Interpretacja indywidualna z dnia 22 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.102.2023.2.JO

Ustalenia miejsca opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę oraz prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu dokonanych zakupów wykorzystywanych do tych usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia miejsca opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę oraz prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu dokonanych zakupów wykorzystywanych do tych usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 maja 2023 r. (wpływ 29 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. S.A. (dalej: „Spółka”) oferuje szeroki zakres zintegrowanych usług (…) na potrzeby poszukiwań konwencjonalnych oraz niekonwencjonalnych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, wód geotermalnych, a także lokalizacji oraz monitoringu podziemnych magazynów gazu i ropy naftowej.

Główne obszary działalności Spółki stanowią: (...)

Spółka obecnie jest tu na etapie powiększania swojego portfolio usług o prace (...) świadczone w wyłącznej strefie ekonomicznej w rozumieniu ustawy o obszarach morskich: (...)

Przedmiotem niniejszego wniosku są te transakcje świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej (tj. usługi, dla których miejsce świadczenia jest ustalane w oparciu o przepis art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług – w miejscu położenia nieruchomości znajdującej się w polskiej wyłącznie strefie ekonomicznej).

Spółka zaznacza, że w ramach niniejszego wniosku nie wnosi o ocenę, czy konkretny rodzaj usługi stanowi usługę związaną z nieruchomością położoną w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej. Założenie, iż świadczone przez Spółkę usługi wykazują związek z nieruchomością położoną w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej, jest elementem zdarzenia przyszłego podanego przez Spółkę.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

A. S.A. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W ramach wymienionych w zdarzeniu przyszłym usług Spółka będzie nabywać w szczególności następujące towary i usługi:

a)dla usług wymienionych w pkt 1) w zdarzeniu przyszłym:

• paliwo do maszyn i pojazdów,
• oleje hydrauliczne i filtry do maszyn,
• sprzęt do badań (...),
• części zamienne do sprzętu służącego do badań (...),
• artykuły BHP (m.in. oznakowania, gaśnice, sorbenty, PPE),
• pozostałe materiały eksploatacyjne (np. farba do malowania pokładu, kable elektryczne do zasilania sprzętu),
• usługa kalibracji sprzętu, klasyfikacje i przeglądy jednostki pływającej,
• usługi sprzętowe (np. usługi jednostkami pływającymi, usługi dźwigowe, transfer załogi),
• wynajem siły obcej (np. operatorów do obsługi i utrzymania platformy),
• pozostałe usługi obce (np. usługi spawalnicze),

b)dla usług wymienionych w pkt 2) w zdarzeniu przyszłym:

• paliwo do maszyn i pojazdów (np. wyciągu typu SKID),
• substancje chemiczne do konserwacji i eksploatacji sprzętu karotażowego (np. oleje, smary, płyny do sond karotażowych i wyciągu SKID),
• materiały i części eksploatacyjne (...),
• części mechaniczne do eksploatacji sprzętu karotażowego oraz do przygotowania sprzętu (...),
• uszczelnienia typu o-ring do sond karotażowych, materiały metalowe na podzespoły dodatkowe, przejściówki w celu przygotowania sprzętu (...),
• materiały wybuchowe MW do prac perforacyjnych w otworze,
• artykuły BHP (np. sorbenty),
• usługi podwykonawstwa sprzętu do (...),

c)dla usług wymienionych w pkt 3) w zdarzeniu przyszłym:

• paliwo do maszyn i pojazdów,
• części zamienne do sprzętu wykorzystywanego do układania podmorskich kabli i rurociągów,
• materiały do naprawy konserwacji sprzętu (np. oleje, smary i płyny),
• artykuły BHP (np. PPE, gaśnice),
• usługi sprzętowe (np. usługi dźwigowe),
• transport sprzętu.

Towary i usługi nabywane są od podmiotów krajowych, z innych krajów UE, a także z krajów trzecich.

Faktury wystawiane przez krajowych dostawców towarów i usług będą zawierały kwotę polskiego podatku VAT naliczonego. Natomiast faktury wystawiane przez dostawców towarów i usług z innych krajów UE i krajów trzecich nie będą zawierały kwoty polskiego podatku VAT naliczonego. W przypadku, gdy miejsce opodatkowania dostawy towarów lub usługi znajdować się będzie odpowiednio na terytorium RP, rozpoznawane będzie odpowiednio wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, import towarów lub import usług.

A. S.A. nabywane towary i usługi będzie wykorzystywać do wykonywania czynności opodatkowanych, gdy miejscem opodatkowania tych czynności będzie terytorium RP. Zagadnienie to jest przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Świadczone przez A. S.A. usługi, o których mowa w pytaniu nr 2, gdyby podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski to byłyby opodatkowane według właściwej stawki podatku. Spółka będzie posiadać dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym wskazane w punkcie 1 i 2 opisu zdarzenia przyszłego wniosku świadczone przez Spółkę usługi, dla których miejsce świadczenia ustalane jest w oparciu o zasadę przewidzianą w art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w miejscu położenia nieruchomości znajdującej się w polskiej wyłącznie strefie ekonomicznej, stanowią opodatkowane podatkiem VAT w Polsce odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwagi na fakt, że usługi te były i będą świadczone w ramach czynności, których wyłączne (suwerenne) prawo wykonywania na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej posiada Rzeczpospolita Polska, przez co teren tej strefy uznaje się za terytorium Polski dla celów opodatkowania VAT świadczenia tych usług?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym wskazane w punkcie 3 opisu zdarzenia przyszłego wniosku świadczone przez Spółkę usługi, dla których miejsce świadczenia ustalane jest w oparciu o zasadę przewidzianą w art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w miejscu położenia nieruchomości znajdującej się w polskiej wyłącznie strefie ekonomicznej, nie stanowią opodatkowane podatkiem VAT w Polsce odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwagi na fakt, że usługi te nie będą świadczone w ramach czynności, których wyłączne (suwerenne) prawo wykonywania na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej posiada Rzeczpospolita Polska, przez co teren tej strefy nie uznaje się za terytorium Polski dla celów opodatkowania VAT świadczenia tych usług?

3.Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług wykorzystywanych do świadczenia wyżej wskazanych usług w okolicznościach wskazanych w pytaniach 1-2?

Państwa stanowisko w sprawie

1.W ocenie Spółki, wskazane w punkcie 1 i 2 opisu zdarzenia przyszłego wniosku świadczone przez Spółkę usługi, dla których miejsce świadczenia ustalane jest w oparciu o zasadę przewidzianą w art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w miejscu położenia nieruchomości znajdującej się w polskiej wyłącznie strefie ekonomicznej, stanowią opodatkowane podatkiem VAT w Polsce odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwagi na fakt, że usługi te były i będą świadczone w ramach czynności, których wyłączne (suwerenne) prawo wykonywania na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej posiada Rzeczpospolita Polska, przez co teren tej strefy uznaje się za terytorium Polski dla celów opodatkowania VAT świadczenia tych usług, w związku z tym usługi te świadczone przez Spółkę podlegają opodatkowaniu VAT.

2.W ocenie Spółki, wskazane w punkcie 3 opisu zdarzenia przyszłego wniosku świadczone przez Spółkę usługi, dla których miejsce świadczenia ustalane jest w oparciu o zasadę przewidzianą w art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w miejscu położenia nieruchomości znajdującej się w polskiej wyłącznie strefie ekonomicznej, nie stanowią opodatkowane podatkiem VAT w Polsce odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwagi na fakt, że usługi te nie będą świadczone w ramach czynności, których wyłączne (suwerenne) prawo wykonywania na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej posiada Rzeczpospolita Polska, przez co teren tej strefy uznaje się za terytorium Polski dla celów opodatkowania VAT świadczenia tych usług. W związku z tym usługi te świadczone przez Spółkę nie podlegają opodatkowaniu VAT.

3.W ocenie Spółki, będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług wykorzystywanych do świadczenia wyżej wskazanych usług, zarówno w przypadku, gdy będą one opodatkowane VAT (świadczenie usług w ramach czynności, których wyłączne (suwerenne) prawo wykonywania na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej posiada Rzeczpospolita Polska), jak i w przypadku, gdy nie będą opodatkowane VAT (świadczenie usług w ramach czynności, których wyłączne (suwerenne) prawo wykonywania na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej nie posiada Rzeczpospolita Polska).

Ad. 1 i Ad. 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z ogólną regułą wynikającą z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem (…) art. 28e.

Stosownie do regulacji art. 28e ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Zatem, w przypadku, gdy mamy do czynienia z usługami związanymi z nieruchomościami położonymi na terytorium Polski, usługi te będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce, jako odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, w rozumieniu art. 5 ustawy. Natomiast, w przypadku usług związanych z nieruchomościami położonymi poza terytorium Polski, usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce. Ustawa o VAT nie zawiera definicji „terytorium kraju”, wskazując jedynie w art. 2 pkt 1, iż przez terytorium kraju należy rozumieć terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wyłączna strefa ekonomiczna została zdefiniowana w Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza sporządzonej w Montego Bay dnia 10 grudnia 1982 r. (Dz. U. z 2002 r. 59 poz. 543; dalej jako: „Konwencja o prawie morza”). Konwencja ta wymienia prawa i  jurysdykcje państw nadbrzeżnych i innych.

