Interpretacja indywidualna z dnia 26 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.135.2023.2.RK

Dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo do preferencyjnej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo do preferencyjnej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 maja 2023 r. (wpływ 18 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, powstałą w wyniku zawarcia umowy spółki z dnia 21 grudnia 2022 roku. Wspólnikami spółki są O.S., która posiada 20 udziałów o łącznej wartości 1.000,00 złotych oraz S.S., który posiada 80 udziałów o łącznej wartości 4.000,00 złotych. Kapitał zakładowy wynosi 5.000,00 złotych.

Przedmiot działalności gospodarczej to Wnioskodawcy to:

-sprzedaż hurtowa zegarków, zegarów i biżuterii;

-sprzedaż detaliczna zegarków, zegarów i biżuterii prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

-naprawa zegarów, zegarków oraz biżuterii;

-wydawanie czasopism i pozostałych periodyków;

-pozostała działalność wydawnicza;

-sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet

-działalność agencji reklamowych;

-pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami;

-działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów.

Główna działalność Wnioskodawcy to sprzedaż hurtowa i detaliczna zegarków. Pierwszy rok obrotowy Wnioskodawcy kończy się 31 grudnia 2023 roku.

O.S. - wspólnik Wnioskodawcy posiadający 20 udziałów o łącznej wartości 1.000,00 zł, od 1 maja 2007 roku prowadzi indywidualną działalność gospodarczą świadcząc podobne usługi jak Wnioskodawca (NIP (…)).

Na koniec 2022 roku w firmie prowadzonej przez O.S. pozostały towary handlowe, które odsprzedaje ona Wnioskodawcy z niewielką marżą.

Wnioskodawca jest małym podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i zgodnie z przepisami podlega opodatkowaniu w wysokości 9 % podstawy od przychodów. Mając jednak na względzie przepisy ordynacji podatkowej dotyczące klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania art. 119 § 1: „Czynność nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli osiągnięcie tej korzyści, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, było głównym lub jednym z głównych celów jej dokonania, a sposób działania był sztuczny (unikanie opodatkowania)”.

Zgodnie z art. 19 ust. 1a pkt 1, 2 ustawy o CIT, podatnik utworzony w wyniku przekształcenia nie może korzystać ze stawki 9% CIT, z kolei sprzedaż magazynu do spółki może zostać uznana właśnie za próbę uniknięcia przekształcenia w celu zastosowania korzystniejszej stawki opodatkowania.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Wnioskodawca - A. Sp. z o.o. utworzona została w wyniku zawarcia umowy spółki z dnia 21 grudnia 2022 roku przez wspólników O.S. i S.S.. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy, przy czym pierwszy rok obrotowy kończy się w dniu 31 grudnia 2023 roku. Spółka jest małym podatnikiem „rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej”.

Wskazali Państwo, że wyłączenia zawarte w art. 19 ust. 1a i 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą miały zastosowania bowiem Spółka utworzona została w wyniku zawarcia umowy pomiędzy O.S. i S.S., żaden ze wspólników nie wniósł do Spółki uprzednio prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, ani też składników majątku takiego przedsiębiorstwa ani składników majątku uzyskanych w wyniku likwidacji innych podatników.

Pani O.S. (Wspólnik) prowadzi działalność w formie jednoosobowej działalności gospodarczej wpisanej do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod nr NIP (…) od 1 maja 2007 roku, działalność opodatkowania jest podatkiem liniowym, nie korzysta zatem z preferencyjnej 9% Stawski podatku.

Wspólnik nie wnosi tytułem wkładu do Spółki żadnych składników majątku, nie dokonuje w tej formie sprzedaży magazynu.

Stwierdzenie dotyczące obawy związanej z uniknięciem przekształcenia w celu zastosowania korzystniejszej stawki podatku dotyczy Spółki. Wnioskodawca nie znajduje postawy prawnej w ustawie o CIT zobowiązującej Wspólnika do przekształcenia jego działalności w spółkę.

Wnioskodawca obawia się, że mając na względzie fakt, iż Wspólnik prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów handlowych i świadczenia poradnictwa psychologicznego, aktualnie zaprzestał prowadzenia działalności w zakresie sprzedaży towarów handlowych, pozostały mu towary handlowe (magazyn,) które zamierza, aż do wyczerpania zapasów, sprzedać Spółce (w której jest wspólnikiem) z małą marżą, prowadzi nadal działalność gospodarczą w zakresie poradnictwa psychologicznego, organ kontroli skarbowej mógłby przyjąć, że w przedmiotowej sytuacji mogłyby mieć zastosowanie przepisy art. 119 § 1 Ordynacji podatkowej − brak przekształcenia Wspólnika w Spółkę lub brak wniesienia przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub składników majątku – w celu uzyskania korzystniejszej stawki opodatkowania. A zatem organ kontroli mógłby uznać, iż wyłączenia, o których mowa w art. 19 ust. 1a i 1c ustawy o CIT z uwagi na treść art. 119 § 1 Ordynacji podatkowej, mają zastosowanie wobec Spółki.

