Postanowienie SN z dnia 28 listopada 2022 r., sygn. I CSK 2173/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Beata Janiszewska

w sprawie z powództwa I. M.
‎przeciwko M. S.
‎o zapłatę,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 28 listopada 2022 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej pozwanego

od wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu
‎z dnia 9 sierpnia 2021 r., sygn. akt VI Ga 318/20,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od M. S. na rzecz I. M. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Pozwany M. S. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu, uwzględniającego apelację powódki I. M. w sprawie o zapłatę.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Jako pierwszą przyczynę przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżący wskazał potrzebę dokonania wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów. Podniósł, że wykładni takiej wymaga art. 210 § 1 k.s.h., gdyż konieczne jest wyjaśnienie, czy przepis ten „ma charakter bezwzględnie obowiązujący, co oznacza, że czynność prawna dokonana z naruszeniem tego przepisu jest bezwzględnie nieważna od samego początku, a co za tym idzie nie można jej konwalidować poprzez następcze powołanie przez zgromadzenie wspólników pełnomocnika do jej dokonania”. Skarżący wyjaśnił przy tym, że dominuje pogląd, zgodnie z którym czynność dokonana z naruszeniem ww. przepisu jest bezwzględnie nieważna, jednak istnieje również stanowisko, że czynność dokonaną bez umocowania lub ‎z przekroczeniem jego granic należy traktować „jako czynność niezupełną (negotium claudicans), która zasadniczo może zostać następczo konwalidowana przez radę nadzorczą lub pełnomocnika ustanowionego uchwałą zgromadzenia wspólników, na mocy art. 103 § 1 KC, stosowanego per analogiam”.