Interpretacja indywidualna z dnia 8 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.84.2023.1.KM

Dotyczy ustalenia, czy ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na finansowanie działalności sportowej Klubu sportowego, w części w jakiej środki te przeznaczane są przez Klub w szczególności na organizowanie zawodów sportowych, realizację szkolenia sportowego, zakupu sprzętu sportowego, uczestnictwo w zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej oraz utrzymanie zawodników będą stanowić koszt przeznaczony na cel z zakresu sportu w rozumieniu art. 28 ust. 2 Ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2022 r. poz. 1599); czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu sportowego w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, ponoszone przez Wnioskodawcę po zarejestrowaniu przez sąd rejestrowy zmiany statutu Klubu sportowego w Krajowym Rejestrze Sądowym wydatki wymienione w pkt 1) mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu; czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, można przyjąć, że wydatki wymienione w pkt 1) ponoszone przez Wnioskodawcę w roku podatkowym w którym zarejestrowana zostanie zmiana statutu Klubu sportowego ale jeszcze przed jej zarejestrowaniem przez sąd rejestrowy, mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, przy założeniu, że w tym roku podatkowym za który dokonywane byłoby odliczenie Wnioskodawca (winno być: Klub sportowy) nie dokonał wypłaty dywidendy oraz czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub sportowy prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, wydatki wymienione w pkt 1) ponoszone przez Wnioskodawcę w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym zarejestrowana zostanie zmiana statutu Klubu sportowego mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, przy założeniu, że w tym roku podatkowym za który dokonywane byłoby odliczenie Wnioskodawca (winno być: Klub sportowy) nie dokonał wypłaty dywidendy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- czy ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na finansowanie działalności sportowej Klubu sportowego, w części w jakiej środki te przeznaczane są przez Klub w szczególności na organizowanie zawodów sportowych, realizację szkolenia sportowego, zakupu sprzętu sportowego, uczestnictwo w zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej oraz utrzymanie zawodników będą stanowić koszt przeznaczony na cel z zakresu sportu w rozumieniu art. 28 ust. 2 Ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2022 r. poz. 1599);

- czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu sportowego w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, ponoszone przez Wnioskodawcę po zarejestrowaniu przez sąd rejestrowy zmiany statutu Klubu sportowego w Krajowym Rejestrze Sądowym wydatki wymienione w pkt 1) mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu;

- czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, można przyjąć, że wydatki wymienione w pkt 1) ponoszone przez Wnioskodawcę w roku podatkowym w którym zarejestrowana zostanie zmiana statutu Klubu sportowego ale jeszcze przed jej zarejestrowaniem przez sąd rejestrowy, mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, przy założeniu, że w tym roku podatkowym za który dokonywane byłoby odliczenie Wnioskodawca (winno być: Klub sportowy) nie dokonał wypłaty dywidendy;

- czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub sportowy prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, wydatki wymienione w pkt 1) ponoszone przez Wnioskodawcę w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym zarejestrowana zostanie zmiana statutu Klubu sportowego mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, przy założeniu, że w tym roku podatkowym za który dokonywane byłoby odliczenie Wnioskodawca (winno być: Klub sportowy) nie dokonał wypłaty dywidendy

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło do tut. Organu 5 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o. o. z siedzibą w K., KRS: (…), NIP: (…), REGON: (…) (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „podatku VAT”) oraz posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą, która polega m.in. na (…).

Zważywszy na to, iż Wnioskodawca jest rozpoznawalną marką działającą w województwie, w którym posiada swoją siedzibę, Wnioskodawca zdecydował się na współpracę z lokalnym klubem sportowym. W ramach przedmiotowej współpracy Wnioskodawca zawierał w latach poprzednich oraz w roku 2022 r. umowę sponsorską (dalej: „Umowa”, „Umowa sponsoringowa”) z podmiotem będącym klubem sportowym działającym w formie spółki akcyjnej (dalej: „Sponsorowany”, „Klub”, „Klub sportowy”). Klub ten jest klubem sportowym w rozumieniu Ustawy o sporcie (Dz.U. 2010 Nr 127, poz. 857 z późn. zm.). Wnioskodawca zakłada, że Umowa sponsoringowa na analogicznych lub w znacznej części zbliżonych warunkach będzie kontynuowana również w latach kolejnych. Głównym przedmiotem działalności Sponsorowanego jest prowadzenie działalności polegającej na upowszechnianiu kultury fizycznej i sportu w zakresie zapewnienia najlepszych warunków rozwoju i upowszechniania sportów motorowych w szczególności sportu (...).

W ramach współpracy Sponsorowany zobowiązał się między innymi do nadania sponsorowi tytułu Partnera Klubu, wprowadzenia logo Wnioskodawcy na plakaty meczowe, grafiki komputerowe i stronę internetową, a także wprowadzenia logotypu wnioskodawcy na teamowe kevlary, koszulki oraz kurtki zawodników, mechaników i na koszule sztabu trenerskiego, a ponadto możliwość ekspozycji bannerów.

Sponsorowany propaguje sport żużlowy przy okazji organizowanych meczów. Uzyskiwane dochody przez Sponsorowanego w całości przeznaczane są na realizację przez Klub celów statutowych zgodnych z ustawą o sporcie, tj. prowadzenie działalności polegającej na upowszechnianiu kultury fizycznej i sportu w zakresie zapewnienia najlepszych warunków rozwoju i upowszechnienia sportów motorowych, w szczególności sportu (...). Klub sportowy prowadzi działalność gospodarczą w zakresie umożliwiającym pełne i efektywne realizowanie celów Klubu, tj. m.in. sprzedając gadżety klubowe, powierzchnię reklamową czy bilety na imprezy sportowe. Dochody uzyskiwane z tej działalności służą realizacji celów statutowych. Zgodnie ze Statutem Klubu zysk może zostać przeznaczony m.in. na podział dywidendy, jednak nie przesądza to o zarobkowym charakterze prowadzonej działalności. Należy bowiem wskazać, że od początku istnienia Klubu dywidenda na rzecz wspólników nie była wypłacana, co wskazuje, na wyłącznie formalny charakter zapisu statutowego, podczas gdy rzeczywisty sposób przeznaczenia zysku wskazuje na to, że działalność nie ma charakteru zarobkowego. Mając powyższe na względzie Klub podjął decyzję o zmianie treści statutu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych.

Godzi się przy tym podkreślić, że Klub na przestrzeni lat rozwija się (w tym m.in. dzięki środkom od sponsorów) i stawia sobie coraz bardziej ambitne cele, w tym związane z awansem do wyższej ligi rozgrywkowej oraz prowadzeniem i rozwojem Akademii na bazie wewnętrznego planu szkoleniowego (piramida szkoleniowa) opracowanego przez sztab trenerski klubu (metodyka treningów, profesjonalna baza sprzętowa, opieka mechaników klubowych, wsparcie psychologa). W okresie obowiązywania Umowy Spółka zobowiązała się do wypłaty na rzecz Klubu wynagrodzenia, wypłacanego ratalnie na rachunek bankowy Klubu, każdorazowo po uprzednim wystawieniu przez Sponsorowanego faktury VAT, w terminie oznaczonym w Umowie. Zgodnie z treścią łączącej strony Umowy, Sponsorowany zamierza przeznaczyć środki otrzymane od Wnioskodawcy na pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych, utrzymania sportowców, realizację szkolenia sportowego, zakupu sprzętu sportowego, czy uczestnictwa w zawodach, pokrycia kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowania stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej. Sponsorowany, zobowiązany jest do przeznaczenia środków finansowych zgodnie z Umową oraz do przekazania Wnioskodawcy do końca roku kalendarzowego lub na jego żądanie informacji o tym w jaki sposób środki zostały rozdysponowane.

Zawarcie wyżej wspomnianej Umowy pomiędzy Klubem a Spółką służy przede wszystkim działaniom promocyjnym zarówno Spółki jak i Klubu i nastawione jest na wzrost przychodów poprzez rozpowszechnienie wizerunku Spółki, a co za tym idzie spopularyzowania usług przez nią świadczonych. Uskutecznienie tych celów w ocenie Wnioskodawcy przyczyni się do wzrostu sprzedaży produkowanych artykułów oraz świadczonych usług, a w konsekwencji do wzrostu jej przychodów. Dodatkowo, działalność sponsoringowa Wnioskodawcy stanowi element działań w ramach CSR (ang. Corporate Social Responsibility - CSR), która zmierza do podejmowania działań na rzecz lokalnej społeczności poprzez popularyzację rywalizacji sportowej, umożliwiając jednocześnie budowanie pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy. Wydatki z tytułu Umowy sponsoringowej z Klubem są i będą przeznaczone przez Wnioskodawcę w zakresie, w jakim określa to zawarta Umowa, poprzez zapłatę Sponsorowanemu środków na działalność prowadzonego przez Sponsorowanego Klubu sportowego.

