Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie SN z dnia 5 października 2022 r., sygn. III KK 405/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Piotr Mirek

na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 października 2022 r.,

w sprawie T. S.

skazanego z art. 156 § 1 pkt 2 i § 3 k.k.

kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

z dnia 13 stycznia 2022 r., sygn. akt II AKa 244/21,

utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego

w Gorzowie Wielkopolskim

z dnia 12 lipca 2021 r., sygn. akt II K 163/20,

p o s t a n o w i ł:

1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;

2. obciążyć skazanego kosztami postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim, wyrokiem z dnia 12 lipca 2021 r., sygn. akt II K 163/20, uznał T. S. i K. Ł. za winnych tego, że w dniu 21 marca 2020 r. w G.., działając wspólnie i w porozumieniu, w zamiarze ewentualnym, polali głowę i tułów H. G. substancją łatwopalną, a następnie podpalili go, czym spowodowali u pokrzywdzonego ciężkie obrażenia ciała w postaci oparzeń termicznych III stopnia mnogich okolic ciała, około 25% powierzchni ciała, w tym głowy oraz oparzenia górnych dróg oddechowych, to jest chorobę realnie zagrażającą życiu, skutkującą w przebiegu powikłań niewydolnością oddechowo-krążeniową i w efekcie śmiercią, którą to śmierć pokrzywdzonego każdy z oskarżonych mógł i powinien był przewidzieć, co zostało uznane za zbrodnię z art. 156 § 1 pkt 2 i § 3 k.k. i za co wymierzono im kary po 10 lat pozbawienia wolności.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00