Interpretacja indywidualna z dnia 17 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.121.2023.2.RH

Dotyczy ustalenia, czy w świetle art. 4 pkt 10 (winno być: art. 4a pkt 10) ustawy o CIT Spółka spełnia warunki do uznania jej w 2020 r. za małego podatnika (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 15 maja 2023 r.) oraz czy Spółka jako mały podatnik na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT może w 2020 r. stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9% (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 15 maja 2023 r.).

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2023 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

• czy w świetle art. 4 pkt 10 (winno być: art. 4a pkt 10) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka spełnia warunki do uznania jej w 2020 r. za małego podatnika (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 15 maja 2023 r.);
• czy Spółka jako mały podatnik na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT może w 2020 r. stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9% (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 15 maja 2023 r.).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 maja 2023 r. i 10 maja 2023 r. (data wpływu 8 maja 2023 r. i 15 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) rozpoczęła działalność w 2001 r. Podstawowym rodzajem działalności są usługi ochrony świadczone wyłącznie na terenie Polski. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca nie wchodzi w skład podatkowej grupy kapitałowej.

W poprzednich latach Spółka korzystała z preferencji dla przedsiębiorstw jakie wynikały z faktu posiadania statusu małego podatnika, którego definicję zawiera art. 4a pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. W 2020 r. Spółka skorzystała ze stawki 9% od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych. Otrzymano wezwanie do korekty w związku z przekroczeniem limitu przychodu małego podatnika.

Według art. 4a pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych definicja „małego podatnika” oznacza podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro oraz wg art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT przychody w bieżącym (2020 roku) nie przekroczyły 1,2 mln euro.

W 2020 r. limit przychodów za poprzedni rok podatkowy (2019), który uprawiania do uznania za małego podatnika wynosi 8 747 000,00 zł, natomiast limit przychodów na potrzeby stosowania 9% stawki CIT (2020 r.) wynosi 5 109 000,00 zł.

Za 2020 r. Spółka uzyskała przychody:

1. przychód netto ze sprzedaży towarów i usług: (…) zł;
2. pozostałe przychody operacyjne: (dotacja z Pfron do wynagrodzeń): (…) zł;
3. wartość podatku należnego VAT z tytułu sprzedaży dot. pkt 1: (…) zł.

Za 2019 r. Spółka uzyskała przychody:

1. przychód netto ze sprzedaży towarów i usług: (…) zł;
2. pozostałe przychody operacyjne (dotacja z Pfron do wynagrodzeń): (…) zł;
3. wartość podatku należnego VAT z tytułu sprzedaży dot. pkt 1 w kwocie: (…) zł.

W związku z tym, że ustawodawca w ustawie o CIT nie zawarł definicji przychodu, w świetle powyższych danych, czy Spółka w 2020 r. ma prawo korzystać ze statusu „małego podatnika”, a tym samym prawo do stosowania 9% stawki CIT.

Spółka nie przekroczyła górnego limitu przychodów za 2019 r., tj. kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro - przeliczonej wg średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego tj. 8 747 000,00 zł, oraz wg nas nie przekroczyła również limitu przychodu ze sprzedaży za 2020 r., tj. 1 200 000,00 euro w przeliczeniu na złotówki 5 109 000,00 zł.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że do Spółki nie mają zastosowania przepisy wyłączające stosowanie preferencyjnej stawki podatku zawarte w art. 19 ust. 1a-1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 24 kwietnia 2023 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że:

Za 2019 r. Spółka uzyskała przychody:

1. przychód netto ze sprzedaży towarów i usług: (…) zł,
2. pozostałe przychody operacyjne (dotacja z Pfron do wynagrodzeń): (…) zł,
3. wartość podatku należnego VAT z tytułu sprzedaży dot. pkt 1 w kwocie: (…) zł.

Łącznie (…) zł, co mieści się w górnym limicie wyznaczonym na 2019 r. uznania za małego podatnika. Bez Pfron: (…) zł.

Za 2020 r. Spółka uzyskała przychody:

1. przychód netto ze sprzedaży towarów i usług: (…) zł,
2. pozostałe przychody operacyjne (dotacja z Pfron do wynagrodzeń + PUP): (…) zł,
3. wartość podatku należnego VAT z tytułu sprzedaży dot. pkt 1: (…) zł.

