Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 12 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.195.2023.4.IM

Podzielona płatność, kompensata wzajemnych zobowiązań, ulga na złe długi.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 8 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 3 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 maja 2023 r. (wpływ 5 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Przedsiębiorca prowadzący samodzielną działalność gospodarczą pod firmą: A zwany dalej podatnikiem, przedsiębiorcą, stroną lub Wnioskodawcą, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania posadzek na zlecenie.

Strona jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych oraz jest zarejestrowany od lat jako podatnik VAT UE.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych strona jest zobowiązana do opłacania od uzyskanego dochodu podatek dochodowy wg stawki liniowej w wysokości 19%. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych strona opłaca miesięcznie. Wnioskodawca w roku podatkowym 2022 był zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych na zasadach określonych ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. 2021 r. poz. 217 ze zm.). Księgi rachunkowe strona zamierza także prowadzić w latach podatkowych następnych.

W dniu 27 kwietnia 2022 r. Wnioskodawca zawarł umowę ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą działalność pod firmą: B sp. z o.o., KRS: (…), NIP: (…), zwaną dalej Zleceniodawcą lub Spółką, na wykonie usługi w zakresie wykonania posadzki bezspoinowej. Podatnik ww. wykonał i udokumentował ją pięcioma fakturami zaliczkowymi oraz poniżej opisanymi fakturami sprzedaży, tj.:

1.fakturą z dnia 13 czerwca 2022 r. na kwotę brutto w wysokości (…) zł,

2.fakturą z dnia 31 sierpnia 2022 r. na kwotę brutto w wysokości w wysokości (…) zł.

Jednocześnie podatnik nabył od Spółki materiały (włókno stalowe) niezbędne do wykonania ww. posadzki bezspoinowej, które to nabycie zostało udokumentowane przez Zleceniodawcę fakturą z dnia 31 maja 2022 r., wartość brutto (…) zł, z terminem zapłaty w dniu 30 czerwca 2022 r., w tym wartość netto (…) zł oraz podatek VAT naliczony (…) zł, dalej zobowiązanie za nabycie materiałów.

Wnioskodawca w dniu 2 sierpnia 2022 r. wpłacił w ramach podzielonej płatności na rachunek bankowy VAT Spółki kwotę w wysokości (…) zł tytułem zapłaty podatku od towarów z ww. faktury z dnia 31 maja 2022 r. dokumentującej nabycie materiałów od Spółki.

W dniu natomiast 22 czerwca 2022 r. został sporządzony przez Wnioskodawcę dokument o nazwie Kompensata wzajemnych zobowiązań, podpisanych z jednej strony przez podatnika, a w imieniu Spółki przez pracownicę Zleceniodawcy Panią J., i strony umowy z dnia 27 kwietnia 2022 r. dokonały kompensaty wzajemnych zobowiązań, przez zaliczenie na poczet długu podatnika wobec Spółki udokumentowanego przez Zleceniodawcę fakturą z dnia 13 maja 2022 r. w wysokości (…) zł (wartość netto nabytych przez Stronę materiałów), na część bezspornej należności Wnioskodawcy w kwocie (…) zł udokumentowanej przez podatnika fakturą z dnia 13 czerwca 2022 r.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:

Czy kompensata z 22 czerwca 2022 r. stanowi potrącenie pozakodeksowe, czyli potrącenie dopuszczalne na gruncie zasady swobody umów?

Kompensata z dnia 22 czerwca 2022 r. stanowi potrącenie pozakodeksowe, czyli potrącenie dopuszczalne na gruncie zasady swobody umów.

Czy fakt, że dokonał Pan 2 sierpnia 2022 r. wpłaty na rachunek bankowy VAT Spółki (…) zł, spowodował, że została „uregulowana” cała kwota należności wynikająca z faktury VAT z; jeśli nie – to proszę wskazać kiedy „uregulowana” została cała ww. kwota?

Fakt, że Wnioskodawca dokonał w dniu 2 sierpnia 2022 r. wpłaty na rachunek bankowy kwoty w wysokości (…) zł spowodował, iż pod ww. datą została opłacona (uregulowana) cała kwota należności wynikającej z faktury VAT nr z. Wskazać należy, iż wartość netto ww. faktury w kwocie (…) zł została częściowo (uregulowana) opłacona w dniu 22 czerwca 2022 r. w ramach kompensaty wzajemnych rozrachunków zawartej pomiędzy Spółką a podatnikiem.

W opisie stanu faktycznego wskazał Pan, że:

Jednocześnie podatnik nabył od Spółki materiały (włókno stalowe) niezbędne do wykonania ww. posadzki bezspoinowej które to nabycie zostało udokumentowane przez Zleceniodawcę fakturą z dnia 31 maja 2022 r., wartość brutto (…) zł, z terminem zapłaty w dniu 30 czerwca 2022r., w tym wartość netto (…) zł oraz podatek VAT naliczony (…) zł, dalej zobowiązanie za nabycie materiałów.

z tej informacji wynika, że:

·wartość netto wynosi (…) zł,

·podatek VAT wynosi (…) zł,

zatem wartość brutto powinna wynosić (…) zł, a nie jak wynika z opisu sprawy (…) zł.

Ponadto, w dalszej części opisu sprawy wskazał Pan, że:

(…) 27 kwietnia 2022 r. dokonały kompensaty wzajemnych zobowiązań, poprzez zaliczenie na poczet długu podatnika wobec Spółki udokumentowanego przez Zleceniodawcę fakturą z dnia 13 maja 2022 r. w wysokości (…) zł (…).

zatem z opisu sprawy raz wynika, że faktura jest z 31 maja 2022 r., a raz wskazuje Pan fakturę z 13 maja 2022 r.;

proszę o wyjaśnienie tych rozbieżności i wskazanie, jaki był termin zapłaty wynikający z tej faktury?

W opisie stanu faktycznego strona z powodu oczywistych omyłek pisarskich wskazała błędne informacje co do wartości transakcji oraz dat sporządzenia dokumentów. Z uwagi na powyższe strona prostuje błędne treści opisu stanu faktycznego, które otrzymują następujące brzmienie:

Jednocześnie podatnik nabył od Spółki materiały (włókno stalowe) niezbędne do wykonania posadzki bezspoinowej, które to nabycie zostało udokumentowane przez Zleceniodawcę fakturą z dnia 31 maja 2022 r., wartość brutto (…) zł, z terminem zapłaty w dniu 30 czerwca 2022 r., w tym wartość netto (…) zł oraz podatek należny (…) zł, dalej zobowiązanie a nabycie materiałów.

Z tej informacji wynika, że:

wartość netto wynosi – (…) zł,

podatek VAT wynosi (…) zł.

Zatem wartość brutto powinna wynosić (…) zł, a nie jak błędnie podano w opisie stanu faktycznego (…) zł.

część ww. treści opisu stanu faktycznego powinna brzmieć następująco:

22 czerwca 2022 r. Zleceniodawca oraz Wnioskodawca dokonali częściowej kompensaty wzajemnych zobowiązań, poprzez zaliczenie na poczet długu podatnika wobec Spółki udokumentowanego fakturą z dnia 31 maja 2022 r. kwoty w wysokości (…) zł.

Wskazać należy, iż w opisie stanu faktycznego z powodu omyłki pisarskiej błędnie została wskazana data ww. faktury, tj. 13 maja 2022 r., a prawidłowo winna to być data 31 maja 2022 r.

Termin zapłaty należności za nabyte przez Wnioskodawcę od Spółki włókno stalowe, które to nabycie zostało udokumentowane przez Zleceniodawcę fakturą z dnia 31 maja 2022r., była to data – 30 czerwca 2022 r.

Nie jest/nie będzie Pan w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji?

Wnioskodawca w trakcie postępowania wszczętego wnioskiem strony o wydanie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji indywidualnej nie jest oraz w przyszłości nie będzie, w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego ani też w trakcie likwidacji.

Czy w tej sprawie spełnia Pan warunki/przesłanki wynikające z art. 52q ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie spełnia poniżej wymienionych warunków (przesłanek) wynikających z art. 52q ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych , zgodnie z którymi:

Zwalnia się z obowiązku o którym mowa w art. 44 ust. 17 pkt 2 ust. 23 oraz art. 26i ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 p.d.o.f., gdyż odpowiednio za okresy rozliczeniowe lub dany rok podatkowy (w tym przypadku rok 2022), w których spełnione zostały łącznie następujące warunki:

w danym roku podatkowym obowiązywał stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19,

W roku 2022 nie był ogłoszony poprzez wydanie ustawy stan epidemii z powodu COVID-19.

uzyskane przez podatnika w roku podatkowym 2022 oraz poszczególnych miesiącach roku 2022 przychody, o których mowa w ary. 14 p.d.o.f. nie były niższe o co najmniej 50,00 % w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku podatkowego, czyli roku 2021,

Wnioskodawca nie poniósł w roku 2022 i w poszczególnych miesiącach roku 2022 negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19.

