Interpretacja indywidualna z dnia 1 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.172.2023.2.MBD

W zakresie ulgi na innowacyjnych pracowników.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

- Spółka jest uprawniona do skorzystania z Ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db updop,

- zgodnie z art. 18db updop, Spółka jest uprawniona do pomniejszania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych o nadwyżkę kosztów kwalifikowanych nieodliczonych w ramach ulgi B+R, poniesionych w 2019 r., 2020 r., 2021 r. - także wtedy, gdy koszty z tych lat na skutek upływu 6-letniego terminu, nie będą mogły być już odliczone w ramach ulgi B+R,

- Spółka jest uprawniona do pomniejszania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 18db updop, pobieranych od wynagrodzeń Pracowników, których część wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę jest kwalifikowana jako honorarium autorskie z tytułu przeniesienia praw autorskich w ramach działalności twórczej w zakresie programów komputerowych oraz działalności badawczo-rozwojowej, i do którego zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w związku z art. 22 ust. 9b updof, Spółka stosuje podwyższone 50% koszty uzyskania przychodu,

- przez ogólny czas pracy, zgodnie z art. 18db ust. 2 pkt 1 updop, należy rozumieć czas pracy, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy,

- zgodnie z art. 18db updop, Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy, wskazanych w art. 18db ust. 2 updop, niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na działalność badawczo-rozwojową przez danego Pracownika w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3 updop,

- Spółka będzie uprawniona do zastosowania art. 18db ust. 1 updop i pomniejszenia zaliczek na PIT po raz pierwszy w kwietniu 2023 r. tj. do zaliczek pobranych od wynagrodzeń za marzec 2023 r. wypłaconych Pracownikom do 10 kwietnia 2023 r. i po raz ostatni w danym roku podatkowym do zaliczek pobranych od wynagrodzeń za listopad 2023 r. wypłaconych Pracownikom do 10 grudnia 2023 r.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 maja 2023 r., które wpłynęło do Organu tego samego dnia.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu zdarzenia przyszłego

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prowadzącą działalność w dziedzinie nowoczesnych technologii - z zakresu zaawansowanej inżynierii oprogramowania.

Spółka specjalizuje się w pracach rozwojowych związanych z tworzeniem oprogramowania i urządzeń wykorzystywanych w różnych branżach, pracach związanych z tworzeniem systemów wbudowanych, systemów łączności i Internetu Rzeczy (loT) oraz projektowaniu, wytwarzaniu i testowaniu innowacyjnych rozwiązań IT, jak również na rozwiązywaniu indywidualnych problemów i wyzwań technologicznych stawianych przez klientów Spółki.

Działalność X jest bezpośrednią odpowiedzią na wyzwania technologiczne i potrzeby rynku. Używając własnego zaawansowanego know-how, zaawansowanych technologii oraz specjalistycznych metodyk, inżynierowie X opracowują rozwiązania nieobecne na rynku. (...)

Spółka prowadzi (i zamierza nadal prowadzić) działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2587, dalej jako: „ustawa o CIT"), z tytułu której ponosi m.in. koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT. Spółka korzysta i będzie korzystała w przyszłości z ulgi badawczo-rozwojowej, odliczając koszty kwalifikowane, zgodnie z zasadami zawartymi w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT (dalej: „ulga B+R”). Rok podatkowy Spółki jest równy kalendarzowemu.

W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Spółka zatrudnia i będzie zatrudniała w przyszłości pracowników na podstawie umów o pracę (dalej: „Pracownicy”). W związku z tym Spółka jako płatnik podatku dochodowego odprowadza i będzie odprowadzała zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych dla tych Pracowników, zgodnie z art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2022 r. poz. 2647 z późn. zm., dalej: „ustawa o PIT”). Część wynagrodzeń otrzymanych przez tych Pracowników Spółka kwalifikuje jako honorarium autorskie z tytułu przeniesienia praw autorskich w ramach działalności twórczej w zakresie programów komputerowych oraz działalności badawczo-rozwojowej, a następnie zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w związku z art. 22 ust. 9b ustawy o PIT, stosuje do ww. wynagrodzenia podwyższone 50% koszty uzyskania przychodów. (W zakresie prawidłowości kwalifikowania wynagrodzeń jako honorarium autorskiego i stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, Spółka posiada indywidualną interpretację podatkową). Wynagrodzenia Pracowników wypłacane są do 10 dnia następnego miesiąca za miesiąc poprzedni (np. wynagrodzenia za miesiąc marzec 2023 r. Spółka wypłaci Pracownikom do 10 kwietnia 2023 r.).

Spółka zamierza skorzystać z pomniejszenia, o którym mowa w art. 18db ustawy o CIT (dalej: „Ulga na innowacyjnych pracowników” lub „Ulga”) od miesiąca następującego po miesiącu, w którym Spółka złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, za rok podatkowy 2022 tj. już w stosunku do zaliczek potrącanych z wynagrodzeń Pracowników wypłacanych za miesiąc marzec 2023 r. do 10 kwietnia 2023 r.

