Postanowienie SN z dnia 15 marca 2023 r., sygn. II NSNC 155/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Oktawian Nawrot (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Elżbieta Karska
‎Joanna Rebisz-Wojtala (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa Gminy Miasta J. – Miejskiego Zarządu Nieruchomości Komunalnych

przeciwko M. F., D. K. , B. F.

o eksmisję z lokalu mieszkalnego,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 15 marca 2023 r.

skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Generalnego od wyroku Sądu Rejonowego w Jaworznie z 21 maja 2009 r., sygn. akt I C 109/09:

1.odrzuca skargę nadzwyczajną;

2.znosi wzajemnie koszty postępowania wywołanego wniesieniem skargi nadzwyczajnej.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 21 maja 2009 r. Sąd Rejonowy w Jaworznie, sygn. I C 109/09, w sprawie z powództwa Gminy Miasta J. działającej przez Miejski Zarząd Nieruchomości Komunalnych w J. przeciwko M. F. oraz małoletnim D. K. i B. F., reprezentowanym przez matkę M. F., o eksmisję z lokalu mieszkalnego, w pkt. I.1. nakazał wszystkim pozwanym opuszczenie i opróżnienie lokalu mieszkalnego wraz z przynależnościami położonego w J. przy ulicy […], w pkt. I.2. orzekł, że pozwanym przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego, a także w pkt. I.3. wstrzymał wykonanie eksmisji do czasu złożenia tym pozwanym przez Gminę Miasta J. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. Ponadto w pkt. II Sąd Rejonowy zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 320 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W dniu 27 września 2021 r. Prokurator Generalny (dalej również: „skarżący”) na podstawie art. 89 § 1 i 2 w zw. z art. 115 § 1 i § 1a ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (Dz.U. 2021, poz. 154 ze zm., dalej: „u.SN”), wniósł do Sądu Najwyższego za pośrednictwem Sądu Rejonowego w Jaworznie skargę nadzwyczajną od wyroku Sądu Rejonowego w Jaworznie z 21 maja 2009 r., I C 109/09 z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, poprzez zagwarantowanie zasad, wolności i praw człowieka i obywatela, określonych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. 1997, nr 78, poz. 486 ze zm.), takich jak zasada zaufania do prawa oraz prawa do odpowiednio ukształtowanej procedury sądowej, zgodnie z wymogami określonymi przez art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, jako sprawiedliwości proceduralnej, zaskarżając go w części dotyczącej D. K..