Pytanie

Czy na Wnioskodawcy spoczywał obowiązek zwiększenia za rok 2022 podstawy opodatkowania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, w sytuacji gdy zapłata za nabyte od Zleceniodawcy włókno stalowe (materiały) nie nastąpiła w ramach podzielonej przed terminem 90 dni, licząc od terminu zapłaty określonego przez Spółkę w fakturze z dnia 31 maja 2022 r. dokumentującej nabycie materiałów, z terminem płatności na dzień 30 czerwca 2022 r., a uregulowanie płatności wzajemnych zobowiązań pomiędzy podatnikiem a Spółką nastąpiło w drodze kompensaty z dnia 22 czerwca 2022 r.?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie – przepis art. 26i ust. 1 pkt. 2 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi, że podstawa obliczenia podatku ustalona stosownie do art. 26 ust. 1, art. 30c ust. 2 lub art. 30ca ust. 3 u.p.d.f., po uprzednim odliczeniu kwota określonych w art. 26e ww. ustawy, podlega zwiększeniu o zaliczoną do kosztów uzyskania przychodu wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czy zwiększenia należy dokonać w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) przez sprzedawcę lub w umowie. Zdaniem strony sporządzenie w dniu 22 czerwca 2022 r. dokumentu o nazwie kompensata wzajemnych zobowiązań stanowi, iż nastąpiło potrącenie wierzytelności wzajemnych na zasadach określonych w art. 108a ust. 1d ustawy o podatku od towarów i usług.

Dlatego też reasumując powyższe, należy uznać, że na Wnioskodawcy nie będzie spoczywał obowiązek zwiększenia za rok 2022 podstawy opodatkowania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, w sytuacji gdy zapłata za nabyte od Zleceniodawcy włókno stalowe (materiały) nie nastąpiła w ramach podzielonej przed terminem 90dni, licząc od terminu zapłaty określonego przez Spółkę w fakturze z dnia 31 maja 2022 r. dokumentującej nabycie materiałów, na dzień 30 czerwca 2022 r., a uregulowanie płatności wzajemnych ww. zobowiązań pomiędzy podatnikiem a Spółką nastąpiło w drodze kompensaty z dnia 22 czerwca 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawia Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26i ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Podstawa obliczenia podatku ustalona zgodnie z art. 26 ust. 1, art. 30c ust. 2 lub art. 30ca ust. 3 oraz po uprzednim odliczeniu kwot określonych w art. 26e, art. 26ga, art. 26gb, art. 26h-26hd i art. 52jb:

1)może być zmniejszona o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została uregulowana lub zbyta, przy czym zmniejszenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie;

2)podlega zwiększeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czym zwiększenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.

W myśl art. 26i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik poniósł stratę ze źródła, z którym związana jest transakcja handlowa w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, kwota straty:

1)może być zwiększona o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została uregulowana lub zbyta, przy czym zwiększenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie;

2)podlega zmniejszeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czym zmniejszenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.

Zgodnie z art. 26i ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

1)dłużnik na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania podatkowego nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

2)od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub została zawarta umowa, a w przypadku gdy rok kalendarzowy, w którym wystawiono fakturę (rachunek), jest inny niż rok kalendarzowy, w którym zawarto umowę - gdy nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego późniejszej z tych czynności;

3)transakcja handlowa zawarta jest w ramach działalności wierzyciela oraz działalności dłużnika, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 52q ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zwalnia się z obowiązku, o którym mowa w art. 44 ust. 17 pkt 2 i ust. 23 oraz art. 26i ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, odpowiednio za poszczególne okresy rozliczeniowe lub rok podatkowy, w których spełnione zostały łącznie następujące warunki:

1)w danym roku podatkowym obowiązywał stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19;

2)uzyskane przez podatnika odpowiednio w danym okresie rozliczeniowym lub roku podatkowym przychody, o których mowa w art. 14, są niższe o co najmniej 50% w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku podatkowego, a w przypadku podatnika, który rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w roku poprzedzającym rok podatkowy - w stosunku do uzyskanych w tym roku średnich przychodów;

3)podatnik poniósł odpowiednio w danym okresie rozliczeniowym lub roku podatkowym negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19.

Jak wynika z uzasadnienia do ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1649) (druk 3475):

w zakresie podatków dochodowych, zarówno od osób fizycznych, jak i od osób prawnych, ustawa przewiduje wprowadzenie przepisów szczególnych mających na celu rozpoznawanie skutków w podatku dochodowym, tzw. «złych długów». (…) Na dłużnika z kolei, w celu pobudzenia impulsu nakierowanego na regulowanie jego zobowiązań gospodarczych, projekt przewiduje nałożenie obowiązku doliczenia do podstawy opodatkowania zaliczanej do kosztów uzyskania przychodu wartości zobowiązania. W przypadku uregulowania zobowiązania dłużnik będzie miał prawo do korekty zwrotnej w rozliczeniu za okres, w którym zobowiązanie to zostanie uregulowane.

