Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 27 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-2.4011.77.2023.2.SD

Ulga prorodzinna

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie :

- możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za lata 2017-2020 jest prawidłowe;

- możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2021 rok jest nieprawidłowe;

- konieczności złożenia korekty za lata 2017-2021 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2023 roku wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 kwietnia 2023 r. (wpływ 4 kwietnia 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

25 stycznia 2023 roku otrzymał Pan z Urzędu Skarbowego w (…) wezwanie do złożenia korekty deklaracji zeznań PIT-37 za lata 2017-2021. Ulga prorodzinna na Pana córkę (…) została odliczona za 12 miesięcy zarówno przez Pana, jak i Pana byłą żonę (…). Posiada Pan władzę rodzicielską nad wyżej wskazaną córką oraz w latach 2017- 2021 faktycznie ją Pan wykonywał. Dziecko uczęszcza do szkoły podstawowej. Pana córka ma pobyt stały u matki, jednak to Pan na utrzymanie córki łoży regularnie alimenty. Dodatkowo pokrywa Pan bieżące potrzeby dziecka. W połowie pokrył Pan koszty zabiegu (…). W połowie opłacał Pan zakup aparatu ortodontycznego dla dziecka. Ma Pan ustalone przez sąd kontakty z dzieckiem, tj. dwa weekendy w miesiącu, tydzień ferii zimowych, tydzień wakacji oraz określone dni pobytu dziecka u Pana w trakcie świąt Bożego Narodzenia oraz świąt Wielkanocnych. Poczynił Pan duże starania o utrzymanie kontaktów z córką, ponieważ początkowo matka dziecka je utrudniała. Z dzieckiem uczęszcza Pan na salę zabaw, basen, kino, wycieczki, lodowisko etc. Uczęszcza Pan na wywiadówki dziecka oraz aktywnie śledzi Pan jej postępy w nauce. Dba Pan o rozwój religijny dziecka, zorganizował Pan dla niej przyjęcie z okazji Pierwszej Komunii Świętej. Ma Pan zorganizowany w swoim domu pokój dla dziecka, gdzie Pańska córka ma swoje rzeczy: ubrania, obuwie, zabawki. Reasumując uczestniczy Pan aktywnie w życiu dziecka i sprawuje cały czas pieczę nad jej wychowaniem. Nie mając wiedzy, że Pańska małżonka podjęła pracę i dokonuje odliczenia ulgi na dziecko od podatku, nieświadomie przez ostatnie 5 lat (lata 2017-2021) dokonywał Pan odliczeń ulgi na dziecko od podatku w wysokości 100%. W związku z powyższym rozważa i posiada Pan pytanie, czy w zaistniałym stanie faktycznym, mając władzę rodzicielską nad dzieckiem i faktycznie ją sprawując w latach 2017-2021, mógł Pan dokonywać odliczenia ulgi na dziecko od podatku w częściach równych, tj. w kwocie stanowiącej ½ kwoty określonej w art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

W piśmie z 1 kwietnia 2023 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazał Pan, że:

1.Pana córka urodziła się (…)

2.Miejsce zamieszkania Pana córki od rozwodu z Pana byłą żoną (…) jest stale przy matce.

3.Poza córką jest Pan jeszcze ojcem dwójki dzieci: (…). Wykonywał i nadal wykonuje Pan wobec nich niezmiennie władzę rodzicielską.

4.Ślub z (…) był Pan więc w okresie objętym zapytaniem żonaty z drugą żoną.

5.Córka mieszkała z Pana byłą żoną, jednak zarówno Pan jak i była żona w równym stopniu zapewnialiście dziecku rozwój fizyczny oraz intelektualny, zabezpieczenie potrzeb bytowych, zdrowotnych oraz edukacyjnych. Dostarczali Państwo niezbędnych dóbr materialnych , ponosili wydatki związane z wypoczynkiem, wspierali w realizacji hobby. Kupował Pan wszystko, co było potrzebne do życia. Ponosił Pan w równym stopniu wszystkie koszty na dziecko (zakup ubrań, obuwia, środków czystości, książek, jedzenia). Jeździł Pan z córką na basen, łyżwy, jazdę konną, na wycieczki, opłacał Pan w połowie zakup aparatu ortodontycznego i wszystkich kosztów leczenia również w połowie (zakup leków, witamin). Emocjonalnie brał Pan czynny udział w rozwoju dziecka, obrabiał Pan z córką lekcje, czynnie uczestniczył w jej wychowaniu. Gdy Pana córka (…) miała problemy w szkole, razem je Państwo rozwiązywali. Kupował Pan wszystko co potrzebne jest do życia i rozwoju dziecka, po połowie z matką dziecka.

6.Na pytanie, Czy przez cały okres będący przedmiotem zapytania Pana córka, na podstawie orzeczenia sądu, nie została umieszczona w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych?

Odpowiedział Pan: „Nie”.

7.Po urodzeniu córki razem z jej matką zdecydowali Państwo, że będzie Pan odliczał ulgę na dziecko, ponieważ tylko Pan pracuje. Cały czas Pan ją odliczał, była żona nie poinformowała Pana, o podjęciu pracy i odliczeniu przez nią ulgi na dziecko. Nie było między Państwem dialogu oraz porozumienia. Nie ustalili Państwo więc proporcji odliczenia ulgi.

8.Orzeczenie sądu po rozwodzie uprawomocniło się (…)

9.W okresie objętym wnioskiem nie prowadził Pan działalności gospodarczej.

10.Dochód osiągany przez Pana po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne:(…)

11.Uzyskał Pan dochody w okresie objętym wnioskiem do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 27, bowiem był Pan zatrudniony cały czas od 2013 po dziś dzień tylko na podstawie umowy o pracę. Pozostałe 2 pauzy (tj. dochody określone w art. 30b i art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) nie mają zastosowania.

12.Na pytanie, Czy w okresie, którego dotyczy wniosek do Pana córki miały zastosowanie przepisy:

-art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy),

-ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub

-ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo ustawy z 6 lipca 2016 r. aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych?

Odpowiedział Pan, że nie. Żadna z pauz nie ma zastosowania.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym jako podatnik powinien Pan złożyć korektę deklaracji podatkowej za lata 2017-2021 w związku z dokonanym odliczeniem ulgi na dziecko od podatku w wysokości 100%, gdy jednocześnie w tych samych latach i w takiej samej wysokości takiego samego odliczenia podatku na dziecko dokonała Pana była żona?

Czy jako rodzic posiadający władzę rodzicielską nad małoletnią córką oraz faktycznie ją wykonujący mógł Pan dokonywać odliczenia ulgi na dziecko za lata 2017-2021 po połowie z byłą żoną, tj. w kwocie stanowiącej ½ kwoty określonej w art. 27f ust.2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, w przedstawionym stanie faktycznym do pytania pierwszego zastosowanie będzie miał art. 27 ust. 1 oraz ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ten ostatni stanowi, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tą podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - kodeks cywilny. Mając na uwadze powyższy przepis według Pana należy stwierdzić, iż w latach 2017-2021 odliczenie ulgi na dziecko w wysokości 100 % było nieprawidłowe, ponieważ zarówno Pańska była żona jak i Pan mógł dokonać odliczenia i w związku z powyższym powinien Pan złożyć korektę zeznania PIT za te wyżej wskazane lata.

Co do drugiego z zadanych przez Pana pytań, według Pana zastosowanie będzie miał również wyżej wskazany przepis, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych który stanowi iż odliczenia może dokonać każdy z rodziców opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. Według Pana stanowiska, przedmiotowy przepis na tle przedstawionego stanu faktycznego należy rozumieć tak, że rodzice mogą ustalić proporcję odliczeń. W związku z tym iż nie było pomiędzy Panem oraz Pana byłą małżonką porozumienia, patrząc na fakt iż oboje zgodnie z orzeczeniem sądu posiadają Państwo władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem i oboje ją faktycznie wykonują  mogli Państwo dokonać odliczenia ulgi na dziecko po połowie, to jest w równych częściach. Według Pana, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy jedynie sam fakt jej posiadania lecz faktyczne sprawowanie pieczy nad dzieckiem, w sposób zapewniający prawidłowy rozwój dziecka, zapewniając mu zaspokojenie potrzeb fizycznych, edukacyjnych czy duchowych. Patrząc więc na fakt, iż poza co miesięcznymi alimentami, uczestniczy Pan aktywnie w życiu dziecka poprzez łożenie na edukację dziecka, leczenie, zapewnianie rozrywek, dbanie o rozwój duchowy to nie sposób nie uznać iż zachodzą wystarczające przesłanki dla uznania że wykonuje Pan władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Reasumując skoro w stosunku do małoletniej córki obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska oraz przez oboje rodziców jest faktycznie wykonywana , to wobec braku porozumienia pomiędzy Panem a byłą żoną przysługiwało Panu w latach 2017-2021 prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w postaci połowy kwoty ustalonej zgodnie z art 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie:

- możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za lata 2017-2020 jest prawidłowe;

- możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2021 rok jest nieprawidłowe;

- konieczności złożenia korekty za lata 2017-2021 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Natomiast w myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego,

  nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie

wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma

zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b) 166,67 zł na trzecie dziecko,

c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Stosownie do art. 27f ust. 2a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

W myśl art. 27f ust. 2b ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

W myśl art. 27f ust. 2c ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2)wstąpiło w związek małżeński.

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z kolei art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., stanowi, że:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Nadmienić w tym miejscu również należy, że na mocy art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim- kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Zmiana ww. przepisu spowodowała, że kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w rozliczeniu za 2021 rok:

a)w dowolnej proporcji przez nich ustalonej,

b)w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy:

-zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub

-gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim.

Natomiast w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% w zeznaniu podatkowym za 2021 rok stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Nadmienić należy, że stosownie do art. 26 ustawy - Kodeks cywilny:

§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. do 1 marca 2017 r. (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032):

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Natomiast, stosownie do art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 marca 2017 r. (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm., Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm., Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm., Dz.U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy, , w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Na mocy art. 6 ust. 8 wskazanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wedle art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków:

1) stosuje przepisy:

a) art. 30c lub

b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wyjaśnić przy tym należy, że stosownie do art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

W przypadku opodatkowania dochodów uzyskanych w 2021 r., o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r., przepis art. 6 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio do osoby samotnie wychowującej dzieci i jej dziecka.

Art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2021 r. stanowi, że:

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przystępując do analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na małoletnie dziecko jest wykonywanie w stosunku do tego dziecka władzy rodzicielskiej.

W myśl art. 92 ww. ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 1359 ze zm.):

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Stosownie do art. 95 § 1 ww. ustawy:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

W myśl art. 97 § 1 tejże ustawy:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Zgodnie z art. 106 ww. ustawy:

Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy może zmienić orzeczenie o władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonywania zawarte w wyroku orzekającym rozwód, separację bądź unieważnienie małżeństwa, albo ustalającym pochodzenie dziecka.

Zgodnie zaś z treścią art. 107 ww. Kodeksu:

§ 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.

§ 2. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić pojęcie władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania.

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu. W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a więc spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy. Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.

Powyższe potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2378/15, stwierdzając: „(…) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy, a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (…).”

Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Z przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika, że orzeczenie sądu o rozwodzie z Pana byłą żoną uprawomocniło się (…)Poza córką z tego związku posiada Pan jeszcze dwoje dzieci z drugiego małżeństwa: (…) Wykonywał i nadal wykonuje Pan wobec nich niezmiennie władzę rodzicielską. Pana córka (…) urodziła się (…), uczęszcza do szkoły podstawowej oraz ma pobyt stały u matki. Łoży Pan regularnie alimenty na utrzymanie córki. Zarówno Pan jak i była żona w równym stopniu zapewnialiście dziecku rozwój fizyczny oraz intelektualny, zabezpieczenie potrzeb bytowych, zdrowotnych oraz edukacyjnych. Dostarczali Państwo niezbędnych dóbr materialnych, ponosili wydatki związane z wypoczynkiem, wspierali w realizacji hobby. Ponosił Pan w równym stopniu wszystkie koszty dotyczące córki (tj. zakup ubrań, obuwia, środków czystości, książek, jedzenia). Opłacał Pan w połowie zakup aparatu ortodontycznego, koszty zabiegu podcięcia wędzidełka wargi górnej i wszystkich kosztów leczenia również w połowie (zakup leków, witamin). Ma Pan ustalone przez sąd kontakty z dzieckiem, tj. dwa weekendy w miesiącu, tydzień ferii zimowych, tydzień wakacji oraz określone dni pobytu dziecka u Pana w trakcie świąt Bożego Narodzenia oraz świąt Wielkanocnych. Poczynił Pan duże starania o utrzymanie kontaktów z córką, ponieważ początkowo matka dziecka je utrudniała. Jeździł Pan z córką na basen, łyżwy, jazdę konną, salę zabaw, kino, na wycieczki. Emocjonalnie brał Pan czynny udział w rozwoju dziecka, obrabiał Pan z córką lekcje, czynnie uczestniczył w jej wychowaniu. Gdy Pana córka (…) miała problemy w szkole, razem je Państwo rozwiązywali. Uczęszcza Pan na wywiadówki dziecka oraz aktywnie śledzi Pan jej postępy w nauce. Dba Pan o rozwój religijny dziecka, zorganizował Pan dla niej przyjęcie z okazji Pierwszej Komunii Świętej. Ma Pan zorganizowany w swoim domu pokój dla dziecka, gdzie Pańska córka ma swoje rzeczy: ubrania, obuwie, zabawki. Reasumując uczestniczy Pan aktywnie w życiu dziecka i sprawuje cały czas pieczę nad jej wychowaniem.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, że skoro w stosunku do małoletniej córki, zarówno Pan, jak i jej matka w latach 2017-2020 faktycznie wykonywaliście władzę rodzicielską oraz wobec braku porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z ulgi na dziecko przez każdego z małżonków, to zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31 grudnia 2020 r. - może Pan - skorzystać za lata 2017-2020 z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości 50% kwoty ulgi na córkę.

