Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.149.2023.2.MF

Dotyczy ustalenia czy: - przychód uzyskiwany z opłat abonamentowych należnych z tytułu świadczenia usług udostępniania oprogramowania komputerowego w modelu SaaS jest w całości przychodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, bez względu na oferowane przez Spółkę w ramach abonamentu usługi wsparcia technicznego tzw. helpdesk; - w przypadku dokonywania odpisów amortyzacyjnych od zakończonych wynikiem pozytywnym prac rozwojowych, Wnioskodawca w celu obliczenia wskaźnika nexus powinien stosować odpis amortyzacyjny jako koszt jednostkowy czy może poszczególne koszty składające się na koszty prac rozwojowych (np. zakup sprzętu komputerowego, wynagrodzenia pracownicze); - obliczając wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24 ust. 4 ustawy CIT Wnioskodawca będzie miał prawo uwzględnić w literze „a” wydatki związane z: wynagrodzeniem Pracowników, najmem serwerów oraz lokali (usługa kompleksowa), zakupem sprzętu komputerowego, urządzeń peryferyjnych oraz części komputerowych, a także kosztami ogólnego zarządu, które zostały wskazane w opisie stanu faktycznego; - obliczając wskaźnik nexus Wnioskodawca ma prawo uwzględnić w literce „b” wydatki związane z wynagrodzeniem podwykonawców współpracujących w modelu B2B; - w przypadku braku możliwości przypisania konkretnego kosztu do przychodu z kwalifikowanego IP Wnioskodawca może dokonać odpowiedniej alokacji z zastosowaniem tzw. klucza przychodowego, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

• przychód uzyskiwany z opłat abonamentowych należnych z tytułu świadczenia usług udostępniania oprogramowania komputerowego w modelu SaaS jest w całości przychodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, bez względu na oferowane przez Spółkę w ramach abonamentu usługi wsparcia technicznego tzw. helpdesk;
• w przypadku dokonywania odpisów amortyzacyjnych od zakończonych wynikiem pozytywnym prac rozwojowych, Wnioskodawca w celu obliczenia wskaźnika nexus powinien stosować odpis amortyzacyjny jako koszt jednostkowy czy może poszczególne koszty składające się na koszty prac rozwojowych (np. zakup sprzętu komputerowego, wynagrodzenia pracownicze);
• obliczając wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24 ust. 4 ustawy CIT Wnioskodawca będzie miał prawo uwzględnić w literze „a” wydatki związane z: wynagrodzeniem Pracowników, najmem serwerów oraz lokali (usługa kompleksowa), zakupem sprzętu komputerowego, urządzeń peryferyjnych oraz części komputerowych, a także kosztami ogólnego zarządu, które zostały wskazane w opisie stanu faktycznego;
• obliczając wskaźnik nexus Wnioskodawca ma prawo uwzględnić w literce „b” wydatki związane z wynagrodzeniem podwykonawców współpracujących w modelu B2B;
• w przypadku braku możliwości przypisania konkretnego kosztu do przychodu z kwalifikowanego IP Wnioskodawca może dokonać odpowiedniej alokacji z zastosowaniem tzw. klucza przychodowego, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 maja 2023 r. (data wpływu 17 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

„Spółka” (dalej: „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową mającą siedzibę i miejsce zarządu na terytorium RP w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej jako: „ustawa CIT”), a w konsekwencji podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi pełną księgowość za pomogą ksiąg handlowych. Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych o kodzie PKD 62.09.Z.

Działając na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.), Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie rozliczenia ulgi IP BOX. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, iż dnia (...) roku została wydana indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego Znak: (…), która potwierdza, że:

1) Spółka w zakresie projektowania, tworzenia oraz rozwijania oprogramowania komputerowego udostępnianego w modelu SaaS prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT.

2) Autorskie prawa majątkowe do udostępnianego oprogramowania komputerowego, które przysługują Spółce stanowi kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT.

3) Dochód uzyskiwany z opłat abonamentowych za dostęp do oprogramowania w modelu SaaS stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy CIT.

Spółka tworzy oraz rozwija oprogramowanie analityczne służące do (…), za pomocą którego świadczy usługi dla użytkowników indywidualnych oraz podmiotów gospodarczych na całym świecie. Oprogramowanie zgodnie z kryteriami zdefiniowanymi przez użytkownika (…). Oprogramowanie dostępne jest w wersji (…).

Technologia działania oprogramowania została stworzona wewnętrznie przez założycieli i pracowników Spółki, a jej cechami charakterystycznymi są:

• (…)

Spółka prowadzi prace rozwojowe poprzez realizację (…). Projekty te są realizowane w środowisku deweloperskim niedostępnym dla klienta. Po zakończeniu prac nad danym projektem moduł taki jest udostępniany na środowisku produkcyjnym, a więc dostępnym dla klienta końcowego. W trakcie realizacji projektu koszty z nim związane są ujmowane w ciężar prowadzonych prac rozwojowych. Po zakończeniu prac nad modułem i przekazaniu go na system produkcyjny, koszty te są przenoszone w ciężar kosztów prac rozwojowych.

W celu realizowania prac związanych z tworzeniem, a także udoskonalaniem autorskiego oprogramowania komputerowego Spółka zatrudnia wysokiej klasy specjalistów (programiści front- end, back-end, testerzy oprogramowania, specjaliści UX/UI) na podstawie umów o pracę, umów zlecenia bądź umów o dzieło (dalej jako „Pracownicy”).

Spółka zleca również programistom prowadzącym działalność gospodarczą, wykonanie fragmentów kodu lub części modułów w oparciu o model współpracy B2B (dalej jako: „Podwykonawcy”). Spółka nie nabywa gotowych programów, ponieważ poszczególni programiści nie tworzą w całości jednego samodzielnego programu czy modułu, lecz w ramach przydzielonych im zadań tworzą fragmenty tego modułu - fragmenty kodów źródłowych.