W celu określenia terytorium granic Rzeczpospolitej Polskiej należy też odnieść się do ustawy z 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U. z 2019 r. poz.1776; dalej jako: „ustawa o ochronie granic”).

Ustawa o ochronie granic nie definiuje wprost pojęcia terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, jednak określa jej granice, a tym samym wyznacza obszar wchodzący w skład terytorium kraju.

Jak stanowi art. 1 ustawy o ochronie granic, granicą Rzeczpospolitej Polskiej, zwaną dalej „granicą państwową”, jest powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną, oddzielającą terytorium państwa polskiego od terytoriów innych państw i od morza pełnego. Granica państwowa rozgranicza również przestrzeń powietrzną, wody i wnętrze ziemi.

Zgodnie z art. 3 ustawy o ochronie granic, granica państwowa na morzu przebiega w odległości 12 mil morskich od linii podstawowej, określonej w odrębnych przepisach, lub po zewnętrznej granicy red włączonych do morza terytorialnego.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 2169 z późn. zm.; dalej jako: „ustawa o obszarach morskich”), obszarami morskimi Rzeczypospolitej Polskiej są:

1.morskie wody wewnętrzne,

2.morze terytorialne,

3.strefa przyległa,

4.wyłączna strefa ekonomiczna

– zwane „polskimi obszarami morskimi”.

Z art. 2 ust. 2 ustawy o obszarach morskich wynika, że morskie wody wewnętrzne i morze terytorialne wchodzą w skład terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 15 ustawy o obszarach morskich, wyłączna strefa ekonomiczna jest położona na zewnątrz morza terytorialnego i przylega do tego morza. Obejmuje ona wody, dno morza i znajdujące się pod nim wnętrze ziemi.

Zgodnie z art. 17 ustawy o obszarach morskich, Rzeczypospolitej Polskiej przysługują w wyłącznej strefie ekonomicznej:

1.suwerenne prawa w celu rozpoznawania, zarządzania i eksploatacji zasobów naturalnych, zarówno żywych, jak i mineralnych, dna morza i wnętrza ziemi pod nim oraz pokrywających je wód, a także ochrona tych zasobów oraz suwerenne prawa w odniesieniu do innych gospodarczych przedsięwzięć w strefie;

2.władztwo w zakresie:

a.budowania i użytkowania sztucznych wysp, konstrukcji i innych urządzeń,

b.badań naukowych,

c.ochrony i zachowania środowiska morskiego;

3.inne uprawnienia przewidziane w prawie międzynarodowym.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o obszarach morskich, Rzeczpospolita Polska ma wyłączne prawo wznoszenia, udzielania pozwoleń na wznoszenie i wykorzystywanie w wyłącznej strefie ekonomicznej sztucznych wysp, wszelkiego rodzaju konstrukcji i urządzeń przeznaczonych do przeprowadzania badań naukowych, rozpoznawania lub eksploatacji zasobów, jak również w odniesieniu do innych przedsięwzięć w zakresie gospodarczego badania i eksploatacji wyłącznej strefy ekonomicznej, w szczególności wykorzystania w celach energetycznych wody, prądów morskich i wiatru.

Sztuczne wyspy, konstrukcje i urządzenia, o których mowa w ust. 1, podlegają prawu polskiemu - art. 22 ust. 2 ustawy o obszarach morskich.

Wznoszenie lub wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich wymaga uzyskania pozwolenia ustalającego ich lokalizację oraz określającego warunki ich wykorzystania na tych obszarach - art. 23 ust. 1 ustawy o obszarach morskich.

Z kolei stosownie do art. 56 ust. 1 Konwencji o prawie morza, ratyfikowanej przez Polskę w dniu 6 listopada 1998 r., państwo nadbrzeżne ma w wyłącznej strefie ekonomicznej:

a.suwerenne prawa w celu badania, eksploatacji i ochrony zasobów naturalnych, zarówno żywych, jak i nieożywionych, wód morskich pokrywających dno, a także dna morskiego i jego podziemia oraz w celu gospodarowania tymi zasobami, jak również w odniesieniu do innych przedsięwzięć w zakresie gospodarczego badania i eksploatacji strefy, takich jak wytwarzanie energii poprzez wykorzystanie wody, prądów i wiatrów;

b.jurysdykcję przewidzianą w odpowiednich postanowieniach Konwencji o prawie morza w odniesieniu do:

i) budowania i wykorzystywania sztucznych wysp, instalacji i konstrukcji;

ii) badań naukowych morza;

iii) ochrony i zachowania środowiska morskiego;

c.inne prawa i obowiązki przewidziane w niniejszej konwencji.

