Postanowienie SN z dnia 23 listopada 2022 r., sygn. II USK 29/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romualda Spyt

w sprawie z odwołania F-R.W. w W.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Zielonej Górze
‎z udziałem zainteresowanej A.B.
‎o ustalenie istnienia obowiązku ubezpieczenia społecznego,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 23 listopada 2022 r.,
‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu
‎z dnia 17 sierpnia 2021 r., sygn. akt III AUa 1396/19,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Zielonej Górze na rzecz A.B. kwotę 240 (dwieście czterdzieści zł) z ustawowymi odsetkami wskazanymi w art. 98 § 1¹ k.p.c., oddalając dalej idący wniosek.

UZASADNIENIE

Decyzją z 24 stycznia 2019 r., nr […], Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Zielonej Górze stwierdził, że A.P. (obecnie B.) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od 8 sierpnia 2017 r. jako pracownik u płatnika składek F-R.W. w W. (dalej jako płatnik składek).

Wyrokiem z dnia 23 października 2019 r. Sąd Okręgowy w Zielonej Górze oddalił odwołanie płatnika składek od powyższej decyzji (pkt 1 wyroku) oraz zasądził od odwołującego się na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Zielonej Górze kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (pkt 2 wyroku).

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, wyrokiem z dnia 17 sierpnia 2021 r., zmienił zaskarżony przez płatnika składek wyrok w punkcie 1. oraz poprzedzającą go decyzję i stwierdził, że A.P. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu, wypadkowemu od 8 sierpnia 2017 r. jako pracownik u płatnika składek F.-R.W. w W. oraz orzekł o kosztach postępowania.

W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku organ rentowy zarzucił:

I. rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

a) art. 22 § 1 k.p., przez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że stosunek prawny łączący A.P. z firmą F.-R.W. w W. odpowiadał cechom warunkującym uznanie go za stosunek pracy, praca była faktycznie i rzeczywiście wykonywana, pomimo że brak było rzeczywistej potrzeby zatrudnienia pracownika na stanowisku pracownika biurowego;