Pracami zespołu produktowego składającego się zarówno z Pracowników jak i Podwykonawców koordynują i nadzorują zatrudniony w Spółce na podstawie umowy o pracę CTO (Chief Technology Officer), który jest również członkiem zarządu Spółki, a także Head of Product współpracujący w oparciu o model współpracy B2B - jest on również Prezesem Zarządu Spółki i głównym pomysłodawcą.

Wykonane przez Podwykonawców fragmenty kodów źródłowych składane są w cały program. Powstały program jest własnością Spółki. Kluczowe decyzje dotyczące tworzenia oprogramowania, planowania związanych z nim prac, kierunku rozwoju oprogramowania, podejmowane są przez Wnioskodawcę za pośrednictwem osób działających w tej spółce. Kadra zarządzająca Spółki planuje, jak przeprowadzić prace nad programem, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia i harmonogram. Kieruje zespołami podwykonawców, wskazuje jakie modyfikacje należy wprowadzić by dostosować program do potrzebnych na rynku nowych funkcjonalności oraz pojawiających się nowych technologii. Pod jej nadzorem oprogramowanie jest składane w całość by finalnie otrzymać program według pomysłu powstałego w Spółce.

Główne kategorie wartości niematerialnych występujące w Spółce to koszty prac rozwojowych oraz oprogramowanie. Wnioskodawca stosuje następujące stawki amortyzacji dla wartości niematerialnych i prawnych: 20% dla kosztów zakończonych prac rozwojowych i 5% dla domen.

Jako koszty prac rozwojowych Wnioskodawca prezentuje (…). Koszt wytworzenia składnika wartości niematerialnych we własnym zakresie jest sumą nakładów poniesionych od dnia, w którym po raz pierwszy dany składnik wartości niematerialnych spełni kryteria ujmowania pozycji zgodnie z MSR 38 „Wartości niematerialne”. Nie podlegają aktywowaniu wartości nakładów ujętych uprzednio w kosztach.

Koszt wytworzenia składnika wartości niematerialnych we własnym zakresie obejmuje nakłady, które mogą być bezpośrednio przyporządkowane czynnościom tworzenia, produkcji i przystosowania składnika aktywów do użytkowania w sposób zamierzony przez kierownictwo jednostki.

Do wartości niematerialnych Spółka zalicza również (…).

Składnik wartości niematerialnych wytworzony w wyniku prac rozwojowych (…).

Wnioskodawca dokonuje weryfikacji, czy powyższe kryteria pozwalać będą na aktywowanie ponoszonych nakładów. (…). Dla każdego z wyżej wymienionych kryteriów poniżej przedstawiono jakie są główne czynniki potwierdzające ich spełnienie:

(…)

Jeżeli powyższe przesłanki nie są spełnione, Wnioskodawca traktuje wydatki jako prace badawcze i odnosi je w ciężar bieżącego okresu. (…)

Wnioskodawca oferuje wytworzone oprogramowanie za pośrednictwem dedykowanego serwisu internetowego w modelu SaaS (Software as a Service). Klienci Spółki dokonują wyboru planów abonamentowych i w ramach opłat miesięcznych otrzymują dostęp do oprogramowania w wybranej przez siebie wersji. Wnioskodawca wskazuje, iż oprogramowanie komputerowe mieści się na serwerach Spółki, a klienci łączą się z nim za pośrednictwem Internetu.

W modelu SaaS to na Spółce jako usługodawcy ciąży obowiązek utrzymania serwerów, instalacji, zarządzania i aktualizacji oprogramowania na infrastrukturze Spółki, świadczenia klientowi pomocy technicznej oraz wszelkie inne czynności potrzebne do zapewnienia ciągłości działania oprogramowania. Oprogramowanie będące przedmiotem usługi SaaS nie jest instalowane czy utrzymywane na urządzeniach (komputerach) klienta. Za pomocą sieci internetowej klient wysyła komendy i polecenia do serwerów Spółki a w odpowiedzi wyniki pracy programu na serwerach Spółki wyświetlane są na urządzeniu klienta w przeglądarce internetowej lub aplikacji mobilnej.

Dla świadczonych usług mogą być także wykonywane usługi pomocnicze wsparcia technicznego, jednakże nie jest to istotny element głównej usługi. Takie czynności są ściśle związane z samą usługą i wynikają z konieczności zapewnienia klientom możliwości jak najwyższej jakości usług. Elementem usług wsparcia technicznego, oferowanych w ramach serwisu, jest tzw. helpdesk. Jest on niezbędny z punktu widzenia zarówno technicznego jak i wizerunkowego spółki oraz pozwala na zapewnienie kompleksowej obsługi jej klientów korzystających z serwisu.

Helpdesk polega na możliwości udzielania porad co do technicznych zagadnień w korzystaniu z serwisu. Porady są udzielane z wykorzystaniem kanałów takich jak email, chat, telefon. Niezależnie od zakresu wykupionego Abonamentu każdy klient ma taki sam dostęp do helpdesku.

Koszty utrzymania helpdesku nie mają wpływu na cenę abonamentu. Głównym, a praktycznie jedynym elementem cenotwórczym usług oferowanych przez Wnioskodawcę w modelu SaaS jest udostępnienie w ramach serwisu oprogramowania. Jednakże ze względów na nierozerwalność udostępnianego oprogramowania oraz helpdesku są one oferowane klientom jako jedna, pełna usługa. Helpdesk nie stanowi odrębnie wycenianej pozycji jaka składa się na Abonament. Spółka stara się, aby tworzyć oprogramowanie w taki sposób, by korzystanie z helpdesku było jak najmniej konieczne. Ponadto, Spółka nie świadczy swoim klientom usług helpdesku w oderwaniu od usług świadczonych za pośrednictwem serwisu (czyli możliwości korzystania z oprogramowania). Koszty utrzymania helpdesku są znikome w stosunku do przychodów ze sprzedaży abonamentów.