W myśl art. 60 ust. 1 Konwencji o prawie morza, państwo nadbrzeżne ma w wyłącznej strefie ekonomicznej wyłączne prawo budowania oraz wydawania pozwoleń i przepisów dotyczących budowy, eksploatacji i wykorzystywania:

a.sztucznych wysp;

b.instalacji i konstrukcji dla celów przewidzianych w artykule 56 i dla innych celów gospodarczych;

c.instalacji i konstrukcji, które mogą zakłócać wykonywanie przez państwo nadbrzeżne swoich uprawnień w strefie.

Państwo nadbrzeżne posiada wyłączną jurysdykcję nad takimi sztucznymi wyspami, instalacjami i konstrukcjami, łącznie z jurysdykcją w zakresie wydawania ustaw i innych przepisów prawnych w sprawach celnych, skarbowych, sanitarnych i imigracyjnych, a także w sprawach bezpieczeństwa - art. 60 ust. 2 Konwencji o prawie morza.

Powołane wyżej przepisy wskazują, że wyłączna strefa ekonomiczna stanowi obszar znajdujący się poza terytorium państwa, w którym jednak państwo może wykonywać ograniczoną jurysdykcję (określone prawa suwerenne). Wyłączna strefa ekonomiczna jest obszarem o specjalnym statusie prawnym, który z jednej strony polega na sprawowaniu w niej przez państwa nadbrzeżne praw suwerennych, zaś z drugiej strony na równoległym istnieniu praw innych państw (w tym państw trzecich), a konkretnie praw wynikających z postanowień Konwencji o prawie morza, odnoszących się do morza otwartego i mówiących o wolności mórz. W wyłącznej strefie ekonomicznej obowiązuje określony reżim prawny, wskazujący zakres jurysdykcji i praw państwa nadbrzeżnego oraz praw i wolności innych państw w tym obszarze. Zgodnie z art. 56 ust. 1 lit. b Konwencji o prawie morza, państwo nadbrzeżne ma w wyłącznej strefie ekonomicznej jurysdykcję przewidzianą w odpowiednich postanowieniach tej Konwencji, w odniesieniu do budowania i wykorzystania sztucznych wysp, instalacji i konstrukcji. Zakres tej jurysdykcji został natomiast sprecyzowany m.in. w art. 60 ust. 1 Konwencji o prawie morza. Z kolei w prawie krajowym uprawnienia przyznane państwu nadbrzeżnemu w tym przepisie Konwencji zostały dookreślone w art. 23 ust. 1 ustawy o obszarach morskich.

Tym samym, realizowanie przez państwo nadbrzeżne uprawnień w zakresie przyznanej mu jurysdykcji wobec sztucznych wysp, instalacji i konstrukcji zlokalizowanych w wyłącznej strefie ekonomicznej, uzależnione jest od obowiązywania w prawie krajowym odpowiednich przepisów, mających zastosowanie w jego wyłącznej strefie ekonomicznej.

Należy zauważyć, że kwestia opodatkowania czynności wykonywanych na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN. W sprawie C-111/05 TSUE ocenił traktowanie do celów podatku VAT kładzenia kabla światłowodowego, którego część przebiegała przez wyłączną strefę ekonomiczną i szelf kontynentalny (wyrok z 29 marca 2007 r.). W ww. sprawie TSUE stwierdził, że suwerenność państwa nadbrzeżnego w wyłącznej strefie ekonomicznej oraz w odniesieniu do szelfu kontynentalnego ma charakter tylko funkcjonalny i jako taki ogranicza się do prawa prowadzenia badań i eksploatacji, o których mowa w art. 56 i 77 Konwencji o prawie morza. Skoro dostawy i układania podmorskiego kabla nie ma pośród rodzajów działalności wymienionych enumeratywnie w tych przepisach, część czynności wykonywana w wyłącznej strefie ekonomicznej i na szelfie kontynentalnym nie jest objęta zakresem suwerenności państwa nabrzeżnego. Z powyższego wynika, że ta część transakcji nie może być uznana za wykonaną na terytorium kraju, w rozumieniu art. 2 pkt 1 Szóstej dyrektywy.

