Interpretacja indywidualna z dnia 12 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.165.2023.1.MW

Rozpoznanie miejsca świadczenia usług i ich dokumentowanie.

Interpretacja indywidualna stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania miejsca świadczenia usług i ich dokumentowania jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 1 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozpoznania miejsca świadczenia usług i ich dokumentowania wpłynął 17 kwietnia 2023 r.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (Spółka), będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w tym VAT UE zarejestrowana i posiadająca siedzibę na terenie Polski, świadczy usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych (25.62.Z), produkcji konstrukcji metalowych i ich części (25.11 .Z), naprawy i konserwacji statków i łodzi (33.15.Z) na rzecz klienta mającego siedzibę w Zjednoczonych Emiratach Arabskich niezarejestrowanego dla celów podatku VAT w żadnym kraju Unii Europejskiej i nie posiadającego stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie innym niż jego siedziba działalności (Zjednoczone Emiraty Arabskie), świadczącym usługi na pływających jednostkach, dźwigach pływających, latarniowcach, platformach i konstrukcjach pływających oraz pogłębiarkach.

Profil usługi wykonywanej przez Spółkę na rzecz klienta dotyczy prac spawalniczych i monterskich na statkach instalacyjnych i kablowcach. Wykonuje prace modernizacyjne jak wycinanie, wstawianie nowych elementów, spawanie konstrukcji pokładowego wyposażenia statku jego montaż dla potrzeb instalacji morskich farm wiatrowych. Za świadczone usługi Wnioskodawca wystawi klientowi ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich faktury za świadczone usługi zgodnie z ustalonymi wcześniej zleceniami.

Pytania:

1. Czy wnioskodawca zgodnie z art. 28b ustawy o VAT może uznać, że usługi świadczone na rzecz klienta z Zjednoczonych Emiratów Arabskich nie mającego stałego miejsca prowadzenia działalności na innym terenie niż jego siedziba działalności, zlecającego prace na ternie Unii Europejskiej powinno być opodatkowane podatkiem od towarów i usług za świadczone usługi zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z art. 28b ustawy o VAT?

2. Czy wystawiana faktura przez wnioskodawcę za świadczone usługi, powinna zawierać wyraz „np.”, może nie zawierać numeru, za pomocą którego nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, stawki podatku, sumy wartości netto oraz kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka uznaje, że świadczone przez Spółkę usługi na rzecz klienta na terenie Unii Europejskiej mającego siedzibę w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i nie posiadającego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług wynikających z art. 28b ustawy o VAT t.j. w miejscu siedziby odbiorcy usługi (Zjednoczone Emiraty Arabskie). Spółka uznaje, że obowiązek podatkowy z tytuł świadczonej usługi powstaje z chwilą wykonania usługi zgodnie z jej charakterem określonym w umowie między stronami. Spółka stoi na stanowisku, że świadczona usługa na statku, na którym świadczy usługę klient Spółki jest miejscem świadczenia usług ustalanym na zasadach ogólnych tj. na podstawie art. 28b ustawy o VAT.

Spółka z tego przepisu rozumie, że miejscem świadczenia usługi t.j. krajem opodatkowania w przypadku świadczenia usługi na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Przy czym reguła ta dotyczy każdego świadczenia usług na statkach na rzecz podatnika zarówno mającego siedzibę w Polsce i w innych krajach Unii Europejskiej jak i w kraju spoza Unii Europejskiej.

Decydującym elementem jest status podatnika w rozumieniu ustawy o VAT, którego Spółka nie utożsamia z faktem bycia zarejestrowanym podatnikiem VAT lub podatku od wartości dodanej. Spółka twierdzi, że zgodnie z art. 28a ustawy o VAT, który wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą to również podmiot wykonujący działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz innych państw trzecich.

Według Spółki podmiot gospodarczy ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich spełnia definicję podatnika w myśl art. 28a ust. 1 ustawy o VAT.

Spółka świadcząc usługi dla podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium, które jest miejscem świadczenia usług jest miejscem w którym siedzibę ma usługobiorca (klient). Co w konsekwencji powoduje eksport usług, który nie podlega opodatkowaniu w Polsce. A Spółka powinna być zwolniona od naliczenia podatku VAT z tyt. wykonywania usług na rzecz klienta, ponieważ usługa świadczona jest na rzecz kontrahenta z poza UE i spoza kraju, to obowiązek podatkowy przeniesiony na nabywcę usługi. W takim wypadku po jego stronie powstanie obowiązek podatkowy do rozliczenia tej usługi.

Spółka uznaje, że usługi świadczone na rzecz podmiotu z kraju trzeciego nie można uznać za Wewnątrzwspólnotową Dostawę Usług. Bowiem dostawa tej usługi, w ramach której nabywcą jest podmiot kraju trzeciego nieposiadający numeru identyfikacyjnego dla potrzeb transakcji wewnątrz wspólnotowych nie może być uznana za Wewnątrzwspólnotową Dostawę Usług. Zdaniem wnioskodawcy z uwagi na to, że nabywcą usług jest podmiot mający siedzibę w Zjednoczonych Emiratach Arabskich to miejscem świadczenia usług a zarazem ich opodatkowania jest terytorium tego państwa i ze przedmiotowa usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Spółka uznaje, że ma obowiązek wystawienia faktury za wykonane usługi zawierające wyraz „np.”. Przy czym faktura wystawiona przez Spółkę może nie zawierać numeru za pomocą, którego nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, stawki podatku, sumy wartości netto, oraz kwoty podatku netto od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dot. poszczególnych stawek podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”),

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywca usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to - co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. Ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

 a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6;

 b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

 2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazany art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy,

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Ww. przepisy wiążą miejsce świadczenia usług z siedzibą usługobiorcy, który winien być podatnikiem tj. podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, a w sytuacji gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności usługobiorcy to z tym miejscem.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Spółka świadczy usługi na rzecz kontrahenta z Zjednoczonych Emiratów Arabskich (niezarejestrowanego dla celów podatku VAT w żadnym kraju Unii Europejskiej i nie posiadającego stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie innym niż jego siedziba działalności). Kontrahent Spółki świadczy usługi na pływających jednostkach, dźwigach pływających, latarniowcach, platformach i konstrukcjach pływających oraz pogłębiarkach.

Profil usługi wykonywanej przez Spółkę na rzecz klienta dotyczy prac spawalniczych i monterskich na statkach instalacyjnych i kablowcach.

Należy zauważyć, że dla usług świadczonych przez Spółkę nie przewidziano szczególnego miejsca świadczenia. Tym samym miejscem świadczenia opisanych przez Spółkę usług na rzecz kontrahenta z ZEA jest kraj siedziby usługobiorcy. W konsekwencji, świadczone przez Spółkę usługi, dla tego klienta, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Co się tyczy udokumentowania fakturą, świadczonej przez Spółkę, usługi to kwestie związane z obowiązkiem wystawiania faktur regulują przepisy Rozdziału 1 "Faktury" Działu XI ustawy "Dokumentacja".

Zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy,

Przepisy Rozdziału 1 "Faktury" Działu XI stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

- państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

- państwa trzeciego.

Na podstawie art. 106b ust.1 pkt 1 ustawy

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Dane które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w pkt 5 i 12-14 wymieniono:

- numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

- stawkę podatku (pkt 12),

- sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),

- kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14).

Natomiast w myśl art. 106e ust. 5 pkt 2 ustawy

Faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. b - danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14.

Mając na uwadze, że w niniejszej sprawie usługi świadczone przez Spółkę nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski (miejscem ich świadczenia będzie terytorium ZEA), to faktura dokumentująca wykonane ww. usług może nie zawierać:

- numeru, za pomocą którego nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku,

- stawki podatku,

- sumy wartości netto oraz kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące

- poszczególnych stawek podatku.

Zamiast tego może na niej umieścić określenie „NP”, ponieważ przepisy nie sprzeciwiają się umieszczeniu na fakturze dodatkowych adnotacji.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie pytań 1 i 2 we wniosku jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Zakres trzeciego w kolejności pytania we wniosku jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zaznaczenia wymaga, że Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ( ). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.