W ocenie Wnioskodawcy zarówno obecna, jak i przyszła współpraca z Klubem sportowym skutkować będzie pozytywnym odbiorem Spółki przez obecnych oraz potencjalnych kontrahentów, co więcej - świadczy o jego dobrej kondycji finansowej i wypłacalności, a także rzetelności. Jednocześnie, wydatki poniesione przez Spółkę, wypłacane w ramach Umowy ponoszone są w celu rozwoju działalności sportowej Klubu, a zatem ponoszone są na działalność sportową.

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że wydatki, które Wnioskodawca ponosił i zamierza w dalszym ciągu ponosić związane z działalnością sportową Klubu nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Wnioskodawca nie zamierza również ubiegać się o ich zwrot w przyszłości ani odliczać ich od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, w zakresie innym niż objęty niniejszym wnioskiem.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 21 lutego 2023 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że:

Wnioskodawca wskazuje, że ponosi wydatki na finansowanie działalności sportowej Klubu sportowego, zaś otrzymane od Wnioskodawcy środki są przeznaczane przez Klub m.in. na utrzymanie zawodników. W zakresie kosztów związanych z utrzymaniem zawodników Klub zawiera kontrakty z poszczególnymi zawodnikami na podstawie których zawodnicy zobowiązują się reprezentować Klub we współzawodnictwie sportowym. Zawodnicy w ramach kontraktu deklarują swoją zdolność do uprawiania określonej dyscypliny sportowej w okresie obowiązywania kontraktu. Na podstawie kontraktów zawodnicy, reprezentując Klub uczestniczą w zawodach sportowych. W związku z powyższym, wydatki na utrzymanie zawodników obejmują następujące koszty:

a)wynagrodzenia i premii wypłacanych uczestnikom zawodów (zawodnikom);

b)zatrudnienia mechaników obsługujących sprzęt wykorzystywany przez zawodników,

c)zakupu sprzętu oraz akcesoriów jeździeckich dla zawodników,

d)zakupu/leasingu samochodu dostawczego przewożącego sprzęt na zawody w których uczestniczą zawodnicy,

e)zakupu oraz serwisu w trakcie sezonu jednostek napędowych do wykorzystania w trakcie treningów i udziału w zawodach,

f)zakupu paliwa do samochodu przewożącego sprzęt wykorzystywany podczas treningów i udziału w zawodach,

g)zakupu opon oraz olejów do motocykli na których zawodnicy trenują i biorą udział w zawodach,

h)ubezpieczenia NNW.

Koszty te ponoszone są przez Klub, w zależności od rodzaju kontraktu zawartego z zawodnikami, w dwojaki sposób:

1.W pierwszym modelu koszty te ponoszone są przez Klub w ten sposób, że Klub uzgadnia z zawodnikiem zryczałtowaną kwotę wynagrodzenia za cały sezon. W tym modelu rozliczeniowym zawodnik, w ramach otrzymanych od Klubu środków stałych (ryczałt) zobowiązany jest pokrywać wszystkie koszty związane z jego utrzymaniem jako zawodnika, tj. związane z uprawianiem przez niego sportu w ramach Klubu oraz z przygotowaniem się do udziału w zawodach, w tym w szczególności koszty wymienione powyżej w punktach od b)-h). Jednocześnie, ryczałt obejmuje także stałe wynagrodzenie zawodnika. Dodatkowo, obok ryczałtu Klub także przewiduje możliwość wypłaty zawodnikom dodatkowych premii w kwotach zmiennych, uzależnionych od ilości punktów/bonusów w danych rozgrywkach lub w całym sezonie.

2.W drugim modelu Klub uzgadnia z zawodnikiem wyłącznie warunki wypłaty wynagrodzenia zmiennego, uzależnionego od wyników za zdobyte punkty w ramach danych zawodów. Jednocześnie, to bezpośrednio Klub ponosi wszystkie dodatkowe koszty związane z utrzymaniem zawodników, wymienione w lit. b) - h) powyżej.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedstawione szczegółowo w punkcie 1) wydatki związane z utrzymaniem zawodników, mogą zostać uznane za mieszczące się w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 3) ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (dalej jako: Ustawa o sporcie) jako koszty uczestnictwa w zawodach, zaś dodatkowo koszty zakupu sprzętu oraz akcesoriów jeździeckich, oraz koszty zakupu jednostek napędowych także w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 2) Ustawy o sporcie.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej,

jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

W analizowanym przypadku, wzięcie udziału w zawodach sportowych, wymaga w pierwszej kolejności pozyskania zawodnika, który weźmie udział w takich zawodach, jego przygotowania fizycznego i motorycznego, a w dalszej kolejności zaopatrzenia go w odpowiedni sprzęt sportowy oraz zapewnienie logistyki i organizacji umożliwiającej udział w zawodach (przejazdy na miejsce odbywania się zawodów, transport sprzętu, paliwo).

Podkreślenia dodatkowo wymaga, że udział w zawodach sportowych, niezależnie od rodzaju sportu jaki popularyzuje dany klub, to przede wszystkim rekrutacja i przygotowanie zawodników, którzy w takich zawodach będą uczestniczyć, oraz dbałość o ich bezpieczeństwo i zaopatrzenie. Jest to zatem pierwszy i zarazem najistotniejszy warunek, do przygotowania się do uczestnictwa w zawodach. Jednocześnie, wynagrodzenie zawodnika, stanowi warunek jego przynależności do danego klubu oraz jego udziału w zawodach sportowych w ramach reprezentacji danego klubu sportowego. Ponadto, biorąc pod uwagę dyscyplinę sportową która jest popularyzowana przez Klub doprowadzenie do uczestnictwa w zawodach wymaga poniesienia wszystkich kosztów umożliwiających udział w zawodach, tj. kosztów zatrudnienia mechaników obsługujących sprzęt, zakupu sprzętu oraz akcesoriów jeździeckich, zakupu/Ieasingu samochodu dostawczego przewożącego sprzęt na zawody, zakupu oraz serwisu w trakcie sezonu jednostek napędowych, zakupu paliwa do samochodu przewożącego sprzęt, zakupu opon oraz olejów do motocykli, ubezpieczenia NNW. Koszty te bowiem są niezbędne do przygotowania się do zawodów i wzięcia w nich udziału. Tym samym, niezależnie od zastosowanego modelu rozliczenia z zawodnikami i sposobu rozliczenia w zakresie ponoszenia kosztów ich utrzymania (tj. niezależnie od tego czy koszty utrzymania zawodnik ponosi w ramach stałego ryczałtu otrzymanego od Klubu, czy Klub ponosi je bezpośrednio) wydatki ponoszone przez Klub na utrzymanie zawodników w ocenie Wnioskodawcy mieszczą się w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 3) ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (dalej jako: „Ustawa o sporcie”) jako koszty uczestnictwa w zawodach, zaś dodatkowo koszty zakupu sprzętu oraz akcesoriów jeździeckich, oraz koszty zakupu jednostek napędowych także w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 2) Ustawy o sporcie.

Jednocześnie, niezależnie od powyższego, podkreślić należy, że katalog określony w art. 28 ust. 2 Ustawy o sporcie, jest katalogiem otwartym a zatem ponoszone wydatki na podstawie art. 28 ust. 2 w zw. z art. 27 ust. 1 i 2 ustawy o sporcie - powinny przede wszystkim spełniać kryterium wydatków sprzyjających rozwojowi sportu oraz wpływać na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, lub zwiększyć dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Klub związane z utrzymaniem zawodników takie kryterium spełniają, bowiem w przypadku Klubów sportowych ich rola sprowadza się do udziału w zawodach sportowych przez zawodników i osiąganiu możliwie najlepszych wyników w sferze danej dyscypliny sportowej, zaś nie jest to możliwe bez odpowiedniego przygotowania się zawodnika zarówno w zakresie jego indywidualnych predyspozycji jak również w zakresie posiadania przez niego określonego sprzętu sportowego. Jednocześnie, wydatki te wpływają na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, bowiem dzięki ich poniesieniu zawodnicy stają się lepiej przygotowani do udziału w zawodach, które są kluczowym etapem rozwoju ich osiągnięć sportowych.