Z orzeczenia tego należy wyciągnąć zatem wniosek, że dla celów dostaw i świadczenia usług bezpośrednio związanych z rodzajami działalności, o których mowa w Konwencji o prawie morza, a do których państwa członkowskie mają suwerenne prawo, wyłączna strefa ekonomiczna jest uznawana za część ich terytorium.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi wyszczególnione w punkcie 1 i 2 opisu zdarzenia przyszłego, dla których miejsce świadczenia ustalane jest w oparciu o zasadę przewidzianą w art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w miejscu położenia nieruchomości znajdującej się w polskiej wyłącznie strefie ekonomicznej, stanowią opodatkowane podatkiem VAT w Polsce odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwagi na fakt, że usługi te były i będą świadczone w ramach czynności, których wyłączne (suwerenne) prawo wykonywania na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej posiada Rzeczpospolita Polska, przez co teren tej strefy uznaje się za terytorium Polski dla celów opodatkowania VAT świadczenia tych usług, w związku z tym usługi te świadczone przez Spółkę podlegają opodatkowaniu VAT.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdzają również interpretacje indywidualne wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w zbliżonych stanach faktycznych i zdarzeniach przyszłych:

• interpretacja indywidualna z dnia 3 lipca 2019 r. o sygn. 0115-KDIT1-2.4012.265.2019.1.RS;
• interpretacja indywidualna z dnia 23 września 2020 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.323.2020.1.MAZ;
• interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2021 r. o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.158.2021.2.JK.

Natomiast usługi wyszczególnione w punkcie 3 opisu zdarzenia przyszłego, dla których miejsce świadczenia ustalane jest w oparciu o zasadę przewidzianą w art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w miejscu położenia nieruchomości znajdującej się w polskiej wyłącznie strefie ekonomicznej, nie stanowią opodatkowane podatkiem VAT w Polsce odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwagi na fakt, że usługi te nie będą świadczone w ramach czynności, których wyłączne (suwerenne) prawo wykonywania na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej posiada Rzeczpospolita Polska, przez co teren tej strefy nie uznaje się za terytorium Polski dla celów opodatkowania VAT świadczenia tych usług.

Ad. 3

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi:

1.suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.nabycia towarów i usług,

b.dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;

2.w przypadku importu towarów - kwota podatku:

a.wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b.należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c.wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b,

d.wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34;

3.zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;

4.kwota podatku należnego z tytułu:

a.świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,

d.wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11;

5.(uchylony)

6.różnica podatku, o której mowa w art. 30c ust. 2;

7.u podatnika, o którym mowa w art. 16, kwota stanowiąca równowartość 22% kwoty należnej z tytułu dostawy nowego środka transportu, nie wyższa jednak niż kwota podatku zawartego w fakturze stwierdzającej nabycie tego środka lub dokumencie celnym, albo podatku zapłaconego przez tego podatnika od wewnątrzwspólnotowego nabycia tego środka.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z treści cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednocześnie, jak stanowi art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W związku z potencjalnymi pracami w wolnej strefie ekonomicznej Wnioskodawca będzie dokonywał odpłatnego nabycia towarów i usług z wykazanym podatkiem VAT naliczonym, takich jak na przykład materiały do naprawy i konserwacji sprzętu (m.in....), transport sprzętu, usługi dźwigowe, paliwo do pojazdów. Przedmiotowe towary i usługi będą bezpośrednio związane ze świadczeniem ww. usług.

Mając powyższe na względzie Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług niezbędnych do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT (wyszczególnionych w punkcie 1 i 2 opisu zdarzenia przyszłego), na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Natomiast w przypadku usług wyszczególnionych w punkcie 3 opisu zdarzenia przyszłego, których miejsce świadczenia będzie znajdować się poza terytorium RP, podstawę prawną do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług niezbędnych do świadczenia tych usług będzie stanowił art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju. W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Ustawa z 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 295, dalej jako: „ustawa o ochronie granic”) nie definiuje wprost pojęcia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jednak określa jej granice, a tym samym wyznacza obszar wchodzący w skład terytorium kraju.

