Postanowienie SN z dnia 13 października 2022 r., sygn. I CSK 1661/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Beata Janiszewska

w sprawie z powództwa G. K. i J. K.
‎przeciwko M. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.
‎o zapłatę,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 13 października 2022 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej pozwanej

od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi
‎z dnia 26 kwietnia 2021 r., sygn. akt I AGa 206/20,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Pozwana M. sp. z o.o. w Ł. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi, oddalającego apelację skarżącej w sprawie o zapłatę z powództwa G. K. i J. K..

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Jako przyczynę przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżąca wskazała na jej oczywistą zasadność, wiązaną z zarzutami naruszenia art. 628 § 1 zd. 1 i 2 k.c., art. 65 § 1 i 2 k.c., art. 6 k.c. oraz naruszeniem art. 378 § 1 k.p.c.

Oparcie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania na przesłance unormowanej w art. 398 § 1 pkt 4 k.p.c. wymaga wykazania niewątpliwej, widocznej prima facie sprzeczności przyjętej przez Sąd drugiej instancji wykładni lub zastosowania prawa z brzmieniem przepisów lub powszechnie przyjętymi regułami interpretacji prawa. Wnoszący skargę powinien więc zawrzeć w uzasadnieniu wniosku wywód prawny wyjaśniający, w czym wyraża się "oczywista zasadność" skargi i przedstawić odpowiednie argumenty (postanowienie Sądu Najwyższego z 5 września 2008 r., I CZ 64/08). Oczywista wadliwość kwestionowanego orzeczenia musi występować w ramach podstaw skargi (postanowienie Sądu Najwyższego z 20 grudnia 2001 r., III CKN 557/01).