Ponadto, Spółka wskazuje, że w latach 2019 - 2021 r. wysokość dochodu Spółki była niższa od kwoty przysługujących jej, zgodnie z przepisami dotyczącymi ulgi B+R, odliczeń. Stąd, Spółka zamierza dokonać pierwszego pomniejszenia zaliczek na podatek dochodowy o iloczyn kwoty nieodliczonej w roku 2019 i stawki podatku obowiązującej Spółkę w 2023 r. Sukcesywnie należne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych będą pomniejszane o iloczyn kwoty nieodliczonej za kolejne lata i stawki podatku obowiązującej Spółkę.

W celu zastosowania ulgi B+R i odliczenia w niej wyłącznie kosztów dotyczących działalności badawczo-rozwojowej, Spółka prowadzi ewidencję czasu pracy, w której zawarte są informacje o miesięcznym, faktycznym zaangażowaniu czasowym poszczególnych Pracowników w działalność badawczo-rozwojową. Spółka będzie również weryfikowała i określała dla każdego Pracownika, czy w danym miesiącu poświęcił on co najmniej 50% ogólnego czasu pracy na realizację działalności badawczo-rozwojowej. Przy czym, przez ogólny czas pracy w danym miesiącu Spółka rozumie czas pracy zgodny z przepisami prawa pracy. Aktualnie Spółka będzie stosowała Ulgę na innowacyjnych pracowników w stosunku do Pracowników.

Spółka zaznacza, że mogą wystąpić przypadki, w których dany Pracownik wykaże w ewidencji czasu pracy prowadzonej przez Spółkę, że poświęcił mniej niż 100% czasu pracy na działalność badawczo-rozwojową, z jednoczesnym zachowaniem warunku ustawowego zawartego w treści art. 18db ust. 3 ustawy o CIT (tj. między 50% a 100%). W przypadku, gdy czas pracy Pracownika ustalony na podstawie ewidencji, w danym miesiącu pokaże, że Pracownik poświęcił mniej czasu niż 50% na działalność badawczo-rozwojową, Spółka nie zastosuje Ulgi w stosunku do tego pracownika.

Ponadto, Spółka wskazuje, że:

- spełnia warunki uprawniające do zastosowanie ulgi B+R, wskazane w art. 18d ustawy o CIT i korzysta z tej ulgi,

- spełnia warunki określone w art. 18db ustawy o CIT, do skorzystania z Ulgi na Innowacyjnych Pracowników, w szczególności osiąga przychody inne niż z zysków kapitałowych,

- nie jest zakładem pracy chronionej, zatrudniającym osoby niepełnosprawne,

- nie utraciła statusu zakładu pracy chronionej w okresie ostatnich 5 lat,

- nie przysługuje jej zwrot z tytułu poniesienia straty lub osiągnięcia dochodu niższego niż kwota przysługującego jej odliczenia w pierwszym roku prowadzenia działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do Organu 16 maja 2023 r., Wnioskodawca wskazał że, stosuje ulgę B+R. W latach 2019, 2020, 2021 wysokość dochodu Spółki była niższa od kwoty przysługujących Spółce, zgodnie z przepisami ulgi B+R, odliczeń. W związku z powyższym, Spółka posiada koszty kwalifikowane poniesione w 2019 r., 2020 r., 2021 r., które nie zostały odliczone w ramach ulgi B+R.

Spółka powzięła wątpliwości, czy w ramach ulgi na innowacyjnych pracowników może uwzględnić nieodliczone w ramach ulgi B+R koszty kwalifikowane poniesione w 2019 r., 2020 r. i 2021 r. Spółka zamierza dokonać pierwszego pomniejszenia zaliczek na podatek dochodowy o iloczyn kwoty nieodliczonej w roku 2019 i stawki podatku obowiązującej w 2023 r.

Pytania

 1. Czy Spółka jest uprawniona do skorzystania z Ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db ustawy o CIT?

 2. Czy zgodnie z art. 18db ustawy o CIT, Spółka jest uprawniona do pomniejszania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych o nadwyżkę kosztów kwalifikowanych nieodliczonych w ramach ulgi B+R, poniesionych w 2019 r., 2020 r., 2021 r. - także wtedy, gdy koszty z tych lat na skutek upływu 6-letniego terminu, nie będą mogły być już odliczone w ramach ulgi B+R? (pytanie ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu z 16 maja 2023 r.)

 3. Czy Spółka jest uprawniona do pomniejszania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 18db ustawy o CIT, pobieranych od wynagrodzeń Pracowników, których część wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę jest kwalifikowana jako honorarium autorskie z tytułu przeniesienia praw autorskich w ramach działalności twórczej w zakresie programów komputerowych oraz działalności badawczo-rozwojowej, i do którego zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w związku z art. 22 ust. 9b ustawy o PIT, Spółka stosuje podwyższone 50% koszty uzyskania przychodu?

 4. Czy przez ogólny czas pracy, zgodnie z art. 18db ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy?

 5. Czy zgodnie z art. 18db ustawy o CIT, Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy, wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na działalność badawczo-rozwojową przez danego Pracownika w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3 ustawy o CIT?