Mając zatem powyższe na względzie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ponoszone wydatki mieszczą się w ogólnym, otwartym katalogu określonym w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, a szczegółowo, można je zakwalifikować jako mieszczące się w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 3) ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (dalej jako: Ustawa o sporcie) jako koszty uczestnictwa w zawodach, zaś dodatkowo koszty zakupu sprzętu oraz akcesoriów jeździeckich, oraz koszty zakupu jednostek napędowych także w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 2) Ustawy o sporcie.

Pytania

1.Czy ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na finansowanie działalności sportowej Klubu sportowego, w części w jakiej środki te przeznaczane są przez Klub w szczególności na organizowanie zawodów sportowych, realizację szkolenia sportowego, zakupu sprzętu sportowego, uczestnictwo w zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej oraz utrzymanie zawodników będą stanowić koszt przeznaczony na cel z zakresu sportu w rozumieniu art. 28 ust. 2 Ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2022 r. poz. 1599)?

2.Czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu sportowego w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, ponoszone przez Wnioskodawcę po zarejestrowaniu przez sąd rejestrowy zmiany statutu Klubu sportowego w Krajowym Rejestrze Sądowym wydatki wymienione w pkt 1) mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu?

3.Czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, można przyjąć, że wydatki wymienione w pkt 1) ponoszone przez Wnioskodawcę w roku podatkowym w którym zarejestrowana zostanie zmiana statutu Klubu sportowego ale jeszcze przed jej zarejestrowaniem przez sąd rejestrowy, mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, przy założeniu, że w tym roku podatkowym za który dokonywane byłoby odliczenie Wnioskodawca (winno być: Klub sportowy) nie dokonał wypłaty dywidendy?

4.Czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub sportowy prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, wydatki wymienione w pkt 1) ponoszone przez Wnioskodawcę w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym zarejestrowana zostanie zmiana statutu Klubu sportowego mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, przy założeniu, że w tym roku podatkowym za który dokonywane byłoby odliczenie Wnioskodawca (winno być: Klub sportowy) nie dokonał wypłaty dywidendy?

Państwa stanowisko w sprawie

Część wspólna

Ze względu na częściową zbieżność zagadnienia w zakresie opisanym w pytaniu 1 i 2 pierwsza część argumentacji przedstawiona zostanie zbiorczo dla obu tych zapytań.

I tak, zdaniem Wnioskodawcy zarówno wydatki na finansowanie działalności sportowej Klubu sportowego, w części w jakiej środki te przeznaczane są przez Klub na organizowanie zawodów sportowych, realizację szkolenia sportowego, zakup sprzętu sportowego, uczestnictwo w zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenie kadry szkoleniowej, jak również w części w jakiej środki te przeznaczane są przez Klub na utrzymanie zawodników sportowych Klubu mogą zostać uznane przez Wnioskodawcę za koszt poniesiony na cel z zakresu sportu w rozumieniu art. 28 ust. 2 Ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. z 2022 r. poz. 1599) (dalej jako: „Sportu”), a tym samym koszt ten może zostać przez Wnioskodawcę uznany jako koszt uzyskania przychodu poniesiony na działalność sportową, co oznacza, że wydatki te mogą być przez Wnioskodawcę w 50% zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w ramach wydatków poniesionych w związku z zawartą Umową sponsorską.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 18ee ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „Ustawa CIT”) Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność:

1)sportową,

2)kulturalną w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

3)wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę

- przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie:

1)klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy;

2)stypendium sportowego;

3)imprezy sportowej, niebędącej masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 2171, winno być: t.j. Dz.U z 2022 r. poz. 1466 i 1700).

Art. 28 ust. 3 (winno być art. 28 ust. 1) Sportu stanowi z kolei, iż klub sportowy, działający na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego, niedziałający w celu osiągnięcia zysku, może otrzymywać dotację celową z budżetu tej jednostki na podstawie uchwały, o której mowa w art. 27 ust. 2, z zastosowaniem przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 305, z późn. zm.) w zakresie udzielania dotacji celowych dla podmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznych i niedziałających w celu osiągnięcia zysku.

Dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

- jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Dodatkowo, wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy w analizowanym stanie faktycznym sprawy spełnione są warunki uzasadniające możliwość skorzystania z ulgi opisanej w art. 18ee ustawy CIT zarówno w odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę, a przeznaczanych przez Klub na utrzymanie zawodników sportowych Klubu jak i pozostałych wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę, a przeznaczanych przez Klub na pozostałe cele opisane w części dotyczącej stanu faktycznego (tj. pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych, realizację szkolenia sportowego, zakupu sprzętu sportowego, czy uczestnictwa w zawodach, pokrycia kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowania stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej) z następujących względów.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że Wnioskodawca na podstawie Umowy Sponsoringowej przeznacza środki na finansowanie działalności Klubu sportowego. W ramach współpracy Sponsorowany zobowiązał się między innymi do nadania sponsorowi tytułu Partnera Klubu, wprowadzenia logo Wnioskodawcy na plakaty meczowe, grafiki komputerowe i stronę internetową, a także wprowadzenia logotypu wnioskodawcy na teamowe kevlary, koszulki oraz kurtki zawodników, mechaników i na koszule sztabu trenerskiego, a ponadto możliwość ekspozycji bannerów. Zawarcie wyżej wspomnianej Umowy pomiędzy Klubem a Spółką służy przede wszystkim działaniom promocyjnym Spółki i nastawione jest na wzrost przychodów poprzez rozpowszechnienie wizerunku Spółki, a co za tym idzie spopularyzowanie usług przez nią świadczonych. Uskutecznienie tych celów w ocenie Wnioskodawcy przyczyni się do wzrostu sprzedaży produkowanych artykułów oraz świadczonych usług, a w konsekwencji do wzrostu przychodów. Wydatki z tytułu Umowy sponsoringowej z Klubem są i będą przeznaczone przez Wnioskodawcę w zakresie, jakim określa to zawarta Umowa, poprzez zapłatę Sponsorowanemu środków na rozwój działalności sportowej klubu.

Uwzględniając powyższe, wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, które związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą, a które mają wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Biorąc pod uwagę powyższe przyjąć należy, iż podatnik ponoszący wydatek w celu uzyskania przychodów powinien spełnić następujące warunki:

-wydatek przez niego poniesiony ma charakter rzeczywisty i nie został mu w żaden sposób zwrócony,

-jest on należycie udokumentowany,

-został pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

-nie znajduje się w grupie wydatków, które nie są uważane za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Za koszty uzyskania przychodów należy zatem uznać wszystkie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, które nacechowane są na zachowanie lub zabezpieczenie źródeł przychodów. Nie wszystkie wydatki można więc uznać za koszty, które podlegać będą odliczeniu od podstawy opodatkowania. Wskazać należy, iż aby miało to miejsce musi zajść swego rodzaju powiązanie pomiędzy wydatkiem a osiągnięciem przychodu przez podatnika, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródeł. Jednocześnie, art. 9 ust. 1 ustawy CIT obciąża podatnika obowiązkiem należytego udokumentowania tych kosztów.

Uwzględniając powyższe, wskazać należy, że działania Wnioskodawcy podejmowane w ramach współpracy z Klubem Sportowym stanowią element metody zarządzania przedsiębiorstwem i bez wątpienia oddziałują na poprawę renomy firmy i wzrostu jej konkurencyjności jako potencjalnego kontrahenta, co pośrednio wpływa zarówno na wysokość, jak i zabezpieczenie uzyskiwanych przez Spółkę przychodów, a więc wydatki poniesione w ramach współpracy sponsoringowej są wydatkami poprawiającymi wizerunek Spółki. Potwierdzenia takiego stanowiska można doszukiwać się w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 14 lipca 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.20. 2022.3.SG, w której organ uznał, iż za wydatki na reprezentację należy bez wątpienia uznać te koszty, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, a zatem, wykreowanie pozytywnych relacji z obecnymi czy też potencjalnymi kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Organ podniósł, iż słowo „reprezentacja”, w rozumieniu omawianego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu, jego reputacji. To co istotne - Realizacja celów CSR nie następuje przez sam wydatek ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Tym samym przyjąć należy, iż Spółka świadoma potencjału wynikającego ze współpracy sponsoringowej z Klubem sportowym świadomie dokonuje inwestycji, przyczyniających się do wzrostu przychodów i zabezpieczenia jego źródeł, a wydatki poniesione przez Spółkę na realizację sponsoringu sportu stanowią koszty uzyskania przychodów o charakterze pośrednim.

