Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 27 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-1.4011.105.2023.2.DK

Możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości za rok 2022

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 16 kwietnia 2023 r. (daty wpływu 16 i 21 kwietnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 16 lutego 2023 r. złożyła Pani zeznanie podatkowe doliczając ulgę prorodzinną w całości. W dniu 1 marca 2023 r. ojciec małoletniej córki poinformował Panią, że w tym roku będzie również składał wniosek uwzględniając ulgę na dziecko. Zgodnie z wyrokiem sądowym z (…) Pani małżeństwo z (…) zostało rozwiązane z winy małżonka i ustalone zostało miejsce pobytu dziecka przy matce. Zasądzone zostały alimenty na rzecz małoletniej w kwocie 750 złotych. W dniu (…) ustalone zostały kontakty ojca z małoletnią. Zgodnie z postanowieniem ojciec ma zabierać dziecko w pierwszy weekend miesiąca od piątku do niedzieli i w trzeci weekend miesiąca od soboty do niedzieli. Uregulowano również ferie, wakacje i święta. W ubiegłym roku ojciec małoletniej nie zawsze realizował kontakty w pełnym wymiarze ze względu na częste wyjazdy służbowe. Przykładowo od października do grudnia przebywał poza miejscem zamieszkania, w związku z tym kontakty były realizowane w wyznaczone postanowieniem weekendy najczęściej od soboty do niedzieli.

W odpowiedzi na wezwanie tut. organu z 14 kwietnia 2023 r. uzupełniła Pani wniosek poprzez doprecyzowanie i udzielenie następujących informacji:

Wniosek o interpretację indywidualną dotyczy rozliczenia za 2022 rok.

Pani małżeństwo z (…), który jest ojcem córki (…), zostało rozwiązane poprzez rozwód. Wyrok rozwodowy uprawomocnił się (…). Zgodnie z wyrokiem władza rodzicielska została powierzona obojgu rodzicom, a miejsce zamieszkania dziecka ustalone zostało przy matce bez regulowania kontaktów. W roku 2022 zarówno Pani, jak i ojciec dziecka posiadaliście władzę rodzicielską względem małoletniej córki (…). Miejsce zamieszkania dziecka jest z Panią pod adresem (…), gdzie Pani córka jest zameldowana na stałe.

W okresie, którego wniosek dotyczy wykonywała Pani w pełni władzę rodzicielską. Zapewniała Pani dziecku odpowiednie warunki bytowe, aby mogło się prawidłowo rozwijać, sprawowała pieczę nad dzieckiem i zarządzała jego majątkiem, zajmowała się Pani wychowaniem dziecka, podejmowała wszelkie decyzje dotyczące jego zdrowia, rozwoju. Wizyty lekarskie były dopilnowane, dziecko realizowało obowiązek szkolny, zapewniała Pani dodatkowe zajęcia, które miały na celu rozwijanie jego zainteresowań i pasji. Dbała Pani, aby dziecko czuło się bezpieczne i kochane, dbała o jego rozwój emocjonalny oraz zabezpieczała potrzeby bytowe.

Ojciec małoletniej w okresie, którego dotyczy wniosek, władzę rodzicielską sprawował w taki sposób, że zabierał córkę w swoje miejsce zamieszkania w dni wyznaczone przez sąd w postanowieniu z dnia (…) o ustalenie kontaktów z małoletnią córką (…), tj. pierwszy weekend miesiąca od piątku do niedzieli i w trzeci weekend miesiąca od soboty do niedzieli, dodatkowo w okresie od maja do października w środy od godziny 16.00-20.00 oraz w święta, 5 dni ferii i dwa tygodnie wakacji. Ojciec nie sprawował faktycznej pieczy nad dzieckiem ani nad jego majątkiem, wszelkie wizyty lekarskie, w tym prywatne, były umawiane i opłacane przez Panią, czyli matkę małoletniej. Zajęcia dodatkowe w szkole i poza szkołą również opłacała Pani. Ojciec co miesiąc na Pani konto wpłacał alimenty zabezpieczone przez sąd w kwocie 750 złotych. W ubiegłym roku ojciec małoletniej nie zawsze realizował kontakty w pełnym wymiarze ze względu na częste wyjazdy służbowe. Przykładowo od października do grudnia przebywał poza miejscem zamieszkania, w związku z tym kontakty były realizowane w wyznaczone postanowieniem weekendy najczęściej od soboty do niedzieli.

