Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 27 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.68.2023.3.KK
Opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box).
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 21 marca 2023 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2 lutego 2018 r. pod firmą (…), zarejestrowaną pod adresem: (…), w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod numerem NIP (…) i numerem REGON: (…) pod kodami PKD (…).
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi na rzecz dwóch podmiotów, z którymi zawarł umowy:
1.Na podstawie umowy z firmą (…). świadczy usługi programistyczne polegające na wytwarzaniu, rozwijaniu oraz ulepszaniu programów komputerowych, które w rozumieniu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2021 r. poz. 1062; dalej zwanej: ustawa o PAIPP) stanowią utwory. Opisana działalność wykonywana jest bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia programistyczne na rzecz kontrahenta. W ramach prowadzonych prac Wnioskodawca tworzy, rozbudowuje i modyfikuje oprogramowanie. Czynności te polegają na dostosowaniu istniejącego produktu (oprogramowania) do indywidualnych potrzeb klientów i zmierzają do poprawy użyteczności lub funkcjonalności. Nie nabywa On wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie wytwarzane, czy ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest wynikiem Jego własnej wiedzy oraz twórczej i indywidualnej działalności intelektualnej. Tworzone lub rozwijane (ulepszane) oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Wnioskodawca ponosi koszty uzyskania przychodu takie jak wydatki na sprzęt elektroniczny, czy wydatki na prowadzenie księgowości. Wnioskodawca wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności (w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania), do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca realizując każdy projekt, opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już istniejących. Wytwór działalności Wnioskodawcy jest na tyle unikalny, że znalezienie dokładnie takiego samego produktu na rynku jest niemożliwe.
2.Na podstawie umowy z (…). Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie konsultacji, opinii, przeglądu istniejących rozwiązań i ewentualnych rekomendacji w kontekście działalności kontrahenta. W wyniku tych prac powstaje raport końcowy, który wraz z wynikami prac badawczych jest przekazywany usługobiorcy. Umowa reguluje kwestie praw majątkowych w ten sposób, że przysługują one usługodawcy w całości i przechodzą na kontrahenta w momencie przekazania raportu. Konsultacje wykonywane przez Wnioskodawcę, objęte raportem końcowym, mają prowadzić do tworzenia, projektowania i rozwoju utworów stanowiących przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, które spełniają kryterium utworu (dzieła), określone w art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prócz opisanych czynności Wnioskodawca dla firmy (…). świadczy usługi programistyczne polegające na wytwarzaniu, rozwijaniu oraz ulepszaniu programów komputerowych, na takiej samej zasadzie jak dla firmy (…).
W związku z powyższym, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu skorzystać z ulgi umożliwiającej zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego), zgodnie z treścią przywołanych przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2021 r. poz. 1128).
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w zakresie usług świadczonych firmie (…) w ramach działalności nie prowadził i nie prowadzi badań naukowych. Wnioskodawca w ramach działalności samodzielnie prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Były one prowadzone w okresie od lutego 2022 r. Celem tych prac było/jest stworzenie lub rozwinięcie istniejącego programu komputerowego. Prace te dotyczyły tworzenia programów komputerowych. Prace obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Przejawiają się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy (jak i jego kontrahenta/Zleceniodawcy) lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy (jak i jego kontrahenta Zleceniodawcy). Prace rozwojowe zostały zakończone pozytywnym wynikiem, którym jest stworzenie lub zmodyfikowanie programu komputerowego. Ogół prac rozwojowych zostaje zawsze zakończony pozytywnym wynikiem polegającym na opracowaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy (jak i jego kontrahenta/Zleceniodawcy) lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy (jak i jego kontrahenta/Zleceniodawcy). Jednak ze względu na innowacyjny charakter prac rozwojowych zdarza się, że poszczególne działania nie przynoszą oczekiwanego efektu i trzeba prowadzić dalsze prace poszukując nowych rozwiązań. Wynikiem prac rozwojowych jest zdobyta innowacyjna wiedza lub opracowane nowe innowacyjne rozwiązanie/koncepcja, które zostają wykorzystane/uwzględnione w kodzie źródłowym programu komputerowego i są utrwalone. Kod źródłowy programu komputerowego jaki powstaje w wyniku prac rozwojowych jest przedmiotem przeniesienia praw autorskich, za przeniesienie których Wnioskodawca wystawia faktury i z tytułu czego osiąga przychód. Wynik prac rozwojowych to program komputerowy, w formie kodu źródłowego stworzonego w języku programowania. W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces albo usługę. Tym produktem są programy komputerowe wytworzone w ramach usług świadczonych na rzecz Kontrahenta. W wyniku prac Wnioskodawca stworzył innowacyjny program komputerowy (kod źródłowy). Owe produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych oferowane są przez Wnioskodawcę w Jego działalności gospodarczej. W stosunku do dotychczasowej działalności (sprzed tworzenia oprogramowania) te produkty, procesy, usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca nie prowadził prac o innym charakterze niż prace rozwojowe. W okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca był opodatkowany na zasadach ogólnych (skala podatkowa). Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są wykonywane pod kierownictwem ani też w miejscu i czasie wyznaczonym przez Zlecającego te czynności. Wnioskodawca wykonując te czynności, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Odpowiedzialność za efekty swojej pracy ponosi Wnioskodawca tylko wobec Zleceniodawcy. Wniosek dotyczy dochodów za okres od lutego 2022 r. do grudnia 2022 r.