Dodatkowo, w Ocenie Wnioskodawcy charakter działalności prowadzonej przez tenże Klub pozwala na przyjęcie, że jest to klub sportowy w rozumieniu art. 28 ust. 1 Sportu. Głównym przedmiotem działalności Sponsorowanego jest bowiem upowszechnianie kultury fizycznej i sportu w zakresie zapewnienia najlepszych warunków rozwoju i upowszechniania sportów motorowych w szczególności sportu (...), co wprost wynika z treści statutu, będącego aktem założycielskim klubu, działającego w formie spółki akcyjnej. W ocenie Wnioskodawcy, zważywszy, że nie chodzi tutaj o dotację udzielaną przez jednostkę samorządu terytorialnego, ale o finansowanie podmiotu prywatnego bez znaczenia pozostaje wymieniona w art. 28 ust. 1 przesłanka dotycząca prowadzenia działalności na terenie danej gminy, bowiem w analizowanym przypadku brak jest związku funkcjonalnego jaki zachodzi między klubem a jednostką samorządu terytorialnego w przypadku, gdy mowa o dotacji celowej z budżetu jednostek samorządu terytorialnego. Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, pomimo umiejscowienia w statucie Sponsorowanego standardowego zapisu dotyczącego możliwości wypłaty dywidendy, działalność prowadzona przez klub nie ma charakteru zarobkowego. Potwierdza to fakt, że w latach ubiegłych Sponsorowany przeznaczał zysk wyłącznie na cele statutowe lub kapitały zapasowe, nie był on zaś wypłacany na rzecz wspólników.

Jak wskazuje się w doktrynie definicję klubu o którym mowa w art. 28 ust. 1 Sportu spełniają także te kluby sportowe, prowadzone w formie spółek prawa handlowego, dla których prowadzenie działalności gospodarczej nie jest głównym celem, a jedynie środkiem umożliwiającym prowadzenie głównej działalności. (E. J. Krześniak [w:] Ustawa o sporcie. Komentarz, Warszawa 2020, art. 28.)

Co więcej, przy dokonywaniu wykładni przesłanki określanej jako „niedziałanie w celu osiągnięcia zysku” pomocne jest odwołanie się do jej rozumienia wypracowanego na tle art. 3 ustawy o CIT, gdzie pojawia się ono jako jedna z przesłanek konstytuujących organizację pozarządową, z tym jednak, że komentatorzy przychylają się do stanowiska prezentowanego w związku z art. 3 ustawy o CIT., zakładającego, iż działalność gospodarcza może być prowadzona przez organizacje niedziałające w celu osiągnięcia zysku, niemniej jednak działalność ta nie może być głównym celem, lecz jedynie środkiem umożliwiającym im prowadzenie głównej działalności (zob. J. Blicharz (w:) J. Blicharz, A. Huchla, Ustawa o..., s. 39). Tak rozumiana istota niedziałania w celu osiągnięcia zysku wydaje się być adekwatna do tej funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy o sporcie. Uwzględniając bowiem specyfikę działalności klubów sportowych, trudno jest wymagać, aby za klub niedziałający w celu osiągnięcia zysku uznawać wyłącznie taki, który w ogóle nie prowadzi działalności gospodarczej. Zasadniczo bowiem większość klubów sportowych działalność taką będzie prowadziła, choćby sprzedając gadżety klubowe, powierzchnię reklamową czy bilety na imprezy sportowe. Istotne jest jednak, aby ewentualny zysk, który zostanie w ten sposób wypracowany, został przeznaczony na działalność statutową klubu, związaną ze sportem, a nie podlegał dystrybucji pomiędzy jego członków czy właścicieli. (M. Badura, H. Basiński, G. Kałużny, M. Wojcieszak [w:] M. Badura, H. Basiński, G. Kałużny, M. Wojcieszak, Ustawa o sporcie, Komentarz, Warszawa 2011, art. 28.)

Uwzględniając powyższe przyjąć należy, że dla oceny możliwości zakwalifikowania jednostki jako klubu w rozumieniu art. 28 ust. 1 Sportu istotny jest faktyczny charakter działalności prowadzonej przez ten podmiot i cel jaki jest przez niego realizowany. W analizowanym przypadku, choć klub prowadzi, standardową dla tego rodzaju aktywności, działalność gospodarczą choćby sprzedając gadżety klubowe, powierzchnię reklamową czy bilety na imprezy sportowe, to jednak zysk, który zostanie w ten sposób wypracowany, od lat przeznaczany zostaje na działalność statutową klubu, związaną ze sportem, a nie podlega dystrybucji pomiędzy jego członków czy właścicieli, mimo takiej statutowej możliwości. W efekcie trudno uznać, że Sponsorowany prowadzi działalność zarobkową, skoro zysk przeznaczany jest wyłącznie na cele inwestycyjne Spółki. W efekcie, uwzględniając dotychczasową działalność Sponsorowanego, przyjąć należy, że spełnia on kryteria zakwalifikowania go jako Klubu w rozumieniu art. 28 ust. 1 Sportu. Jednocześnie, uwzględniając faktyczny charakter prowadzonej przez Klub działalności podjęta została decyzja o zmianie treści statutu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych. Powyższe w sposób formalny, jednoznacznie potwierdza faktyczny charakter działalności prowadzonej przez Sponsorowanego, tj. że działalność ta nie ma charakteru zarobkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe uzasadnia dokonanie oceny, że poszczególne cele realizowane przez Sponsorowanego ze środków pochodzących od Wnioskodawcy będą uprawniały do skorzystania z ulgi o której mowa w art. 18ee ustawy CIT.

Ad. 1

Zgodnie z art. 28 ust. 2 dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, które kolejno Klub wykorzystuje w celu organizowania zawodów sportowych, realizacji szkolenia sportowego, zakupu sprzętu sportowego, uczestnictwa w zawodach, pokrycia kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowania stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej mogą zostać uznane za koszty przeznaczone na cel z zakresu sportu w rozumieniu art. 28 ust. 2 Ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. z 2022 r. poz. 1599), i w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tych kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową.

Należy bowiem podkreślić, że koszty objęte zapytaniem wprost zostały przez ustawodawcę wymienione w katalogu, o którym mowa w art. 28 ust. 2 Sportu, a zatem literalnie zostały wskazane jako uprawniające do skorzystania z ulgi. Jednocześnie, nie może budzić wątpliwości, że sfinansowanie tych kosztów przez Wnioskodawcę wpłynie na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, i zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub. Bezsprzecznie bowiem inwestycja w nowy sprzęt sportowy, organizację szkoleń, zwiększenie kadry, czy odpowiednie przygotowanie do udziału w zawodach sportowych zarówno doprowadzą do poprawy warunków uprawiania sportu przez członków klubu, jak również do realizacji związanych z tym, a założonych przez Klub celów, takich jak awans do wyższej ligi rozgrywkowej, czy prowadzenie i rozwój Akademii dla młodych adeptów żużla na bazie wewnętrznego planu szkoleniowego (piramida szkoleniowa) opracowanego przez sztab trenerski klubu (metodyka treningów, profesjonalna baza sprzętowa, opieka mechaników klubowych, wsparcie psychologa).

Z kolei, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę, a kolejno przeznaczone przez Klub na utrzymanie dla zawodników sportowych klubu w ocenie Wnioskodawcy również kwalifikują się do objęcia ich ulgą o której mowa w art. 18ee ustawy o CIT.

Po pierwsze, wskazać należy, że wydatki te można zakwalifikować jako koszty związane z pokryciem kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach, o których mowa art. 28 ust. 2 pkt 3 Sportu. Wskazać bowiem należy, że udział w zawodach sportowych, niezależnie od rodzaju sportu jaki popularyzuje dany klub, to przede wszystkim rekrutacja i przygotowanie zawodników, którzy w takich zawodach będą uczestniczyć oraz dbałość o ich bezpieczeństwo i zaopatrzenie. Jest to zatem pierwszy i zarazem najistotniejszy warunek do przygotowania się do uczestnictwa w zawodach. O ile można powziąć wątpliwości czy w zakresie tego punktu mieszczą się koszty transferu zawodnika, o tyle już jego wynagrodzenie, stanowiące w istocie warunek udziału zawodnika w zawodach sportowych w ramach reprezentacji danego klubu sportowego, czy inne koszty związane z zapewnieniem mu niezbędnego utrzymania i bezpieczeństwa, takie jak chociażby koszty ubezpieczenia tego zawodnika, są kosztem związanym z uczestnictwem w zawodach. Co więcej, wskazać należy, że katalog wymieniony w art. 28 ust. 2 Sportu ma charakter otwarty, o czym świadczy sformułowanie „w szczególności”. Lista zawarta w art. 28 ust. 2 Sportu nie stanowi zatem kompletnego katalogu form aktywności na jakie przeznaczone mogę zostać środki podatnika. Możliwe i dopuszczalne są także inne formy ich przeznaczenia, byleby spełniały one cel z zakresu sportu. W zakres organizacji zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach bez wątpienia wpisuje się wynagrodzenie dla zawodników sportowych, ze względu na to, iż samo wydarzenie poprzedzone jest często wielotygodniowym, a nawet miesięcznym przygotowaniem, z którym wiąże się szereg wydatków, ponoszonych między innymi na wynagrodzenie dla zawodników, czy koszty ich ubezpieczenia. W efekcie, koszt ten, jako najbardziej podstawowy koszt z zakresu sportu powinien w ocenie Wnioskodawcy również zostać objęty dyspozycją art. 18ee ustawy o CIT. Na potwierdzenie powyższego, wskazać należy, że wydawane są przez rady miast uchwały, w których jasno wskazuje się, że: dotacja ( przyp. o której mowa w art. 28 ust. 2 Sportu) może być przyznana z przeznaczeniem na: realizację programów szkolenia sportowego, zakup sprzętu sportowego, pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w takich zawodach, udział zespołu w rozgrywkach ligowych i pucharowych, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie stypendiów sportowych, wynagrodzeń dla zawodników i kadry szkoleniowej, umowy zawarte z firmami ochroniarskimi.

