Postanowienie SN z dnia 26 października 2022 r., sygn. III KK 375/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący)
‎SSN Marek Pietruszyński (sprawozdawca)
‎SSN Andrzej Stępka

w sprawie J. B.

w przedmiocie stwierdzenia nieważności wyroku byłego Wojskowego Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 23 marca 1950 r., sygn. akt Sr. 137/50,

po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 26 października 2022 r.

na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k. w zw. z art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego,

kasacji Rzecznika Praw Obywatelskich wniesionej na korzyść osoby represjonowanej od prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 16 grudnia 2013 r.,

sygn. akt II Ko 166/13,

postanowił:

uchylić zaskarżone postanowienie w części oddalającej wniosek o uznanie za nieważny wyroku byłego Wojskowego Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 23 marca 1950 r., sygn. akt Sr. 137/50, co do skazania J. B. za czyny opisane w pkt. 1 lit. a, b oraz w pkt. 3 lit. a, b, c i d tego wyroku i sprawę w tym zakresie przekazać Sądowi Okręgowemu w Rzeszowie do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Wyrokiem byłego Wojskowego Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 23 marca 1950 r., sygn. akt Sr. 137/50, J. B. został uznany za winnego tego, że „1. jesienią 1945 r. na terenie powiatów […] i […] woj. […] łącznie z innymi członkiem związku przestępczego „N.” pod dowództwem „O.” brał udział w walce z oddziałami W.P. i M.O., a mianowicie: