Interpretacja indywidualna z dnia 28 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.95.2023.2.DP

Ustalenie spełnienia przesłanek umożliwiających zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie motocykla i wydatków na nabycie ubioru dla zawodnika.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 stycznia 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 marca 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą od 20 czerwca 2017 r. pod nazwą X, prowadzoną pod adresem (...), zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP: (...) i numerem REGON: (...).

Prowadzona przez Panią działalność dotyczy sprzedaży detalicznej (...) oraz świadczenia usług ich montażu. Przedstawione działania są jedynymi, które wchodzą w skład wykonywanej przez Panią działalności.

Ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022, poz. 2647 dalej zwana „ustawa o PIT”) i rozlicza się Pani na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez Panią forma opodatkowania to zasady ogólne 12%/32%, przy czym z podatku dochodowego od osób fizycznych rozlicza się Pani wspólnie z małżonkiem. Jest Pani czynnym podatnikiem VAT.

Wnosi Pani o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku (wydatków) na nabycie motocykla służącego do startu w zawodach offroadowych, wydatków na jego eksploatację (paliwo, serwis bieżący, naprawy mechaniczne, ulepszenia, akcesoria motocyklowe) oraz wydatków na odpowiedni ubiór zawodnika jeżdżącego na tym motocyklu (kask, gogle motocrossowe, zrywki do gogli, bielizna termoaktywna, ochraniacze, odzież wierzchnia, rękawice, buty).

Motocykl oraz ubiór zawodnika, w momencie startu w zawodach, posiada oznaczenia (symbole, znaki firmowe, emblematy, logotypy) prowadzonego przez Panią przedsiębiorstwa. Opisany motocykl pełni więc funkcję nośnika reklamy Pani przedsiębiorstwa. Zaznacza Pani, że ubiór zawodnika należy traktować jako funkcjonalną całość - przepisy obowiązujące na zawodach wymagają, aby zawodnik w momencie startu w zawodach miał na sobie wszystkie elementy ubioru wymagane przepisami.

Przewidywany okres używania motocykla przekracza 12 miesięcy. Motocykl stanowić będzie środek trwały i zostanie ujęty w ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Motocykl będzie zasadniczo przeznaczony do udziału w organizowanych zawodach sportowych, nie będzie podlegał rejestracji i homologacji dopuszczającej go do ruchu drogowego. Poruszać się będzie wyłącznie po zamkniętych torach. Na miejsce zawodów transportowany będzie z wykorzystaniem samochodu dostawczego bądź też przystosowanej do przewozu motocykli przyczepy. Motocykl startuje w zawodach, które prezentowane są w różnego rodzaju mediach - telewizja, prasa, Internet. W trakcie oglądania przez widzów zawodów, w trakcie oglądanej przez widzów transmisji zawodów lub w momencie przeglądania prasy, w której zamieszczona jest informacja o zawodach, możliwe jest zidentyfikowanie danego zawodnika poprzez umieszczone na motocyklach oznaczenia, które przedstawiają logotypy sponsorów. Takie działanie prowadzi do reklamy sponsora, a co za tym idzie pozwala na zdobycie nowych klientów.

Zawodnik, który reprezentuje Pani przedsiębiorstwo, poprzez udział w zawodach przyczynia się do promocji firmy, a tym samym do zwiększenia w przyszłości przychodów przedsiębiorstwa. Poniesione przez Panią wydatki na nabycie i eksploatację motocykla (posiadającego firmowe oznaczenia) oraz wydatki na wymagany w zawodach ubiór, na którym prezentowane są oznaczenia Pani przedsiębiorstwa, umożliwiają Pani reklamowanie własnego przedsiębiorstwa w trakcie zawodów i imprez, a także na pokazywanie logo przedsiębiorstwa w różnego rodzaju mediach.

Uzupełnienie stanu faktycznego

W uzasadnieniu wniosku podaje Pani:

–Zawodnik biorący udział w zawodach offroadowych jest podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

–Zawodnik biorący udział w zawodach offroadowych jest Pani synem, który urodził się w 2008 r.

–Zawodnik, o którym mowa we wniosku nie jest przez Panią zatrudniony.