Przykładowo wskazać należy, że w załączniku do zarządzenia Nr (…) Prezydenta Miasta (...) z dnia (…) stanowiącego ogłoszenie Prezydenta Miasta (…) o naborze wniosków dotyczących przyznania dotacji celowej na dofinansowanie zadań służących realizacji celu publicznego z zakresu sportu wydanym na podstawie art. 27 ust. 2 i art. 28 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, uchwały Nr (…) Rady Miejskiej w (...) z dnia (....) w sprawie określenia warunków oraz trybu finansowania rozwoju sportu na terenie Miasta (…) oraz art. 221 ustawy z dnia (...) 2009 r. o finansach publicznych w punkcie 9 wskazano: „ W ramach wnioskowanej dotacji celowej mogą być finansowane:

- koszty realizacji programów szkolenia sportowego,

- koszty zakupu sprzętu sportowego (w ramach dotacji nie dopuszcza się wnioskowania zakup środków trwałych - w wysokości powyżej 3.500 zł),

- koszty organizacji zgrupowań, obozów sportowych i konsultacji szkoleniowych,

- koszty organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

- koszty korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

- koszty wynagrodzeń zawodników oraz kadry szkoleniowej,

- koszty korzystania z obiektów sportowych dla celów organizacji zawodów sportowych,

- koszty obsługi księgowej związanej z rozliczeniem przyznanej dotacji celowej (w ramach wnioskowanej dotacji mogą zostać rozliczone koszty obsługi księgowej w kwocie nie wyższej niż 250 zł brutto miesięcznie)”.

Powyższe, potwierdza zatem, że koszt poniesiony na działalność sportową, w części w jakiej Klub środki te przeznacza na utrzymanie zawodników jest traktowany jako koszt mieszczący się w dyspozycji art. 28 ust. 2 Sportu. W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszt ten może zostać uznany za koszt poniesiony na cel z zakresu sportu w rozumieniu art. 28 ust. 2 Ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. z 2022 r. poz. 1599).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedstawione szczegółowo wydatki związane z utrzymaniem zawodników, mogą zostać uznane za mieszczące się w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 3) ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (dalej jako: Ustawa o sporcie) jako koszty uczestnictwa w zawodach, zaś dodatkowo koszty zakupu sprzętu oraz akcesoriów jeździeckich, oraz koszty zakupu jednostek napędowych także w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 2) Ustawy o sporcie.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:

1)realizację programów szkolenia sportowego,

2)zakup sprzętu sportowego,

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4)pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5)sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej,

jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

W analizowanym przypadku, wzięcie udziału w zawodach sportowych, wymaga w pierwszej kolejności pozyskania zawodnika, który weźmie udział w takich zawodach, jego przygotowania fizycznego i motorycznego, a w dalszej kolejności zaopatrzenia go w odpowiedni sprzęt sportowy oraz zapewnienie logistyki i organizacji umożliwiającej udział w zawodach (przejazdy na miejsce odbywania się zawodów, transport sprzętu, paliwo).

Podkreślenia dodatkowo wymaga, że udział w zawodach sportowych, niezależnie od rodzaju sportu jaki popularyzuje dany klub, to przede wszystkim rekrutacja i przygotowanie zawodników, którzy w takich zawodach będą uczestniczyć, oraz dbałość o ich bezpieczeństwo i zaopatrzenie. Jest to zatem pierwszy i zarazem najistotniejszy warunek, do przygotowania się do uczestnictwa w zawodach. Jednocześnie, wynagrodzenie zawodnika, stanowi warunek jego przynależności do danego klubu oraz jego udziału w zawodach sportowych w ramach reprezentacji danego klubu sportowego. Ponadto, biorąc pod uwagę dyscyplinę sportową która jest popularyzowana przez Klub doprowadzenie do uczestnictwa w zawodach wymaga poniesienia wszystkich kosztów umożliwiających udział w zawodach, tj. kosztów zatrudnienia mechaników obsługujących sprzęt, zakupu sprzętu oraz akcesoriów jeździeckich, zakupu/Ieasingu samochodu dostawczego przewożącego sprzęt na zawody, zakupu oraz serwisu w trakcie sezonu jednostek napędowych, zakupu paliwa do samochodu przewożącego sprzęt, zakupu opon oraz olejów do motocykli, ubezpieczenia NNW. Koszty te bowiem są niezbędne do przygotowania się do zawodów i wzięcia w nich udziału. Tym samym, niezależnie od zastosowanego modelu rozliczenia z zawodnikami i sposobu rozliczenia w zakresie ponoszenia kosztów ich utrzymania (tj. niezależnie od tego czy koszty utrzymania zawodnik ponosi w ramach stałego ryczałtu otrzymanego od Klubu, czy Klub ponosi je bezpośrednio) wydatki ponoszone przez Klub na utrzymanie zawodników w ocenie Wnioskodawcy mieszczą się w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 3) ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (dalej jako: „Ustawa o sporcie”) jako koszty uczestnictwa w zawodach, zaś dodatkowo koszty zakupu sprzętu oraz akcesoriów jeździeckich, oraz koszty zakupu jednostek napędowych także w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 2) Ustawy o sporcie.

Jednocześnie, niezależnie od powyższego, podkreślić należy, że katalog określony w art. 28 ust. 2 Ustawy o sporcie, jest katalogiem otwartym a zatem ponoszone wydatki na podstawie art. 28 ust. 2 w zw. z art. 27 ust. 1 i 2 ustawy o sporcie - powinny przede wszystkim spełniać kryterium wydatków sprzyjających rozwojowi sportu oraz wpływać na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, lub zwiększyć dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Klub związane z utrzymaniem zawodników takie kryterium spełniają, bowiem w przypadku Klubów sportowych ich rola sprowadza się do udziału w zawodach sportowych przez zawodników' i osiąganiu możliwie najlepszych wyników w sferze danej dyscypliny sportowej, zaś nie jest to możliwe bez odpowiedniego przygotowania się zawodnika zarówno w zakresie jego indywidualnych predyspozycji jak również w zakresie posiadania przez niego określonego sprzętu sportowego. Jednocześnie, wydatki te wpływają na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, bowiem dzięki ich poniesieniu zawodnicy stają się lepiej przygotowani do udziału w zawodach, które są kluczowym etapem rozwoju ich osiągnięć sportowych.

Mając zatem powyższe na względzie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ponoszone wydatki mieszczą się w ogólnym, otwartym katalogu określonym w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, a szczegółowo, można je zakwalifikować jako mieszczące się w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 3) ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (dalej jako: Ustawa o sporcie) jako koszty uczestnictwa w zawodach, zaś dodatkowo koszty zakupu sprzętu oraz akcesoriów jeździeckich, oraz koszty zakupu jednostek napędowych także w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 2) Ustawy o sporcie.

Mając zatem na względzie, że zgodnie z art. 18ee ust. 1 ustawy o CIT podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność sportową, zaś za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy, przyjąć należy, że skoro Wnioskodawca ponosi koszty, które spełniają cel określony w art. 28 ust. 2 Sportu, to przysługuje mu prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania, kwoty stanowiącej 50% tego kosztu uzyskania przychodu poniesionego na działalność sportową.

Za powyższym przemawia również fakt, że wydatki, które Wnioskodawca ponosił i zamierza w dalszym ciągu ponosić związane z działalnością sportową Klubu nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Wnioskodawca nie zamierza również ubiegać się o ich zwrot w przyszłości ani odliczać ich od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, w zakresie innym niż objęty niniejszym wnioskiem, co umożliwia mu skorzystanie z ulgi opisanej w art. 18ee ustawy CIT.