Jak stanowi art. 1 ustawy o ochronie granic:

Zgodnie z art. 3 ustawy o ochronie granic:

Natomiast stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 457 ze zm.; dalej jako: „ustawa o obszarach morskich”):

Z art. 2 ust. 2 ustawy o obszarach morskich wynika, że:

W myśl art. 15 ustawy o obszarach morskich:

Zgodnie z art. 17 ustawy o obszarach morskich:

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o obszarach morskich:

Art. 22 ust. 2 ustawy o obszarach morskich stanowi, że:

Natomiast, zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o obszarach morskich:

Z kolei stosownie do art. 56 ust. 1 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza sporządzonej w Montego Bay 10 grudnia 1982 r. (t.j. Dz. U. z 2002 r. 59 poz. 543 dalej jako: „Konwencja o prawie morza”) ratyfikowanej przez Polskę 6 listopada 1998 r.:

W myśl art. 60 ust. 1 Konwencji o prawie morza:

Na podstawie art. 60 ust. 2 Konwencji o prawie morza:

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Natomiast w myśl art. 28e ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Spółka oferuje szeroki zakres zintegrowanych usług (...).

Obecnie Państwa Spółka jest na etapie powiększania swojego portfolio usług o prace (...) świadczone w wyłącznej strefie ekonomicznej w rozumieniu ustawy o obszarach morskich: (...)

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Państwa wątpliwości sformułowane w pytaniach 1 i 2 dotyczą kwestii ustalenia miejsca opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę, dla których Rzeczpospolita Polska posiada suwerenne prawo ich wykonania, jak również w sytuacji gdy Rzeczpospolita Polska nie posiada suwerennego prawa ich wykonania.

Powołane wyżej przepisy wskazują, że wyłączna strefa ekonomiczna stanowi obszar znajdujący się poza terytorium państwa, w którym jednak państwo może wykonywać ograniczoną jurysdykcję (określone prawa suwerenne). Wyłączna strefa ekonomiczna jest obszarem o specjalnym statusie prawnym, który z jednej strony polega na sprawowaniu w niej przez państwa nadbrzeżne praw suwerennych, zaś z drugiej strony na równoległym istnieniu praw innych państw (w tym państw trzecich), a konkretnie praw wynikających z postanowień Konwencji o prawie morza, odnoszących się do morza otwartego i mówiących o wolności mórz. W wyłącznej strefie ekonomicznej obowiązuje określony reżim prawny, wskazujący zakres jurysdykcji i praw państwa nadbrzeżnego oraz praw i wolności innych państw w tym obszarze. Zgodnie z art. 56 ust. 1 lit. b Konwencji o prawie morza, państwo nadbrzeżne ma w wyłącznej strefie ekonomicznej jurysdykcję przewidzianą w odpowiednich postanowieniach tej Konwencji, w odniesieniu do budowania i wykorzystania sztucznych wysp, instalacji i konstrukcji. Zakres tej jurysdykcji został natomiast sprecyzowany m.in. w art. 60 ust. 1 Konwencji o prawie morza. Z kolei w prawie krajowym uprawnienia przyznane państwu nadbrzeżnemu w tym przepisie Konwencji zostały dookreślone w art. 23 ust. 1 ustawy o obszarach morskich. Jednocześnie należy uznać, że morska farma wiatrowa zalicza się do konstrukcji, o których mowa w art. 60 ust. 1 Konwencji o prawie morza i art. 23 ust. 1 ustawy o obszarach morskich. Tym samym, realizowanie przez państwo nadbrzeżne uprawnień w zakresie przyznanej mu jurysdykcji wobec sztucznych wysp, instalacji i konstrukcji zlokalizowanych w wyłącznej strefie ekonomicznej, uzależnione jest od obowiązywania w prawie krajowym odpowiednich przepisów, mających zastosowanie w jego wyłącznej strefie ekonomicznej.

Należy zauważyć, że kwestia opodatkowania czynności wykonywanych na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN TSUE ocenił traktowanie do celów podatku VAT położenia kabla światłowodowego, którego część przebiegała przez wyłączną strefę ekonomiczną i szelf kontynentalny. TSUE stwierdził, że suwerenność państwa nadbrzeżnego w wyłącznej strefie ekonomicznej oraz w odniesieniu do szelfu kontynentalnego ma charakter tylko funkcjonalny i jako taki ogranicza się do prawa prowadzenia badań i eksploatacji, o których mowa w art. 56 i 77 Konwencji o prawie morza. Skoro dostawy i układania podmorskiego kabla nie ma pośród rodzajów działalności wymienionych enumeratywnie w tych przepisach, część czynności wykonywana w wyłącznej strefie ekonomicznej i na szelfie kontynentalnym nie jest objęta zakresem suwerenności państwa nabrzeżnego. Z powyższego wynika, że ta część transakcji nie może być uznana za wykonaną na terytorium kraju, w rozumieniu art. 2 pkt 1 Szóstej dyrektywy.