 6. Czy Spółka będzie uprawniona do zastosowania art. 18db ust. 1 ustawy o CIT i pomniejszenia zaliczek na PIT po raz pierwszy w kwietniu 2023 r. tj. do zaliczek pobranych od wynagrodzeń za marzec 2023 r. wypłaconych Pracownikom do 10 kwietnia 2023 r. i po raz ostatni w danym roku podatkowym do zaliczek pobranych od wynagrodzeń za listopad 2023 r. wypłaconych Pracownikom do 10 grudnia 2023 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku gdy za rok podatkowy Spółka poniesie stratę lub osiągnie dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT, a zatem w przypadku gdy Spółka będzie posiadała nadwyżkę kosztów kwalifikowanych, nieodliczonych w ramach ulgi B+R, Spółka będzie uprawniona do zastosowania Ulgi, o której mowa w art. 18db ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 18db ustawy o CIT, podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

 2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

 1) stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

 2) wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;

 3) praw autorskich.

 3. Przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

 1) pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

 2) przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

 4. Uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie.

 5. Przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania do:

 1) zaliczek przekazywanych na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

 2) podatnika, któremu przysługuje kwota określona w art. 18da.

 6. Jeżeli podatnik utracił prawo do odliczenia, o którym mowa w ust. 1, dolicza kwoty poprzednio odliczone w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym utracił to prawo.

W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie przesłanki uprawniającej Spółkę do zastosowania Ulgi, zawarte w art. 18db ustawy o CIT, będą spełnione tj. Wnioskodawca:

- uzyskuje i będzie uzyskiwał przychody z innych źródeł niż zyski kapitałowe,

- prowadzi działalność badawczo-rozwojową i stosuje odliczenie na podstawie art. 18d ustawy o CIT,

- ulgę zastosuje tylko w przypadku, gdy wykaże stratę lub gdy kwota dochodu będzie zbyt niska na dokonanie odliczenia w ramach ulgi B+R,

- zatrudnia Pracowników, którzy poświęcają swój czas pracy na działalność badawczo- rozwojową, a na podstawie prowadzonej ewidencji czasu pracy będzie w stanie zweryfikować, czy czas Pracowników pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu poświęcony na prace badawczo-rozwojowe wynosi co najmniej 50%,

- jako płatnik przekazuje i będzie przekazywała na rachunek urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy, o których mowa w art. 32 i 41 ust.1 i 4 ustawy o PIT pobrane m.in. z tytułu umowy o pracę,

- nie jest zakładem pracy chronionej, zatrudniającym osoby niepełnosprawne,

- nie utraciła statusu zakładu pracy chronionej w okresie ostatnich 5 lat,

- nie przysługuje jej zwrot z tytułu poniesienia straty lub osiągnięcia dochodu niższego niż kwota przysługującego jej odliczenia w pierwszym roku prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 18da ustawy o CIT.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do skorzystania z Ulgi, o której mowa w art. 18db ustawy o CIT.

Ad. 2 (stanowisko Wnioskodawcy ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 16 maja 2023 r.)

W ocenie Wnioskodawcy, na podstawie art. 18db ustawy o CIT, Spółka jest uprawniona do pomniejszania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, o nadwyżkę kosztów kwalifikowanych nieodliczonych w ramach ulgi B+R poniesionych w 2019, 2020 r., 2021 r., także wtedy gdy koszty z tych lat na skutek upływu 6-letniego terminu, nie będą mogły być już odliczone w ramach ulgi B+R.

Zgodnie z art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

Ustawowa konstrukcja ulgi wydaje się być taka, że jeżeli podatnik w danym roku nie może odliczyć całości ulgi B+R , to wówczas może dokonać odliczenia w ramach Ulgi na innowacyjnych pracowników w odniesieniu do zaliczek przekazywanych w tym roku, w którym odliczenie nie było możliwe. Za takimi wnioskami przemawiają sformułowania „przysługujące w danym roku odliczenie”, „w danym roku podatkowym”. Jednakże, to czy odliczenie w ramach ulgi B+R wszystkich kosztów kwalifikowanych jest możliwe, wyjaśnia się dopiero po zakończeniu roku. W konsekwencji, dopiero po zakończeniu roku można ustalić, czy podatnikowi przysługuje Ulga na innowacyjnych pracowników. Wówczas z kolei jest już po przekazaniu zaliczek na PIT za dany rok podatkowy. Potrącić można Ulgę jedynie z zaliczkami z roku następnego. Wskazywałoby to, że odliczenie dokonywane w ramach Ulgi na innowacyjnych podatników obejmuje koszty kwalifikowane poniesione w latach poprzednich.

Ponadto, Wnioskodawca zwraca uwagę, że zgodnie z przepisami przejściowymi tj. z art. 67 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U z 2021 r. poz. 2105) pomniejszenie, o którym mowa w art. 18db ustawy zmienianej w art. 2 stosuje się po raz pierwszy w 2023 r.

Z przepisów przejściowych wynika, że podatnicy których rok podatkowy, pokrywa się z rokiem kalendarzowym po raz pierwszy pomniejszenie, o którym mowa w art. 18db ustawy o CIT, stosują w 2023 r.

Ograniczenia co do wydatków, w stosunku do których określone przepisy mogą zostać zastosowane wynikają z art. 67 ust. 1 ww. ustawy, w myśl którego przepisy art. 26e ust. 3d-3f i 7-9, art. 26ga, art. 26gb, art. 26ha-26hd i art. 30ca ust. 9a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, art. 18d ust. 3d-3f i 7-9, art. 18ea-18ef i art. 24d ust. 9a ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, i art. 11 ust. 1-4 oraz art. 21 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie do wydatków poniesionych po dniu 31 grudnia 2021 r.