Spółka wskazuje, że oprócz opłat abonamentowych otrzymywanych w ramach udostępniania oprogramowania w oparciu o model SaaS uzyskuje (…)

Do takich przychodów należy zaliczyć:

• przychody ze sprzedaży środków trwałych;
• przychody ze sprzedaży wyposażenia niezaliczanego do środków trwałych;
• przychody ze sprzedaży dedykowanych analiz wykonywanych na rzecz konkretnych klientów;
• przychody kwalifikowane do źródła przychodów zyski kapitałowe (sprzedaż akcji).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej bezpośrednio związanej z tworzeniem oraz rozwijaniem oprogramowania komputerowego Wnioskodawca ponosi bądź planuje ponosić następujące koszty:

1)Wynagrodzenia pracownicze (umowy zlecenia, umowy o dzieło, umowy o pracę).

2)Wynagrodzenia podwykonawców współpracujących w modelu B2B.

3)Najem lokali i serwerów - dostawca zapewnia kompleksową usługę - same serwery, połączenia, centrum kolokacji, w której są one zlokalizowane, a w związku z tym energię, systemy przeciwpożarowe.

4)Koszty zakupu sprzętu komputerowego niezbędnego do wytwarzania kodu źródłowego (komputery stacjonarne, laptopy), a tym samym do tworzenia oprogramowania komputerowego.

5)Koszty zakupu urządzeń peryferyjnych oraz części komputerowych, a także najem serwerów.

6)Koszty ogólnego zarządu (m.in. koszty związane z obsługą prawną, księgową, HR, doradztwem podatkowym, energią elektryczną).

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi na bieżąco ewidencję kosztów, przychodów i dochodu zgodnie z wymogami ustawy CIT. W tym zakresie, Spółka prowadzi ewidencję kosztów badawczo- rozwojowej, w ramach której wytwarza, a także rozwija kwalifikowane IP. W konsekwencji Wnioskodawca jest w stanie wykazać osiągane przychody i ponoszone koszty ich uzyskania (zarówno do celów wyliczenia dochodu bądź straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, jak i kalkulacji wskaźnika nexus według wzoru określonego w art. 24d ust. 4 ustawy CIT.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z kwalifikowanego IP poprzez odjęcie od przychodów osiąganych z opłat abonamentowych odpowiednich kosztów uzyskania przychodu.

Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe lub dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła - wówczas Spółka zamierza stosować klucz alokacji, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy CIT.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 17 maja 2023 r. wskazali Państwo, że:

Wnioskodawca wskazuje, że prace rozwojowe, o których mowa we wniosku wykonywane są w ramach działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT i dotyczą wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT, w stosunku do których Wnioskodawcy została wydana indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego o sygn. (…).

Wnioskodawca wskazuje, że do kosztów ogólnego zarządu zalicza koszty związane z całokształtem prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie koszty związane z najmem serwerów zostały uwzględnione przez Wnioskodawcę w oddzielnej kategorii kosztów tj. nie zaliczają się one do kosztów ogólnego zarządu.

Wnioskodawca wskazuje, iż do tej kategorii zalicza się:

-koszty usług prawnych oraz doradztwa podatkowego,

-koszty związane z obsługą księgową,

-koszty związane z obsługą kadrową,

-koszty związane ze zużyciem materiałów (np. biurowych, w tym niskocennych składników majątku),

-kosztów mediów,

-koszty usług pocztowych,

-koszty usług telekomunikacyjnych,

-koszty usług zarządczych,

-koszty usług reklamowych (np. (...)),

-koszty podróży służbowych,

-benefity pracownicze (wydatki integracyjne, opieka medyczna, karta multisport),

-koszty leasingu samochodów osobowych (koszty rat leasingowych, polis, serwisu, paliwa, wymiany płynów).

Powyższe wydatki zdaniem Wnioskodawcy należy zaliczyć do kosztów pośrednio powiązanych z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a więc koszty te dotyczą zarówno działalności związanej z udostępnianiem oprogramowania w modelu SaaS jak i pozostałej działalności gospodarczej:

a. wydatki te są faktycznie ponoszone na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej;

b. wydatki te mają pośredni związek z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

c. o bezpośrednim powiązaniu poszczególnych wydatków z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej świadczy fakt, iż wydatki te są ponoszone w działalności prowadzonej przez samego podatnika, w ramach własnej działalności gospodarczej;

d. wydatki te są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej jak i z innymi przychodami. Wnioskodawca zauważa, że przepisy nie zawierają definicji i wymogu funkcjonalnego związku danego wydatków z przychodami, a zatem zgodnie z rozumieniem Wnioskodawcy wydatki stanowiące dla niego koszt uzyskania przychodów są funkcjonalnie związane z jego przychodami; jeżeli Wnioskodawca wskazuje, że dany wydatek jest pośrednio związany z wytworzeniem praw własności intelektualnych, to oznacza, że wydatek jest funkcjonalnie związany także z wytworzeniem takich praw.

Należy zauważyć, iż Wnioskodawca podaje określone kategorie wydatków (tj. wydatki na sprzęt komputerowy oraz urządzenia peryferyjne i części komputerowe), nie zaś konkretne wydatki i wskazuje jak należy tego rodzaju kategorie wydatków rozumieć.

Wskazany we wniosku katalog kosztów sprzętu komputerowego oraz urządzeń peryferyjnych i części komputerowych nie jest katalogiem wyczerpującym. Wnioskodawca, podobnie jak każdy przedsiębiorca, nie jest w stanie przewidzieć wszystkich wydatków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wniosek o interpretację nie musi zawierać szczegółowo opisanych wszystkich, jednostkowych wydatków, może bowiem dotyczyć określonych kategorii (wówczas złożony wniosek dotyczy tych kategorii).