Umowa handlowa pomiędzy Spółką a jej Wspólnikiem odbywa się na podstawie faktur sprzedażowych z małą marżą, do wyczerpania zapasów.

Zakup towarów handlowych od Wspólnika Spółki nie jest niezbędny w realizacji podstawowej działalności Spółki.

Ceny w opisanych transakcjach handlowych są ustalane na poziomie rynkowym.

Współpraca Wspólnika ze Spółką w związku z opisanymi transakcjami nie ma na celu dokapitalizowanie Wspólnika.

Powiązanie podmiotów uczestniczących we wskazanych transakcjach nie ma wpływu na warunki zawarcia umów o ich świadczenie.

Wspólnik nie będzie zawierać żadnych transakcji sprzedaży na rzecz innych kontrahentów niepowiązanych ze sobą oraz ze Spółką.

Dodali Państwo, że Pani O.S. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczyła usługi w zakresie sprzedaży towarów handlowych ale również w zakresie udzielania pomocy psychologicznej. Aktualnie O.S. zaprzestała sprzedaży towarów handlowych i prowadzi działalność jedynie w zakresie udzielania pomocy psychologicznej.

Spółka, w której Pani O.S. ma udziały prowadzi działalność w zakresie sprzedaży towarów handlowych wobec czego współpraca handlowa pomiędzy Spółką a jej Wspólnikiem polega na sprzedaży towarów w oparciu o faktury sprzedażowe z małą marżą do wyczerpania zapasów (magazynu).

Pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu do wniosku z 8 maja 2023 r.)

Czy Spółka utworzona w wyniku zawarcia umowy spółki, której jeden ze wspólników prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów handlowych oraz poradnictwa psychologicznego, w sytuacji gdy odstępuje od prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży towarów i prowadzi działalność jedynie w zakresie udzielania pomocy psychologicznej i współpracuje ze Spółką w zakresie sprzedaży towarów w oparciu o faktury sprzedażowe z małą marżą do wyczerpania zapasów (magazynu), podlegać będzie opodatkowaniu 9% czy będą miały do niej (do Spółki) zastosowanie wyłączenia z art. 19 ust. 1a i 1c ustawy o CIT z uwagi na treść art. 119 § 1 Ordynacji podatkowej?

Państwa stanowisko w sprawie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu do wniosku z 8 maja 2023 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, do Spółki nie będą miały zastosowania wyłączenia z art. 19 ust. 1a i 1c ustawy o CIT w związku z treścią art. 119 § 1 ordynacji podatkowej i Spółka podlegać będzie opodatkowaniu 9 % (w tym w zakresie współpracy ze Wspólnikiem) na zasadzie art. 19 ust. 1 pkt 2 , 1e ustawy o CIT, bowiem Spółka powstała w wyniku zawarcia umowy spółki, żaden ze wspólników nie wniósł do Spółki uprzednio prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, ani też składników majątku takiego przedsiębiorstwa ani składników majątku uzyskanych w wyniku likwidacji innych podatników a Wspólnik O.S. nadal prowadzi działalność gospodarczą w dotychczasowej formie prawnej ograniczając jedynie jej zakres do poradnictwa psychologicznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2159) od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące art. 19 ustawy o CIT. Od tego okresu istnieje możliwość stosowania obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącej 9%.

Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 19 ust. 1 ustawy o CIT, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1) 19% podstawy opodatkowania;

2) 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Wskazać należy, że art. 19 ust. 1 pkt 2 został zmieniony przez art. 2 pkt 17 ustawy z 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2123, dalej: „ustawa nowelizująca”) zmieniający ustawę z dniem 1 stycznia 2021 r.

Obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 2.000.000 euro.

Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT:

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł;

Jak stanowi art. 19 ust. 1a ustawy o CIT podatnik, który został utworzony:

Podatnik, który został utworzony:

1) w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

2) w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

3) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

4) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

5) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

− nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1c ustawy o CIT, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

1) spółki dzielonej,

2) podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

a) uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

b) składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, podatek dochodowy od osób prawnych jest obliczany według stawki 19% na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Niektórzy podatnicy mogą jednak korzystać z opodatkowania podatkiem dochodowym według stawki 9%. Jest tak w przypadku podatników, u których przychody ogółem osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 2 000.000 euro (art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT), o ile podatnicy ci posiadają status małego podatnika (art. 19 ust. 1d ustawy o CIT) lub rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej (art. 19 ust. 1e ustawy o CIT). Stawka 9% nie dotyczy przychodów/dochodów z zysków kapitałowych.