Zatem ulga na złe długi to możliwość dokonania korekty podatku przez wierzyciela w razie nieuregulowania płatności, a jednocześnie obowiązek analogicznej korekty po stronie dłużnika. W przypadku podatku dochodowego ulga na złe długi oznacza zatem zmniejszenie oraz odpowiednio zwiększenie podstawy opodatkowania o fakturę, która nie została opłacona po upływie 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze lub w umowie. Wierzyciele mają możliwość zmniejszenia podstawy opodatkowania o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta. Dłużnicy natomiast dokonują zwiększenia podstawy opodatkowania o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania, które nie zostało uregulowane.

Zgodnie z art. 498 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360; dalej: Kodeks cywilny):

Gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

Natomiast w myśl art. 498 § 2 Kodeksu cywilnego:

Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

W przypadku zatem, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub innym organem państwowym.

W doktrynie wskazuje się, że do ww. potrącenia ustawowego dochodzi w drodze jednostronnej czynności prawnej o charakterze prawo kształtującym (Kodeks cywilny. Komentarz red. prof. ucz. UW dr hab. Konrad Osajda Rok wydania: 2020, Wydawnictwo: C.H. Beck, Legalis). Potrącenie ustawowe może być zatem dokonane wbrew woli drugiej strony. Staje się skuteczne przy spełnieniu wskazanych w ustawie przesłanek (tzw. stanu potrącalności), z chwilą dojścia oświadczenia do adresata. Sam zbieg wierzytelności nie powoduje ex lege potrącenia; umorzenie wierzytelności wzajemnych następuje dopiero z mocy oświadczenia woli, które tworzy nowy stan materialnoprawny (por. np. wyr. SN z 9.9.2015 r., IV CSK 653/14, Legalis).

Zwracam też uwagę, że regulowanie zobowiązań między kontrahentami może odbywać się przez rozliczenie gotówkowe i bezgotówkowe. Jednym ze sposobów rozliczenia bezgotówkowego jest właśnie kompensata zobowiązań. Tym samym, przy zastosowaniu kompensaty dochodzi do uregulowania zobowiązania.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie wykonywania posadzek na zlecenie. Zawarł Pan umowę ze zleceniodawcą na wykonanie usługi budowlanej. Jednocześnie nabył Pan od niego włókno stalowe, które wykorzystał przy świadczeniu usługi na rzecz zleceniodawcy. Obie transakcje, czyli wykonanie usługi i nabycie włókna stalowego zostały udokumentowana fakturami. Z tytułu świadczenia usługi jest Pan wierzycielem Zleceniodawcy, natomiast z tytułu nabycia włókna stalowego posiada Pan zobowiązanie wobec zleceniodawcy. W czerwcu 2022 r. dokonaliście (Pan i zleceniodawca) wzajemnie potrącenia wzajemnych wierzytelności i zobowiązań.

Pana wątpliwość dotyczy obowiązku zwiększenia za rok 2022 podstawy opodatkowania, jeśli zapłata za nabyte od zleceniodawcy włókno stalowe nie nastąpiła w ramach podzielonej płatności przed terminem 90 dni, licząc od terminu zapłaty określonego przez zleceniodawcę na fakturze dokumentującej nabycie materiału.

W przepisie nie ma mowy o braku zapłaty zobowiązania, a o braku uregulowania zobowiązania. Uregulowanie jest sformułowaniem o szerszym znaczeniu niż zapłata. Zapłata to tylko jedna z form regulowania zobowiązania. Inną formą regulowania zobowiązania jest m.in. kompensata wzajemnych wierzytelności i zobowiązań. Zatem jeżeli w danej sytuacji między kontrahentami (będącymi względem siebie wierzycielem i dłużnikiem) dochodzi do kompensaty tych wierzytelności i zobowiązań, to ma miejsce ich uregulowanie do kwoty wierzytelności mniejszej.

Dlatego też, jeśli w Pana sprawie uregulowanie płatności wzajemnych zobowiązań między Panem a zleceniodawcą nastąpiła w drodze kompensaty, na Panu nie będzie ciążyć obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania.

Reasumując – nie spoczywał na Panu obowiązek zwiększenia za rok 2022 podstawy opodatkowania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, w sytuacji gdy zapłata za nabyte od Zleceniodawcy włókno stalowe (materiały) nie nastąpiła w ramach podzielonej płatności przed terminem 90 dni, licząc od terminu zapłaty określonego przez Zleceniodawcę w fakturze z 31 maja 2022 r. dokumentującej nabycie materiałów, z terminem płatności na 30 czerwca 2022 r., a uregulowanie płatności wzajemnych zobowiązań między Panem a Zleceniodawcą nastąpiło w drodze kompensaty z 22 czerwca 2022 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00