Postanowienie SN z dnia 7 grudnia 2022 r., sygn. I USK 62/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z odwołania Z.P.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Tarnowie
‎o rentę socjalną,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 7 grudnia 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie
‎z dnia 11 sierpnia 2021 r., sygn. akt III AUa 2967/20,

1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2) przyznaje adwokatowi Ł.B. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w Krakowie kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych powiększoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie wyrokiem z dnia 11 sierpnia 2021 r. oddalił apelację wniesioną przez odwołującego się Z.P.od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Tarnowie z dnia 5 listopada 2020 r., oddalającego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Tarnowie z dnia 6 sierpnia 2019 r., którą organ rentowy odmówił przyznania odwołującemu się prawa do renty socjalnej.

Odwołujący się Z.P. wniósł do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 11 sierpnia 2021 r., zaskarżając ten wyrok w całości i zarzucając naruszenie prawa materialnego, to jest: art. 4 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 4 ust. 2 ustawy o rencie socjalnej oraz art. 5 ustawy o rencie socjalnej w związku z art. 12 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a także naruszenie przepisów postępowania, to jest: art. 233 § 1 k.p.c., art. 278 § 1 k.p.c. w związku z art. 286 k.p.c. i w związku z art. 391 § 1 k.p.c.