–Ponosi Pani wydatki w celu zakupu wszelkich aktywów oraz inne konieczne wydatki, które są potrzebne, aby zawodnik mógł wziąć udział w organizowanych zawodach offroadowych. W zamian za to zawodnik wykorzystując swoje doświadczenie dąży do uzyskania jak najlepszego wyniku, tj. zajęcia jak najwyższego miejsca w rankingu zawodów. Wysiłek i doświadczenie zawodnika przejawia się w uzyskiwaniu wysokich wyników, m.in. zawodnik jest (...). Ponadto zawodnik posiada licencję Polskiego Związku Motorowego potrzebną do udziału w zawodach. Wszystko to powoduje, że zawodnik jest rozpoznawalny. Ze względu na bliskie relacje korzysta Pani z tej rozpoznawalności, mając możliwość umieszczenia reklamy swojego przedsiębiorstwa na motocyklu i stroju zawodnika. Poprzez taki zabieg ww. wymienione stają się nośnikiem reklamy, co w niedalekiej przyszłości będzie służyło osiągnięciu przychodu lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

–W trakcie sezonu (w roku 2022 trwał on od 23 kwietnia do 1 października, w roku 2023 harmonogram jeszcze nie jest oficjalnie ustalony) jest 9 rund, w trakcie każdej rundy rozgrywają się zawody.

–Poniesione przez Panią wydatki na nabycie i eksploatację motocykla (posiadającego firmowe oznaczenia) oraz wydatki na wymagany w zawodach ubiór, na którym prezentowane są oznaczenia Pani przedsiębiorstwa, umożliwiają Pani reklamowanie własnego przedsiębiorstwa w trakcie zawodów i imprez, a także na pokazywanie logo przedsiębiorstwa w różnego rodzaju mediach.

–Przez pojęcie „imprezy” rozumie Pani wydarzenia organizowane lub współorganizowane przez te same podmioty, które organizują lub współorganizują zawody offroadowe. W trakcie tych imprez przeprowadzane są treningi zawodników (imprezy te zwane są potocznie „camp”, wstęp na tego typu imprezy jest wolny) lub podsumowuje się cały sezon, prezentuje się osiągnięcia najlepszych zawodników, przedstawia się sponsorów zawodów (są to gale organizowane na zakończenie sezonu).

–„Campy” odbywają się przed każdą rundą zawodów, natomiast gale - na zakończenie sezonu.

–Uczestnikiem „campów” są inni zawodnicy wraz z osobami im towarzyszącymi, zmagania zawodników może obejrzeć każdy ze względu na wstęp wolny. Natomiast zaproszenia na gale otrzymują wyłącznie wybrane osoby - m.in. uczestnicy, osoby im towarzyszące, fotoreporterzy, przedstawiciele sponsorów.

–Oświadcza Pani, że motocykl będzie wykorzystywany tylko i wyłącznie do udziału w organizowanych zawodach offroadowych (m.in. ze względu na brak homologacji drogowej), tylko i wyłącznie przez zawodnika.

–Motocykl został zakupiony 22 lutego 2023 r. Dotychczasowych elementem ubioru, który został zakupiony w ramach działalności gospodarczej są spodnie (odzież wierzchnia, zabezpiecza przed obtarciami) - zakupu dokonano również 22 lutego 2023 r.

–Motocykl nie został kupiony od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Motocykl został zakupiony jako fabrycznie nowy od importera motocykli.

–Motocykl służący do startu w zawodach offroadowych został już ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych. Stało się to 22 lutego 2023 r.

–Zawodnik nie brał jeszcze udziału w zawodach offroadowych na motocyklu i w stroju, na którym widnieją symbole, znaki firmowe, emblematy, logotypy Pani firmy. Umieszczenie wymienionych rzeczy na motocyklu i stroju planowane jest w niedalekiej przyszłości (w przeciągu miesiąca lub dwóch miesięcy).

–W związku z tym, że – zawodnik nie brał jeszcze udziału w zawodach offroadowych na motocyklu i w stroju, na którym widnieją symbole, znaki firmowe, emblematy, logotypy Pani firmy. (umieszczenie wymienionych rzeczy na motocyklu i stroju planowane jest w niedalekiej przyszłości, w ciągu miesiąca lub dwóch miesięcy) – nie uzyskała Pani przychodów w prowadzonej działalności w wyniku udziału zawodnika w zawodach offroadowych, gdyż na motocyklu i stroju nie były zamieszczone symbole, znaki firmowe, emblematy, logotypy Pani firmy. W konsekwencji motocykl i strój zawodnika nie stanowiły nośnika reklamowego.

Pytania

1)Czy wydatki na nabycie opisanego motocykla i wydatki na nabycie opisanego ubioru dla zawodnika należy bez ograniczeń zaliczyć do Pani kosztów uzyskania przychodów?

2)Czy wydatki eksploatacyjne związane z użytkowaniem motocykla i spełniające przesłanki art. 22 ust. 1 ustawy o PIT należy bez ograniczeń zaliczyć do Pani kosztów uzyskania przychodów?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1

Pani zdaniem wydatki na nabycie opisanego motocykla i wydatki na nabycie opisanego ubioru dla zawodnika należy bez ograniczeń zaliczyć do Pani kosztów uzyskania przychodów. O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych decydują przepisy art. 22 i 23 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT), pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ust. 1 Ustawy o PIT.

W konsekwencji, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. W celu uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku.

Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

–został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

–jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

–pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

–poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

–został właściwie udokumentowany,

–nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami:„w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN pojęcie:

•„celowość” oznacza: „przydatność do jakiś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu",

•„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

•„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności",„uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty powinny wskazany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.

W przedstawionej sytuacji spełnione zostaną warunki wynikające z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Z uwagi na fakt, że motocykl będzie stanowił środek trwały w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej i zostanie ujęty w ewidencji środków trwałych, należy uznać, że wydatek na nabycie motocykla będzie u Pani stanowił w całości (bez ograniczeń kwotowych) koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2

Pani zdaniem ma Pani prawo w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki eksploatacyjne związane z użytkowaniem motocykla spełniające przesłanki art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych decydują przepisy art. 22 i 23 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 wskazanej ustawy.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT), pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ust. 1 wskazanej ustawy.

W konsekwencji, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów, nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

–został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

–jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

–pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

–poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

–został właściwie udokumentowany,

–nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami:„w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN pojęcie:

•„celowość” oznacza: „przydatność do jakiś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu",

•„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

•„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności",„uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty powinny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, należy wskazać, że wydatki eksploatacyjne związane z użytkowaniem motocykla przez Panią poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia przychodów spełniać będą przesłanki art. 22 ustawy o PIT.

Przedmiotowe wydatki będą mogły zostać zaliczone do kosztów podatkowych w pełnej wysokości, przy założeniu braku ich objęcia dyspozycją art. 23 ust. 1 ustawy o PIT. Pani zdaniem w analizowanej sytuacji nie znajdzie zastosowania żaden przepis art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy o działalności pożytku publicznego, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Konstrukcja przepisu art. 22 ust. 1 ww. ustawy daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

–musi zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

–musi być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

–musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

–mu zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

–musi zostać właściwie udokumentowany,

–nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 23 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Z okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pani pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej (...) oraz świadczenia usług ich montażu. W związku z zakupem motocykla offroadowego służącego do startu w zawodach offroadowych do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności zamierza Pani zaliczać wydatki na eksploatację ww. motocykla (paliwo, serwis bieżący, naprawy mechaniczne, ulepszenia, akcesoria motocyklowe) oraz wydatki na odpowiedni ubiór zawodnika jeżdżącego na tym motocyklu (kask, gogle motocrossowe, zrywki do gogli, bielizna termoaktywna, ochraniacze, odzież wierzchnia, rękawice, buty). Motocykl ma pełnić funkcję nośnika reklamy przedsiębiorstwa - motocykl oraz ubiór zawodnika, w momencie startu w zawodach będzie posiadał oznaczenia (symbole, znaki firmowe, emblematy, logotypy) prowadzonego przez Panią przedsiębiorstwa. Zawodnikiem startującym w zawodach będzie Pani syn.

Do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Za reklamę można uznać działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych nabywców do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może to być realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można rozróżniać reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy). Reklama może zatem dotyczyć nie tylko oferowanych towarów i usług, ale również samej firmy i jej znaku.

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. W tym miejscu należy zaznaczyć, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych – żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.

Umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego (wzajemność świadczeń) lub sponsoringu niewłaściwego (który swoim charakterem zbliżony jest do darowizny, gdyż zawiera się w jednostronnym zobowiązaniu się sponsora do finansowania sponsorowanego).

Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. Sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. Koszty sponsoringu właściwego stanowią wówczas w całości koszty uzyskania przychodów sponsora.

W przypadku, gdy sponsor nie otrzymuje żadnego świadczenia wzajemnego od podmiotu sponsorowanego, poniesione przez niego wydatki mają charakter darowizny (tzw. sponsoring niewłaściwy). Wówczas należy mieć na względzie postanowienia art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT, zgodnie z którym, darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju – z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w tym przepisie – nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Oznacza to w praktyce, że do kosztów mogą być zaliczone jedynie wydatki stanowiące ekwiwalent za uzyskany towar czy usługę.

