Postanowienie SN z dnia 27 lutego 2023 r., sygn. IV KK 328/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Kala

na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 27 lutego 2023 r.

sprawy W. D., R. D. i J. D.

skazanych za czyn z art. 191 § 2 k.k. i in.

z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanych

od wyroku Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej

z dnia 29 marca 2022 r., sygn. akt VII Ka 778/21

utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej

z dnia 23 czerwca 2021 r., sygn. akt IX K 1235/18

postanowił

1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;

2. obciążyć skazanych kosztami sądowymi postępowania

kasacyjnego w częściach na nich przypadających.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 23 czerwca 2021 r., sygn. akt IX K 1235/18, Sąd Rejonowy w Bielsku - Białej:

1.uznał oskarżonego W. D. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, szczegółowo opisanego w pkt. 1 części wstępnej wyroku, z tym, iż przyjął, że dopuścił się go w okresie od 17 kwietnia 2015 r. do czerwca 2015 r., a potwierdzenie zapłaty podpisane 23 kwietnia 2015 r. obejmowało odbiór kwot: 61 500 zł tytułem zapłaty za samochód ciężarowy marki V. o numerze rejestracyjnym […], 1.000 zł tytułem zapłaty za wózek marki S., 8.000 zł tytułem zapłaty za samochód marki C. o numerze rejestracyjnym […], 140.000 zł tytułem zapłaty za samochód marki B. o numerze rejestracyjnym […] i 40.000 zł tytułem zapłaty za samochód marki D. o numerze rejestracyjnym […], a także obejmowało przekazanie na rzecz W. sp. z o.o. z siedzibą w B. samochodu ciężarowego marki V. o numerze rejestracyjnym […] o wartości 61.500 zł i wózka marki S. o wartości 1.000 zł, tj. za winnego czynu realizującego ustawowe znamiona przestępstwa określonego w art. 191 § 2 k.k. i art. 190a § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 191 § 2 k.k. i art. 190a § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. i za to na mocy art. 191 § 2 k.k., przy zastosowaniu art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k., wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, zaś na mocy art. 33 § 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzył mu karę grzywny w wysokości 200 (dwieście) stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki wynosi 50 zł (pięćdziesiąt złotych);