Ponieważ art. 67 ust. 1 ww. ustawy, nie odnosi się do pomniejszenia uregulowanego w art. 18db ustawy o CIT, ani też ograniczenie takie nie wynika z art. 67 ust. 2 ww. ustawy, stwierdzić należy, że Spółka ma prawo do uwzględnienia w pomniejszeniu kwot kosztów kwalifikowanych, nieodliczonych w ramach ulgi B+R, poniesionych przed 31 grudnia 2021 r. Przy czym można tutaj wskazać, że w pierwszej wersji projektu tej ustawy nowelizującej ww. przepis zawierał odniesienie także do art. 18db, jako że on również początkowo miał mieć zastosowania do wydatków poniesionych po 31 grudnia 2021 r. Przepis art. 18db został jednak z wersji ostatecznej tego katalogu usunięty.

Stanowisko takie potwierdził np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidulanej interpretacji podatkowej z 16 maja 2022 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.89.2022.2.AN, w której czytamy: „opierając się bezpośrednio na wyżej wymienionych przepisach, w ocenie Wnioskodawcy, wyłączenie art. 18db z katalogu artkułów wymienionych w art. 67 ust. 1, co od których została zastosowana początkowa data graniczna wskazująca dokładnie moment rozpoczęcia kwalifikacji wydatków kwalifikowanych do zwolnienia z CIT. Pozwala na rozliczenie w zaliczać na PIT wydatków poniesionych w latach poprzednich.”

Należy również mieć na uwadze, że art. 18d ustawy o CIT stanowi, że odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT.

Z powyższego wynika, że w ramach ulgi B+R, w przypadku gdy kwota dochodu jest niższa od kwoty przysługujących podatnikowi odliczeń, odliczenia - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Kwoty odliczone w ramach ulgi na innowacyjnych pracowników nie mogą być ponownie odliczone w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową. W ocenie Wnioskodawcy, wykładnia językowa prowadzi do wniosku, że ograniczenie możliwości odliczenia nadwyżki kosztów kwalifikowanych - w przypadku gdy podatnik poniósł stratę lub wielkość dochodu była za niska - do 6 lat podatkowych następujących bezpośrednio po sobie, dotyczy wyłącznie odliczenia w ramach ulgi B+R. Przepisy dotyczące Ulgi takich ograniczeń nie zawierają.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, jest on uprawniony do pomniejszenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, o kwoty przysługującej mu nadwyżki odliczeń, nierozliczonych w ramach ulgi B+R, poniesionych w 2019 r., 2020 r., 2021 r. Prawo do pomniejszenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych będzie przysługiwało Wnioskodawcy także wtedy, gdy koszty te z uwagi na upływ 6-letniego terminu, nie mogłyby zostać już odliczone w ramach ulgi B+R.

Ad. 3.

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do pomniejszania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 18db ustawy o CIT, pobieranych od wynagrodzeń pracowników, których część wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę jest kwalifikowana jako honorarium autorskie z tytułu przeniesienia praw autorskich w ramach działalności twórczej w zakresie programów komputerowych oraz działalności badawczo-rozwojowej, i do którego zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w związku z art. 22 ust. 9b ustawy o PIT, Spółka stosuje podwyższone 50% koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 18db ust. 2 ustawy o CIT pomniejszenie, o którym mowa w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT stosuje się do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy o PIT, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

1) stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

2) wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;

3) praw autorskich.

Z powyższego wynika zatem, że pomniejszenie, o którym mowa w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, stosuje się do zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych pobranych od dochodów osób fizycznych m.in. z tytułu umów o pracę, praw autorskich. Żaden z przepisów ustawy o CIT, nie wyłącza możliwości zastosowania przez Spółkę pomniejszenia, w przypadku gdy płatnik stosuje podwyższone 50% koszty uzyskania przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy, skoro zatem, przepisy takich ograniczeń wyraźnie nie przewidują, brak podstaw, aby podatnicy je wprowadzali w drodze wykładni przepisów. W konsekwencji, stwierdzić należy, że Spółka jest uprawniona do stosowania pomniejszenia w stosunku do zaliczek pobranych od dochodów z umów o pracę pracowników (spełniających warunki do zastosowania pomniejszania, o których mowa w art. 18db ust. 3 ustawy o PIT), których część wynagrodzenia wypłacanego w ramach umowy o pracę stanowi wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich w stosunku do którego Spółka, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w związku z art. 22 ust. 9b ustawy o PIT, stosuje podwyższone 50% koszty uzyskania przychodu.

Ad. 4.

W ocenie Wnioskodawcy, przez ogólny czas pracy, o którym mowa w art. 18db ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w którym pracownik pozostaje od dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Zgodnie z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

 1) pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

 2) przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Zauważyć należy, że pojęcie „ogólnego czasu pracy” nie zostało zdefiniowane w ustawie o CIT.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, aby prawidłowo ocenić czy spełnione są przesłanki wynikające z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, należy odwołać się do art. 128 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1510), zgodnie z którym czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy czas, w którym pracownik przebywa na urlopie lub zwolnieniu lekarskim, a także okres innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy, stanowi czas, w którym pracownik nie pozostaje do dyspozycji pracodawcy. Tym samym - urlopy, zwolnienia lekarskie i inne usprawiedliwione nieobecności nie stanowią czasu pracy w rozumieniu ww. art. 128.