Możliwa jest również sytuacja, gdy umowa sponsoringu przewiduje co prawda obustronne świadczenia sponsora i sponsorowanego, jednak nie są one ekwiwalentne. Wydatki na sponsoring są wówczas kosztami uzyskania przychodów tylko do wysokości wartości usług reklamowych świadczonych przez sponsorowanego. W pozostałej części powinny być traktowane jak darowizna.

Jak wynika z treści wniosku posługuje się Pani pojęciem „sponsora” i wskazuje, że:

(…) w trakcie oglądania przez widzów zawodów, w trakcie oglądanej przez widzów transmisji zawodów lub w momencie przeglądania prasy, w której zamieszczona jest informacja o zawodach, możliwe jest zidentyfikowanie danego zawodnika poprzez umieszczone na motocyklach oznaczenia, które przedstawiają logotypy sponsorów. Takie działanie prowadzi do reklamy sponsora, a co za tym idzie pozwala na zdobycie nowych klientów. Zawodnik, który reprezentuje przedsiębiorstwo, poprzez udział w zawodach przyczynia się do promocji firmy, a tym samym do zwiększenia w przyszłości przychodów przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika, że podejmuje Pani działania jako sponsor. Sponsoruje Pani niepełnoletniego syna, który jest profesjonalnym zawodnikiem (zawodnik jest (...); zawodnik posiada licencję Polskiego Związku Motorowego potrzebną do udziału w zawodach).

Poniosła Pani lub zamierza Pani ponieść wydatki w celu zakupu wszelkich aktywów oraz inne konieczne wydatki, które są potrzebne, aby zawodnik mógł wziąć udział w organizowanych zawodach offroadowych (zakup motocykla, wydatki na eksploatację motocykla oraz wydatki na odpowiedni ubiór zawodnika). Zawodnik natomiast uczestnicząc w zawodach będzie reklamował, promował Pani firmę - motocykl oraz ubiór zawodnika, w momencie startu w zawodach będzie posiadał oznaczenia (symbole, znaki firmowe, emblematy, logotypy) prowadzonego przez Panią przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika, że w opisanej sytuacji występuje choćby częściowa wzajemność świadczeń między Panią a Pani synem będącym zawodnikiem. Jednakże z opisu sprawy nie wynika żeby posiadała Pani dokumenty – umowę zaświadczającą o otrzymaniu przez Panią od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentnego świadczenie wzajemnego o charakterze reklamowym. Nie zostały ustalone wartości tych wzajemnych świadczeń a w odpowiedzi na pytanie zadane w wezwaniu „czy zawodnik, o którym mowa we wniosku jest przez Panią zatrudniony na podstawie umowy o pracę, umowy o dzieło, umowy zlecenia, czy też na podstawie innej umowy (jakiej?)” podała Pani jedynie, że nie jest przez Panią zatrudniony.

Aby dana umowa mogła być uznana za sponsoring właściwy, jej treść musi zawierać wzajemność zobowiązań umawiających się stron, oznaczającą zobowiązanie się sponsora do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, który z kolei zobowiązany jest do reklamowania nazwy sponsora, logo i prowadzonej przez niego działalności.

Ponadto, aby powyższa umowa nie była utożsamiana z umową darowizny lub podobnej, powinna określać rodzaj i wartość wzajemnych świadczeń.

Akcje sponsoringowe mają na celu kształtowanie obrazu firmy w szerokich kręgach potencjalnych klientów. Reklamowanie sponsora ma wpływać na zwiększenie jego popularności i renomy, a co za tym idzie zwiększenie przychodów z działalności.

Podkreślić muszę, że za koszty uzyskania przychodów będzie można uznać tylko wydatki dotyczące sponsoringu właściwego, do wysokości równowartości ceny za reklamę sponsora, tj. wartości usług reklamowych wyświadczonych przez sponsora. W przypadku, gdy świadczenia (sponsoringu i reklamy) nie są równej wartości, nadwyżka świadczeń ze strony sponsora stanowi darowiznę na rzecz sponsorowanego, która nie jest zaliczana do kosztów uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT).

Wobec tego ponoszone przez Panią wydatki opisane we wniosku nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie wskazuję, że skoro ww. wydatki nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, to tym samym nie odniosłem się do ograniczeń w zaliczaniu tych wydatków do kosztów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu interpretacji indywidualnej przedstawiam jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuję jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Nie rozstrzygam o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości rozliczenia poszczególnych Pani wydatków może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).