Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 18 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.84.2023.2.DP
Sposób ustalania proporcji dla potrzeb odliczania podatku naliczonego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu ustalania proporcji dla potrzeb odliczania podatku naliczonego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 kwietnia 2023 r. (wpływ 24 kwietnia 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wspólnota Mieszkaniowa „(…)” wykonuje czynności:
1. opodatkowane w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług polegające na oddawaniu w najem powierzchni wchodzących w skład nieruchomości wspólnej,
2. wspólnota dokonuje czynności zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług VAT polegające na odsprzedaży tzw. mediów do lokali mieszkalnych wykorzystywanych na cele mieszkalne,
3. czynności niepodlegające podatkowi VAT polegające na pobieraniu od członków wspólnoty zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną (zaliczki te nie są objęte przepisami ustawy o podatku VAT).
Wspólnota jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie podlega zwolnieniu z uwagi na osiągany obrót.
Wspólnota pomniejsza podatek należny stosując do obliczenia proporcję według art. 86 ust. 2c-2h w ten sposób, że uwzględnia w rocznym obrocie Wspólnoty przychody z tytułu działalności gospodarczej (sprzedaż mediów oraz przychód z najmu w częściach wspólnych nieruchomości), przychody zwolnione od opodatkowania (dostawa tzw. mediów do lokali mieszkalnych wykorzystywanych na cele mieszkalne) jak również przychody z zaliczek pobierane od właścicieli lokali mieszkalnych na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną w oparciu o Ustawę o Własności Lokali (niepodlegające przepisom VAT).
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
Stosownie do art. 90 ust. 4 ustawy o VAT Wspólnota ustala proporcję bazową, o której mowa w ust. 3, tj. określa w stosunku rocznym, na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy wartość procentową, która umożliwia prawidłowe odliczenie podatku naliczonego, bowiem podatnik prowadzi sprzedaż mieszaną.
Ponieważ program księgowy dla wspólnot mieszkaniowych „(…)”, na którym pracuje Wspólnota nie posiada modułu umożliwiającego automatyczne wyliczenie proporcji na podstawie dokonanych zapisów księgowych, wyliczeń dokonuje w sposób ręczny w przystosowanej do tego obliczenia tabeli exel.
Na podstawie ewidencji sprzedaży VAT oraz ewidencji zakupu VAT z 2022 roku Wspólnota dokonała wyliczenia proporcji bazowej na 2023 r. Wskaźnik ten wynosi: 13,01%.
W załączeniu Wspólnota przesyła matematyczny sposób wyliczenia tego wskaźnika oraz tabelaryczne zestawienie wartości, które zostały przeniesione z posiadanych ewidencji VAT sprzedaży i zakupu. Jest to stan faktyczny stosowany w 2022 roku i w latach poprzednich. Dodatkowo Wspólnota załącza hipotetyczne wyliczenie wskaźnika proporcji, w którym nie uwzględniono przychodów z czynności niepodlegających opodatkowaniu oraz wyliczenie, w którym nie uwzględniono przychodów niepodlegających opodatkowaniu i zwolnionych (razem 3 wyliczenia: 1 - stan faktyczny oraz 2 - wyliczenia hipotetyczne).
Współczynnik odliczeń VAT 2023: 13,01%
Działalność opodatkowana:
(…) (odsprzedaż mediów do lokali użytkowych)
(…) (pozostała działalność)
SUMA: (…)
Działalność nieopodatkowana:
(…) (Zaliczki)
(…) (odsprzedaż mediów do lokali mieszkalnych)
SUMA: (…)
Razem działalność:
(…) +(…) = (…)
Proporcja:
(opodatkowane) / (całkowite) = (…) / (…) * 100% = 13,01%
Pytanie
Czy Wspólnota Mieszkaniowa postępuje prawidłowo wyliczając proporcję bazową:
1. Czy do wyliczenia proporcji bazowej należy uwzględnić w rocznych obrotach wartość czynności zwolnionych z opodatkowania, tj. przychody z refakturowania tzw. mediów do lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkalne?