Łącznie: (…) zł, co mieści się w górnym limicie wyznaczonym na 2020 r. uznania za małego podatnika. Bez Pfron: (…) zł. Bez vat (…) zł.

Pytania

1. Czy w świetle art. 4 pkt 10 (winno być: art. 4a pkt 10) ustawy o CIT Spółka spełnia warunki do uznania jej w 2020 r. za małego podatnika (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 15 maja 2023 r.)?

2. Czy Spółka jako mały podatnik na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT może w 2020 r. stosować stawkę podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 9% (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 15 maja 2023 r.)?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 15 maja 2023 r.)

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 4a pkt 10 ustawy o CIT „małym podatnikiem” oznacza się podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro. Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

Mały podatnik posiada uprawnienie do stosowania 9% stawki podatkowej (art. 19 ust. 1d ustawy o CIT). Wskazanie w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki spełnienie wymogów definicji „małego podatnika” odnosi się do przychodu stanowiącego realne przysporzenie majątkowe w wyniku sprzedaży. W związku z tym należy dokonać literalnej wykładni powyższego przepisu. Opierając się na literalnej wykładni powyższego przepisu, przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż, np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów.

W ocenie Spółki w 2020 r. była ona „małym podatnikiem”.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych „Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód”.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT „Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11 c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów”.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o CIT „Podatek z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f wynosi:

1. 19% postawy opodatkowania;
2. 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych

- przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego w zaokrągleniu do 1000 zł”.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeśli posiadają status małego podatnika.

Natomiast zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT: „Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego w zaokrągleniu do 1 000 zł”.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, podatek dochodowy od osób prawnych jest obliczany według stawki 19% na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Niektórzy podatnicy mogą jednak skorzystać z opodatkowania podatkiem dochodowym według stawki 9%. Jest tak w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1 200 000 euro (art. 19 ust. 1d ustawy o CIT).

Spółka uważa, że do obliczania wartości przychodów (1 200 000 euro) warunkujących opodatkowanie stawką 9% w 2020 r. przyjmuje się w przypadku Spółki przychody w rozumieniu przepisów dotyczących małego podatnika (art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT), tj. bez uwzględnienia zwrotu kosztów dofinansowania wynagrodzeń pracowników przez PFRON.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2159) od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące art. 19 ustawy o CIT. Od tego okresu istnieje możliwość stosowania obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych wynoszącej 9%.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r.),

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r.),

Stosownie do art. 19 ust. 1a ustawy o CIT,

Na podstawie art. 19 ust. 1b ustawy o CIT,

W myśl art. 19 ust. 1c ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT,

W myśl art. 19 ust. 1e ustawy o CIT,

Powyższe przepisy odwołują się niejednokrotnie do pojęcia „małego podatnika”. Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, zgodnie z którą,

Górny limit przychodów za poprzedni rok podatkowy, który uprawniał do uznania za małego podatnika w 2020 r. (przeliczenie na złote kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na 1 października 2019 r. (1 euro = 4,3734 zł), w zaokrągleniu do 1000 zł), wynosi 8 747 000 zł.

Natomiast górny limit przychodów w roku podatkowym 2020, który uprawniał do stosowania stawki 9% od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych (przeliczenie na złote kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł) wg kursu 1 euro = 4,2571 z 2 stycznia 2020 r. - w przypadku, gdy początek roku podatkowego podatnika pokrywa się z rokiem kalendarzowym, wynosi 5 109 000 zł.

Państwa wątpliwości w sprawie, dotyczą ustalenia, czy w świetle art. 4a pkt 10 ustawy o CIT Spółka spełnia warunki do uznania jej w 2020 r. za małego podatnika.

Zauważyć należy, że wskazane w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, sformułowanie „wartość przychodu ze sprzedaży” nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Wskazać także należy, że nie należy tego pojęcia utożsamiać z pojęciem przychodu podatkowego. W związku z tym należy dokonać literalnej wykładni tego pojęcia. Zatem przy obliczaniu powyższego limitu należy uwzględnić wszelkie przychody ze sprzedaży osiągnięte przez danego podatnika, w tym także zwolnione od podatku dochodowego oraz przychody ze sprzedaży zaliczane do zysków kapitałowych z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż.

Przepisy ustawy o CIT, nie zawierają definicji pojęcia przychodów i dla wyjaśnienia znaczenia tego pojęcia posługują się otwartym katalogiem kategorii stanowiących przychód dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych.