Zatem, z ww. orzeczenia wynika, że dla celów dostaw i świadczenia usług bezpośrednio związanych z rodzajami działalności, o których mowa w Konwencji o prawie morza, a do których państwa członkowskie mają suwerenne prawo, wyłączna strefa ekonomiczna jest uznawana za część ich terytorium.

Tym samym, z powołanych powyżej przepisów wynika, że w zakresie usług świadczonych przez Państwa Spółkę, o których mowa w pkt 1-2 opisu zdarzenia przyszłego, wykonanie jurysdykcji odbywa się na podstawie przepisów obowiązujących w prawie krajowym, a tym samym w zakresie tej działalności wyłączną strefę ekonomiczną należy uznać za część terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak bowiem wynika z art. 22 ust. 1 ustawy o obszarach morskich, wyłączne prawo Rzeczypospolitej Polskiej w wolnej strefie ekonomicznej dotyczy nie tylko wznoszenia i udzielania pozwoleń na wznoszenie i wykorzystanie określonych obiektów do przeprowadzania badań naukowych, rozpoznawania lub eksploatacji zasobów, ale dotyczy również przedsięwzięć w zakresie gospodarczego badania i eksploatacji wyłącznej strefy ekonomicznej. Tym samym w zakresie usług, o których mowa w pkt 1 i 2 opisu zdarzenia przyszłego, polska wyłączna strefa ekonomiczna powinna być uważana za terytorium kraju, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy, w przypadku czynności wykonywanych w tej strefie.

Podsumowując, polska wyłączna strefa ekonomiczna powinna być uważana za terytorium kraju, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy, w zakresie czynności wykonywanych w tej strefie, dla których Rzeczpospolita Polska posiada wyłączne suwerenne prawo ich wykonania.

Zatem, w analizowanym przypadku, świadczone usługi o których mowa w pkt 1 i 2 opisu zdarzenia przyszłego, dla których miejsce świadczenia ustalane jest w oparciu o art. 28e ustawy o VAT, tj. w miejscu położenia nieruchomości znajdującej się w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej, stanowią odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowane podatkiem VAT w Polsce.

Natomiast w zakresie usług, o których mowa w pkt 3 opisu zdarzenia przyszłego świadczonych przez Spółkę na terenie wyłącznej strefy ekonomicznej, do której Polska nie ma wyłącznego (suwerennego) prawa do ich wykonywania i które to prawo jest dzielone przez inne państwa, ww. wyłączną strefę ekonomiczną należy uznać za część znajdującą się poza terytorium Unii Europejskiej. Tym samym wykonywane przedmiotowe czynności nie będą opodatkowane podatkiem VAT w Polsce.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto Państwa wątpliwości sformułowane w pytaniu nr 3 dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług wymienionych we wniosku, wykorzystywanych do czynności, których miejscem świadczenia będzie terytorium Polski, a także do usług opodatkowanych poza krajem.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy:

Jednocześnie stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy:

Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Co więcej, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy:

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników prowadzących działalność gospodarczą na terytorium kraju, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Zatem w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tej fakturze.

Z wniosku wynika, że będziecie Państwo nabywać towary i usługi zarówno od kontrahentów polskich, jak i zagranicznych. Nabywane towary i usługi będziecie Państwo wykorzystywać do czynności podlegających opodatkowaniu na terytorium Polski w polskiej strefie ekonomicznej, jak i podlegających opodatkowaniu poza krajem, ze względu na dzielenie przez różne państwa suwerennego prawa do wykonywania tego typu działalności. W przypadku towarów nabywanych od podatników z innych niż Polska krajów będziecie Państwo rozpoznawać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz import towarów na terytorium Polski. Z kolei, w przypadku nabycia towarów od podmiotów polskich otrzymacie Państwo faktury z naliczonym polskim podatkiem VAT. Ponieważ nabyte towary będziecie Państwo wykorzystywać do czynności podlegających opodatkowaniu na terenie kraju, jak i poza krajem, będziecie mieć prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu ich nabycia, tj. prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu importu towarów, z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak i z tytułu nabycia krajowego tych towarów. Jeżeli nabywane towary będą wykorzystywane do czynności, których miejscem opodatkowania jest Polska (polska strefa ekonomiczna) podstawą odliczenia będzie art. 86 ust. 1 ustawy. Natomiast w sytuacji gdy nabywane towary będą wykorzystywane do czynności, których miejscem opodatkowania nie będzie terytorium kraju podstawą odliczenia będzie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że nie znajdą zastosowania wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy oraz Spółka będzie posiadać dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z wykonywanymi poza terytorium kraju usługami.