2. Czy wartość czynności niepodlegających przepisom VAT- zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną wchodzi do sumy wartości rocznych obrotów ustalonych dla potrzeb liczenia proporcji bazowej?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnota Mieszkaniowa „(…)” wyliczając proporcję bazową dla potrzeb podatku VAT nie powinna uwzględniać w rocznym obrocie:
1. przychodów otrzymywanych z tytułu refakturowania tzw. mediów dla lokali mieszkalnych do końcowego odbiorcy jako nie związanych z inną działalnością wspólnoty, bowiem wspólnota jest jedynie przymusowym pośrednikiem pomiędzy właścicielami a podmiotami, od których są kupowane usługi i towary w ramach zarządzania nieruchomością wspólną,
2. jak również nie należy uwzględniać przychodów z wpłacanych zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, bowiem właściciele lokali zobowiązani są uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z nieruchomością wspólną, na pokrycie których uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat (art. 15 ustawy o własności lokali) oraz ponoszą wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali (m.in.za wodę, ciepło, gaz, energię elektryczną). Czynności te nie są objęte przepisami ustawy o VAT.
Taki sposób wyliczania proporcji bazowej znacznie obniża możliwość odliczenia podatku naliczonego.
Ponadto zauważyć należy że sprzedaż mediów dla właścicieli lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe nie może być traktowana jako transakcja związana z nieruchomością, a w konsekwencji jej wartości nie powinno uwzględnić w wartości sprzedaży, bowiem zapewnienie dostawy gazu, wody i odprowadzania ścieków czy wywozu nieczystości stałych stanowi cel sam w sobie. Przedmiotem transakcji odsprzedaży mediów nie jest nieruchomość - rozumiana jako główny element transakcji - ponieważ takim podstawowym elementem świadczenia są gaz, woda i inne media.
Reasumując powyższe Wspólnota uważa, iż błędnie wyliczano proporcję bazową uwzględniając w rocznym obrocie Wspólnoty przychody z refakturowania właścicielom lokali mieszkalnych tzw. media oraz przychody z zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną.
W piśmie uzupełniającym dodano:
Z art. 90 ustawy VAT wynika, iż proporcja ustalana jest w oparciu o obrót. Natomiast obrotem w myśl art. 29 ust. 1 ustawy jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku.
Zatem istotne jest to czy wykonywane przez wspólnotę mieszkaniową czynności takie jak: wpłacane zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną naliczane w oparciu o Ustawę o własności lokali oraz odsprzedaż mediów do końcowego odbiorcy lokali mieszkalnych, stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Według Wspólnoty czynności te nie są sprzedażą (niestanowiące obrotu, tj. czynności nie podlegające opodatkowaniu), a więc nie należy uwzględniać ich przy ustalaniu proporcji bazowej stanowiącej podstawę do odliczenia podatku naliczonego.
Sytuację tę uwzględnia załączone hipotetyczne wyliczenie proporcji, które według Wspólnoty jest prawidłowe i powinno być stosowane w 2023 r. Natomiast lata poprzednie należy skorygować, ponieważ błędnie wyliczano proporcje bazową, tym samym zaniżano wskaźnik do odliczenia podatku naliczonego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.). W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w świetle którego:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza” na potrzeby podatku od towarów i usług zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Ta zasada wyklucza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:
W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:
Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Art. 86 ust. 2c ustawy stanowi, że:
Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:
1)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
Jak stanowi art. 86 ust. 2d ustawy:
W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.
Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy:
Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio.
Na podstawie art. 86 ust. 2h ustawy:
W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.
Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.
W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.
W myśl art. 90 ust. 1-3, 4, 5, 6, 9a ustawy:
1.W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
2.Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
3.Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
4.Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
5.Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.
6.Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:
1) pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2) usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
9a. Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.
Obrót, o którym mowa w art. 90 ustawy powinien być rozumiany jako kwota zapłaty z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, pomniejszona o VAT. Wskazać przy tym należy, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Dotyczą zatem czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).
Ponadto zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Z wniosku wynika, że są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie podlegają zwolnieniu z uwagi na osiągany obrót.