Jak wynika z opisanej przez Państwa sprawy, Spółka została utworzona w wyniku zawarcia umowy spółki z 21 grudnia 2022 roku przez wspólników O.S. i S.S.. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy, przy czym pierwszy rok obrotowy kończy się w dniu 31 grudnia 2023 roku. Spółka jest małym podatnikiem „rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej”.

Pani O.S. (Wspólnik) prowadzi działalność w formie jednoosobowej działalności gospodarczej wpisanej do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod nr NIP (…) od 1 maja 2007 roku, działalność opodatkowania jest podatkiem liniowym, nie korzysta zatem z preferencyjnej 9% stawki podatku.

Wspólnik nie wnosi tytułem wkładu do Spółki żadnych składników majątku, nie dokonuje w tej formie sprzedaży magazynu.

Wskazali Państwo, że wyłączenia zawarte w art. 19 ust. 1a i 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą miały zastosowania, bowiem Spółka utworzona została w wyniku zawarcia umowy pomiędzy O.S. i S.S., żaden ze wspólników nie wniósł do Spółki uprzednio prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, ani też składników majątku takiego przedsiębiorstwa ani składników majątku uzyskanych w wyniku likwidacji innych podatników.

Umowa handlowa pomiędzy Spółką a jej Wspólnikiem odbywa się na podstawie faktur sprzedażowych z małą marżą, do wyczerpania zapasów. Zakup towarów handlowych od Wspólnika Spółki nie jest niezbędny w realizacji podstawowej działalności Spółki. Ceny w opisanych transakcjach handlowych są ustalane na poziomie rynkowym.

Współpraca Wspólnika ze Spółką w związku z opisanymi transakcjami nie ma na celu dokapitalizowanie Wspólnika. Powiązanie podmiotów uczestniczących we wskazanych transakcjach nie ma wpływu na warunki zawarcia umów o ich świadczenie. Wspólnik nie będzie zawierać żadnych transakcji sprzedaży na rzecz innych kontrahentów niepowiązanych ze sobą oraz ze Spółką.

Dodali Państwo, że Pani O.S. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczyła usługi w zakresie sprzedaży towarów handlowych ale również w zakresie udzielania pomocy psychologicznej. Aktualnie O.S. zaprzestała sprzedaży towarów handlowych i prowadzi działalność jedynie w zakresie udzielania pomocy psychologicznej.

Spółka, w której Pani O.S. ma udziały prowadzi działalność w zakresie sprzedaży towarów handlowych, wobec czego współpraca handlowa pomiędzy Spółką a jej Wspólnikiem polega na sprzedaży towarów w oparciu o faktury sprzedażowe z małą marżą do wyczerpania zapasów (magazynu).

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Spółka podlegać będzie opodatkowaniu 9%, w sytuacji nabycia od Wspólnika towarów handlowych, gdy Wspólnik odstępuje od prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży towarów i prowadzi działalność jedynie w zakresie udzielania pomocy psychologicznej, czy też będą miały do Spółki zastosowanie wyłączenia z art. 19 ust. 1a i 1c ustawy o CIT z uwagi na treść art. 119 § 1 Ordynacji podatkowej.

Na podstawie przywołanych przepisów w Państwa sprawie należy stwierdzić, że Spółka utworzona w wyniku zawarcia umowy spółki, której jeden ze wspólników prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów handlowych oraz poradnictwa psychologicznego, w sytuacji gdy odstępuje od prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży towarów i prowadzi działalność jedynie w zakresie udzielania pomocy psychologicznej i współpracuje ze Spółką w zakresie sprzedaży towarów w oparciu o faktury sprzedażowe z małą marżą do wyczerpania zapasów (magazynu), podlegać będzie opodatkowaniu 9%. Do Spółki nie będą przy tym miały zastosowania wyłączenia z art. 19 ust. 1a i 1c ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko w sprawie ustalenia, czy mają Państwo prawo do preferencyjnej 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych, jest prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że w trybie interpretacyjnym tutejszy organ nie ma delegacji ustawowej, by ocenić, czy wobec Państwa będzie miał zastosowanie art. 119 § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14b § 5b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej może odmówić wydania interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, co do których istnieje uzasadnione przypuszczenie, że mogą one stanowić m.in. czynność lub element czynności określonej w art. 119a § 1 Ordynacji podatkowe. W takich sytuacjach Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) zobligowany jest do wystąpienia o opinię do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej. Zatem, DKIS w trybie interpretacyjnym nie rozstrzyga o tym, czy istnieje lub nie istnieje uzasadnione przypuszczenie unikania opodatkowania. Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania zawarta w art. 119a Ordynacji nie podlega ocenie w wydanej dla podatnika interpretacji. Tym samym, powołany przez Państwa art. 119a Ordynacji nie może być analizowany w trybie interpretacyjnym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).