Postanowienie SN z dnia 16 listopada 2022 r., sygn. III PSK 28/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z powództwa M. K. i E. L.
‎przeciwko T. Spółce Jawnej w K.
‎o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych oraz dodatek za pracę w godzinach nocnych, uzupełnienie wynagrodzenia za okres urlopu chorobowego oraz chorobowego, ekwiwalent za pranie odzieży,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 listopada 2022 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy
‎z dnia 8 listopada 2021 r., sygn. akt V Pa 69/21,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od pozwanej na rzecz powoda M. K. kwotę 1350 (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt) złotych a na rzecz powoda E. L. kwotę 2025 (dwa tysiące dwadzieścia pięć) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy wyrokiem z dnia 8 listopada 2021 r. oddalił apelację pozwanej „T.” Spółki Jawnej w K. od wyroku Sądu Rejonowego w Lubinie z dnia 1 marca 2021 r., zasądzającego od pozwanej na rzecz powoda M. K. kwotę 48.596,04 zł brutto, a na rzecz powoda E. L. kwotę 41.255,54 zł brutto, kwotę 19.118,56 zł brutto oraz kwotę 19.118,56 zł brutto wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwot wskazanych w wyroku i oddalającego oba powództwa w pozostałym zakresie.

Pozwana „T.” Spółka Jawna w K. wniosła do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 8 listopada 2021 r., zaskarżając ten wyrok w całości i zarzucając naruszenie prawa materialnego, to jest art. 65 § 1 k.c. w związku z art. 72 § 1 k.c. w związku z art. 300 k.p., art. 65 § 1 i 2 k.c. w związku z art. 300 k.p., a także art. 8 k.p.