Dodatkowo, zauważyć należy, że w przypadku Pracowników brany będzie pod uwagę czas pracy przeznczony na działalność badawczo-rozwojową pozostający, w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu danego Pracownika. Dla spełnienia przesłanki, o której mowa w art. 18db ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, należy zatem ustalać proporcję tj. udział czasu pracy danego Pracownika przeznaczony na działalność badawczo-rozwojową, w ogólnym czasie pracy danego Pracownika w danym miesiącu. Oznacza to, że w przypadku, gdy Pracownik był obecny w pracy w danym miesiącu jeden tydzień ale cały czas poświęcał realizacji działalności badawczo-rozwojowej, to jego czas pracy poświęcony na realizację w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi 100%.

W ocenie Wnioskodawcy, przy ustalaniu uprawnienia do zastosowania pomniejszenia, należy zatem zgodnie z art. 18db ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, brać pod uwagę czas pracy, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy z pominięciem urlopu, choroby czy też innych usprawiedliwionych nieobecności w pracy. Jeżeli w danym miesiącu czas pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej danego Pracownika pozostający w ogólnym czasie pracy tego Pracownika w danym miesiącu (rozumianym w sposób określony powyżej) będzie wynosił co najmniej 50%, wówczas przesłanka, o której mowa w art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, będzie spełniona.

Ad. 5.

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 18db ustawy o CIT, Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy, niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na działalność badawczo-rozwojową przez danego Pracownika w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, podatnik (...), może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, kryterium czasu pracy przeznaczonego na działalność B+R należy rozumieć tylko w kontekście kwalifikowalności poszczególnych Pracowników do Ulgi na Innowacyjnych Pracowników. Oznacza to, że kryterium 50% czasu odnosi się wyłącznie do uwzględnienia danego Pracownika w uldze.

W ocenie Wnioskodawcy, gdyby ustawodawca przewidział dodatkowe warunki dla odliczenia, w tym jego wysokości w danym miesiącu (np. proporcjonalnie do czasu poświęconego na działalność badawczo-rozwojową, tak jak to ma miejsce w uldze B+R zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT), to wprost byłyby one wskazane w przepisie.

Tego typu ograniczeń nie zawiera również art. 18db ust. 4 ustawy o CIT.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, w obowiązujących przepisach brak jest korelacji pomiędzy przeznaczonym czasem pracy na działalność badawczo-rozwojową a wielkością pomniejszeń zaliczek na PIT przekazywanych na rachunek urzędu skarbowego.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka, stosownie do treści art. 18db ustawy o CIT, będzie uprawniona do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek, niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na działalność badawczo-rozwojową przez danego Pracownika w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3 ustawy o CIT.

Ad. 6.

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do zastosowania art. 18db ust. 1 ustawy o CIT i pomniejszenia zaliczek na PIT po raz pierwszy w kwietniu 2023 r. tj. do zaliczek pobranych od wynagrodzeń za marzec 2023, wypłaconych pracownikom do 10 kwietnia 2023 r. i po raz ostatni w danym roku podatkowym do zaliczek pobranych od wynagrodzeń za listopad 2023 wypłaconych do 10 grudnia 2023 r.

Zgodnie z art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

Uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w art. 18db ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie (art. 18db ust. 4 ustawy o CIT).

W przypadku, gdy Spółka złoży zeznanie CIT-8 za 2022 r. w ustawowym terminie tj. w marcu 2023 r., uprawnienie do pomniejszenia zaliczek, o którym mowa w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, będzie jej przysługiwało od miesiąca kwietnia 2023 r. (tj. od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym Spółka złożyła CIT-8). Oznacza to, że jest ona uprawniona do pomniejszenia zaliczek na PIT od wynagrodzeń dotyczących marca 2023 r., lecz wypłacanych do 10 kwietnia 2023 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze ww. przepisy przy zastosowaniu pomniejszenia zaliczek na PIT, zgodnie z ich literalnym brzmieniem - pomniejszenie następuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie - oznacza, że należy uwzględnić miesiąc, w którym zaliczki są przez Spółkę pobieranie od wynagrodzeń tj. kwiecień 2023 r., a nie miesiąc którego dotyczą (marzec 2023 r.), czy też miesiąc, w którym są odprowadzane do urzędu skarbowego (maj 2023 r.).

Mając z kolei na uwadze, że Ulgę można stosować do końca roku podatkowego, oznacza to, że w 2023 r. wynagrodzenia za listopad wypłacane do 10 grudnia 2023 r. będą ostatnimi wynagrodzeniami w 2023 r., w stosunku do których Spółka będzie uprawniona do zastosowania Ulgi.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy jest on uprawniony do zastosowania pomniejszenia, o którym w art. 18db ustawy o CIT, w stosunku do wynagrodzeń za marzec wypłaconych do 10 kwietnia 2023 r. najwcześniej oraz najpóźniej w stosunku do wynagrodzeń za miesiąc listopad 2023 r. wypłaconych Pracownikom do 10 grudnia 2023 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 26 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”):

Natomiast, stosownie do treści art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

Katalog kosztów uznawanych za koszty kwalifikowane został przedstawiony w art. 18d ust. 2- 3a updop.

