Postanowienie SN z dnia 23 listopada 2022 r., sygn. II USK 648/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z odwołania K. S.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w T.
‎o prawo do renty rodzinnej,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 23 listopada 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
‎z dnia 24 listopada 2020 r., sygn. akt III AUa 621/20,

1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2) przyznaje adwokat M. M. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w Gdańsku kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych podwyższoną o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wyrokiem z dnia 24 listopada 2020 r. oddalił apelację wniesioną przez odwołującego się K. S. od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Włocławku z dnia 4 lutego 2020 r., oddalającego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Toruniu z dnia 21 listopada 2019 r., którą organ rentowy odmówił przyznania odwołującemu się prawa do renty rodzinnej po zmarłej dnia 26 października 2018 r. J. G.

Odwołujący się K. S. wniósł do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 24 listopada 2020 r., zaskarżając ten wyrok w całości i zarzucając naruszenie prawa materialnego, to jest art. 65 ust. 1 w związku z art. 67 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej jako ustawa emerytalna).