Interpretacja indywidualna z dnia 12 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.135.2023.2.IZ

Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT nabyte i wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed dniem 1 stycznia 2022 r. dokonane w okresie od 2022 r. do 2026 r. stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT? Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że po zakończeniu inwestycji i wykorzystaniu pomocy publicznej wynikającej z zezwoleń na prowadzenie działalności w Strefach ekonomicznych, w odniesieniu do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT odpisy amortyzacyjne w okresie od 2022 r. do 2026 r. stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 w zw. z art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT w związku z art. 18d ust. 6 ustawy o CIT? (fakt utrzymywania warunku zatrudnienia w zakładach w strefach ekonomicznych nie wpływa na to prawo)

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym:

- odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT nabyte i wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed dniem 1 stycznia 2022 r. dokonane w okresie od 2022 r. do 2026 r. stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT,

- po zakończeniu inwestycji i wykorzystaniu pomocy publicznej wynikającej z zezwoleń na prowadzenie działalności w Strefach ekonomicznych, w odniesieniu do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT odpisy amortyzacyjne w okresie od 2022 r. do 2026 r. stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 w zw. z art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT w związku z art. 18d ust. 6 ustawy o CIT (fakt utrzymywania warunku zatrudnienia w zakładach w strefach ekonomicznych nie wpływa na to prawo).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 kwietnia 2023 r. (wpływ 28 kwietnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podmiotem wchodzącym w skład Grupy Y - wiodącego producenta samochodów i części do samochodów na rynku światowym. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja pojazdów samochodowych i części do produkcji samochodów. Proces produkcyjny opiera się na wielkoseryjności i powtarzalności wyrobów, przy jednoczesnym zapewnianiu dostaw „just in time” w ilościach dostosowanych do aktualnych potrzeb.

Spółka aktualnie posiada zezwolenia na prowadzenie działalności w (…) (dalej: „1SSE”) zakład nr 2 (…) oraz (…) Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej „2SSE”) w zakładzie nr 1 (…).

Odpowiednio są to zezwolenia z:

-(...) 2014 r. nr (…) (zmienione decyzją z dnia (...) 2018 r.)

-(...) 2017 r. nr (…) (zmienione decyzją z dnia (...) 2020 r.).

Spółka wykorzystała/zakończyła już inwestycje objęte przedmiotowymi zezwoleniami odpowiednio:

-inwestycję w 1SSE - (...) 2019 r.

-inwestycję w 2SSE - (...) 2021 r.

X wykorzystała też już zwolnienia podatkowe, przy czym w odniesieniu do zezwolenia nr (…) (2SSE) ostatnia część pomocy zostanie rozliczona w deklaracji CIT za rok podatkowy 2022.

Obydwa zezwolenia są nadal aktywne (obowiązują), ponieważ Spółka realizuje warunki na jakich nabyła prawa do korzystania z ulg (warunki utrzymania zatrudnienia).

Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nabyła roboty przemysłowe, maszyny, urządzenia oraz wartości niematerialne i prawne o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 (zwane dalej łącznie: „aktywami”).

Spółka nabyła i wprowadziła ww. aktywa do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed dniem 1 stycznia 2022 r., w okresie obowiązywania zezwolenia do prowadzenia działalności na terenie 1SSE oraz 2SSE, zgodnie ustawą z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 91).

Spółka nie zaliczyła tych wydatków do wydatków inwestycyjnych objętych opisanymi wyżej zezwoleniami.

Zgodnie z art. 18d ust. 6, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawe do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Spółka zamierza uznać:

- odpisy amortyzacyjne dokonane w okresie od 2022 r. do 2026 r. od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne nabytych i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed dniem 1 stycznia 2022 r., ale nie wcześniejsze niż przed 1 stycznia 2020 r., czyli po wykorzystaniu pomocy publicznej wynikającego ze zezwolenia w 1SSE, ale w okresie utrzymania warunków zezwolenia jako stanowiące koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację,

- odpisy amortyzacyjne dokonane w okresie od 2023 r. do 2026 r. od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne nabytych i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych po 1 stycznia 2023 r. jako stanowiące koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację. Powyższe dotyczy środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości nie materialne i prawne nabyte i wprowadzone do ewidencji w okresie utrzymania warunków zezwolenia, ale po wykorzystaniu udzielonej pomocy publicznej ze zezwolenia w 2SSE.

Nabywane aktywa będące przedmiotem wniosku były fabrycznie nowe.

Pytania

1. Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT nabyte i wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed dniem 1 stycznia 2022 r. dokonane w okresie od 2022 r. do 2026 r. stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT?

2. Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że po zakończeniu inwestycji i wykorzystaniu pomocy publicznej wynikającej z zezwoleń na prowadzenie działalności w Strefach ekonomicznych, w odniesieniu do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT odpisy amortyzacyjne w okresie od 2022 r. do 2026 r. stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 w zw. z art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT w związku z art. 18d ust. 6 ustawy o CIT? (fakt utrzymywania warunku zatrudnienia w zakładach w strefach ekonomicznych nie wpływa na to prawo)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Nabyte roboty przemysłowe jak już opisano wyżej są nowe, a wartości niematerialne i prawne, których też dotyczy wniosek, są niezbędne do poprawnego działania przyjętych do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm.) dalej jako „ustawa o CIT”.

Zgodnie z art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 6, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Zdaniem Spółki, odpisy amortyzacyjne dokonane w okresie od 2022 r. do 2026 r. od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT nabytych i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed dniem 1 stycznia 2022 r. stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 w zw. z art 38eb ust. 5 ustawy o CIT. Powyższe dotyczy środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne nabyte w okresie utrzymania warunków zezwolenia, ale po wykorzystaniu udzielonej pomocy publicznej ze zezwolenia w 1SSE ale wprowadzonych do ewidencji nie wcześniej niż przed 1 stycznia 2020 r.

Zdaniem Spółki, odpisy amortyzacyjne dokonane w okresie od 2023 r. do 2026 r. od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT nabytych i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych po 1 stycznia 2023 r. stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 w zw. z art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT. Powyższe dotyczy środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne nabyte w okresie utrzymania warunków zezwolenia, ale po wykorzystaniu całej udzielonej pomocy publicznej z zezwolenia w 2SSE.

Zgodnie z art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:

koszty nabycia fabrycznie nowych:

a) robotów przemysłowych,

b) maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

c) maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujniki sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

d) maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

e) urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych,

f) koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1,

g) koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2,

h) opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

Zgodnie z art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Zgodnie z powyższymi przepisami prawo do rozliczenia kosztów poniesionych na robotyzację w trybie art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT dotyczy wyłącznie kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Istota niniejszej sprawy sprowadza się do wykładni pojęcia „poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego”, a dokładnie kiedy należy uznać, że dany koszt uzyskania przychodu został poniesiony.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m.

Wobec powyższego, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie aktywów, nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, z uwagi na to, że stanowią one środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Wnioskodawca rozliczy przedmiotowe wydatki w kosztach uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Zdaniem Wnioskodawcy, o momencie poniesienia kosztów w przypadku wydatków na zakup środka trwałego lub wartości niematerialnej lub prawnej można mówić dopiero w momencie dokonania odpisu amortyzacyjnego.

O poniesieniu kosztu uzyskania przychodu można mówić wyłącznie w odniesieniu do wydatków które spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatek poniesiony na zakup środka trwałego lub wartości niematerialnej lub prawnej nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, w związku z czym w momencie ich zakupu nie dochodzi do poniesienia kosztu uzyskania przychodu.

Kosztem uzyskania przychodu jest natomiast dokonany od takich środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych odpis amortyzacyjny. Wobec czego poniesienie kosztu uzyskania przychodu następuje w momencie dokonania odpisu amortyzacyjnego od środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, a nie w momencie ich zakupu.

Wnioskodawca dokonując odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT nabytych i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed dniem 1 stycznia 2022 r. jest uprawniony do skorzystania z preferencji przewidzianej w art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT, tj. jest uprawiony do rozliczenia w kosztach podatkowych dodatkowych 50% wartości odpisu amortyzacyjnego.

W latach podatkowych, w których Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi na robotyzację osiągnął lub osiągnie dochód z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych.

Ad. 2. (sformułowane w piśmie z 24 kwietnia 2023 r.)

Zgodnie z art. 38eb ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., zwana dalej „ustawą o CIT”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów.

Zgodnie z art. 18d ust. 6 Ustawy o CIT podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Tak jak opisano w stanie faktycznym Spółka aktualnie posiada zezwolenia na prowadzenie działalności w (…) (dalej: „1SSE”) zakład nr 2 (…) oraz (…) Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej 2SSE) w zakładzie nr 1 (…). Odpowiednio są to zezwolenia z:

(...) 2014 r. nr (…) (zmienione decyzją z dnia (...) 2018 r.)

(...) 2017 r. nr (…) (zmienione decyzją z dnia (...) 2020 r ).

Spółka zakończyła już inwestycje objęte przedmiotowymi zezwoleniami odpowiednio:

inwestycję w 1SSE - (...) 2019 r.

inwestycję w 2SSE - (...) 2021 r.