Wnioskodawca pragnie przy tym wskazać, że w treści interpretacji indywidualnej Znak: 0114-KDIP2-1.4010.92.2022.1.JF z dnia 08 listopada 2022 r. organ uznał, że wymienione wydatki, w tym na utrzymanie zawodników, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz mogę służyć realizacji działalności sportowej. Zatem, w zbliżonym stanie faktycznym organ uznał, że wydatki analogiczne jak te wymienione przez Wnioskodawcę kwalifikują się do skorzystania z przedmiotowej ulgi.

Ad. 2-4

W ocenie Wnioskodawcy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będę służyć realizacji celów statutowych, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki wymienione w pkt 1), które będę ponoszone zarówno przed zarejestrowaniem przez sąd rejestrowy zmiany statutu Klubu w Krajowym Rejestrze Sądowym, jak również te które zostaną poniesione po zarejestrowaniu przez sąd rejestrowy zmiany statutu Klubu w Krajowym Rejestrze Sądowym mogę zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, przy założeniu, że w danym roku podatkowym za który dokonywane byłoby odliczenie Wnioskodawca (winno być: Klub sportowy) nie dokona wypłaty dywidendy.

Wnioskodawca wskazuje, że aktualnie sponsorowany przez Wnioskodawcę Klub sportowy zgodnie ze Statutem Klubu może przeznaczyć osiągnięty zysk m.in. na podział dywidendy, jednak nie przesądza to o zarobkowym charakterze prowadzonej działalności. Należy bowiem wskazać, że od początku istnienia Klubu dywidenda na rzecz wspólników nie była wypłacana, co wskazuje, na wyłącznie formalny charakter zapisu statutowego, podczas gdy rzeczywisty sposób przeznaczenia zysku wskazuje na to, że działalność nie ma charakteru zarobkowego. Mając powyższe na względzie Klub podjął decyzję o zmianie treści statutu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych.

Rzeczywisty sposób przeznaczenia zysku wskazuje na to, że działalność sponsorowanego nie ma charakteru zarobkowego. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, klub sportowy nie działa w celu osiągnięcia zysku w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. z 2022 r. poz. 1599). Planowane przez Klub zmiany korporacyjne w zestawieniu z rzeczywistym stanem faktycznym, potwierdzają w sposób jednoznaczny, że aspekt zarobkowy w działalności Klubu nie występuje.

W ocenie Wnioskodawcy uwzględniając ten aspekt, bez znaczenia powinno pozostawać czy Wnioskodawca poniesie wydatki na działalność Klubu przed czy po zarejestrowaniu zmiany statutu Klubu w KRS. Istotne pozostać powinno wyłącznie to jeżeli w danym roku podatkowym, w którym Wnioskodawca chciałby odliczyć koszty dywidenda nie była faktycznie wypłacana, a treść statutu ten fakt potwierdzi w wymiarze formalnym. Odmienne stanowisko prowadziłoby do uznania, że istotnie nigdy nie występuje możliwość skorzystania z ulgi, bowiem podatnik zawsze, w trakcie roku podatkowego hipotetycznie może zadecydować o zmianie treści aktu założycielskiego poprzez wprowadzenie prawa do wypłaty dywidendy. Gdyby zatem brać pod uwagę, hipotetyczne możliwości a nie faktyczną działalność Klubu (potwierdzoną formalną zmianą w KRS), skorzystanie z ulgi na wspieranie działalności sportowej zawsze byłoby wątpliwe.

W ocenie Wnioskodawcy, w tym zakresie pozostaje także bez znaczenia czy koszty były ponoszone w roku podatkowym w którym dokonano zmiany w KRS, czy też w latach poprzednich. Z perspektywy faktycznej bowiem - w żadnym z tych lat dywidenda nie była i nie będzie wypłacana przez Klub, niezależnie od formalnego zapisu statutowego, z tym jedynie, że zapis statutowy formalnie to potwierdzi i uniemożliwi również wypłatę dywidendy na przyszłość. Zmiana ma zatem w analizowanym przypadku charakter potwierdzający stan faktyczny i rozwiewający wątpliwości na przyszłość, a jednocześnie, uniemożliwiający Klubowi prowadzenie działalności zarobkowej również w przyszłości.

Jednakże, w aspekcie faktycznym zarówno na etapie przed dokonaniem zmiany, jak również po jej dokonaniu, Klub nie prowadził i nie będzie prowadził działalności o charakterze zarobkowym, zaś w aspekcie prawnym, zmiana statutu ten stan potwierdzi.

Tym samym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki wymienione w pkt 1), które będą ponoszone zarówno przed zarejestrowaniem przez sąd rejestrowy zmiany statutu Klubu w Krajowym Rejestrze Sądowym, jak również te które zostaną poniesione po zarejestrowaniu przez sąd rejestrowy zmiany statutu Klubu w Krajowym Rejestrze Sądowym mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, przy założeniu, że w danym roku podatkowym za który dokonywane będzie odliczenie Wnioskodawca (winno być: Klub sportowy) nie dokona wypłaty dywidendy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”),

Należy w tym miejscu zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na źródła:

- z zysków kapitałowych oraz

- z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Wydzielając na gruncie ustawy o CIT odrębne źródło przychodów - z zysków kapitałowych - ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ustawy o CIT.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Jest on definiowany, jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN – wersja internetowa). Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych – żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.), który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.

Umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego (wzajemność świadczeń) lub sponsoringu niewłaściwego (który swoim charakterem zbliżony jest do darowizny, gdyż zawiera się w jednostronnym zobowiązaniu się sponsora do finansowania sponsorowanego).

Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. Koszty sponsoringu właściwego stanowią wówczas w całości koszty uzyskania przychodów sponsora.

W związku z tym, że w przepisach brak jest regulacji odnoszących się do umowy sponsoringu koniecznym jest, aby strony sformułowały w umowie w sposób szczegółowy wzajemne prawa i obowiązki. Przede wszystkim przedmiotowa umowa musi być umową o świadczenie wzajemne tego typu, że sponsor zobowiąże się do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, a sponsorowany zobowiąże się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę (np. reklamowania nazwy sponsora, logo czy prowadzonej przez niego działalności). W szczególności istotne jest, aby w sposób jak najbardziej precyzyjny zostały określone wzajemne świadczenia stron oraz jeżeli jest to możliwe, wartość tych świadczeń. Należy bowiem zaznaczyć, że w przypadku tego typu umów występuje zasada ekwiwalentności świadczeń w odniesieniu do kosztów podatkowych.

W konsekwencji, tylko takie ukształtowanie w umowie obowiązków sponsorowanego daje podatnikowi korzyści, które pozwalają stwierdzić związek przyczynowo–skutkowy z przychodem, a tym samym możliwość zaliczenia wydatku poniesionego na sponsoring do kosztów uzyskania przychodów w myśl ww. art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1599 ze zm., dalej: „ustawa o sporcie”),

W myśl art. 3 ustawy o sporcie,

Na mocy art. 2 pkt 42 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) został dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 18ee.

Zgodnie z art. 18ee ust. 1, ust. 2, ust. 3, ust. 8, ust. 9, ust. 10, ust. 11 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie,

Jak wynika z art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, do którego odwołuje się art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, finansowanie klubu sportowego musi zostać przeznaczone na:

Należy wskazać, że zawarte w art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT odesłanie do art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie oznacza, że koszt powinien być poniesiony na klub sportowy niedziałający w celu osiągnięcia zysku.

Ulga sponsoringowa (CSR: ang. Corporate Social Responsibility, społeczna odpowiedzialność biznesu) ma przynieść korzyści podmiotom działającym w określonym obszarze CSR.

Społeczna odpowiedzialność biznesu to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego. Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego obioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów. Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, uznać należy, że czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone wydatki na realizację tego procesu powiększają podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Wskazać należy, że z uzasadnienia do wprowadzanych od 1 stycznia 2022 r. zmian wynika, że wprowadzenie ulgi dla podatników wspierających działalność sportową jest propozycją nowej zachęty podatkowej, mającej na celu wsparcie określonych dziedzin życia społeczno-gospodarczego. W obecnym stanie prawnym, w podatku dochodowym w ogóle nie ma takiego rozwiązania. Wsparcie dedykowane jest podmiotom prowadzących działalność sportową, kulturalną oraz wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę.