W myśl art. 18d ust. 8 updop:

Zgodnie z art. 18d ust. 9 updop:

Ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.; dalej: „Ustawa Nowelizująca”), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na innowacyjnych pracowników”.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 18db, który w ust. 1 stanowi, że:

Zgodnie z art. 18db ust. 2 updop:

Zgodnie z art. 18db ust. 3 updop:

Stosownie do treści art. 18db ust. 4 updop:

W myśl art. 18db ust. 5 updop:

Zgodnie z art. 18db ust. 6 updop:

Ad. 1

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy Spółka jest uprawniona do skorzystania z Ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db updop.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca:

- uzyskuje i będzie uzyskiwał przychody z innych źródeł niż zyski kapitałowe,

- prowadzi działalność badawczo-rozwojową i stosuje odliczenie na podstawie art. 18d updop,

- ulgę zastosuje tylko w przypadku, gdy wykaże stratę lub gdy kwota dochodu będzie zbyt niska na dokonanie odliczenia w ramach ulgi B+R,

- zatrudnia Pracowników, którzy poświęcają swój czas pracy na działalność badawczo- rozwojową, a na podstawie prowadzonej ewidencji czasu pracy będzie w stanie zweryfikować, czy czas Pracowników pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu poświęcony na prace badawczo-rozwojowe wynosi co najmniej 50%,

- jako płatnik przekazuje i będzie przekazywała na rachunek urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy, o których mowa w art. 32 i 41 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pobrane m.in. z tytułu umowy o pracę,

- nie jest zakładem pracy chronionej, zatrudniającym osoby niepełnosprawne,

- nie utraciła statusu zakładu pracy chronionej w okresie ostatnich 5 lat,

- nie przysługuje jej zwrot z tytułu poniesienia straty lub osiągnięcia dochodu niższego niż kwota przysługującego jej odliczenia w pierwszym roku prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 18da updop.

Tym samym mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiamy opis sprawy, stwierdzić należy, że Spółka jest uprawniona do skorzystania z Ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db updop.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy zgodnie z art. 18db updop, Spółka jest uprawniona do pomniejszania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych o nadwyżkę kosztów kwalifikowanych nieodliczonych w ramach ulgi B+R, poniesionych w 2019 r., 2020 r., 2021 r. - także wtedy, gdy koszty z tych lat na skutek upływu 6-letniego terminu, nie będą mogły być już odliczone w ramach ulgi B+R.

Odnosząc się do zadanego we wniosku pytania, należy powołać treść art. 67 ust. 2 i 3 Ustawy Nowelizującej, zgodnie z którymi:

Natomiast zgodnie z art. 67 ust. 1 ww. ustawy m.in. przepisy art. 18d ust. 3d–3f i 7–9, art. 18ea–18ef, mają zastosowanie do wydatków poniesionych po dniu 31 grudnia 2021 r.

Zgodnie z definicją słownikową (https://pl.wikipedia.org/wiki/Rok_podatkowy) „(…) rok podatkowy, rok obrotowy – w prawie podatkowym, to okres rozliczeniowy składający się zwykle z dwunastu kolejno następujących po sobie miesięcy, najczęściej pokrywających się z rokiem kalendarzowym (…). (…) Wyjątki od reguły roku kalendarzowego są wykazane w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w art. 8, który stanowi, że rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie... wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych (…)”.

Z powyższych przepisów wynika, że ulga określona w art. 18db updop, jest adresowana do podatników podatku dochodowego (będących płatnikami), którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową i ze względu na stratę lub niski dochód nie mogli w całości lub w części odliczyć w ramach ulgi B+R wydatków kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2-3 updop, poniesionych w danym roku.

Ulga umożliwia płatnikowi zmniejszenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzanych od wynagrodzeń pracowników wskazanych w art. 18db ust. 3 updop, o kwotę nieodliczonych wydatków kwalifikowanych. Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn nieodliczonych wydatków kwalifikowanych i obowiązującej danego podatnika stawki podatku dochodowego.

Prawo do odliczenia przysługuje, począwszy od następnego miesiąca po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie podatkowe, w którym rozliczył dochody z działalności gospodarczej, do końca roku podatkowego. Z odliczenia nie mogą skorzystać podatnicy korzystający z prawa do zwrotu gotówkowego.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop:

W myśl art. 18d ust. 8 updop:

Tym samym, mając na uwadze treść ww. art. 18d updop, w przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

„Kwota przysługujących odliczeń”, o której mowa w treści ww. przepisu, oznacza całkowitą kwotę odliczeń przysługujących podatnikowi w danym roku - wynikającą zarówno z kosztów działalności badawczo-rozwojowej poniesionych w roku bieżącym, jak i w latach poprzednich (ale nieodliczonych w ramach ulgi B+R ze względu na nieosiągnięcie dochodu w odpowiedniej wysokości). Ze wskazanego przepisu, nie wynika, aby porównaniu z osiągniętym dochodem podlegała tylko ta kwota odliczeń, która wynika z kosztów działalności badawczo-rozwojowej poniesionych jedynie w bieżącym roku podatkowym.

Powyższe oznacza, że w przypadku gdy podatnik poniósł stratę ze swojej działalności albo osiągnął dochód niższy niż przysługujące odliczenie z tytułu ulgi B+R, ma prawo przenieść na kolejne 6 lat koszty kwalifikowane w celu ich późniejszego uwzględnienia w zeznaniu rocznym, obniżając tym podstawę opodatkowania.