Efekty pracy Wnioskodawcy, które dotyczą wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych, i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez klientów. Podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, modyfikowania, ulepszania oprogramowania, w okresie którego dotyczy wniosek, była działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego/ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. W efekcie rozwijania i ulepszania przez Wnioskodawcę programu komputerowego powstają odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działalność polegająca na rozbudowywaniu, rozwijaniu, modyfikowaniu, ulepszaniu oprogramowania zmierza do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania.
W każdym przypadku tworzenie/rozwijanie/ulepszanie przez Wnioskodawcę programu komputerowego wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Niego prac rozwojowych w rozumieniu ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem Jego pracy. Wytworzone, rozwijane oraz ulepszone programy komputerowe zawsze są efektem prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania na kontrahenta. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu wykonanych usług. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury. Faktury wystawiane na rzecz klienta nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich, jest na nich użyta ogólna nomenklatura, tj. usługa programistyczna; to z umowy wynika, że dochodzi do przeniesienia majątkowych praw autorskich. Zgodnie z treścią umów, nabycie przez Kontrahenta praw następuje z chwilą ich przekazania przez Wnioskodawcę, co ma miejsce w chwili utrwalenia utworu w bazie danych lub umieszczenia w repozytorium kodów źródłowych. Naczelną zasadą przeniesienia prawa autorskiego do poszczególnego programu komputerowego jest jego utrwalenie, co warunkuje przeniesienie praw na podstawie umowy. Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której na bieżąco wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Odrębna ewidencja prowadzona jest od 1 lutego 2022 r. Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe. Zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego programu komputerowego.
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3/(a + b + c + d)
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Poszczególne, niżej wymienione, wydatki zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych.
Są to:
-laptop oraz myszka komputerowa służące do pisania kodu źródłowego i testowania oprogramowania oraz zdalnego kontaktu ze Zleceniodawcą,
-telefon komórkowy służący do testowania oprogramowania oraz kontaktu ze Zleceniodawcą,
-koszty usługi księgowej - usługi te są niezbędne do prawidłowego określenia dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, prawidłowych rozliczeń z organem podatkowym - obliczenia podstawy opodatkowania i podatku, a także prowadzenia niezbędnych ewidencji.
Sprzęt komputerowy jest niezbędny do pisania kodu źródłowego i testowania oprogramowania oraz zdalnego kontaktu ze Zleceniodawcą celem omówienia np. wyników pracy. Koszty usług księgowych są niezbędne do prawidłowych rozliczeń, jak wskazano wyżej. Wszystkie wymienione wyżej wydatki były ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia konkretnych prac rozwojowych. Wnioskodawca przyporządkowuje wymienione we wniosku wydatki do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe według kryteriów obiektywnych, stosując proporcję przychodową. Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie wydatki przypisuje do kosztów uzyskania przychodów do konkretnego Oprogramowania w proporcji przychodowej, w dacie poniesienia wydatku.
W zakresie usług świadczonych dla spółki (…). Wnioskodawca wskazał, że działalność dotycząca konsultacji i opinii obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, których celem jest wytworzenie programu komputerowego. Wyżej wymienione usługi Wnioskodawca świadczy w ramach działalności, samodzielnie prowadzonych prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Celem tych prac było/jest stworzenie lub rozwinięcie istniejącego programu komputerowego. Prace te dotyczyły tworzenia programów komputerowych. Prace obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Przejawiają się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy (jak i jego kontrahenta/Zleceniodawcy) lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy (jak i jego kontrahenta/Zleceniodawcy). Prace rozwojowe zostały zakończone pozytywnym wynikiem, którym jest stworzenie lub zmodyfikowanie programu komputerowego. Ogół prac rozwojowych zostaje zawsze zakończony pozytywnym wynikiem polegającym na opracowaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy (jak i jego kontrahenta/Zleceniodawcy) lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy (jak i jego kontrahenta/Zleceniodawcy).