Jedną z kategorii stanowiących przychód są, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT,

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT,

Z powołanych przepisów wynika, że do przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe.

Stanowisko to znajduje jednoznaczne potwierdzenie w doktrynie, stanowisku organów podatkowych oraz orzecznictwie. W opracowaniu „Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz.” (Wydawnictwo CH. Beck, wyd. 9, Warszawa 2021, str. 229) W. Dmoch wskazał, że: „Otrzymane pieniądze i wartości pieniężne są pierwszą kategorią wymienioną w katalogu przychodów. Istotne jest to, że aby pieniądze czy też wartości pieniężne zostały uznane za przychód dla potrzeb PDOPrU, muszą spełniać jedną podstawową przesłankę, mianowicie muszą być otrzymane, co oznacza, że stają się definitywnie własnością podatnika, który je otrzymał. Wszelkie wpłaty pieniężne uzyskane przez podatnika tytułem kaucji, gwarancji itp., których otrzymanie ma charakter nieostateczny i warunkowy, nie stanowią przychodu dla podmiotu, który je uzyskał. Pieniądze te staną się przychodem dla podatnika dopiero w tym momencie, kiedy nastąpi zdarzenie skutkujące definitywnym otrzymaniem ich przez podatnika”.

Zwrócić należy uwagę, że ustalając status „małego podatnika” należy wziąć pod uwagę przychody ze sprzedaży osiągnięte w poprzednim roku podatkowym, a więc możliwe do określenia dopiero po zakończeniu danego roku podatkowego. Zatem do przychodów ze sprzedaży nie wlicza się innych przychodów operacyjnych jakimi są przychody z tytułu dotacji z PRFON, o których mowa we wniosku.

Z opisu sprawy wynika, że w 2019 r. Spółka osiągnęła przychody ze sprzedaży w kwocie nieprzekraczającej równowartości 2 000 000 euro – przeliczonej wg średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego. W opisie stanu faktycznego wskazano, że przychód ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług w 2019 r. wynosi (…) zł, a więc nie przekroczył 8 747 000 zł.

Zatem, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że w roku 2020 Spółka posiadała status małego podatnika na gruncie art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy dot. pytania Nr 1 jest prawidłowe.

Dodatkowo Państwa wątpliwości w sprawie, dotyczą ustalenia, czy Spółka jako mały podatnik na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT mogła w 2020 r. stosować stawkę p.d.o.p. w wysokości 9%.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, podatek dochodowy od osób prawnych jest obliczany według stawki 19% na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Niektórzy podatnicy mogą jednak korzystać z opodatkowania podatkiem dochodowym według stawki 9%. Obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1 200 000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że (jak wskazano wyżej) dotacje otrzymywane przez Spółkę nie podlegają zaliczeniu do przychodów ze sprzedaży, od których wysokości uzależniony jest status małego podatnika. Jednakże, dotacje te należy uwzględnić przy ustalaniu limitu przychodów, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, do uzyskania którego przychody (dochody) mogą być opodatkowane preferencyjną 9% stawką podatkową. Przepis ten w przeciwieństwie do art. 4a pkt 10 ustawy o CIT nie odwołuje się wyłącznie do pojęcia „przychodów ze sprzedaży” lecz pojęcia „przychodów”, a zatem do wszystkich przychodów, nawet takich, których uzyskanie skutkuje osiągnięciem dochodu korzystającego ze zwolnienia z opodatkowania.

Z opisu sprawy wynika, że w 2020 r. Spółka osiągnęła przychody ogółem, a więc przychody ze sprzedaży towarów i usług oraz pozostałe przychody operacyjne, tj. dotacje z PFRON, w kwocie przekraczającej górny limit przychodów przeliczonej wg średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, tj. kwocie odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro, czyli w 2020 r. był to limit 5 109 000 zł. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca w 2020 r. nie spełnił wymogu wynikającego z art. 19 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy dot. ww. limitu, bowiem limit ten został przekroczony.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie mógł opodatkować dochodów osiągniętych w 2020 r. według 9% stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy do pytania Nr 2 jest nieprawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, dotyczące wskazania czy:

• w świetle art. 4a pkt 10 ustawy o CIT Spółka spełnia warunki do uznania jej w 2020 r. za małego podatnika - jest prawidłowe,
• Spółka jako mały podatnik na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT może w 2020 r. stosować stawkę p.d.o.p. w wysokości 9% - jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).