Należy jednak pamiętać, że nieskorzystanie z prawa do odliczenia ulgi B+R w ciągu sześciu kolejnych lat podatkowych następujących po roku, w którym prawo to zostało nabyte, będzie oznaczało utratę prawa do ulgi B+R. Będzie to miało miejsce np. w sytuacji, gdy podatnik będzie ponosił stratę podatkową przez cały okres posiadania prawa do ulgi B+R lub gdy osiągnie dochody jedynie z zysków kapitałowych, w przypadku których odliczenie ulgi B+R nie przysługuje.

Zatem, kwota przysługującego podatnikowi odliczenia w roku podatkowym na podstawie art. 18d updop, uwzględnia koszty kwalifikowane poniesione w danym roku podatkowym jak i koszty nieodliczone z poprzednich lat, przysługujące do odliczenia w okresie kolejnych sześciu lat podatkowych.

Z tego wynika, że nieodliczona kwota kosztów kwalifikowanych B+R w danym roku podatkowym, będąca podstawą do ustalenia ulgi na innowacyjnych pracowników może obejmować koszty kwalifikowane z lat poprzednich, natomiast bez uwzględnienia kosztów kwalifikowanych, które na skutek upływu 6-letniego terminu, nie mogłyby być odliczone w ramach ulgi B+R w kolejnych latach.

Zatem, rozliczenie poniesionych w 2019 r., 2020 r., 2021 r.  kosztów kwalifikowanych ulgi B+R, nieodliczonych w tych latach ze względu na poniesioną stratę lub niski dochód, jest możliwe jedynie od podstawy opodatkowania w kolejnych następujących po sobie sześciu latach podatkowych.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy zgodnie z art. 18db updop, Spółka jest uprawniona do pomniejszania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych o nadwyżkę kosztów kwalifikowanych nieodliczonych w ramach ulgi B+R, poniesionych w 2019 r., 2020 r., 2021 r. - także wtedy, gdy koszty z tych lat na skutek upływu 6-letniego terminu, nie będą mogły być już odliczone w ramach ulgi B+R, należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 3

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy Spółka jest uprawniona do pomniejszania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 18db updop, pobieranych od wynagrodzeń Pracowników, których część wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę jest kwalifikowana jako honorarium autorskie z tytułu przeniesienia praw autorskich w ramach działalności twórczej w zakresie programów komputerowych oraz działalności badawczo-rozwojowej, i do którego zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w związku z art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka stosuje podwyższone 50% koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 18db ust. 2 updop:

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że pomniejszenie, o którym mowa w art. 18db ust. 1 updop, stosuje się do zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych pobranych od dochodów osób fizycznych z tytułu umów o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło  oraz praw autorskich. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, nie wyłącza możliwości zastosowania przez Spółkę pomniejszenia, w przypadku gdy płatnik stosuje podwyższone 50% koszty uzyskania przychodów.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do pomniejszania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 18db updop, pobieranych od wynagrodzeń Pracowników, których część wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę jest kwalifikowana jako honorarium autorskie z tytułu przeniesienia praw autorskich w ramach działalności twórczej w zakresie programów komputerowych oraz działalności badawczo-rozwojowej, i do którego zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w związku z art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka stosuje podwyższone 50% koszty uzyskania przychodu, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 4

Zgodnie z treścią zadanego pytania, wyznaczającą jego zakres, przedmiotem oceny Organu jest wyłącznie kwestia ustalenia, czy przez ogólny czas pracy, zgodnie z art. 18db ust. 2 pkt 1 updop, należy rozumieć czas pracy, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 18db ust. 3 updop:

Należy zauważyć, że termin „ogólny czas pracy” nie został zdefiniowany ani w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, ani ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, dla potrzeb prawidłowego zakwalifikowania Pracowników do Ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db ust. 3 updop, należy odwołać się do art. 128 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1510, ze zm.). W myśl przywołanego artykułu:

Jak wynika z powyższego przepisu, czasem pracy jest czas, w jakim pracownik wykonuje zadania zlecone przez pracodawcę. Oznacza to, że nie może być czasem pracy czas, w którym pracownik jest poza dyspozycją pracodawcy. W konsekwencji, czas w którym pracownik przebywa na urlopie lub zwolnieniu lekarskim, a także okres innej usprawiedliwionej nieobecności, stanowi czas, w którym pracownik nie pozostaje do dyspozycji pracodawcy (w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy) i nie wykonuje pracy. Tym samym - urlopy, zwolnienia lekarskie i inne usprawiedliwione nieobecności nie stanowią czasu pracy i nie powinny być uwzględniane w kalkulacji „ogólnego czasu pracy” w rozumieniu art. 18db updop.

Mając na względzie powyższe, zdaniem tut. Organu, art. 18db ust. 3 updop, powinien być rozumiany jako przepis uprawniający Spółkę do rozliczenia Ulgi na innowacyjnych pracowników w odniesieniu do tych pracowników, których zaangażowanie w realizację Działalności B+R wynosi co najmniej 50% czasu pozostawania danego pracownika w dyspozycji Spółki w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Na tej podstawie, są/będą Państwo uprawnieni do potrącenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych dotyczących tych Pracowników w danym miesiącu zgodnie z art. 18db ust. 1 updop.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy przez ogólny czas pracy, zgodnie z art. 18db ust. 2 pkt 1 updop, należy rozumieć czas pracy, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 5

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy zgodnie z art. 18db updop, Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy, wskazanych w art. 18db ust. 2 updop, niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na działalność badawczo-rozwojową przez danego Pracownika w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3 updop.