Na ten moment Wnioskodawca nie jest do końca w stanie przewidzieć, jakie wydatki jeszcze będzie ponosił. Związane jest to choćby z faktem, iż mamy do czynienia z powszechnym postępem technicznym, a zatem w przyszłości mogą pojawiać się określonego rodzaju, nowoczesne sprzęty, usprawniające działalność Wnioskodawcy i przyczyniające się do zwiększenia wydajności prowadzonych prac.

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy stosując klucz alokacji, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy CIT koszty te mogą zostać zakwalifikowane w odpowiedniej części do lit. a wskaźnika nexus.

Jako koszty prac rozwojowych Wnioskodawca prezentuje nakłady na tworzenie oraz ulepszanie oprogramowania analitycznego udostępnianego w modelu SaaS. Koszt wytworzenia składnika wartości niematerialnych we własnym zakresie jest sumą nakładów poniesionych od dnia, w którym po raz pierwszy dany składnik wartości niematerialnych spełni kryteria ujmowania pozycji zgodnie z MSR 38 „Wartości niematerialne". Nie podlegają aktywowaniu wartości nakładów ujętych uprzednio w kosztach.

Wnioskodawca wskazuje, że na poszczególne koszty prac rozwojowych, które Spółka amortyzuje składają się:

• Wynagrodzenia Pracowników (umowa o pracę, umowa zlecenia, umowa o dzieło) i Podwykonawców współpracujących w modelu B2B),
• Koszty związane z najmem serwerów.

Pytania

1. Czy przychód uzyskiwany z opłat abonamentowych należnych z tytułu świadczenia usług udostępniania oprogramowania komputerowego w modelu SaaS jest w całości przychodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, bez względu na oferowane przez Spółkę w ramach abonamentu usługi wsparcia technicznego tzw. helpdesk?
2. Czy w przypadku dokonywania odpisów amortyzacyjnych od zakończonych wynikiem pozytywnym prac rozwojowych, Wnioskodawca w celu obliczenia wskaźnika nexus powinien stosować odpis amortyzacyjny jako koszt jednostkowy czy może poszczególne koszty składające się na koszty prac rozwojowych (np. zakup sprzętu komputerowego, wynagrodzenia pracownicze)?
3. Czy obliczając wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24 ust. 4 ustawy CIT Wnioskodawca będzie miał prawo uwzględnić w literze „a” wydatki związane z: wynagrodzeniem Pracowników, najmem serwerów oraz lokali (usługa kompleksowa), zakupem sprzętu komputerowego, urządzeń peryferyjnych oraz części komputerowych, a także kosztami ogólnego zarządu, które zostały wskazane w opisie stanu faktycznego? (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 17 maja 2023 r.)

4. Czy obliczając wskaźnik nexus Wnioskodawca ma prawo uwzględnić w literce „b” wydatki związane z wynagrodzeniem podwykonawców współpracujących w modelu B2B?
5. Czy w przypadku braku możliwości przypisania konkretnego kosztu do przychodu z kwalifikowanego IP Wnioskodawca może dokonać odpowiedniej alokacji z zastosowaniem tzw. klucza przychodowego, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy przychód uzyskiwany ze świadczenia usług udostępniania oprogramowania w modelu SaaS (przychód z opłat abonamentowych) w całości stanowi przychód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, bez względu na oferowany przez Spółkę w ramach abonamentu helpdesk.

Szczegółowe uzasadnienie w odniesieniu do pytania zawartego w punkcie 1:

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 7ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2587, dalej: „ustawy CIT”): dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągany przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskanie w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów.

Dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego Spółka osiąga przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, co zostało potwierdzone w otrzymanej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Jednocześnie w świetle art. 24d ust. 8 ustawy CIT do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 11c i art. 11d stosuje się odpowiednio. Wspomniane przepisy zawarte w art. 11c i art. 11d odnoszą się do ustalania warunków sprzedaży w oparciu o ceny rynkowe (podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane).

W Objaśnieniach podatkowych IP BOX podkreślono, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie sprzedaży danego produktu lub usługi winien być ustalany w oparciu o zasadę ceny rynkowej poprzez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych oraz przepisów wykonawczych do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wydaje się, że istotą tych wskazówek jest to, aby podatnik uzyskujący przychody z danego kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu bądź usługi był w stanie wskazać, jaka część przychodu za daną usługę stanowi wynagrodzenie za korzystanie z kwalifikowanego IP, a jaka za inne świadczenia.

Odnoszą powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy wskazać, że produkt jakim jest oprogramowanie komputerowe w modelu SaaS zawiera w przypadku Spółki nierozerwalne i składające się w pełni kompleksową usługę:

• możliwość korzystania z samego oprogramowania oraz
• usługi wspierające w postaci pomocy technicznej - helpdesk.

W sytuacji Wnioskodawcy kluczowe jest to, że nieudostępnienie klientom usług wspierających w postaci helpdesku mogłoby skutkować zaburzeniem współpracy oraz negatywnym wpływem zbudowaną przez lata renomę marki. Warto podkreślić, że usługi udostępniane w modelu SaaS tzw. helpdesk jest przyjętą naturalną wizerunkową częścią usługi, nawet jeżeli klienci z niego nie korzystają.

Helpdesk nie jest traktowany jako odrębna usługa, a w konsekwencji Wnioskodawcy nie przysługuje żadne dodatkowe wynagrodzenie z tego tytułu - nie ma to wpływu na cenę abonamentu. Oznacza to, że korzystanie bądź niekorzystanie z helpdesku przez klientów nie wpływa w żaden sposób na wysokość osiąganych przychodów.

