Postanowienie SN z dnia 15 grudnia 2022 r., sygn. I CSK 2550/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Beata Janiszewska

w sprawie z powództwa L. W.
‎przeciwko Miastu i Gminie Krotoszyn
‎o zapłatę,
‎na posiedzeniu niejawnym 15 grudnia 2022 r.

w Izbie Cywilnej w Warszawie,
‎na skutek skargi kasacyjnej powódki
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi
‎z 24 czerwca 2022 r., sygn. akt I ACa 905/20,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od L. W. na rzecz Miasta i Gminy Krotoszyn kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego;

3. przyznaje i nakazuje wypłacić ze środków Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w Łodzi na rzecz adwokata P. J. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych podwyższoną o kwotę należnego podatku od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu powódce L. W..

UZASADNIENIE

Powódka L. W. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi, oddalającego apelację skarżącej w sprawie o zapłatę odszkodowania i zadośćuczynienia przeciwko Miastu i Gminie Krotoszyn.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Jako przyczynę przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżąca wskazała występowanie w sprawie istotnych zagadnień prawnych. Pierwsze z nich zostało ujęte w formie pytań o to, czy uchwała Rady Gminy wydana na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, w brzmieniu sprzed 21 kwietnia 2019 r., jest zgodna z prawem, gdy w kryteriach wyboru osób do lokalu socjalnego nie uwzględnia osób potrzeb niepełnosprawnych, a także o to, czy osoba niepełnosprawna może dochodzić zadośćuczynienia za krzywdę spowodowaną przydzieleniem lokalu socjalnego przez władze samorządowe, niedostosowanego do jej potrzeb życiowych. Drugie z zagadnień dotyczyć miało tego, czy „dopuszczalnym jest przyjmowanie za własne przez sąd II instancji ustaleń faktycznych sądu I instancji, w sytuacji zgłoszenia w apelacji zarzutu sprzeczności ustaleń faktycznych, oraz czy w związku z tym wynikający z art. 378 ‎§ 1 k.p.c. nakaz rozważenia zarzutów apelacji nie skutkuje obowiązkiem przeprowadzenia przez sąd II instancji własnej oceny materiału dowodowego ‎w zakresie zgłoszonego zarzutu, która powinna znaleźć odzwierciedlenie ‎w uzasadnieniu wyroku”.