Postanowienie SN z dnia 7 grudnia 2022 r., sygn. I USK 40/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z odwołania K. C.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziałowi w Łodzi
‎o podleganie zaopatrzeniu emerytalnemu twórców i składki,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 7 grudnia 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi
‎z dnia 21 lipca 2021 r., sygn. akt III AUa 1985/20,

1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2) zasądza od ubezpieczonego na rzecz organu rentowego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi wyrokiem z dnia 21 lipca 2021 r., wydanym na skutek apelacji wniesionej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych […] Oddział w Łodzi od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi z dnia 24 września 2020 r., zmienił ten wyrok i oddalił odwołanie od decyzji organu rentowego z dnia 4 listopada 2019 r., stwierdzającej, że odwołujący się K. C. podlegał zaopatrzeniu emerytalnemu twórców w okresie od dnia 1 lutego 1976 r. do dnia 31 stycznia 1980 r., natomiast należności z tytułu składek za ten okres uległy przedawnieniu.

Odwołujący się K. C. wniósł do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 21 lipca 2021 r., zaskarżając ten wyrok w całości i zarzucając naruszenie prawa materialnego, to jest § 5 ust. 2, § 15 ust. 1 oraz § 16 ust. 1 i 2 (błędnie określonych w skardze jako artykuły) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 grudnia 1973 r. w sprawie wykonania ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin (Dz.U. z 1974 r. Nr 1, poz. 1 ze zm.), a także art. 5 k.c. w związku z art. 2a ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżący podniósł, że istnieje potrzeba dokonania wykładni przepisów prawa materialnego wskazanych w zarzutach skargi, których stosowanie wywołuje rozbieżności interpretacyjne w sądach orzekających w podobnych sprawach, co spowodowało wydanie przez Prezesa ZUS nakazu stosowania od dnia 1 lipca 2018 r. we wszystkich jednostkach ZUS jednolitej wykładni, mimo że nie zmieniły się przepisy prawa materialnego ani przyjęta linia orzecznictwa w określonych sprawach, co doprowadziło do tego, że w przedmiotowej sprawie Sąd Okręgowy i Sąd Apelacyjny wydały wykluczające się wzajemnie orzeczenia w sytuacji, gdy w obu instancjach ani stan faktyczny, ani stan prawny nie był kwestionowany.