Ulga jest skierowana do podatników PIT osiągających przychody z działalności gospodarczej, z której dochody opodatkowane na ogólnych zasadach według skali podatkowej lub według 19% stawki podatku. Ulga będzie odliczana maksymalnie do wysokości uzyskanych w roku podatkowym dochodów z działalności gospodarczej. Będzie polegała na możliwości odliczenia od podstawy obliczenia podatku 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na określone cele. Oznacza to, że podatnik, oprócz zaliczenia poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodów, w tym również poprzez odpisy amortyzacyjne, uzyska prawo do dodatkowej preferencji w podatku dochodowym poprzez odliczenie od podstawy obliczenia podatku połowy poniesionych kosztów. Ulga w podatku dochodowym przyczyni się do tego, że sponsorowanie określonych działalności stanie się bardziej atrakcyjne (przedsiębiorcy będą bardziej zainteresowani np. współpracą z klubami sportowymi czy uczelniami), co pozwoli też pozyskać tym podmiotom (np. klubom sportowym) dodatkowe środki na prowadzoną działalność. Odliczeniu będą podlegały koszty, które nie zostały podatnikowi zwrócone w jakikolwiek sposób lub odliczone od dochodu. Ulga będzie odliczana w zeznaniu rocznym. W przypadku ulgi na działalność sportową odliczeniu będą podlegały koszty poniesione na kluby sportowe, które realizują cele określone w art. 28 ustawy o sporcie, tj. m.in. zakup sprzętu sportowego, pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego. Koszty mogą dotyczyć również sfinansowania stypendium sportowego.

W ramach realizacji ulgi koszty mogą być poniesione również na imprezę sportową niebędącą masową imprezą sportową, o której mowa w ustawie o bezpieczeństwie imprez masowych.

Na podstawie art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1466, dalej: „ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych”), masową imprezą sportową jest impreza masowa mająca na celu współzawodnictwo sportowe lub popularyzowanie kultury fizycznej, organizowaną na:

a)stadionie lub w innym obiekcie niebędącym budynkiem, na którym liczba udostępnionych przez organizatora miejsc dla osób, ustalona zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz przepisami dotyczącymi ochrony przeciwpożarowej, wynosi nie mniej niż 1000, a w przypadku hali sportowej lub innego budynku umożliwiającego przeprowadzenie imprezy masowej - nie mniej niż 300,

b)terenie umożliwiającym przeprowadzenie imprezy masowej, na którym liczba udostępnionych przez organizatora miejsc dla osób wynosi nie mniej niż 1000.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawierał w latach poprzednich oraz w roku 2022 umowę sponsorską z podmiotem będącym klubem sportowym działającym w formie spółki akcyjnej. W ramach współpracy Sponsorowany zobowiązał się między innymi do nadania sponsorowi tytułu Partnera Klubu, wprowadzenia logo Wnioskodawcy na plakaty meczowe, grafiki komputerowe i stronę internetową, a także wprowadzenia logotypu wnioskodawcy na teamowe kevlary, koszulki oraz kurtki zawodników, mechaników i na koszule sztabu trenerskiego, a ponadto możliwość ekspozycji bannerów. W zakresie kosztów związanych z utrzymaniem zawodników Klub zawiera kontrakty z poszczególnymi zawodnikami na podstawie których zawodnicy zobowiązują się reprezentować Klub we współzawodnictwie sportowym. Zawodnicy w ramach kontraktu deklarują swoją zdolność do uprawiania określonej dyscypliny sportowej w okresie obowiązywania kontraktu. Na podstawie kontraktów zawodnicy, reprezentując Klub uczestniczą w zawodach sportowych. Klub sportowy prowadzi działalność gospodarczą w zakresie umożliwiającym pełne i efektywne realizowanie celów Klubu, tj. m.in. sprzedając gadżety klubowe, powierzchnię reklamową czy bilety na imprezy sportowe. Dochody uzyskiwane z tej działalności służą realizacji celów statutowych. Zgodnie ze Statutem Klubu zysk może zostać przeznaczony m.in. na podział dywidendy, jednak nie przesądza to o zarobkowym charakterze prowadzonej działalności. Należy bowiem wskazać, że od początku istnienia Klubu dywidenda na rzecz wspólników nie była wypłacana, co wskazuje, na wyłącznie formalny charakter zapisu statutowego, podczas gdy rzeczywisty sposób przeznaczenia zysku wskazuje na to, że działalność nie ma charakteru zarobkowego. Mając powyższe na względzie Klub podjął decyzję o zmianie treści statutu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych. Zawarcie wyżej wspomnianej Umowy pomiędzy Klubem a Spółką służy przede wszystkim działaniom promocyjnym zarówno Spółki jak i Klubu i nastawione jest na wzrost przychodów poprzez rozpowszechnienie wizerunku Spółki, a co za tym idzie spopularyzowania usług przez nią świadczonych.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia:

- czy ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na finansowanie działalności sportowej Klubu sportowego, w części w jakiej środki te przeznaczane są przez Klub w szczególności na organizowanie zawodów sportowych, realizację szkolenia sportowego, zakupu sprzętu sportowego, uczestnictwo w zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej oraz utrzymanie zawodników będą stanowić koszt przeznaczony na cel z zakresu sportu w rozumieniu art. 28 ust. 2 Ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2022 r. poz. 1599);

- czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu sportowego w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, ponoszone przez Wnioskodawcę po zarejestrowaniu przez sąd rejestrowy zmiany statutu Klubu sportowego w Krajowym Rejestrze Sądowym wydatki wymienione w pkt 1) mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu;

- czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, można przyjąć, że wydatki wymienione w pkt 1) ponoszone przez Wnioskodawcę w roku podatkowym w którym zarejestrowana zostanie zmiana statutu Klubu sportowego ale jeszcze przed jej zarejestrowaniem przez sąd rejestrowy, mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, przy założeniu, że w tym roku podatkowym za który dokonywane byłoby odliczenie Wnioskodawca (winno być: Klub sportowy) nie dokonał wypłaty dywidendy;

- czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub sportowy prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, wydatki wymienione w pkt 1) ponoszone przez Wnioskodawcę w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym zarejestrowana zostanie zmiana statutu Klubu sportowego mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, przy założeniu, że w tym roku podatkowym za który dokonywane byłoby odliczenie Wnioskodawca (winno być: Klub sportowy) nie dokonał wypłaty dywidendy.

Odnosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że koszty poniesione przez Państwa na podstawie zawartej umowy sponsoringowej, zgodnie z którą zobowiązali się Państwo do wypłaty na rzecz Klubu określonej kwoty wypłacanej ratalnie na rachunek bankowy Klubu, w terminie oznaczonym w Umowie, a w zamian za przekazane środki pieniężne Klub świadczy na rzecz Państwa usługi promocyjne, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ustawy o CIT.

Niewątpliwie wydatki poniesione przez Państwa będą mieć przełożenie na osiągnięcie Państwa przychodów - jako wydatki na cele reklamowe, promocyjne.

Jak wynika z opisu sprawy zawarcie wyżej wspomnianej Umowy pomiędzy Klubem a Spółką służy przede wszystkim działaniom promocyjnym zarówno Państwa jak i Klubu i nastawione jest na wzrost przychodów poprzez rozpowszechnienie Państwa wizerunku, a co za tym idzie spopularyzowania usług przez Państwa świadczonych. Uskutecznienie tych celów w Państwa ocenie przyczyni się do wzrostu sprzedaży produkowanych artykułów oraz świadczonych usług, a w konsekwencji do wzrostu jej przychodów. Podkreślenia wymaga, że ww. wydatki stanowią świadczenie wzajemne, zatem w odniesieniu do poniesionych przez Spółkę wydatków, nie będzie mieć zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w cyt. art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy CIT.

Z wniosku wynika również, że środki otrzymane od Wnioskodawcy zostaną przeznaczone przez Klub na organizowanie zawodów sportowych, realizację szkolenia sportowego, zakup sprzętu sportowego, uczestnictwo w zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej oraz utrzymanie zawodników.

Przy czym w odniesieniu do kosztów dotyczących utrzymania zawodników Wnioskodawca wskazał, że w zakresie kosztów związanych z utrzymaniem zawodników Klub zawiera kontrakty z poszczególnymi zawodnikami na podstawie których zawodnicy zobowiązują się reprezentować Klub we współzawodnictwie sportowym. Zawodnicy w ramach kontraktu deklarują swoją zdolność do uprawiania określonej dyscypliny sportowej w okresie obowiązywania kontraktu. Na podstawie kontraktów zawodnicy, reprezentując Klub uczestniczą w zawodach sportowych. W związku z powyższym, wydatki na utrzymanie zawodników obejmują następujące koszty:

a)wynagrodzenia i premii wypłacanych uczestnikom zawodów (zawodnikom);

b)zatrudnienia mechaników obsługujących sprzęt wykorzystywany przez zawodników,

c)zakupu sprzętu oraz akcesoriów jeździeckich dla zawodników,

d)zakupu/leasingu samochodu dostawczego przewożącego sprzęt na zawody w których uczestniczą zawodnicy,

e)zakupu oraz serwisu w trakcie sezonu jednostek napędowych do wykorzystania w trakcie treningów i udziału w zawodach,

f)zakupu paliwa do samochodu przewożącego sprzęt wykorzystywany podczas treningów i udziału w zawodach,

g)zakupu opon oraz olejów do motocykli na których zawodnicy trenują i biorą udział w zawodach,

h)ubezpieczenia NNW.