Odnosząc się natomiast do możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w odniesieniu do rozliczenia za 2021 r., wyjaśnienia wymaga, że jak wskazano wyżej, ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) zmieniono brzmienie art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiana ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r. (art. 70 ustawy zmieniającej).

Stosownie do przytoczonego powyżej nowego brzmienia przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę obliczoną zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rodzice mogą odliczyć od podatku:

a)w dowolnej proporcji przez nich ustalonej,

b)w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy:

-zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub

-gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim.

Natomiast w pozostałych przypadkach, tj. innych niż wyżej wymienione, odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Biorąc powyższe pod uwagę, wobec wskazania w opisie stanu faktycznego, że nie porozumiał się Pan z byłą żoną, co do wysokości odliczenia ulgi prorodzinnej na córkę oraz że miejsce zamieszkania Pana córki nie jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców (tj. Pana oraz Pana żony), odliczenie w wysokości 100% - zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.- stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny.

W konsekwencji, wobec wskazania w opisie sprawy, że od 2013 roku córka mieszka na stałe przy matce, stwierdzić należy, że za 2021 r. nie przysługuje Panu prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ stałym miejscem pobytu Pana córki (…) nie jest Pana adres zamieszkania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w latach 2017-2020, zarówno Pan, jak i Pana żona wykonywaliście władzę rodzicielską w stosunku do swojej małoletniej córki i nie osiągnęliście porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z ulgi na dziecko przez każdego z małżonków, należy stwierdzić, że przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniach podatkowych składanych za lata 2017-2020 w wysokości 50% kwoty ulgi, ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy.  

Zatem w tej części Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Natomiast, w odniesieniu do możliwości skorzystania przez Pana z ulgi prorodzinnej w rozliczeniu rocznym za 2021 r., stwierdzić należy, że pomimo wykonywania przez Pana władzy rodzicielskiej wobec małoletniej córki, wobec braku porozumienia z byłą żoną, co do sposobu korzystania z ulgi na dziecko oraz z uwagi na fakt, że w 2021 r. stałym miejscem pobytu Pana córki nie był Pana adres zamieszkania, lecz adres zamieszkania jej matki (co wynika z opisu sprawy), nie przysługuje Panu stosownie do treści art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ww. ustawy w stosunku do córki w zeznaniu podatkowym składanym za 2021 r.

Zatem w tej części Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

We wniosku wskazuje Pan, że w latach 2017-2021 faktycznie wykonywał Pan władzę rodzicielską w stosunku do córki, uczestniczy Pan aktywnie w jej życiu i sprawuje cały czas pieczę nad jej wychowaniem. Nie wiedząc, że Pańska była małżonka podjęła pracę i dokonuje odliczenia ulgi na dziecko od podatku, nieświadomie za lata 2017-2021 dokonywał Pan odliczeń ulgi na dziecko od podatku w wysokości 100%. Wobec tego ma Pan wątpliwości dotyczące konieczności złożenia korekty zeznania podatkowego za lata 2017-2021.

Z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) wynika, że:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Natomiast stosownie do art. 81 § 3 ww. ustawy:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Wobec powyższego, w świetle przepisów obowiązującego prawa, zgodzić należy się z Panem, że powinien Pan złożyć korekty zeznań podatkowych za rok 2017, 2018, 2019, 2020 w celu skorzystania z ulgi prorodzinnej w wysokości 50% kwoty ulgi, ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy.

Natomiast ze względu na to, że nie przysługuje Panu prawo do dokonania odliczeń w zeznaniu podatkowym za 2021 rok w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ww. ustawy w stosunku do córki w zeznaniu podatkowym składanym, powinien złożyć Pan korektę z pominięciem odliczenia ulgi prorodzinnej na córkę (…).

Zatem w tej części Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy tylko Pana sytuacji prawnopodatkowej. Nie wywołuje skutków prawnych dla Pana byłej żony męża, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie może indywidualnie wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie, spełniającym wymogi, o których mowa w przepisach Ordynacji podatkowej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00