Mając na uwadze powyższe Spółka stoi na stanowisku, że całość przychodów z Abonamentu stanowi przychody z kwalifikowanego prawa do własności intelektualnej zawartego w cenie sprzedaży usługi oferowanej przez Spółkę.

Ad 2.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w celu kalkulacji wskaźnika nexus Wnioskodawca stosuje zasady odrębne od ogólnych zasad rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne od zakończonych wynikiem pozytywnym prac rozwojowych stanowią koszty uzyskania przychodów, jednakże na potrzeby wskaźnika nexus Wnioskodawca odrębnie uwzględnia poszczególne wydatki, które podatkowo rozliczane są poprzez odpisy amortyzacyjne m.in.: wynagrodzenia pracowników, zleceniobiorców oraz podwykonawców.

Szczegółowe uzasadnienie w odniesieniu do pytania zawartego w punkcie 2:

W świetle art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy CIT amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz

b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz

c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 4a ustawy o CIT koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1)w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

2)jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo

3) poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

Użycie przez ustawodawcę w powyższym przepisie sformułowania „mogą” (przy wskazaniu sposobu rozliczenia kosztów prac rozwojowych), przy jednoczesnym braku dodatkowych wskazań, kiedy dany sposób ujęcia kosztów prac rozwojowych może być zastosowany, prowadzi do konkluzji, że podatnik posiada swobodę wyboru zastosowania poszczególnych sposobów podatkowego rozliczania kosztów prac rozwojowych. Oznacza to, że Spółka, według własnego uznania, może wybrać jeden z trzech sposobów rozliczania kosztów prac rozwojowych.

Jak wskazano w Objaśnieniach podatkowych IP BOX „należy zauważyć, że zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezalenie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerszej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o CIT oraz ustawy o PIT (...) Podkreślenia wymaga, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik”.

W związku z powyższym w celu kalkulacji wskaźnika nexus Wnioskodawca stosuje zasady odrębne od ogólnych zasad rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne od zakończonych wynikiem pozytywnym prac rozwojowych stanowią koszty uzyskania przychodów, jednakże na potrzeby wskaźnika nexus Wnioskodawca odrębnie uwzględnia poszczególne wydatki, które podatkowo rozliczane są poprzez odpisy amortyzacyjne m.in.: wynagrodzenia pracowników, zleceniobiorców oraz podwykonawców.

Ad 3.

Szczegółowe uzasadnienie w odniesieniu do pytania zawartego w punkcie 3 (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 17 maja 2023 r.):

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 4 ustawy CIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) + 1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jednocześnie w świetle art. 24d ust. 5-6 ustawy CIT do kosztów wskaźnika nexus, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. W przypadku, gdy wartość wskaźnika nexus, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zdaniem Wnioskodawcy wyszczególnione w opisie stanu faktycznego wydatki z wyłączeniem wynagrodzeń Podwykonawców mogą zostać zaliczone do kosztów lit. a wskaźnika nexus, tj. wydatki związane z:

1)wynagrodzeniem Pracowników (osoby zatrudnione na podstawie: umów zleceń, umów o dzieło oraz umów o pracę),

2)najmem lokali i serwerów (dostawca zapewnia kompleksową usługę - same serwery, połączenia, centrum kolokacji, w której są one zlokalizowane, a w związku z tym energię oraz systemy przeciwpożarowe),

3)zakupem sprzętu komputerowego niezbędnego do wytwarzania kodu źródłowego (komputery stacjonarne, laptopy, a tym samym do tworzenia oprogramowania komputerowego),

4)zakupem urządzeń peryferyjnych oraz części komputerowych,

5)koszty ogólnego zarządu do których należy zaliczyć:

a)koszty usług prawnych oraz doradztwa podatkowego,

b)koszty związane z obsługą księgową,

c)koszty związane z obsługą kadrową,

d)koszty związane ze zużyciem materiałów (np. biurowych, w tym nieskocennych składników majątku),

e)kosztów mediów,

f)koszty usług pocztowych,

g)koszty usług telekomunikacyjnych,

h)koszty usług bankowych,

i)koszty usług zarządczych,

j)koszty usług reklamowych (np. (...)),

k)koszty podróży służbowych,

l)benefity pracownicze (wydatki integracyjne, opieka medyczna, karta multisport),

m)koszty leasingu samochodów osobowych (koszty rat leasingowych, serwisu, paliwa, wymiany płynów).

Wynagrodzenia Pracowników:

Wnioskodawca w celu poprawnego świadczenia usług programistycznych, w wyniku których powstaje oprogramowania musi wspierać się korzystaniem z pomocy Pracowników w związku z powyższym wydatki te wraz z należnymi składkami na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne są bezpośrednio związane z tworzeniem kwalifikowanych IP, ponieważ z uwagi na obszerność prac tworzenia oraz rozwijanie oprogramowania komputerowego w ogóle nie byłoby możliwe.

Najem lokali i serwerów:

Serwery są niezbędne z perspektywy modelu biznesowego Wnioskodawcy - udostępniania oprogramowania komputerowego w modelu SaaS.

Zgodnie z najszerszą definicją cloud computingjest to model świadczenia usług IT, który daje użytkownikowi możliwość korzystania z określonych zasobów obliczeniowych w dowolnym miejscu i czasie. W modelu tym klient ma dostęp zarówno do aplikacji bez konieczności ich instalacji, jak i do infrastruktury, na którą może dokonywać transferu gotowych lub stworzonych przez siebie programów.

Istotą SaaS jest przyznanie klientowi możliwości używania aplikacji uruchomionej w infrastrukturze dostawcy usługi. Klient nie zarządza infrastrukturą i nie kontroluje jej, tj. sieci, serwerów, systemu operacyjnego i innych możliwości aplikacji, z wyjątkiem ewentualnych uprawnień do konfiguracji (E. Molenda-Kropielnicka, Cloud Computing - zagadnienia prawne, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace z Prawa Własności Intelektualnej" 2013/119, s. 113.).

