności które wykonuje Wnioskodawca mieszczą się w ramach działalności badawczo- rozwojowej, co pozwoliłoby opodatkować dochody według preferencyjnej stawki?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dochody uzyskiwane z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, w okresie, którego dotyczy wniosek, powinny zostać objęte preferencyjną stawką podatku, w wysokości 5 %.

Ad. 2

Charakter prac wykonywanych przez Wnioskodawcę spełnia definicję działalności badawczo- rozwojowej, zatem czynności które Wnioskodawca wykonuje mieszczą się w ramach tejże działalności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647, ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz.213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, w ramach której podejmuje badania naukowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 tej ustawy, których efektem jest tworzenie i rozwój oprogramowania w postaci odrębnych programów komputerowych, podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prowadzona działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Na mocy umowy na rzecz zleceniodawcy przenosi Pan ogół majątkowych praw autorskich do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, przy czym przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programów komputerowych, następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności art. 41 oraz art. 53 ustawy.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana, a polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tworzone w ramach działalności gospodarczej programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem Pana prac – są kwalifikowanymi IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, uzyskany przez Pana dochód z przenoszenia na zleceniodawcę majątkowych praw autorskich do kwalifikowanych IP będzie dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku wskazał Pan, że osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi. Przepis art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje jednak swoim zakresem zastosowania sytuację, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Natomiast Pan – jak wynika z wniosku – dokonuje przeniesienia każdego z wytworzonych kwalifikowanych IP zgodnie z art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Należy przy tym podkreślić, że – co do zasady – działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych usług, ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Ponadto z treści wniosku wynika, że na bieżąco prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W konsekwencji, w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia, może Pan opodatkować sumę kwalifikowanych dochodów, osiągniętych latach 2022 i 2023 z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, preferencyjną 5% stawką podatkową. Stawkę tę będzie mógł Pan zastosować odnośnie zdarzenia przyszłego, pod warunkiem, że Pana sytuacja oraz obowiązujące prawo nie zmienią się.

Zaznaczyć należy w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Pana dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz zleceniodawcy, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).