Zdaniem tut. Organu kryterium 50% czasu pracy wskazane w art. 18db ust. 3 updop, odnosi się wyłącznie do uwzględnienia danego pracownika w uldze. Czas pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej nie wpływa na wysokość potrącanej zaliczki w podatku dochodowym. 

Tym samym, biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powyższe przepisy wskazać należy, że zgodnie z art. 18db updop, Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy, wskazanych w art. 18db ust. 2 updop, niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na działalność badawczo-rozwojową przez danego Pracownika w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3 updop.

Zatem, Państwa stanowisko w tym zakresie, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 6

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy Spółka będzie uprawniona do zastosowania art. 18db ust. 1 updop i pomniejszenia zaliczek na PIT po raz pierwszy w kwietniu 2023 r. tj. do zaliczek pobranych od wynagrodzeń za marzec 2023 r. wypłaconych Pracownikom do 10 kwietnia 2023 r. i po raz ostatni w danym roku podatkowym do zaliczek pobranych od wynagrodzeń za listopad 2023 r. wypłaconych Pracownikom do 10 grudnia 2023 r.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 18db ust. 4 updop:

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że jeżeli Spółka złoży zeznanie CIT-8 w marcu 2023 r., to uprawnienie do pomniejszenia zaliczek, o którym mowa w art. 18db ust. 1 updop, będzie jej przysługiwało od miesiąca kwietnia 2023 r. (tj. od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym Spółka złożyła CIT-8).

Oznacza to, że Spółka jest uprawniona do pomniejszenia zaliczek na PIT od wynagrodzeń dotyczących miesiąca marca 2023 r., lecz wypłacanych do 10 kwietnia 2023 r.

Z cytowanego powyżej art. 18db ust. 4 updop wynika, że Ulgę można stosować do końca roku podatkowego. Tym samym, w 2023 r. wynagrodzenia za listopad wypłacane do 10 grudnia 2023 r. będą ostatnimi wynagrodzeniami w 2023 r., w stosunku do których Spółka będzie uprawniona do zastosowania Ulgi.

W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania pomniejszenia, o którym w art. 18db ustawy o CIT, w stosunku do wynagrodzeń za marzec wypłaconych do 10 kwietnia 2023 r. najwcześniej oraz najpóźniej w stosunku do wynagrodzeń za miesiąc listopad 2023 r. wypłaconych Pracownikom do 10 grudnia 2023 r.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie uprawniona do zastosowania art. 18db ust. 1 updop i pomniejszenia zaliczek na PIT po raz pierwszy w kwietniu 2023 r. tj. do zaliczek pobranych od wynagrodzeń za marzec 2023 r. wypłaconych Pracownikom do 10 kwietnia 2023 r. i po raz ostatni w danym roku podatkowym do zaliczek pobranych od wynagrodzeń za listopad 2023 r. wypłaconych Pracownikom do 10 grudnia 2023 r., należy uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

- Spółka jest uprawniona do skorzystania z Ulgi na innowacyjnych pracowników, zgodnie z art. 18db updop, należy uznać za prawidłowe.

- zgodnie z art. 18db updop, Spółka jest uprawniona do pomniejszania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych o nadwyżkę kosztów kwalifikowanych nieodliczonych w ramach ulgi B+R, poniesionych w 2019 r., 2020 r., 2021 r. - także wtedy, gdy koszty z tych lat na skutek upływu 6-letniego terminu, nie będą mogły być już odliczone w ramach ulgi B+R, należy uznać za nieprawidłowe.

- Spółka jest uprawniona do pomniejszania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 18db updop, pobieranych od wynagrodzeń Pracowników, których część wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę jest kwalifikowana jako honorarium autorskie z tytułu przeniesienia praw autorskich w ramach działalności twórczej w zakresie programów komputerowych oraz działalności badawczo-rozwojowej, i do którego zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w związku z art. 22 ust. 9b updof, Spółka stosuje podwyższone 50% koszty uzyskania przychodu, należy uznać za prawidłowe.

- przez ogólny czas pracy, zgodnie z art. 18db ust. 2 pkt 1 updop, należy rozumieć czas pracy, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy, należy uznać za prawidłowe.

- zgodnie z art. 18db updop, Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy, wskazanych w art. 18db ust. 2 updop, niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na działalność badawczo-rozwojową przez danego Pracownika w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3 updop, należy uznać za prawidłowe.

- Spółka będzie uprawniona do zastosowania art. 18db ust. 1 updop i pomniejszenia zaliczek na PIT po raz pierwszy w kwietniu 2023 r. tj. do zaliczek pobranych od wynagrodzeń za marzec 2023 r. wypłaconych Pracownikom do 10 kwietnia 2023 r. i po raz ostatni w danym roku podatkowym do zaliczek pobranych od wynagrodzeń za listopad 2023 r. wypłaconych Pracownikom do 10 grudnia 2023 r., należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).