Jednak ze względu na innowacyjny charakter prac rozwojowych zdarza się, że poszczególne działania nie przynoszą oczekiwanego efektu i trzeba prowadzić dalsze prace poszukując nowych rozwiązań. Wynikiem prac rozwojowych jest zdobyta innowacyjna wiedza lub opracowane nowe innowacyjne rozwiązanie/koncepcja, które zostają wykorzystane/uwzględnione w kodzie źródłowym programu komputerowego i są utrwalone. Kod źródłowy programu komputerowego jaki powstaje w wyniku prac rozwojowych jest przedmiotem przeniesienia praw autorskich za przeniesienie których Wnioskodawca wystawia faktury i z tytułu czego osiąga przychód. Wynik prac rozwojowych o program komputerowy, w formie kodu źródłowego stworzonego w języku programowania. W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces albo usługę. Tym produktem są programy komputerowe wytworzone w ramach usług świadczonych na rzecz Kontrahenta. W wyniku prac Wnioskodawca stworzył innowacyjny program komputerowy (kod źródłowy). Owe produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych oferowane są przez Wnioskodawcę w jego działalności gospodarczej.
W stosunku do dotychczasowej działalności (sprzed tworzenia oprogramowania) te produkty, procesy, usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony i ulepszony produkt, proces lub usługę.
Produkty, procesy i usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter oraz nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. W ramach prowadzonych konsultacji powstają utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotowa działalność jest prowadzona w sposób ciągły i systematyczny, tj. uporządkowany oraz według opracowanego przez Wnioskodawcę programu, a jej efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Działania zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wytworzone usługi są chronione przez art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na konsultacjach i opiniach. Wnioskodawca nie działa pod kierownictwem ani też w miejscu i czasie wskazanym przez Spółkę. Ogół praw autorskich na rzecz Spółki na mocy umowy o świadczeniu usług przenoszony jest na Spółkę za co Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu wykonanych usług. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury. Okres, za jaki Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji, to okres od lutego 2022 r. do grudnia 2022 r. W tym okresie na bieżąco prowadził On ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pytania
1.Czy w związku z opisaną sytuacją Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z opodatkowania stawką w wysokości 5% podatku, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę?
2.Czy w związku z opisaną sytuacją, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z opodatkowania stawką w wysokości 5% podatku, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania modyfikowanego i ulepszanego przez Wnioskodawcę?
3.Czy w związku z opisaną sytuacją, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z opodatkowania stawką w wysokości 5% podatku, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanego z tytułu świadczenia usług konsultacji, objętych raportem końcowym, w wyniku których powstaje utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
4.Czy wydatki poniesione bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na zakup sprzętu elektronicznego oraz usługi księgowe, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?
Pana stanowisko w sprawie
Wnioskodawca w związku z opisaną sytuacją, będzie mógł skorzystać z opodatkowania stawką 5% podatku, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania zarówno wytwarzanego przez Wnioskodawcę, jak i przez Niego modyfikowanego i ulepszanego.
Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę polega na świadczeniu usług tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania, co ma charakter twórczy i służy tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań na indywidualne potrzeby klienta. Oprogramowanie to stanowi przedmiot ochrony prawa autorskiego. Do tworzenia i ulepszania oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje własną wiedzę i umiejętności informatyczne. Usługi te mają charakter systematyczny i służą rozwojowi nowoczesnego oprogramowania.
Wnioskodawca w związku ze świadczeniem usług konsultacji objętych raportem końcowym, będzie mógł skorzystać z opodatkowania stawką 5% podatku, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych własności intelektualnej. Jak wynika z umowy, w momencie przekazania raportu końcowego, prawa majątkowe przechodzą na kontrahenta. W wyniku przeprowadzonych konsultacji powstaje program komputerowy stanowiący odrębny utwór. W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej). Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego wg wzoru z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód otrzymany ze zbycia Oprogramowania w ramach świadczenia usług, stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy. Stanowi on bowiem dochód z oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 marca 2020 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.27.2020.2.MC; interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 kwietnia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3 4011.26.2020.3.JŚ; interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 maja 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC; interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 sierpnia 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.496.2021.2.MM; interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 listopada 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.749.2021.3.SR).
W związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania zarówno wytwarzanego przez Wnioskodawcę, jak i przez niego modyfikowanego i ulepszanego.
Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ww. ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b)*1,3/(a + b + c + d)
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,
c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,
d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie, które stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, ponosi On wydatki na zakup sprzętu elektronicznego oraz usługi księgowe i doradztwa podatkowego. Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.
Podsumowując, ponoszone wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie oprogramowania, w tym obliczone według powyższej proporcji przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3/ (a+b+c+d)
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:
W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2).
W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.
W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.
Do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.
W myśl art. 30ca ust. 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:
Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.
Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
We wniosku Wnioskodawca wskazał, że:
-prowadzi On działalność gospodarczą i świadczy usługi programistyczne na rzecz Spółek, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań;
-w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca podejmuje działalność, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca w ramach działalności samodzielnie prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;
-w wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces albo usługę. W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy, te produkty, procesy i usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług;
-efekty prowadzonych prac twórczych prowadzą do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego;
-działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, a jej efektem jest tworzenie oprogramowania dopasowanego do indywidualnych potrzeb zleceniodawcy. Działania Wnioskodawcy zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów posiadanej przez Niego wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
-utwory tworzone lub modyfikowane przez Wnioskodawcę są chronione na podstawie art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
-efekty prac, do których majątkowe prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na Spółki, zawsze są efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;
-Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności gospodarczej oraz nie działa pod kierownictwem i w czasie oraz miejscu wskazanym przez Zleceniodawcę;
-Wnioskodawca przenosi ogół praw autorskich na rzecz Spółek na mocyumowy o świadczenie usług. Wnioskodawca osiąga z tego tytułu dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
-Wnioskodawca świadczy również oprócz usług programistycznych na rzecz tego samego kontrahenta usługi w zakresie konsultacji, opinii, przeglądu istniejących rozwiązań i ewentualnych rekomendacji w kontekście działalności kontrahenta. W wyniku tych prac powstaje raport końcowy, który wraz z wynikami prac badawczych jest przekazywany usługobiorcy. Umowa reguluje kwestie praw majątkowych w ten sposób, że przysługują one usługodawcy w całości i przechodzą na kontrahenta w momencie przekazania raportu. Konsultacje wykonywane przez Wnioskodawcę, objęte raportem końcowym, mają prowadzić do tworzenia, projektowania i rozwoju utworów stanowiących przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, które spełniają kryterium utworu (dzieła), określone w art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
-Wnioskodawca od 1 lutego 2022 r. prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym, należy wskazać, że działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu/modyfikacji oprogramowania komputerowego dla kontrahentów – w zakresie, w jakim jest pracami rozwojowymi w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy jednocześnie podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych usług, ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.
Powstaniu programu komputerowego (oprogramowania) towarzyszy zazwyczaj powstanie dokumentacji technicznej lub projektowej.
W tym też zakresie należy zauważyć w związku ze świadczeniem usług konsultacji objętych raportem końcowym, że wprawdzie wytworzona dokumentacja (raport końcowy) podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jednak nie jest ona samoistnie kwalifikowanym prawem wartości intelektualnej. Jeżeli jednak powstaje ona w związku z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem programu komputerowego, tj. jeżeli efektem pracy Wnioskodawcy jest oprogramowanie wraz z powiązaną dokumentacją techniczno-analityczną, to oprogramowanie to wraz z dokumentacją (bezpośrednio związaną z wytworzonym przez Wnioskodawcę oprogramowaniem) może być kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Stąd autorskie prawo do oprogramowania komputerowego tworzonego oraz rozwijanego w ramach działalności gospodarczej w zakresie, w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania, które są bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym, Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych od 1 lutego 2022 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym odosób fizycznych. Zatem, przysługuje Wnioskodawcy prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych od 1 lutego 2022 r. do grudnia 2022 r. z tytułu usług świadczonych na rzecz wymienionych we wniosku kontrahentów.
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Nexus wylicza się w oparciu o koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:
-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, powinien podatnik również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.
Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.
Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własność i intelektualnej – IP Box, zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP Box, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD W Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.
Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP Wnioskodawca ustali jako iloczyn:
-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% Wnioskodawca zobowiązany jest do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:
-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych Wnioskodawca uzyskuje także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.
Ponadto, w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.
Wnioskodawca wskazał, że ponosi koszty bezpośrednio związane z tworzeniem i rozwojem oprogramowania, które chce zaliczyć do wskaźnika nexus;, te wydatki to:
-laptop oraz myszka komputerowa - służące do pisania kodu źródłowego i testowania oprogramowania oraz zdalnego kontaktu ze Zleceniodawcą,
-telefon komórkowy - służący do testowania oprogramowania oraz kontaktu ze Zleceniodawcą,
-koszty usługi księgowej - usługi te są niezbędne do prawidłowego określenia dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, prawidłowych rozliczeń z organem podatkowym - obliczenia podstawy opodatkowania i podatku, a także prowadzenia niezbędnych ewidencji.
Reasumując, opisane we wniosku ww. wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na: laptop, myszkę komputerową, telefon komórkowy, usługi księgowe, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanych pytań, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.
W szczególności interpretacja nie rozstrzyga, czy Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz, czy efekty pracy to programy komputerowe podlegające ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right