Postanowienie SN z dnia 14 października 2022 r., sygn. III KK 428/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Wąsek-Wiaderek

w sprawie Z. L.

skazanego za czyn z art. 244 k.k.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu

w dniu 14 października 2022 r.,

w trybie art. 535 § 3 k.p.k., kasacji obrońcy skazanego

od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie

z dnia 23 marca 2022 r., sygn. akt IV Ka 2203/21, utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Stargardzie, VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Pyrzycach,

z dnia 26 października 2021 r., sygn. akt VII K 190/21,

p o s t a n o w i ł:

1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną,

2. obciążyć skazanego Z.L. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Stargardzie, VII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Pyrzycach, z dnia 26 października 2021 r., sygn. akt VII K 190/21, Z. L. został uznany za winnego popełnienia czynu z art. 244 k.k., za który wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności (pkt I) oraz orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 6 lat (pkt II). Wyrok zawierał ponadto rozstrzygnięcie o kosztach procesu (pkt III).

Apelację od powyższego wyroku wniósł obrońca Z. L., zaskarżając go w całości i zarzucając:

1. obrazę przepisów postępowania, mogącą mieć wpływ na treść orzeczenia, w postaci:

• naruszenia art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie całkowicie dowolnej, a nie swobodnej, oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w postaci:

- wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań M. D., co doprowadziło Sąd I instancji do mylnego wniosku, iż zeznania tych osób są nieprawdziwe i stoją w sprzeczności z pozostałymi dowodami uznawanymi za wiarygodne, zaś przedstawiana przez nich wersja wydarzeń polega wyłącznie na przyjętej przez oskarżonego linii obrony, podczas gdy prawidłowa i zgodna z zasadami logiki i doświadczeniem życiowym ocena tego materiału prowadzi do uznania, iż oskarżony i świadek M. D. zeznają prawdę, ich zeznania korespondują ze sobą i nie pozostają w sprzeczności z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, a w szczególności z uwagi na fakt, iż świadek M. D. nie posiada żadnego interesu w tym, aby zeznawać na korzyść oskarżonego;