Wnioskodawca korzysta z najmu serwerów oraz serwerów jako usługi (np. AWS). Najem serwerów to trzon udostępnianego oprogramowania komputerowego (obecnie (...) sztuk) i to na nich opiera się udostępniania aplikacja. Serwery jako usługi służą również do różnych celów pośrednich jak utrzymanie bloga czy strony internetowej.

W związku z powyższym w opinii Wnioskodawcy koszty związane z najmem serwerów komputerowych są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP jakim jest autorskie oprogramowanie komputerowe Spółki.

Sprzęt komputerowy:

Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie.

Urządzenia peryferyjne oraz części komputerowe:

Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia i modyfikowania oprogramowania przy użyciu nowoczesnych, wysokopoziomowych języków programowania.

W szybko zmieniającym się świecie technologii programistycznych niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności pracy przedsiębiorstwa. Tym samym wydatki poniesione na zakup podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych są niezbędne do tworzenia oraz rozwijania oprogramowania komputerowego udostępnianego w modelu SaaS.

Koszty ogólnego zarządu:

-koszty usług prawnych oraz doradztwa podatkowego;

Przez obsługę prawną należy rozumieć wydatki związane z wynagrodzeniem za świadczenie usług prawnych między innymi w zakresie: konstruowania umów (umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło) czy sporządzania opinii i analiz prawnych w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy koszty te są niezbędne w celu prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z przepisami prawa.

Natomiast przez koszty związane z doradztwem podatkowym należy rozumieć porady prawnopodatkowe dotyczące skutków podatkowych dokonywanych oraz planowanych transakcji, a także nadzorem i doradztwem w zakresie realizacji obowiązków podatkowych. Koszty te obejmują również porady dotyczące możliwości skorzystania z ulgi IP BOX, w tym przygotowanie i złożenie wniosku o wydanie interpretacji podatkowej.

-koszty związane z obsługą księgową;

Koszty związane z obsługą księgową są niezbędne w celu prawidłowego prowadzenia ewidencji zdarzeń gospodarczych na potrzeby ulgi IP BOX. Koszty te są nieodzowne, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis.

-koszty związane z obsługą kadrową;

Wydatki te są związane z pełnieniem funkcji płatnika przez Spółkę tj. naliczaniem składek społecznych oraz podatku dochodowego Pracowników. W związku z tym Wnioskodawca potrzebuje obsługi kadrowej w tym zakresie, a zatem związane z tym należności są związane z kwalifikowanym IP.

-koszty związane ze zużyciem materiałów (np. biurowych, w tym niskocennych składników majątku);

Wydatki te związane są bezpośrednio z funkcjonowaniem biura, bez tych wydatków Spółka nie byłaby w stanie drukować oraz archiwizować różnego rodzaju dokumentów, faktur itp.

-kosztów mediów;

Do tej kategorii należy zaliczyć: rachunki za zużycie energii elektrycznej, gazu czy wody. Wydatki te są związane z całokształtem funkcjonowania Spółki, w szczególności koszty zużycia energii elektrycznej związane są z zasilaniem sprzętu komputerowego czy oświetlenia. Zasilany sprzęt jest niezbędny do wytwarzania oprogramowania komputerowego.

-koszty usług pocztowych;

Wydatki te są związane m.in. z obsługą kurierską (opłaty za usługi dostawy m.in. sprzętu komputerowego), czy wydatki związane z opłatami pocztowymi (wysyłka pism m.in. do organów administracji publicznej).

-koszty usług telekomunikacyjnych;

Koszty te obejmują wydatki za Internet oraz urządzenia telekomunikacyjne (telefony komórkowe). Należy wskazać, iż zawód programisty nie wymaga świadczenia usług wyłącznie w siedzibie firmy. Spółka dla sprawnej i terminowej realizacji określonych projektów programistycznych musi zapewnić personelowi możliwość szybkiego głosowego kontaktu na odległość. W związku z tym wydatki te są niezbędne z punktu widzenia funkcjonowania Spółki.

-koszty usług zarządczych;

Do tej kategorii należy zaliczyć wynagrodzenia Zarządu z tytułu reprezentowania i prowadzenia spraw Spółki. W opinii Wnioskodawcy koszty te są powiązane z przychodami generowanymi przez kwalifikowane IP.

-koszty usług reklamowych (np. (...));

Wydatki te przyczyniają się do promowania usług Spółki świadczonych w modelu SaaS, a w konsekwencji do pozyskania nowych klientów, co znajduje odzwierciedlenie w tworzonym produkcie.

-koszty podróży służbowych;

Koszty te obejmują wydatki związane z wyjazdami służbowymi (np. pobyt w hotelach), które są związane z prowadzeniem negocjacji handlowych.

-koszty benefitów pracowniczych (wydatki integracyjne, opieka medyczna, karta multisport);

Wydatki te stanowią dodatkowy czynnik motywujący pracowników do efektywnej pracy co w sposób bezpośredni przedkłada się na jakoś tworzonego kodu źródłowego, a w konsekwencji na wzrost przychodów ze sprzedaży usług w modelu SaaS.

-koszty leasingu samochodów osobowych (koszty rat leasingowych, serwisu, paliwa, wymiany płynów);

Samochody są niezbędne w celu przemieszczania się pomiędzy lokalami, w których Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarcza, a także w celu przewożenia specjalistycznego sprzętu. Dlatego w opinii Spółki, koszty paliwa, rat leasingowych, serwisu, polis, czy zakupu płynów są związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą polegającą na tworzeniu innowacyjnego oprogramowania komputerowego.