Wykonują Państwo czynności:
1. opodatkowane w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług,
2. zwolnione od opodatkowania podatkiem od towarów i usług,
3. niepodlegające podatkowi VAT.
Pomniejszają Państwo podatek należny stosując do obliczenia proporcję według art. 86 ust. 2c-2h w ten sposób, że uwzględniają Państwo w rocznym obrocie przychody z tytułu działalności gospodarczej (sprzedaż mediów oraz przychód z najmu w częściach wspólnych nieruchomości), przychody zwolnione od opodatkowania (dostawa tzw. mediów do lokali mieszkalnych wykorzystywanych na cele mieszkalne) jak również przychody z zaliczek pobierane od właścicieli lokali mieszkalnych na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną w oparciu o Ustawę o Własności Lokali (niepodlegające przepisom VAT).
Stosownie do art. 90 ust. 4 ustawy, ustalają Państwo proporcję bazową, o której mowa w ust. 3, tj. określają w stosunku rocznym, na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy wartość procentową, która umożliwia prawidłowe odliczenie podatku naliczonego, bowiem prowadzą Państwo sprzedaż mieszaną.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy postępują Państwo prawidłowo wyliczając proporcję bazową, tj. czy do wyliczenia proporcji bazowej należy uwzględnić w rocznych obrotach wartość czynności zwolnionych z opodatkowania, tj. przychody z refakturowania tzw. mediów do lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkalne oraz wartość czynności niepodlegających przepisom VAT- zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną.
Jak Państwo wskazali, wyliczona przez Państwa wartość proporcji bazowej na 2023 r., ustalona na podstawie danych za rok 2022, wynosi 13,01%. Z okoliczności sprawy wynika, że wyliczając wartość proporcji bazowej wzięli Państwo pod uwagę: w liczniku - przychody z tytułu działalności opodatkowanej (odsprzedaż mediów do lokali użytkowych ze stawką 8% i 23%), bez doliczenia wartości przychodów zwolnionych od opodatkowania (odsprzedaż mediów do lokali mieszkalnych) oraz przychód z pozostałej działalności gospodarczej wykonywanej zarobkowo, natomiast w mianowniku - przychód z całej działalności (opodatkowanej VAT, zwolnionej z tego podatku oraz niepodlegającej opodatkowaniu VAT).
Państwa zdaniem, wyliczając proporcję bazową dla potrzeb podatku VAT nie powinni Państwo uwzględniać w rocznym obrocie przychodów otrzymywanych z tytułu refakturowania tzw. mediów dla lokali mieszkalnych do końcowego odbiorcy oraz przychodów z wpłacanych zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną.
Przede wszystkim należy podkreślić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie posługuje się pojęciem „proporcji bazowej”.
Natomiast, podatnik który uzyskuje przychody w związku z wykonywaniem zarówno działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT wg właściwej stawki, działalności zwolnionej z tego podatku, jak i działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności powinien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania oraz niepodlegających temu podatkowi.
Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik powinien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, a w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem – proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.
Odnosząc się do przedstawionych przez Państwa okoliczności, należy zauważyć, że w sytuacji, gdy przyporządkowanie ponoszonych wydatków do każdego rodzaju wykonywanej przez Państwa działalności nie jest możliwe, będą Państwo w pierwszej kolejności zobowiązani do obliczenia podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej – stosownie do art. 86 ust. 2a i następne ustawy.
Wskazali Państwo, że pomniejszają Państwo podatek należny stosując do obliczenia proporcję według art. 86 ust. 2c-2h w ten sposób, że uwzględniają Państwo w rocznym obrocie przychody z tytułu działalności gospodarczej (sprzedaż mediów oraz przychód z najmu w częściach wspólnych nieruchomości), przychody zwolnione od opodatkowania (dostawa tzw. mediów do lokali mieszkalnych wykorzystywanych na cele mieszkalne) jak również przychody z zaliczek pobierane od właścicieli lokali mieszkalnych na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną w oparciu o Ustawę o Własności Lokali (niepodlegające przepisom VAT).
Zauważyć należy, że przepis art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy określa, że przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:
‒roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza.
