Wyrok SN z dnia 20 października 2022 r., sygn. II PSKP 56/22

Także w przypadku uregulowania przez pracodawcę kwestii diet przy jednoczesnym pominięciu albo wyłączeniu kosztów ryczałtu za nocleg u pracodawcy nie ma wewnętrznych regulacji, o których mowa w art. 77⁵ § 3 k.p., a zatem konieczne jest sięgnięcie do przepisów powszechnie obowiązujących. W przypadku obowiązywania u pracodawcy zakładowych unormowań dotyczących ryczałtu za noclegi w zagranicznej podróży służbowej kierowcy zatrudnionego w transporcie międzynarodowym stosuje się te unormowania, nawet jeżeli stawki ryczałtu za nocleg były niższe od ustalonych przepisami wydanymi na mocy art. 77⁵ k.p., a pojazd był wyposażony w kabinę do spania. W przypadku uregulowania prawa do ryczałtu za nocleg w postanowieniach zakładowych źródeł prawa pracy dotyczących diet, przyznane w regulaminie wynagradzania świadczenie nazwane dietą i przekraczające wielokrotnie jej wysokość z powszechnie obowiązujących przepisów, może zostać ewentualnie zakwalifikowane przez sąd jako zaspokające należności pracownika także w strefie ryczałtu za noclegi.

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Piotr Prusinowski (przewodniczący)

‎SSN Józef Iwulski ‎

SSN Dawid Miąsik (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa A. S. ‎przeciwko L. Sp. z o.o. z siedzibą w W. ‎o ryczałty za noclegi, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 października 2022 r., ‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego Warszawa - Praga w Warszawie ‎z dnia 6 maja 2021 r., sygn. akt VII Pa 5/20,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu Warszawa - Praga w Warszawie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe wyrokiem z 5 kwietnia 2018 r., VI P 642/14, oddalił powództwo A. S. (powód) przeciwko „L.” Sp. z o.o. z siedzibą w W. (pozwany) o ryczałty za noclegi.

Sąd Rejonowy ustalił, że pozwany pracodawca zatrudniał powoda jako kierowcę w transporcie międzynarodowym. Powód był uprawniony do otrzymywania świadczeń pieniężnych z tytułu zagranicznej podróży służbowej określonych w regulaminie wynagradzania. Kierowcy mieli obowiązek parkować pojazdy na odpoczynki (noclegi) na strzeżonych lub monitorowanych parkingach, wyposażonych w zaplecze socjalne (natryski — toalety). Kierowcom nie przysługiwał oddzielny ryczałt za noclegi w podróży służbowej. Kierowcom przysługiwała dieta 40 euro za dobę w przypadku obsady pojedynczej pojazdu i 50 euro w przypadku obsady podwójnej. Powód przez okres zatrudnienia otrzymywał diety według stawek i na zasadach określonych w regulaminie. Samochód wyposażony był w część sypialną (2 leżanki), stanowiącą wydzieloną od szoferki część kabiny. Powód nie ponosił żadnych kosztów związanych z noclegami. Koszty parkingowe opłacał z zaliczki. Z własnych środków ponosił jedynie koszty toalet i sanitariatów.