Wnioskodawca zaznacza, iż koszty ogólnego zarządu należy zaliczyć jako koszt pośredni ponoszony przez Spółkę, a więc koszty te dotyczą zarówno działalności związanej z udostępnianiem oprogramowania w modelu SaaS jak i pozostałej działalności gospodarczej.

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy stosując klucz alokacji, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy CIT koszty te mogą zostać zakwalifikowane w odpowiedniej części do lit. a wskaźnika nexus.

Ad 4.

W opinii Wnioskodawcy wynagrodzenia podwykonawców, którzy nie są powiązani ze Spółką należne z tytułu nabycia ich wyników prac związanych z tworzeniem oprogramowania komputerowego należy zaliczyć do lit. „b” wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT.

Szczegółowe uzasadnienie w odniesieniu do pytania zawartego w punkcie 4:

Należy zauważyć, że sposób zdefiniowania poszczególnych składników wskaźnika nexus umożliwia podatnikowi nabycie prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych jak i niepowiązanych. Tym samym, do kosztów wskaźnika nexus można zaliczyć nie tylko poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników, ale też poniesione należności z tytułów umowy o dzieło, umowy zlecenia, czy też związane z zawarciem umowy B2B.

W celu realizowania projektów programistycznych Wnioskodawca współpracuje z podmiotami zewnętrznymi w oparciu o model współpracy B2B m.in.: programiści front-end, back-end, UX/Ul Design. Podwykonawcy wykonują swoje zadania na podstawie konkretnych wytycznych, bądź określonej specyfikacji. Następnie tak wykonane prace programistyczne są weryfikowane przez Spółkę, pod kątem realizacji wytycznych oraz spodziewanych wyników założeń funkcjonalnych i biznesowych.

Osoby współpracujące z Wnioskodawcą z chwilą powstania jakiegokolwiek utworu przenoszą na Wnioskodawcę autorskie prawa majątkowe do wyników prowadzonych przez siebie prac. Należy wskazać, że Spółka nie nabywa gotowego oprogramowania (programów komputerowych), ponieważ poszczególni programiści nie tworzą w całości jednego samodzielnego programu czy modułu, lecz w ramach przydzielonych im zadań tworzą fragmenty tych modułów - fragmenty kodów źródłowych, które same w sobie nie stanowią oprogramowania komputerowego (programów komputerowych).

Podwykonawcy nie są powiązani z Wnioskodawcą w rozumieniu przepisów o cenach transferowych w związku z tym w jej opinii koszty związane z ich wynagrodzeniem należy zaklasyfikować do lit. b wskaźnika nexus.

Dodatkowo, zgodnie z objaśnieniami podatkowymi „podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym”.

Ad 5.

Zdaniem Wnioskodawcy mając na uwadze bogatą i ukształtowaną linię interpretacyjną w przypadku braku możliwości przypisania konkretnego kosztu do przychodu z kwalifikowanego IP tj. kwalifikowanego IP Wnioskodawca jest uprawniony dokonać odpowiedniej alokacji z zastosowaniem tzw. klucza przychodowego, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy CIT.

Szczegółowe uzasadnienie w odniesieniu do pytania zawartego w punkcie 5:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy CIT jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowy, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

W świetle art. 15 ust. 2a ustawy CIT zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

W opinii Wnioskodawcy, w przypadku podatnika uzyskującego zarówno przychody podlegające opodatkowaniu według zasad ogólnych (tj. stawki podatku w wysokości 19%), jak i przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej opodatkowanych w ramach preferencji IP BOX (tj. 5% stawki podatku) konieczne jest odpowiednie alokowanie kosztów pośrednich, których nie można przypisać bezpośrednio do żadnego z tych przychodów (koszty wspólne).

W związku z powyższym w opinii Spółki zasadnym będzie skorzystanie z tzw. klucza przychodowego, w ramach którego alokacja kosztów pośrednich danego roku podatkowego odbywać się będzie we-dług proporcji w jakiej w danym roku podatkowym przychody opodatkowane w ramach preferencji IP BOX i opodatkowane na zasadach ogólnych pozostają w stosunku do całości uzyskiwanych przez Spółkę przychodów.

Zastosowanie przychodowego klucza podziału kosztów pośrednich należy rozpatrywać w kategoriach „wyjątku od ogólnej zasady”, a więc można go użyć, kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonych kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe w danej sytuacji - dany koszt dotyczy obu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stanowisko Państwa w zakresie pytań Nr 1, 2, 4 i 5 jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, 2, 4 oraz 5.

Natomiast Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 3 jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe. Poniżej uzasadnienie do oceny tego stanowiska.

Ad. 3

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku Nr 3 w zakresie dot. ustalenia czy obliczając wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24 ust. 4 ustawy CIT Wnioskodawca będzie miał prawo uwzględnić w literze „a” wydatki związane z: wynagrodzeniem Pracowników, najmem serwerów oraz lokali (usługa kompleksowa), zakupem sprzętu komputerowego, urządzeń peryferyjnych oraz części komputerowych, a także kosztami ogólnego zarządu, które zostały wskazane w opisie stanu faktycznego, należy przywołać treść przepisów dotyczących wyliczenia wskaźnika nexus. I tak, w myśl art. 24d ust. 4 ustawy CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

Natomiast, art. 24d ust. 5 ustawy CIT, wskazuje, że:

Z objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, wynika, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą. W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus.

Zatem z ww. objaśnień Ministerstwa Finansów dot. IP-BOX wynika, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło.

Wskazać należy, że przepisy IP Box dają podatnikowi możliwość nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych jak i niepowiązanych. Należy jednak pamiętać, że koszty poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od innego podmiotu podatnik będzie musiał umieścić w odpowiednim miejscu we współczynniku nexus, tj. koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu niepowiązanego - w literze b, a koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu powiązanych – w literze c.

Podkreślić należy, że podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem/rozwojem/ ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,
• kwalifikowanymi IP,
• dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Wskazać należy, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Zgodnie z treścią tego przepisu pod lit. „a” wskaźnika nexus należy uwzględnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zatem, do litery a wskaźnika nexus, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć wydatki związane z:

-wynagrodzeniem Pracowników (osoby zatrudnione na podstawie: umów zleceń, umów o dzieło oraz umów o pracę);

-najmem serwerów,

-zakupem sprzętu komputerowego niezbędnego do wytwarzania kodu źródłowego (komputery stacjonarne, laptopy, a tym samym do tworzenia oprogramowania komputerowego),

-zakupem urządzeń peryferyjnych oraz części komputerowych,

-koszty ogólnego zarządu do których należy zaliczyć:

- koszty usług prawnych oraz doradztwa podatkowego,

- koszty związane z obsługą księgową;

- koszty związane z obsługą kadrową;

- koszty związane ze zużyciem materiałów (np. biurowych, w tym niskocennych składników majątku),

- kosztów mediów,

- koszty usług pocztowych,

- koszty usług telekomunikacyjnych,

- koszty podróży służbowych,

- benefity pracownicze (wydatki integracyjne, opieka medyczna, karta multisport),

- koszty leasingu samochodów osobowych (koszty rat leasingowych, serwisu, paliwa, wymiany płynów).

w części w jakiej będą one związane z wytworzeniem kwalifikowanego IP.

Wnioskodawca wskazał, iż powyższe wydatki należy zaliczyć do kosztów pośrednio powiązanych z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a więc koszty te dotyczą zarówno działalności związanej z udostępnianiem oprogramowania w modelu SaaS jak i pozostałej działalności gospodarczej:

• wydatki te są faktycznie ponoszone na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej;
• wydatki te mają pośredni związek z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej;
• o bezpośrednim powiązaniu poszczególnych wydatków z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej świadczy fakt, iż wydatki te są ponoszone w działalności prowadzonej przez samego podatnika, w ramach własnej działalności gospodarczej;
• wydatki te są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej jak i z innymi przychodami. Wnioskodawca zauważa, że przepisy nie zawierają definicji i wymogu funkcjonalnego związku danego wydatków z przychodami, a zatem zgodnie z rozumieniem Wnioskodawcy wydatki stanowiące dla niego koszt uzyskania przychodów są funkcjonalnie związane z jego przychodami; jeżeli Wnioskodawca wskazuje, że dany wydatek jest pośrednio związany z wytworzeniem praw własności intelektualnych, to oznacza, że wydatek jest funkcjonalnie związany także z wytworzeniem takich praw.

W związku z powyższym Wnioskodawca prawidłowo ww. koszty uwzględnia pod lit. „a” wskaźnika nexus jako koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w części w jakiej dotyczą one wyłącznie kwalifikowanego IP.

Natomiast odnosząc się do kosztów najmu lokali wskazać należy iż koszty te zostały wyłączone z kosztów zaliczanych do wskaźnika nexus na podstawie art. 24d ust. 5 ustawy CIT, zgodnie z którym do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. W związku z tym, koszty najmu lokalu nie mogą zostać uwzględnione we wskaźniku nexus.

Również na podstawie ww. przepisu art. 24d ust. 5 ustawy CIT zostały wyłączone usługi bankowe jako opłaty finansowe.

Odnosząc się do ww. usług bankowych wskazać należy, że ustawodawca na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zdefiniował pojęcia „opłata finansowa”. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego – „opłata – to:

1) pieniądze płacone za świadczenia, usługi itp.,

2) opłacenie albo opłacanie czegoś”.

Należy zatem stwierdzić, że opłaty finansowe, o których mowa w art. 24d ust. 5 ustawy CIT, należy rozumieć jako wynagrodzenie uiszczane za świadczone usługi finansowe, np. za prowadzenie rachunku bankowego, czyli opłaty bankowe.

Wobec tego koszty opłat bankowych nie mogą stanowić kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i nie mogą być uwzględnione przy obliczaniu wskaźnika nexus. W konsekwencji koszty te nie mogą stanowić kosztów, o których mowa w lit. a wzoru z art. 24d ust. 4 ustawy CIT.

Ponadto wydatki poniesione na usługi reklamowe, także nie mogą wchodzić w zakres wskaźnika nexus ponieważ nie są kosztem prowadzonej bezpośrednio przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytworzeniem, rozwinięciem przy ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jak wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku:  „Wydatki te przyczyniają się do promowania usług Spółki świadczonych w modelu SaaS, a w konsekwencji do pozyskania nowych klientów, co znajduje odzwierciedlenie w tworzonym produkcie”. Zatem z przedstawionego opisu sprawy wynika, że wydatki ponoszone na ten cel nie pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową a w konsekwencji z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego IP. Wydatek ten ponoszony jest w celu pozyskania nowych klientów, zatem jest to wydatek o charakterze marketingowym, a takie wydatki nie są związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a z jego późniejszą komercjalizacją.

Do wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy CIT nie mogą zostać również zaliczone koszty usług zarządczych ponieważ jak wskazano we wniosku koszty te dot. wynagrodzenia Zarządu z tytułu reprezentowania i prowadzenia spraw Spółki, a więc koszty te nie są bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwijaniem czy ulepszaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania Nr 3 w zakresie ustalenia, czy obliczając wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24 ust. 4 ustawy CIT Wnioskodawca będzie miał prawo uwzględnić w literze „a”:

-wydatki związane z najmem lokali, koszty usług bankowych, koszty usług reklamowych oraz koszty usług zarządczych - jest nieprawidłowe,

-pozostałe wydatki wskazane w tym pytaniu - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko Państwa sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym