Interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.203.2023.1.ANK

Czy otrzymane przez Kontrahentów od Spółki płatności z tytułu marży rezydualnej nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a Ustawy o CIT, a tym samym Spółka nie jest zobowiązana jako płatnik pobrać w dniu dokonania wypłaty marży rezydualnej na rzecz Kontrahentów zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, która dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy otrzymane przez Kontrahentów od Spółki płatności z tytułu marży rezydualnej nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a Ustawy o CIT, a tym samym Spółka nie jest zobowiązana jako płatnik pobrać w dniu dokonania wypłaty marży rezydualnej na rzecz Kontrahentów zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

D jest częścią dywizji M należącej do (...) grupy D (dalej: „Grupa”), specjalizującej się w produkcji i dystrybucji inteligentnych rozwiązań pomiarowych. Grupa jest dostawcą kompleksowych rozwiązań, obejmujących urządzenia pomiarowe, automatyczne systemy odczytu liczników oraz systemy zarządzania danymi energetycznymi.

D działa na polskim rynku. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i dystrybucja urządzeń pomiarowych, w tym głównie urządzeń służących do pomiaru i odczytu zużycia wody, energii cieplnej, gazu i elektryczności. Działalność D jest ukierunkowana na produkcję kontraktową dla potrzeb Grupy. Spółka prowadzi również dystrybucję na polskim rynku określonych urządzeń pomiarowych (dystrybucja na rzecz podmiotów niepowiązanych), wytworzonych przez siebie dla Grupy w ramach produkcji kontraktowej lub nabytych od podmiotów z Grupy jako towary. Niepowiązanymi klientami D są głównie wodociągi, przedsiębiorstwa energii cieplnej, spółdzielnie mieszkaniowe oraz firmy zajmujące się zarządzaniem nieruchomościami. Produkty sprzedawane przez D są używane w (...).

Zgodnie z funkcjonującym w Grupie modelem działalności, w zakresie działalności operacyjnej D działa jako wyspecjalizowana spółka produkcyjna, która, w zależności od typu produktów:

1)realizuje produkcję kontraktową wyrobów gotowych na zlecenie podmiotów z Grupy (z ang. contract manufacturing),

2)prowadzi dystrybucję (jako dystrybutor o ograniczonych ryzykach) wytworzonych przez siebie (w ramach produkcji kontraktowej na zlecenie podmiotów z Grupy czyli w ramach punktu (1)) wyrobów gotowych na rzecz podmiotów niepowiązanych na polskim rynku,

a ponadto, m.in.:

3)świadczy usługi produkcyjne na rzecz podmiotów z Grupy (z ang. toll manufacturing),

4)prowadzi dystrybucję (jako dystrybutor o ograniczonych ryzykach) towarów zakupionych od podmiotów powiązanych z Grupy na rzecz podmiotów niepowiązanych na polskim rynku.

Wniosek dotyczy rozliczania tzw. marży rezydualnej (z ang. residual margin), do którego dochodzi w związku z działalnością Wnioskodawcy w obrębie punktów 1) i 2). Spółka produkuje kontraktowo wyroby gotowe na zlecenie podmiotów z Grupy, które następnie dystrybuuje bezpośrednio na rzecz podmiotów niepowiązanych na polskim rynku i otrzymuje z tego tytułu przychody ze sprzedaży. Dystrybucja prowadzona jest przez Spółkę bezpośrednio na rzecz podmiotów niepowiązanych z przyczyn praktycznych (potencjalnym alternatywnym, mniej praktycznym wariantem, byłaby produkcja kontraktowa na rzecz podmiotów z Grupy, sprzedaż wyrobów gotowych do Grupy, a następnie odkupienie ich jako towarów i ich dalsza dystrybucja przez Spółkę jako dystrybutora o ograniczonych ryzykach do podmiotów niepowiązanych).

D pełni w ramach stosowanego modelu rolę podmiotu o ograniczonych funkcjach i ryzykach, odpowiednio jako producent kontraktowy oraz dystrybutor.

Zlecającymi produkcję kontraktową wyrobów gotowych i ich dalszą dystrybucję są zagraniczne podmioty, które są pomiotami powiązanymi z Wnioskodawcą w rozumieniu przepisów o cenach transferowych: D (...) z siedzibą w (...) (dalej: „DDE”) oraz D S.A.S. z siedzibą (...) (dalej: „DFR”). DDE oraz DFR pełnią rolę pryncypała (dalej także odpowiednio: „Kontrahenci” lub „Pryncypałowie”) w odniesieniu do odpowiednich wyrobów gotowych (technologicznie różne typy urządzeń w przypadku DDE i DFR).

Rozliczenie marży rezydualnej w związku z transakcją produkcji kontraktowej wyrobów gotowych wytworzonych na zlecenie Pryncypałów i ich dystrybucją ma miejsce na podstawie następujących umów:

- umowa Residual Margin Collection Agreement obowiązująca od 1 stycznia 2023 r., zawarta pomiędzy DDE oraz D,

- umowa Residual Margin Collection Agreement obowiązująca od 1 stycznia 2023 r., zawarta pomiędzy DFR oraz D,

dalej: „Umowy”.

Umowy opisują w szczególności role i obowiązki stron, zasady wynagradzania Spółki za produkcję kontraktową i dystrybucję o ograniczonych ryzykach oraz zasady rozliczenia marży rezydualnej z Kontrahentami.

Zgodnie z Umowami:

- Spółka jest podmiotem prowadzącym rutynową działalność operacyjną w zakresie (1) produkcji kontraktowej określonych przez strony wyrobów gotowych na rzecz Kontrahentów, (2) dystrybucji wyrobów gotowych do klientów niepowiązanych jako dystrybutor o ograniczonych ryzykach.

- Natomiast DDE i DFR są, odpowiednio, Pryncypałami (centralnymi przedsiębiorcami, z ang. entrepreneur) w odniesieniu do określonych przez strony produktów. Pryncypałowie są prawnymi i ekonomicznymi właścicielami praw własności intelektualnej oraz know-how związanych z odpowiednimi produktami. Pryncypałowie udostępniają Spółce wszystkie potrzebne zasoby i udzielają wsparcia tak, aby Spółka mogła prowadzić działalność w zakresie produkcji kontraktowej i dystrybucji. Pryncypałowie ponoszą także ryzyko biznesowe w tym zakresie (z ang. entrepreneurial risk).

Podział pełnionych funkcji, angażowanych aktywów oraz ponoszonych ryzyk znajduje odzwierciedlenie w ustalonym mechanizmie wynagradzania D.

Zastosowanie znajduje metoda marży transakcyjnej netto, gdzie Spółka jest podmiotem, którego rentowność jest poddawana weryfikacji na podstawie analiz porównawczych.

D jest wynagradzana za pełnione funkcje producenta kontraktowego oraz dystrybutora o ograniczonych ryzykach:

- w zakresie produkcji kontraktowej Spółka jest wynagradzana na bazie ponoszonych kosztów (sumy wszystkich kosztów bezpośrednio i pośrednio związanych z produkcją), powiększonych o narzut zysku realizowany przez producenta kontraktowego, wynikający z analizy porównawczej dla produkcji kontraktowej,

- w zakresie dystrybucji o ograniczonych ryzykach Spółka jest uprawniona do otrzymania wynagrodzenia w wysokości marży operacyjnej kalkulowanej na bazie przychodów ze sprzedaży do klientów zewnętrznych. Taki poziom marży wynika z analizy porównawczej dla porównywalnej działalności dystrybucyjnej.

Z drugiej strony, z uwagi na kluczową rolę (i ryzyka) po stronie Pryncypałów, DDE i DFR są uprawnione, odpowiednio, do otrzymania pozostałego zysku w transakcji, po alokacji zysku rutynowego do Spółki na powyższych zasadach - czyli do tzw. zysku rezydualnego (marży rezydualnej).

Rentowność Spółki - jako podmiotu o ograniczonych ryzykach - jest okresowo weryfikowana w oparciu o powyższe zasady wynikające z modelu cen transferowych.

Mogą wystąpić trzy sytuacje:

- jeżeli rentowność Spółki przekracza założone parametry dla podmiotu o ograniczonych ryzykach, Spółka dokonuje płatności z tytułu marży rezydualnej na rzecz Pryncypałów (ta sytuacja jest przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej),

- jeżeli rentowność Spółki jest poniżej założonych parametrów, Spółka otrzymuje od Pryncypałów płatność wyrównującą poziom rentowności,

- jeżeli rentowność Spółki odpowiada założonym parametrom, rozliczenie marży rezydualnej nie jest wymagane.