Koszty te ponoszone są przez Klub, w zależności od rodzaju kontraktu zawartego z zawodnikami, w dwojaki sposób:

1.W pierwszym modelu koszty te ponoszone są przez Klub w ten sposób, że Klub uzgadnia z zawodnikiem zryczałtowaną kwotę wynagrodzenia za cały sezon. W tym modelu rozliczeniowym zawodnik, w ramach otrzymanych od Klubu środków stałych (ryczałt) zobowiązany jest pokrywać wszystkie koszty związane z jego utrzymaniem jako zawodnika, tj. związane z uprawianiem przez niego sportu w ramach Klubu oraz z przygotowaniem się do udziału w zawodach, w tym w szczególności koszty wymienione powyżej w punktach od b)-h). Jednocześnie, ryczałt obejmuje także stałe wynagrodzenie zawodnika. Dodatkowo, obok ryczałtu Klub także przewiduje możliwość wypłaty zawodnikom dodatkowych premii w kwotach zmiennych, uzależnionych od ilości punktów/bonusów w danych rozgrywkach lub w całym sezonie.

2.W drugim modelu Klub uzgadnia z zawodnikiem wyłącznie warunki wypłaty wynagrodzenia zmiennego, uzależnionego od wyników za zdobyte punkty w ramach danych zawodów. Jednocześnie, to bezpośrednio Klub ponosi wszystkie dodatkowe koszty związane z utrzymaniem zawodników, wymienione w lit. b) - h) powyżej.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedstawione szczegółowo w punkcie 1) wydatki związane z utrzymaniem zawodników, mogą zostać uznane za mieszczące się w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 3) ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (dalej jako: Ustawa o sporcie) jako koszty uczestnictwa w zawodach, zaś dodatkowo koszty zakupu sprzętu oraz akcesoriów jeździeckich, oraz koszty zakupu jednostek napędowych także w dyspozycji art. 28 ust. 2 pkt 2) Ustawy o sporcie.

Reasumując, wydatki na pokrycie kosztów działalności Klubu sportowego, jednakże wyłącznie poniesione w ramach zawartej przez Państwa ww. Umowy z Klubem, na (jak wskazano we wniosku):

- pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych (o ile nie będą to koszty poniesione na imprezę sportową będącą imprezą masową w rozumieniu art. 18ee ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT),

- utrzymania sportowców,

- realizację szkolenia sportowego,

- zakupu sprzętu sportowego,

- uczestnictwa w zawodach,

- pokrycia kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

- sfinansowania stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej,

o ile w istocie ponoszenie tych wydatków wpłynie na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma środki, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub,

- będą stanowić koszty poniesione na działalność sportową, o której mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Jak wskazano we wniosku Klub sportowy (Sponsorowany) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie umożliwiającym pełne i efektywne realizowanie celów Klubu, tj. m.in. sprzedając gadżety klubowe, powierzchnię reklamową czy bilety na imprezy sportowe. Pomimo faktu, że dochody uzyskiwane z tej działalności służą realizacji celów statutowych, to jednak Statut Klubu przewiduje, że zysk może zostać przeznaczony m.in. na podział dywidendy.

Powyższe zdaniem Organu przesądza o tym, że w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z Klubem Sportowym niedziałającym w celu osiągnięcia zysku, o którym mowa w ww. art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie. Powyższego nie przesądza także fakt, że jak Państwo wskazują od początku istnienia Spółki dywidenda na rzecz wspólników nie była wypłacana, co wskazuje, na wyłącznie formalny charakter zapisu statutowego, podczas gdy rzeczywisty sposób przeznaczenia zysku wskazuje na to, że działalność nie ma charakteru zarobkowego.

W efekcie, przyjąć należy, że sponsorowany przez Państwa Klub nie spełnia kryterium Klubu sportowego w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie, ponieważ Sponsorowany działa w celu osiągnięcia zysku.

Zatem, aby Wnioskodawca mógł odliczyć od podstawy opodatkowania kwotę stanowiącą 50% kosztu uzyskania przychodu poniesionego na działalność sportową, statut Klubu sportowego nie może zawierać zapisu dotyczącego możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy. Wobec tego w przedmiotowej sprawie Klub ten musi prowadzić działalność o charakterze niezarobkowym. Wówczas wtedy może być uznawany za klub sportowy w rozumieniu ww. przepisu.

Bez znaczenia pozostaje założenie, iż w roku podatkowym w którym zarejestrowana zostanie zmiana statutu w Klubie sportowym, ale jeszcze przed jej zarejestrowaniem przez sąd rejestrowy oraz w roku poprzedzającym rok, w którym zarejestrowana zostanie zmiana statutu, Wnioskodawca (winno być: Klub sportowy) nie dokonał wypłaty dywidendy w roku podatkowym, za który dokonywane byłoby odliczenie. W obu sytuacjach w momencie ponoszenia wydatków na finansowanie działalności sportowej w statucie Klubu sportowego widniał zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy. Wobec tego Klub sportowy nie spełniał kryterium Klubu sportowego w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie. W konsekwencji Wnioskodawca nie może w ww. przypadkach skorzystać z ulgi o której mowa w art. 18ee ustawy o CIT.

Reasumując, jedynie po zmianie statutu Klubu sportowego Wnioskodawca może skorzystać z odliczenia od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% kosztu uzyskania przychodu poniesionego na działalność sportową. Zdaniem Organu zapis w statucie Klubu dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy jest wiążący. Jak zostało wskazane powyżej, ww. zapis w statucie przesądza o tym, że w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z Klubem Sportowym niedziałającym w celu osiągnięcia zysku. Jak już zostało wspomniane, zapis w statucie dot. wypłaty dywidendy jest wiążący. Wówczas tylko po zmianie statutu Klubu, Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania z odliczenia od podstawy opodatkowania kwotę 50% kosztów uzyskania przychodu poniesionych na działalność sportową.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

- czy ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na finansowanie działalności sportowej Klubu sportowego, w części w jakiej środki te przeznaczane są przez Klub w szczególności na organizowanie zawodów sportowych, realizację szkolenia sportowego, zakupu sprzętu sportowego, uczestnictwo w zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego, sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej oraz utrzymanie zawodników będą stanowić koszt przeznaczony na cel z zakresu sportu w rozumieniu art. 28 ust. 2 Ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2022 r. poz. 1599) – jest prawidłowe;

- czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu sportowego w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, ponoszone przez Wnioskodawcę po zarejestrowaniu przez sąd rejestrowy zmiany statutu Klubu sportowego w Krajowym Rejestrze Sądowym wydatki wymienione w pkt 1) mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu – jest prawidłowe;

- czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, można przyjąć, że wydatki wymienione w pkt 1) ponoszone przez Wnioskodawcę w roku podatkowym w którym zarejestrowana zostanie zmiana statutu Klubu sportowego ale jeszcze przed jej zarejestrowaniem przez sąd rejestrowy, mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, przy założeniu, że w tym roku podatkowym za który dokonywane byłoby odliczenie Wnioskodawca (winno być: Klub sportowy) nie dokonał wypłaty dywidendy – jest nieprawidłowe;

- czy w przypadku zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym zmiany treści statutu Klubu w ten sposób, że zapis dotyczący możliwości przeznaczenia zysku m.in. na podział dywidendy zostanie wykreślony, zaś w statucie uwzględnione zostanie, że Klub sportowy prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, zaś osiągane dochody będą służyć realizacji celów statutowych, wydatki wymienione w pkt 1) ponoszone przez Wnioskodawcę w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym zarejestrowana zostanie zmiana statutu Klubu sportowego mogą zostać przez Wnioskodawcę uznane jako koszty uzyskania przychodu poniesione na działalność sportową i czy w związku z tym Wnioskodawca może odliczyć od podstawy opodatkowania, kwotę stanowiącą 50% tego kosztu, przy założeniu, że w tym roku podatkowym za który dokonywane byłoby odliczenie Wnioskodawca (winno być: Klub sportowy) nie dokonał wypłaty dywidendy – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).