Postanowienie SN z dnia 22 listopada 2022 r., sygn. I NSNC 297/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Paweł Czubik (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Tomasz Demendecki
‎Józef Kowalski (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa Syndyka masy upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. w upadłości likwidacyjnej

przeciwko A. K.

o zapłatę,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 22 listopada 2022 r.

skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Generalnego od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Węgrowie z 17 września 2018 r., sygn. I Nc 588/18:

1.odrzuca skargę nadzwyczajną;

2.znosi wzajemnie koszty postępowania wywołanego wniesieniem skargi nadzwyczajnej.

UZASADNIENIE

Pismem z 22 marca 2022 r. Prokurator Generalny wywiódł skargę nadzwyczajną od prawomocnego nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczymSądu Rejonowego w Węgrowie z 17 września 2018 r., I Nc 588/18, w sprawie z powództwa syndyka masy upadłości Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w W. w upadłości likwidacyjnej przeciwko A. K. o zapłatę.

Powyższy prawomocny nakaz zapłaty został zaskarżony – na podstawie art.89 § 1 w zw. z art. 115 § 1 i § 1a ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 154 ze zm.; dalej: „ustawa o SN”), z uwagi nakonieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej (…) – w całości.

Na podstawie art. 89 § 1 pkt 1 i 2 ustawy o SN zaskarżonemu orzeczeniu Prokurator Generalny zarzucił:

I. naruszenie zasad wolności, praw człowieka i obywatela określonych wart.2, art. 32 ust. 1 i art. 76 Konstytucji RP, tj. zasady demokratycznego państwa prawa, zasady ochrony konsumentów, zasady zaufania jednostki do państwa oraz zasady równości wobec prawa w płaszczyźnie jego stosowania, polegające nadokonaniu rozszerzającej wykładni niewystarczająco precyzyjnej i określonej normy prawa materialnego, tj. art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. ospółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz.2412 ze zm.; dalej: „ustawa o s.k.o.k.”) z pominięciem powołanych zasad konstytucyjnych oraz systemowej i celowościowej egzegezy regulacji dotyczących istoty funkcjonowania spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych iodpowiedzialności członków kasy wynikających z art. 3, art. 19 § 2 i 3, art. 38 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz.1285 ze zm.; dalej: „p.s.”) w zw. z art. 2 ustawy o s.k.o.k. oraz regulacji art.333 ust. 1, art. 173, art. 144, art. 61 i art. 62 ustawy z dnia 28 lutego 2013 r. Prawo upadłościowe (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1228 ze zm.; dalej: „p.u.”), w tym celu postępowania upadłościowego, co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia prawa własności pozwanej A. K. i pozbawienia jej ochrony jako konsumenta, a ponadto spowodowało nieuzasadnione, w świetle konstytucyjnej zasady równości, zróżnicowanie sytuacji udziałowców Kasy de facto pozbawiające pozwaną jako członka SKOK w upadłości jej ustawowego uprawnienia do zakwestionowania zasadności zwiększenia swojej partycypacji w stratach Kasy wobec zastąpienia decyzją syndyka z 28 października 2016 r., nr [...], zastrzeżonej dowyłącznej właściwości Walnego Zgromadzenia Przedstawicieli Kasy, uchwały w przedmiocie sposobu pokrycia strat bilansowych (…),