Wniosek Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy sytuacji, kiedy Spółka dokonuje płatności z tytułu marży rezydualnej na rzecz Pryncypałów (odpowiednio, DDE i DFR), na bazie Umów.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym otrzymane przez Kontrahentów od Spółki płatności z tytułu marży rezydualnej nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a Ustawy o CIT, a tym samym Spółka nie jest zobowiązana jako płatnik pobrać w dniu dokonania wypłaty marży rezydualnej na rzecz Kontrahentów zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, otrzymane przez Kontrahentów od Spółki płatności z tytułu marży rezydualnej nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”), a tym samym Spółka nie jest zobowiązana jako płatnik pobrać w dniu dokonania wypłaty marży rezydualnej na rzecz Kontrahentów zryczałtowanego podatku dochodowego od tej wypłaty zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z:

- 1): odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

- 2a): z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

- ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przy czym zgodnie z art. 21 ust. 2 przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Natomiast art. 21 ust. 3 Ustawy o CIT przewiduje zwolnienie od podatku dochodowego przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie warunki przewidziane w przepisie.

Jednocześnie, w myśl art. 26 ust. 1 zdanie 1 Ustawy o CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e (z zastrzeżeniem zasad przewidzianych w przypadku możliwości zastosowania stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową oraz z zastrzeżeniem zwolnień).

W świetle wskazanych przepisów, określenie, czy Spółka jest co do zasady zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od płatności marży rezydualnej na rzecz Kontrahentów, zależeć będzie w pierwszej kolejności od kwalifikacji wypłat otrzymywanych przez Kontrahentów jako przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub pkt 2a Ustawy o CIT (kwestią wtórną pozostaje możliwość zastosowania obniżonej stawki lub zwolnień - co Spółka pozostawia poza zakresem zapytania w ramach wniosku).

Zdaniem Spółki, płatności z tytułu marży rezydualnej na rzecz Pryncypałów nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, w szczególności nie są płatnościami z tytułu praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, ani za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

Zdaniem Spółki, płatności z tytułu marży rezydualnej na rzecz Pryncypałów nie stanowią także przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 2a ustawy o CIT, w szczególności nie są płatnościami z tytułu świadczeń doradczych, prawnych, zarządzania i kontroli czy z tytułu innych usług niematerialnych.

Płatności te są wynikiem sposobu kształtowania rentowności Spółki za funkcje producenta kontraktowego i dystrybutora o ograniczonych ryzykach w ramach przyjętego modelu cen transferowych, a nie są płatnościami za określone świadczenie wskazane w powyższych przepisach.

Jak wskazano w stanie faktycznym (winno być: stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym), zgodnie z przyjętym modelem cen transferowych oraz zgodnie z Umowami:

- Spółka prowadzi rutynową działalność operacyjną w zakresie (1) produkcji kontraktowej wyrobów gotowych na rzecz Pryncypałów oraz (2) dystrybucji tych wyrobów gotowych do klientów niepowiązanych jako dystrybutor o ograniczonych ryzykach.

- Natomiast DDE i DFR są, odpowiednio, Pryncypałami (centralnymi przedsiębiorcami, z ang. entrepreneur) w odniesieniu do określonych przez strony produktów. Pryncypałowie są prawnymi i ekonomicznymi właścicielami własności intelektualnej oraz know-how związanych z odpowiednimi produktami. Pryncypałowie udostępniają Spółce wszystkie potrzebne zasoby i udzielają wsparcia tak, aby Spółka mogła prowadzić działalność w zakresie produkcji kontraktowej i dystrybucji. Pryncypałowie ponoszą także ryzyko biznesowe w tym zakresie (z ang. entrepreneurial risk).

Spółka i Pryncypałowie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów o cenach transferowych, tj. art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT, a więc są oni zobowiązani do ustalania cen transferowych na zasadach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Zasady wynagradzania Spółki i Pryncypałów są pochodną modelu cen transferowych i uwzględniają pełnione przez strony funkcje, angażowane aktywa i ponoszone ryzyka.