Należy podkreślić, że wybór sposobu, według którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy ustawowe wymagają jedynie aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli sposób ten:
‒zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności opodatkowanych VAT) oraz
‒obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) – gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
W odniesieniu do sposobu liczenia proporcji określonego w art. 86 ust. 2c pkt 3 ustawy wskazać należy, że współczynnik obliczany jest na podstawie następujących danych: roczny obrót z działalności gospodarczej (licznik) w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności (mianownik). Co istotne w mianowniku w przychodach z innej działalności należy uwzględnić również wartość dotacji, subwencji i dopłat o podobnym charakterze otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez podatnika działalności innej niż gospodarcza.
Wyjaśnić należy, że pojęcie obrotu, o którym mowa w powyższej regulacji powinno być interpretowane tak jak w przypadku art. 90 ustawy. Obrót powinien być rozumiany jako kwota zapłaty należna z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług pomniejszona o VAT. Obrót ten będzie – dla celów określenia proporcji – powiększany o otrzymane przychody z innej niż gospodarcza działalności i ujmowany w mianowniku proporcji.
Odnosząc się tym samym do przedmiotu interpretacji (Państwa pytań) należy wskazać, że do wyliczenia prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2c ustawy, należy uwzględnić w rocznych obrotach również wartość czynności zwolnionych z opodatkowania, tj. przychody z refakturowania tzw. mediów do lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkalne (licznik proporcji) oraz wartość czynności niepodlegających przepisom ustawy o podatku od towarów i usług - zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną wchodzą do sumy wartości rocznych obrotów ustalonych dla potrzeb ustalenia prewspółczynnika (mianownik proporcji).
W kolejnym etapie, w celu odliczenia podatku naliczonego we właściwej wysokości, są Państwo zobowiązani do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika proporcji - wskaźnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z ustaleniem na pierwszym etapie odliczania podatku, odpowiedniego prewspółczynnika (na podstawie art. 86 ust. 2a i nast.), czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie wpływają na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego ustalonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 ustawy. Jak już bowiem wskazano, przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Dotyczą zatem czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych). Powinni więc Państwo uwzględnić w tych wyliczeniach wartość wszystkich czynności zwolnionych z opodatkowania, w tym również przychody z refakturowania tzw. mediów do lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkalne. Natomiast zasady ustalania kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu wskazane w art. 90 ustawy nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy. Zatem czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie są już uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.
Podsumowując, w celu odliczenia podatku naliczonego w pierwszej kolejności powinni Państwo przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje Państwu pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania oraz niepodlegających temu podatkowi. Natomiast w odniesieniu do wydatków, dla których takie przyporządkowanie nie jest możliwe, i wydatki te służą zarówno do celów wykonywanej przez Państwa działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, powinni Państwo w pierwszej kolejności ustalić proporcję (prewspółczynnik), o której mowa w art. 86 ust. 2a i nast. ustawy. W celu ustalenia ww. prewspółczynnika powinni również wziąć Państwo pod uwagę wartość czynności zwolnionych z opodatkowania, tj. przychody z refakturowania tzw. mediów do lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkalne oraz wartość czynności niepodlegających przepisom VAT- zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną. Następnie powinni Państwo wyliczyć proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy, przy jej wyliczeniu biorąc pod uwagę wartość czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. czynności opodatkowanych właściwą stawką podatku VAT oraz czynności zwolnionych z tego podatku, w tym również przychody z refakturowania tzw. mediów do lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkalne.
Państwa stanowisko jest zatem nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W szczególności w interpretacji nie rozstrzygano opodatkowania, zwolnienia oraz niepodlegania przepisom ustawy o VAT wykonywanych przez Państwa czynności.
Wydając interpretację indywidualną Organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony do oceny załączonych przez Państwa dokumentów. Organ jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Państwa we wniosku i Państwa stanowiskiem. Zatem przy wydawaniu niniejszej interpretacji Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności sprawy przedstawionych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z 10 lutego 2023 r., uzupełnianego pismem z 20 kwietnia 2023 r. Dokumenty (załączniki) i zawarte w nich wyliczenia dołączone do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right