Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 15 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.197.2023.4.KK
Opodatkowanie usług świadczonych na rzecz kontrahenta z Litwy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 17 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania usług świadczonych na rzecz kontrahenta z Litwy. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 czerwca 2023 r. (wpływ 7 czerwca 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan obywatelem Ukrainy, który przybył do Polski w związku z działaniami wojennymi (...)2022 r., ma Pan PESEL z nadanym statusem UKR.
Jest Pan kawalerem, nie ma Pan dzieci. Pana rodzice przebywają w Ukrainie. Centrum interesów życiowych posiada Pan w Ukrainie, gdzie zamierza Pan wrócić po zakończeniu wojny.
Od stycznia 2023 r. pracuje Pan w Polsce na podstawie umowy o pracę.
W 2022 r. miał Pan zarejestrowaną w Ukrainie działalność gospodarczą osoby fizycznej [(…)FOP, odpowiednik JDG w Polsce] i z tego źródła otrzymywał Pan dochód. Działalność ukraińskiego FOP polegała na świadczeniu usług związanych z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych, w tym opracowaniem baz danych dla kontrahenta z Litwy na podstawie umowy zawartej w 2019 r. Nie zatrudniał Pan pracowników. Nie miał Pan żadnych klientów w Polsce. Po przybyciu do Polski nowych umów z kontrahentami Pan nie zawierał.
Ukraiński podatek z tytułu tej działalności gospodarczej wynosi 5% i jest pobierany ryczałtowo od przychodu. Posiada Pan certyfikat rezydencji podatkowej w Ukrainie za rok 2022.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego
1.W odpowiedzi na pytanie: „czy opisane we wniosku usługi wykonywał/wykonuje Pan na terytorium Polski”,
wskazał Pan: „Przebywając w Polsce w roku 2022 pomiędzy (...) a 31 grudnia wykonywałem wyżej wymienione usługi z terenu Polski, ponieważ tu faktycznie mieszkałem, kontynuując tym samym realizację umowy podpisanej w 2019 r. w Ukrainie”.
2.W odpowiedzi na pytanie: „czy kontrahent z Litwy, na rzecz którego świadczył/świadczy Pan opisane we wniosku usługi, jest podatnikiem, o którym mowa w art. 28a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.)”,
wskazał Pan: „Mój kontrahent z Litwy jest osobą prawną z siedzibą w (...), czyli tym samym jest podatnikiem wskazanym w art. 28a Ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”.
Pytanie
Z ostrożności procesowej, gdyby Organ Podatkowy uznał, że miejscem opodatkowania ukraińskiej działalności gospodarczej w całości lub części jest Polska, czy Wnioskodawca zobowiązany jest do opłacenia podatku od towarów i usług (VAT) w Polsce? (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, z ostrożności procesowej, gdyby tutejszy organ uznał jednak Pana pobyt w Polsce za stałą placówkę Pana ukraińskiego FOP, uważa Pan, że nie polega Pan pod obowiązywanie polskiej ustawy o podatku od towarów i usług (VAT).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy:
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Natomiast stosownie do art. 2 pkt 5 ustawy:
Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, niebędące dostawą towarów.
Zauważyć należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z tym, usługa podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.
Ponadto należy wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan obywatelem Ukrainy, który przybył do Polski w związku z działaniami wojennymi (...)2022 r., ma Pan PESEL z nadanym statusem UKR. Jest Pan kawalerem, nie ma Pan dzieci. Pana rodzice przebywają w Ukrainie. Centrum interesów życiowych posiada Pan w Ukrainie, gdzie zamierza Pan wrócić po zakończeniu wojny. Od stycznia 2023 r. pracuje Pan w Polsce na podstawie umowy o pracę.
W 2022 r. miał Pan zarejestrowaną w Ukrainie działalność gospodarczą osoby fizycznej [(…) FOP, odpowiednik JDG w Polsce] i z tego źródła otrzymywał dochód. Działalność ukraińskiego FOP polegała na świadczeniu usług związanych z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych, w tym opracowaniem baz danych dla kontrahenta z Litwy na podstawie umowy zawartej w 2019 r. Nie zatrudniał Pan pracowników. Nie miał Pan żadnych klientów w Polsce. Po przybyciu do Polski nowych umów z kontrahentami Pan nie zawierał.
Ukraiński podatek z tytułu tej działalności gospodarczej wynosi 5% i jest pobierany ryczałtowo od przychodu. Posiada Pan certyfikat rezydencji podatkowej w Ukrainie za rok 2022.
Przebywając w Polsce w roku 2022 pomiędzy (...) a 31 grudnia wykonywał Pan wyżej wymienione usługi z terenu Polski, ponieważ tu faktycznie Pan mieszkał, kontynuując tym samym realizację umowy podpisanej w 2019 r. w Ukrainie.
Pana kontrahent z Litwy jest osobą prawną z siedzibą w (...), czyli tym samym jest podatnikiem wskazanym w art. 28a ustawy.
Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy w związku ze świadczeniem opisanych we wniosku usług na rzecz kontrahenta z Litwy, jest Pan zobowiązany do opłacenia podatku od towarów i usług w Polsce.
Należy zauważyć, że w przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.
Odnosząc się do powyższego podkreślić należy, że opodatkowaniu podatkiem VAT w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane – na tle przepisów o miejscu świadczenia – za wykonane w tym państwie. Zatem określenie miejsca świadczenia danej transakcji determinuje jej miejsce opodatkowania.
Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.
Stosownie do art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1)ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
Zatem w przypadku świadczenia przez Pana usług związanych z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych, w tym opracowaniem baz danych dla kontrahenta z Litwy (osoby prawnej z siedzibą w (...)), który jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, miejscem opodatkowania tych usług – zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy – jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.
Tym samym, świadczone przez Pana usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych, w tym opracowaniem baz danych dla kontrahenta z Litwy, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, lecz w kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności, zgodnie z przepisami prawa podatkowego obowiązującego w danym kraju.
W konsekwencji, odpowiadając na Pana pytanie należy stwierdzić, że nie jest Pan zobowiązany do opłacenia podatku od towarów i usług (VAT) w Polsce z tytułu świadczenia wskazanych usług na rzecz kontrahenta z Litwy.
Zatem Pana stanowisko w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 5 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 dotyczącego podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr: 1, 2, 3, 4 oraz 6 dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right