Postanowienie SN z dnia 29 grudnia 2022 r., sygn. III KK 598/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Gierszon

w sprawie S. P.

oskarżonego o czyn z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.
‎po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 29 grudnia 2022 r.
‎na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.

kasacji obrony skazanego
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie

z dnia 23 maja 2022 r., II AKa 70/22,

zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie

z dnia 3 grudnia 2021 r., VI K 97/20,

p o s t a n o w i ł

1) oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;

2) zwolnić skazanego S. P. od kosztów postępowania kasacyjnego i przejąć je na rachunek Skarbu Państwa;

3) zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. S., Kancelaria adwokacka w K., kwotę 738 zł (siedemset trzydzieści osiem złotych), w tym 23% podatku VAT, za sporządzenie i wniesienie kasacji w charakterze obrońcy z urzędu skazanego S. P.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 3 grudnia 2021 r., sygn akt VI K 97/20, Sąd Okręgowy w Krakowie uznał oskarżonego S. P. za winnego tego, że: w nocy z 21 na 22 grudnia 2019 r. w W., w województwie […], działając z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia J. H. uderzał go rękami i kopał po ciele, powodując u niego obrażenia ciała w postaci: niewielkich ran powłok głowy, rany na śluzówce przedsionka jamy ustnej, otarć naskórka i podbięgnięć krwawych powłok głowy, tułowia i kończyn, złamania ściany przedniej zatoki szczękowej prawej oraz odłamania prawej kości jarzmowej, wylewu krwi pod oponą twardą mózgu, pod oponą pajęczą mózgu, w komorach mózgowych i w prawej jamie opłucnej, krwistej treści w drogach oddechowych, obustronnego złamana żeber z przerwaniem opłucnej ściennej po stronie prawej i podbignięcia krwawego krezki jelita cienkiego, w następstwie czego, w wyniku obrażeń wielonarzędowych nastąpił zgon J. H., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu łącznie co najmniej roku kary pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazanym w warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k. (..), to jest zbrodni z art. 148 §1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. wymierzył mu karę 13 lat pozbawienia wolności Na mocy art. 93a § 1 k.k., art. 93b § 1 k.k. i art. 93 c pkt 5 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek zabezpieczający w postaci terapii uzależnień, tj. terapii odwykowej w trybie stacjonarnym.