Odnosząc się do nabywanych przez Państwa usług, należy wskazać, że istotną kwestią jest prawidłowe ustalenie miejsca ich świadczenia. Miejsce świadczenia usług jest jednocześnie miejscem ich opodatkowania. Z wniosku wynika, że dla czynności wykonywanych w polskiej strefie ekonomicznej będziecie Państwo nabywać usługi: usługę kalibracji sprzętu, przeglądy jednostki pływającej, usługi sprzętowe (np. usługi jednostkami pływającymi, usługi dźwigowe, transfer załogi), wynajem siły obcej (np. operatorów do obsługi i utrzymania platformy), pozostałe usługi obce (np. usługi spawalnicze), usługi podwykonawstwa sprzętu (...). Ponieważ jesteście Państwo polskim podatnikiem podatku VAT i czynności z wykorzystywaniem tych nabywanych usług będą miały miejsce również na terenie Polski (w polskiej strefie ekonomicznej) z tytułu nabycia tych usług będzie Państwo mieli prawo do odliczenia podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Ponadto z wniosku wynika, że będziecie Państwo nabywać usługi, które będą wykorzystywane do czynności, których miejsce opodatkowania, ze względu na dzielenie przez państwa suwerennego prawa do wykonywania tej działalności, będzie znajdować się poza terytorium UE. Będą to m.in. usługi transportu towarów oraz usługi sprzętowe, np. usługi dźwigowe. Ponieważ ustalając prawo do odliczenia podatku VAT musimy odnieść się do konkretnych usług, jedynie usługi transportu towarów i usługi dźwigowe mogą być przedmiotem niniejszej interpretacji. Usługi te będziecie Państwo nabywać od podmiotów z kraju jak i spoza Polski. Jeśli chodzi o usługi transportu towarów to miejsce świadczenia tych usług określa się na podstawie art. 28b ustawy, z zastrzeżeniem art. 28f ust. 1a pkt 1 ustawy, kiedy to transport w całości odbywa się wyłącznie poza terytorium Unii Europejskiej.

A zatem w sytuacji, gdy będziecie Państwo nabywać usługę transportu towarów od podmiotów polskich oraz podmiotów zagranicznych i transport nie będzie odbywać się w całości poza terenem UE to odliczając podatek VAT z wystawionej faktury przez podmiot polski oraz rozpoznając import usług będziecie mieć Państwo prawo do odliczenia podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że nie znajdą zastosowania wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy oraz Spółka będzie posiadać dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z wykonywanymi poza terytorium kraju usługami.

Jeśli chodzi o nabywaną usługę dźwigową wskazać należy, że miejsce świadczenia takiej usługi może zależeć od kilku kwestii, w pewnych okolicznościach może to być usługa związana z nieruchomością i opodatkowana w miejscu, gdzie ta nieruchomość się znajduje, zgodnie z art. 28e ustawy. Tak się dzieje np. w przypadku wynajmu usługobiorcy sprzętu z personelem obsługującym lub bez, w celu przeprowadzania prac w obrębie nieruchomości, jeżeli usługodawca ponosi odpowiedzialność za wykonane prace. Z wniosku taka okoliczność nie wynika, jednakże zdarzenie opisane przez Państwa jest zdarzeniem przyszłym, w związku z czym nie można wykluczyć takiej sytuacji.

Odpowiadając na Państwa wątpliwości należy wskazać, że nabywając usługę dźwigu zarówno od podatników polskich jak i zagranicznych, którą to usługę będziecie wykorzystywać do czynności podlegających opodatkowaniu poza Polską będziecie mieć prawo do odliczenia podatku VAT z otrzymanych faktur od podmiotów polskich oraz z tytułu importu usług na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że miejscem opodatkowania nabywanych usług będzie Polska oraz Spółka będzie posiadać dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z wykonywanymi poza terytorium kraju usługami.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe, jednakże wskazujemy, że w przypadku gdy miejscem nabywanych usług nie będzie Polska, zastosowanie znajdzie wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Dodatkowe informacje

Należy również dodać, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii, czy świadczone przez Spółkę usługi stanowią usługi związane z nieruchomościami, dla których miejsce świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28e ustawy o VAT, gdyż nie było to przedmiotem Państwa zapytania. Informację wskazaną w opisie zdarzenia przyszłego, że świadczone przez Spółkę usługi wykazują związek z nieruchomością położoną w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).