Zgodnie z modelem cen transferowych, Spółce jako podmiotowi o ograniczonych ryzykach powinien zostać przypisany zysk odpowiadający pełnionej roli, tzw. zysk rutynowy. Zysk stanowiący wynagrodzenie za funkcje rutynowe (producenta kontraktowego czy dystrybutora o ograniczonych ryzykach) jest przypisywany w pierwszej kolejności, a jego poziom (zgodnie z praktyką i przepisami w zakresie cen transferowych) jest wyznaczany za pomocą analizy porównawczej (benchmarku), wskazującej przedział rentowności podmiotów pełniących porównywalne funkcje. Zastosowanie znajduje metoda marży transakcyjnej netto, gdzie Spółka jest podmiotem, którego rentowność jest poddawana weryfikacji na podstawie analiz porównawczych.

Uwzględniając powyższe, D jest więc wynagradzana za pełnione funkcje producenta kontraktowego oraz dystrybutora o ograniczonych ryzykach w następujący sposób:

- w zakresie produkcji kontraktowej Spółka jest wynagradzana na bazie ponoszonych kosztów (sumy wszystkich kosztów bezpośrednio i pośrednio związanych z produkcją), powiększonych o narzut zysku realizowany przez producenta kontraktowego, wynikający z analizy porównawczej dla produkcji kontraktowej,

- w zakresie dystrybucji o ograniczonych ryzykach Spółce przysługuje wynagrodzenie w wysokości marży operacyjnej kalkulowanej na bazie przychodów ze sprzedaży do klientów zewnętrznych. Taki poziom marży wynika z analizy porównawczej dla porównywalnej działalności dystrybucyjnej.

Z drugiej strony, z uwagi na kluczową rolę i ryzyka po stronie Pryncypałów, DDE i DFR są uprawnione odpowiednio do pozostałego zysku, po przypisaniu zysku rutynowego do Spółki na powyższych zasadach - czyli do tzw. zysku rezydualnego (marży rezydualnej).

Rentowność Spółki - jako podmiotu o ograniczonych ryzykach - jest okresowo weryfikowana w oparciu o powyższe zasady wynikające z modelu cen transferowych.

Mogą wystąpić trzy sytuacje:

- jeżeli rentowność Spółki przekracza założone parametry dla podmiotu o ograniczonych ryzykach, Spółka dokonuje płatności z tytułu marży rezydualnej na rzecz Pryncypałów (ta sytuacja jest przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej);

- jeżeli rentowność Spółki jest poniżej założonych parametrów, Spółka otrzymuje od Pryncypałów płatność wyrównawczą,

- jeżeli rentowność Spółki odpowiadała założonym parametrom, rozliczenie marży rezydualnej nie jest wymagane.

Rozliczenie marży rezydualnej jest więc wynikiem weryfikacji rentowności Spółki w oparciu o przeprowadzone analizy porównawcze, zgodnie z modelem cen transferowych i w oparciu o metodę marży transakcyjnej netto.

Należy jednocześnie podkreślić, że rozliczenie marży rezydualnej jest wypadkową rentowności osiągniętej przez Spółkę na produkcji kontraktowej oraz dystrybucji, oraz docelowej rentowności wyznaczonej analizami porównawczymi. Rozliczenie to może więc w różnych latach kształtować się na różnym poziomie, w zależności od sytuacji na rynku. Może też wystąpić sytuacja braku konieczności dokonania rozliczenia lub sytuacja, kiedy Spółka otrzymuje płatność od Kontrahentów, a nie jej dokonuje. Model cen transferowych oraz zaangażowanie Pryncypałów w ramach tego modelu pozostają jednocześnie niezmienne.

Dokonywane przez Spółkę płatności z tytułu marży rezydualnej nie stanowią płatności za świadczenie, ale dostosowanie rentowności Spółki do poziomu rynkowego. W przeciwnym razie należałoby uznać, że świadczenie to ma różną wartość w różnych latach. W skrajnym przypadku stanowiłoby świadczenie ze strony Spółki na rzecz Kontrahentów, a nie odwrotnie.

Do działalności operacyjnej w zakresie produkcji kontraktowej oraz dystrybucji wyrobów gotowych do klientów zewnętrznych Spółka oraz Kontrahenci angażują różne kategorie aktywów bilansowych i pozabilansowych. Zgodnie ze stanem faktycznym (winno być: stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym), na podstawie Umów, Kontrahenci są zobowiązani do angażowania wszystkich odpowiednich zasobów i wsparcia tak, aby D mogło działać w ramach swojej rutynowej roli producenta kontraktowego i dystrybutora o ograniczonych ryzykach. Nie oznacza to jednak, że płatność marży rezydualnej na rzecz Pryncypałów stanowi bezpośrednio płatność za ww. zasoby i wsparcie ze strony Pryncypałów. Płatność marży rezydualnej jest bowiem pochodną rentowności Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy nie można więc uznać, że wypłata marży rezydualnej przez Spółkę na rzecz Kontrahentów jest przychodem mieszczącym się w katalogu przychodów z art. 21 ust. 1 pkt 1 lub 2a Ustawy o CIT.