X wykorzystała też już zwolnienia podatkowe przysługujące na podstawie ww. decyzji, przy czym w odniesieniu do zezwolenia nr (…) (2SSE) ostatnia część pomocy została rozliczona w deklaracji CIT za rok podatkowy 2022.

Obydwa zezwolenia są nadal aktywne (obowiązują) ponieważ Spółka realizuje warunki na jakich nabyła prawa do korzystania z ulg (warunki utrzymania zatrudnienia).

Spółka nie korzysta jednak już (od początku roku 2023 r.) z żadnych ulg w postaci zwolnień od podatku dochodowego.

Spółka nie zaliczyła wydatków ponoszonych na nabycie robotów przemysłowych, urządzeń, maszyny lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy w odniesieniu do których zamierza skorzystać z tzw. ulgi na robotyzację, do wydatków kwalifikowanych objętych pomocą publiczną (zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie zezwoleń na działalność w specjalnych strefach ekonomicznych).

Tym samym, w ocenie X, Spółka może skorzystać z ulgi w odniesieniu do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT i odpisy amortyzacyjne w okresie od 2022 r. do 2026 r. stanowić będą koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 w zw. z art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT w związku z art. 18d ust. 6 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm., dalej: „Ustawa nowelizująca”), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na robotyzację” mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.

Regulację dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa CIT”) art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Według art. 38eb ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 38eb ust. 5 ustawy CIT:

Zgodnie z art. 38eb ust. 8 ustawy CIT:

Zauważyć należy, że ulga na robotyzację polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania, przez podatnika uzyskującego przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym dodatkowe odliczenie nie może przekroczyć 50% wysokości kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r. do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT:

Stosownie do art. 15 ust. 6 ww. ustawy:

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy CIT:

Z kolei jak stanowi art. 16b ust. 1 ustawy CIT:

Z wyżej powołanych przepisów wynika, że w przypadku środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio wydatków na nabycie ww. składników majątku, lecz odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Amortyzacja rozpoczyna się w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym środek trwały/wartość niematerialna i prawna został wprowadzony do ewidencji środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych i dokonuje się jej do miesiąca, w którym nastąpi zrównanie odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową lub w którym ww. składnik majątku zostanie postawiony w stan likwidacji.

Przy czym aby wskazane we wniosku wydatki mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, muszą zostać zakwalifikowane do wydatków ujętych w art. 38eb ust. 2 ustawy CIT.

W Państwa sytuacji możliwe jest więc zastosowanie ulgi na robotyzację w stosunku do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od robotów przemysłowych, nabytych i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed 1 stycznia 2022 r., rozliczonych podatkowo w okresie od 2022 r. do 2026 r.

Wskazać bowiem należy, że odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie obowiązywania ulgi z tym, że podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznano za prawidłowe.

Ad. 2.

Zgonie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT:

W myśl art. 17 ust. 4 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 91):

Stosownie do art. 16 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl § 5 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 121 ze zm.):

Przechodząc do oceny zagadnienia objętego zakresem pytania nr 2, ponownie należy zacytować treść art. 38eb ust. 8 ustawy CIT, zgodnie z którym:

W myśl natomiast, art. 18d ust. 6 ustawy CIT:

W świetle powyższych przepisów, zgodzić się należy, że stanowiskiem Wnioskodawcy zgodnie z którym po zakończeniu inwestycji i wykorzystaniu pomocy publicznej wynikającej z zezwoleń na prowadzenie działalności w Strefach ekonomicznych Spółka może skorzystać z ulgi w odniesieniu do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT i odpisy amortyzacyjne w okresie od 2022 r. do 2026 r. stanowić będą koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 w zw. z art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT w związku z art. 18d ust. 6 ustawy o CIT.

Wobec powyższego, przedstawione przez Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 również uznano za prawidłowe.

Podsumowując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym:

- odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT nabyte i wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przed dniem 1 stycznia 2022 r. dokonane w okresie od 2022 r. do 2026 r. stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT jest prawidłowe,

- po zakończeniu inwestycji i wykorzystaniu pomocy publicznej wynikającej z zezwoleń na prowadzenie działalności w Strefach ekonomicznych, w odniesieniu do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiących roboty przemysłowe, urządzenia, maszyny lub wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT odpisy amortyzacyjne w okresie od 2022 r. do 2026 r. stanowią koszty uzyskania przychodów poniesiony na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 w zw. z art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT w związku z art. 18d ust. 6 ustawy o CIT (fakt utrzymywania warunku zatrudnienia w zakładach w strefach ekonomicznych nie wpływa na to prawo) jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).