Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 2 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.228.2023.2.MBN
Planowana przez Pana sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego nie spowoduje powstania u Pana przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych − transakcja ta będzie dla Pana wolna od tego podatku. Jak bowiem wynika z wniosku, lokal jest wykorzystywany w prowadzonej przez Pana żonę działalności gospodarczej i został ujęty w jej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Dlatego opisane zbycie w całości stanowić będzie źródło przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana żonę.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
−prawidłowe w części dotyczącej braku wystąpienia obowiązku podatkowego i
−nieprawidłowe w części dotyczącej wskazanych przyczyn braku wystąpienia tego obowiązku.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 20 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 14 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego. Uzupełnił go Pan − w odpowiedzi na wezwanie − pismem z 19 maja 2023 r. (wpływ 24 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W dniu 02stycznia 1992 roku jako osoba fizyczna, na podstawie przydziału lokalu, nabył Pan lokal użytkowy typu własnościowego na warunkach spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego − własnościowego, zlokalizowanego na parterze spółdzielczego budynku mieszkalnego, zgodnie z księgą wieczystą.
Miał Pan prawo używać lokal na prowadzenie działalności usługowej bez ograniczeń.
Lokal oddany został do użytkowania w kwietniu 1992 roku, w którym prowadził Pan działalność gospodarczą. Od 1995 roku w lokalu działalność prowadzi Pana żona jako jednoosobowa działalność gospodarcza, a jej ewidencja księgowa prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów i jest płatnikiem podatku VAT. W 2008 roku lokal został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i jest na chwilę obecną amortyzowany przez Pana żonę.
Nie ponosił Pan wydatków na ulepszenie lokalu.
Na obecną chwilę jest Pan emerytem i zamierza sprzedać w/w lokal.
W uzupełnieniu wniosku podał Pan następujące informacje:
W dniu nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego pomiędzy Panem a Pana żoną panował ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej i będzie obowiązywał on w dniu sprzedaży lokalu.
Własnej działalności gospodarczej na chwilę obecną Pan nie prowadzi. Zlikwidował ją Pan z dniem 30 marca 2001 roku.
Pytania
1.Czy zobowiązany będzie Pan do zapłaty podatku PIT w przypadku sprzedaży lokalu użytkowego, którego jest Pan właścicielem dłużej niż 5 lat?
2.Czy sprzedaż tego lokalu stanowi przychód z działalności gospodarczej?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem − przychód ze sprzedaży przedmiotowego lokalu zwolniony będzie z podatku, gdyż jego własność trwa ponad 5 lat, a zatem sprzedaż nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż Pan, jako właściciel lokalu, nie prowadzi działalności gospodarczej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest:
−prawidłowe w części dotyczącej braku wystąpienia obowiązku podatkowego,
−nieprawidłowe w części dotyczącej wskazanych przyczyn braku wystąpienia tego obowiązku.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Z podanych przez Pana informacji wynika m.in., że:
–zamierza Pan zbyć własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
–w dniu nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego pomiędzy Panem a Pana żoną panował ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej i będzie obowiązywał on w dniu sprzedaży lokalu,
–wskazany lokal był wykorzystywany w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej,
–obecnie nie prowadzi Pan działalność gospodarczą,
–obecnie lokal wykorzystywany jest w działalności gospodarczej Pana żony i stanowi środek trwały w jej działalności.
Stąd wskazuję, że na art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Z kolei, art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
− wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Na podstawie art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia: składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Z przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane.
Podkreślam, że wskazany wyżej przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych.
Ze złożonego przez Pana wniosku wynika jednak, że lokal był wykorzystywany w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, którą zlikwidował w 2001 roku. Stanowi on jednak środek trwały w działalności gospodarczej Pana żony, a nabyty został w ramach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.
Zaznaczam, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).
Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
W myśl art. 341 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
Każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.
Zgodnie natomiast z art. 36 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:
§ 1. Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.
§ 2. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.
§ 3. Przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności.
Planowana przez Pana sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego nie spowoduje powstania u Pana przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych − transakcja ta będzie dla Pana wolna od tego podatku. Jak bowiem wynika z wniosku, lokal jest wykorzystywany w prowadzonej przez Pana żonę działalności gospodarczej i został ujęty w jej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Dlatego opisane zbycie w całości stanowić będzie źródło przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana żonę.
We własnym stanowisku wskazał Pan, że:
(…) przychód ze sprzedaży przedmiotowego lokalu zwolniony będzie z podatku, gdyż jego własność trwa ponad 5 lat, a zatem sprzedaż nie stanowi źródła przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż Pan, jako właściciel lokalu, nie prowadzi działalności gospodarczej.
Tak przedstawione stanowisko oceniłem w części jako nieprawidłowe, ponieważ przyczyna braku wystąpienia obowiązku podatkowego z opisanego zbycia − co wykazałem powyżej − jest inna niż wskazana przez Pana.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zaznaczam też, że interpretacja została wydana wyłącznie w Pana indywidualnej sprawie i dotyczy skutków podatkowych powstałych wyłącznie po Pana stronie.
Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Skoro stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pan, to ta interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla Pana żony.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right