Stanowisko Spółki znajduje także potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w zakresie opłat analogicznych jak płatności z tytułu marży rezydualnej będące przedmiotem niniejszego wniosku. Poniżej Spółka wymienia jedynie przykładowe interpretacje wydawane w analogicznych stanach faktycznych na przestrzeni lat:

- interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.27.2022.4.SG. Zgodnie ze stanem faktycznym, spółka polska produkowała bagażniki i siatki zabezpieczające na zlecenie powiązanej spółki niemieckiej. Spółka polska poniosła ograniczone ryzyko biznesowe, podczas gdy spółka niemiecka jako spółka decyzyjna centralizowała strategiczne funkcje i wartości niematerialne. Spółki rozliczały się w oparciu o model dostosowany do ich profili funkcjonalnych, tj. w oparciu o zmienną opłatę operacyjną korygującą rutynową rentowność spółki polskiej w ramach modelu marży transakcyjnej netto, lub – w przypadku spadku rentowności spółki polskiej poniżej docelowego poziomu - pozwalającą na doprowadzenie jej do wartości oczekiwanej. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z wnioskodawcą, że dokonywana przez polską spółkę zmienna opłata operacyjna nie będzie podlegała w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów.

- interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 stycznia 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.475.2019.2.AR. Zgodnie ze stanem faktycznym, spółka polska wytwarzała, sprzedawała i dystrybuowała szklane pojemniki. Spółka ta należała do grupy, której spółką wiodącą była spółka z siedzibą w Szwajcarii (jednocześnie będąca bezpośrednim udziałowcem spółki polskiej). Zgodnie z polityką biznesową grupy, spółka szwajcarska ponosi główne ryzyka biznesowe związane z działalnością grupy. Ponadto, spółka szwajcarska jest posiadaczem lub licencjobiorcą kluczowych wartości niematerialnych i prawnych używanych w ramach grupy na rynku europejskim (np. patentów, znaków handlowych, technologii, systemów IT, itd.). Jednocześnie, działalność gospodarcza wszystkich spółek należących do grupy, zlokalizowanych na terenie Europy (w tym działalność spółki polskiej) ogranicza się jedynie do produkcji oraz/lub dystrybucji produktów. Spółka szwajcarska zagwarantowała spółce polskiej dochodowość wyznaczoną zgodnie z zasadą ceny rynkowej, która jest adekwatna do ich profilu operacyjnego. W przypadku, w którym rzeczywisty poziom dochodowości generowany przez spółkę polską będzie odbiegał od poziomu dochodowości ustalonego zgodnie z zasadami cen transferowych, strony zakładają dokonanie płatności tzw. principal charge payment, w celu wyrównania dochodowości spółki polskiej do poziomu rynkowego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z wnioskodawcą, że płatność przez spółkę polską tzw. principal charge payment, opisanej w stanie faktycznym, nie będzie podlegała w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów.

- interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 września 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.220.2020.4.BG. Zgodnie ze stanem faktycznym, polska spółka pełni rolę lokalnego (tj. działającego na polskim rynku) sprzedawcy i dostawcy usług rekrutacyjnych o ograniczonym ryzyku. Sprzedawane i dostarczane przez spółkę rozwiązania rekrutacyjne są opracowywane przez spółkę centralną z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Spółka z Wielkiej Brytanii pełni wiodącą rolę w odniesieniu do kluczowych funkcji biznesowych w grupie, zwłaszcza w odniesieniu do rozwoju strategii i jej realizacji na poziomie centralnym (fora spotkań, zarządzanie). Spółka centralna pełni także wiodące funkcje w zakresie wdrażania strategii, ustalania budżetów, oceny działalności i wyników czy rozwoju globalnego portfolio klientów. Spółka centralna odpowiada także za rozwój, ulepszanie, utrzymywanie, ochronę i możliwość korzystania z rozwiązań wypracowanych w ramach Grupy. Spółka centralna jest również prawnym i ekonomicznym właścicielem istotnych wartości niematerialnych i prawnych w grupie. Swoje zadania spółka polska realizuje na terytorium Polski zgodnie z instrukcjami spółki centralnej i przy wykorzystaniu wartości niematerialnych (w szczególności koncepcji biznesowej, na którą składa się opracowany przez spółkę centralną know-how, systemy procedur i innego rodzaju prawa własności intelektualnej), aplikacji biznesowych, systemów ERP oraz niezbędnego wsparcia (m.in. w zakresie kontroli jakości, finansów i kontrolingu, sprzedaży, marketingu, komunikacji, organizacji i zarządzania) spółki centralnej umożliwiających realizację strategicznych decyzji podejmowanych na poziomie grupy. Polska spółka ma zapewnione wynagrodzenie na warunkach rynkowych za wykonywaną przez nią rutynową działalność, zgodnie z jej profilem funkcjonalnym. Potencjalne zaś zyski rezydualne (tj. stanowiące nadwyżkę ponad to, co powinno podlegać alokacji do podmiotu prowadzącego rutynową działalność), wynikające z działalności biznesowej powyższych spółek oraz wszelkie straty z tej działalności alokowane są do spółki centralnej. W celu zapewnienia polskiej spółce na bieżąco określonego poziomu rentowności strony uzgodniły, iż będą dokonywać miesięcznych rozliczeń. W ten sposób dochód polskiej spółki będzie odzwierciedlał funkcje pełnione przez tę spółkę, angażowane przez nią aktywa i ponoszone przez nią ryzyka. W konsekwencji, opisywany mechanizm zakłada, że to spółka polska wykonuje płatności na rzecz spółki centralnej, jeżeli marża skalkulowana zgodnie z umową przekracza poziom przyjęty w umowie lub to spółka centralna wykonuje płatności na rzecz spółki polskiej, jeżeli marża skalkulowana zgodnie z umową jest niższa niż poziom przyjęty w umowie. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z wnioskodawcą, że płatności wykonywane przez polską spółkę na rzecz spółki centralnej, w ramach rozliczeń dostosowujących należną polskiej spółce marżę do poziomu wynikającego z umowy (zgodnie z obowiązującą polityką cen transferowych), nie podlegają opodatkowaniu CIT na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT i w związku z tym po stronie Wnioskodawcy nie powstaną obowiązki płatnika.

- interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 lutego 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.432.2017.1.MST. Zgodnie ze stanem faktycznym, polska spółka odpowiedzialna jest za produkcję i dystrybucję materiałów izolacyjnych, natomiast dominująca spółka centralna z Finlandii pełni wiodącą rolę w odniesieniu do kluczowych funkcji biznesowych w grupie. Spółka centralna ponosi wszelkie ryzyko związane z powodzeniem komercyjnym prowadzonej działalności, a także jest prawnym i ekonomicznym właścicielem istotnych wartości niematerialnych i prawnych w Grupie (takich jak patenty, wzory użytkowe i projekty dotyczące produktów izolacyjnych i technik produkcji). Spółka polska ponosi odpowiedzialność ograniczoną. W celu zapewnienia wynagrodzenia polskiej spółki na warunkach rynkowych, spółki ustaliły, ze spółka polska uprawniona będzie do zwrotu ze swojej działalności jako przedział określonego procentowo narzutu na koszty całkowite. Natomiast, spółka centralna - po zapewnieniu rynkowego wynagrodzenia dla spółki polskiej - będzie miała prawo do zysków rezydualnych albo obowiązek pokrycia strat rezydualnych wynikających z działalności gospodarczej spółki polskiej. Jeżeli wynik spółki polskiej nie będzie mieścić się w przedziale wyników rynkowych, wystawiona zostanie nota korygująca (kredytowa lub debetowa) w taki sposób, aby po uwzględnieniu tej korekty wynik (dochód) spółki mieścił się w przedziale wyników rynkowych. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, przekazanie części zysku przez spółkę mającą siedzibę w Polsce na rzecz spółki mającej siedzibę w Finlandii nie jest dokonywane z żadnego z tytułów wymienionych w art. 21 i art. 22, lecz ma na celu dostosowanie zysku spółki polskiej do poziomu wynikającego z przyjętej polityki cen transferowych w grupie kapitałowej, a tym samym spółka polska nie będzie zobowiązana jako płatnik do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.