Wyrok SN z dnia 16 listopada 2022 r., sygn. V KK 366/22

Sygn. akt V KK 366/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Wąsek-Wiaderek (przewodniczący)
‎SSN Jerzy Grubba
‎SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)

Protokolant Ewa Śliwa

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Małgorzaty Kozłowskiej
‎w sprawie G. K.
‎oskarżonego z art. 294 § 1 k.k. i inne
‎po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
‎w dniu 16 listopada 2022 r.,
‎kasacji, wniesionych na niekorzyść przez prokuratora oraz pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi
‎z dnia 30 marca 2022 r., sygn. akt II AKa 265/21,
‎zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w Kaliszu
‎z dnia 13 maja 2021 r., sygn. akt III K 43/17,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w Łodzi do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 13 maja 2021 r., w sprawie III K 43/17, G. K. został uznany za winnego tego, iż w okresie od bliżej nieustalonej daty w 2004 r. do 1.09.2005 r., w O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadzając w błąd Z. D. oraz wykorzystując to, iż Z. D. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą „M.” w O. znajdował się w błędzie co do treści listu intencyjnego, a następnie umowy między oskarżonym a E. sp. z .o.o., doprowadził Z. D. do zawarcia z nim w dniu 1.09.2005 r. umowy kooperacyjnej, na skutek czego Z. D., w okresie od 2004 r. do 2007 r., niekorzystnie rozporządził swym mieniem wydając kwoty 301 720,34 EUR i 68 686 PLN, to jest łącznie równowartość co najmniej 1 233 373,00 PLN, jako inwestycje w celu wywiązania się z umowy zawartej z oskarżonym, to jest winnego popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 294 § 1 k.k. oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k., wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia oraz 150 stawek dziennych grzywny, po 100 zł jedna stawka dzienna; na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wykonanie wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił, ustalając okres próby na 3 lata, a na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, poprzez zobowiązanie oskarżonego G. K. do zapłaty na rzecz oskarżyciela posiłkowego Z. D. kwot 301 720,34 EUR i 68 686,00 PLN .