W okresie, którego dotyczy wniosek, Pani córka nie otrzymywała zasiłku pielęgnacyjnego, ani renty socjalnej. W okresie, którego dotyczy wniosek, utrzymywała się Pani z pracy zarobkowej na podstawie umowy o pracę. W roku 2022 zgodnie z rozliczeniem PIT nie przekroczyła Pani w ciągu roku podatkowego dochodu 56.000 złotych ani 112.000 złotych.

W okresie, którego dotyczy wniosek, w stosunku do Pani i Pani córki nie znalazły zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym, ani ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ani także ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pomiędzy Panią i ojcem dziecka nie zostało zawarte żadne porozumienie dotyczące zasad korzystania z ulgi prorodzinnej. Córka (…) w okresie, którego dotyczy wniosek nie została też umieszczona w żadnej instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie.

W okresie, którego dotyczy wniosek, nie pozostawała Pani w związku małżeńskim, jest Pani osobą samotnie wychowującą dziecko oraz nie posiada Pani innych dzieci, wobec których posiadałaby Pani władzę rodzicielską lub byłaby Pani opiekunem prawnym.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy ulga prorodzinna należy się Pani w całej kwocie, jeżeli jest Pani osobą samotnie wychowującą córkę (…), która na stałe ma miejsce zamieszkania takie samo jak Pani, tj. (…), i sprawuje Pani bezpośrednią opiekę nad małoletnią oraz zabezpiecza wszystkie potrzeby emocjonalne i bytowe dziecka?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

W 2022 r., którego dotyczy wniosek, samotnie wychowywała Pani córkę (…). Z ojcem małoletniej jest Pani po rozwodzie od 2019 r. Zgodnie z wyrokiem sądowym miejsce pobytu dziecka jest przy matce dziecka. Ma Pani pełnię władzy rodzicielskiej. Dziecko wspólnie z Panią na stałe zamieszkuje pod adresem (…), gdzie jest na stałe zameldowane. Zapewniała Pani dziecku prawidłowe warunki bytowe, dbała o jego rozwój, fizyczny i psychiczny. Wszelkie wizyty lekarskie, w tym również prywatne, były zapewnione. Córka Pani jest rehabilitowana, co wiąże się z wyjazdami, jest pod opieką (…), gdzie również z nią Pani osobiście jeździ na wizyty kontrolne. Wychowując dziecko dba Pani o jego poczucie bezpieczeństwa, pilnuje, aby realizowało obowiązek szkolny. Umożliwia Pani korzystanie przez dziecko z płatnych zajęć dodatkowych, które rozwijają jego zainteresowania czy pasję (…). Sprawuje Pani faktyczną pieczę nad dzieckiem i jego majątkiem. W związku z powyższym uważa Pani, że może rozliczyć ulgę prorodzinną za rok 2022 w całości na podstawie art.27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27 podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

W myśl art. 27f ust. 2 ustawy:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Na podstawie art. 27f ust. 2a ustawy:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Art. 27f ust. 2c ustawy stanowi, że:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2)wstąpiło w związek małżeński.

Według art. 27f ust. 3 ustawy:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Stosownie do art. 27f ust. 4 ustawy:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Art. 27f ust. 5 ustawy wskazuje, że:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ustawy:

Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a) art. 30c lub

b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

- w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

W związku z tym wyjaśnienia wymaga, że stosownie do art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.) zwanej dalej Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym:

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Stosownie do art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Z art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

Według art. 97 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Z kolei zgodnie z art. 106 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy może zmienić orzeczenie o władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonywania zawarte w wyroku orzekającym rozwód, separację bądź unieważnienie małżeństwa, albo ustalającym pochodzenie dziecka.

Zgodnie natomiast z treścią art. 107 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

§ 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.

§ 2. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.

Zatem separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka. Jednakże jeżeli dobro dziecka za tym przemawia sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do dziecka.

Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”.

Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest jednak wymagane w przypadku, gdy tylko jeden rodzic spełnia warunki określone w art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

O wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez oboje rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Wysokość odliczenia kwoty z tytułu ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, została określona na dziecko. Rodzicom dziecka ustawodawca przyznał jeden wspólny limit. Jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska i władza ta jest wykonywana przez oboje rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującej kwoty ulgi. Suma miesięcznych odliczeń dokonanych przez oboje rodziców względem tego samego dziecka nie może przekroczyć kwoty obliczonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy. Kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Umiejscowienie w przepisach ustawy sformułowania „lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej”, tj. po wyrazach „kwotę tę rodzice dziecka mogą odliczyć od podatku w częściach równych”, oznacza, że podstawową formą podziału przysługującego odliczenia pomiędzy rodziców – z których każdy ma prawo do zastosowania ulgi – jest podział tej kwoty w częściach równych. Możliwość skonsumowania kwoty ulgi przez rodziców dziecka w inny sposób niż w proporcji pół na pół należy traktować w kategorii przywileju (wyjątku od generalnej zasady) wymagającego zgody obojga rodziców.

Zatem odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka dokonuje ten z rodziców, który wykonuje w stosunku do niego władzę rodzicielską. W przypadku, gdy tylko jeden z rodziców wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do dziecka, to rodzicowi temu przysługuje prawo do odliczenia ulgi w pełnej wysokości limitu określonego na to małoletnie dziecko.

Przedstawiła Pani informacje, z których wynika, że:

1. Jest Pani osobą rozwiedzioną od (…), samotnie wychowującą małoletnie dziecko.

2. Zgodnie z wyrokiem rozwodowym:

a)władza rodzicielska została powierzona obojgu rodzicom,

b)zasądzone zostały alimenty od ojca w kwocie 750 zł miesięcznie,

c)miejsce zamieszkania dziecka ustalone zostało przy matce bez regulowania kontaktów.

3. W postanowieniu z (…) sąd ustalił kontakty ojca z małoletnim dzieckiem.

4. W 2022 r. wykonywała Pani w pełni władzę rodzicielską. Zapewniała Pani dziecku odpowiednie warunki bytowe, aby mogło się prawidłowo rozwijać, sprawowała pieczę nad dzieckiem i zarządzała jego majątkiem, zajmowała się wychowaniem dziecka, podejmowała wszelkie decyzje dotyczące jego zdrowia, rozwoju. Wizyty lekarskie były dopilnowane, dziecko realizowało obowiązek szkolny, zapewniała Pani dodatkowe zajęcia, które miały na celu rozwijanie zainteresowań i pasji dziecka.

5. Ojciec dziecka w 2022 r. władzę rodzicielską sprawował w taki sposób, że zabierał córkę w swoje miejsce zamieszkania w dni wyznaczone przez sąd w postanowieniu o ustaleniu kontaktów, przy czym nie zawsze realizował kontakty w pełnym wymiarze ze względu na częste wyjazdy służbowe.Ojciec nie sprawował faktycznej pieczy nad dzieckiem, ani nad jego majątkiem.Ojciec co miesiąc wpłacał na Pani konto alimenty zabezpieczone przez sąd w kwocie 750 złotych.

6. W 2022 r. utrzymywała się Pani z pracy zarobkowej na podstawie umowy o pracę.

7. Pani dochód w 2022 r. nie przekroczył kwoty 112 000 zł.

8. Ani do Pani, ani do dziecka nie miały zastosowania przepisy:

a)art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,

c)ustawy o podatku tonażowym

d)ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

9. W 2022 r. Pani dziecko nie otrzymywało zasiłku pielęgnacyjnego ani renty socjalnej, nie zostało również umieszczone w żadnej instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie.

10.Pomiędzy Panią a ojcem dziecka nie zostało zawarte żadne porozumienie dotyczące zasad korzystania z ulgi prorodzinnej.

11.Interesuje Panią rozliczenie w całości ulgi prorodzinnej za 2022 r.

Biorąc pod uwagę zacytowane przepisy i powyższe wyjaśnienia należy uznać, że w przedstawionym przez Panią stanie faktycznym prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej, wynikające z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy 2022 przysługuje Pani w wysokości 100% odliczenia na jedno małoletnie dziecko.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W toku postępowania w sprawie wydania interpretacji tut. organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W rezultacie w wydanej interpretacji organ nie rozstrzyga, który z rodziców i w jakim zakresie wykonuje władzę rodzicielską. Poczynienie pełnych ustaleń faktycznych na okoliczność, czy rodzic małoletniego dziecka faktycznie wykonywał w stosunku do dziecka władzę rodzicielską i ewentualnie w jakim okresie, jest możliwe wyłącznie w postępowaniu podatkowym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 – dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00