Postanowienie SN z dnia 20 stycznia 2023 r., sygn. II KK 106/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Antoni Bojańczyk

w sprawie lustrowanego T. C.,

po rozpoznaniu w Izbie Karnej

na posiedzeniu bez udziału stron w dniu 20 stycznia 2023 r.

wniosku obrońcy lustrowanego o wyłączenie sędziego SN Małgorzaty Bednarek od udziału w sprawie o sygn. akt II KK 106/22

na podstawie art. 41 § 1 k.p.k. a contrario w zw. z art. 29 § 5 ustawy o Sądzie Najwyższym

p o s t a n o w i ł:

pozostawić bez rozpoznania wniosek obrońcy lustrowanego T. C. o wyłączenie sędziego SN Małgorzaty Bednarek od udziału w sprawie o sygn. akt II KK 106/22.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2022 r. obrońca lustrowanego T. C. skierował do Sądu Najwyższego wniosek o wyłączenie sędziego SN Małgorzaty Bednarek od udziału rozpoznaniu kasacji Prokuratora Generalnego od wyroku (orzeczenia – przyp. SN) Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2021 r., sygn. akt II AKa 45/20/L na podstawie art. 41 § 1 k.p.k., ze względu na wadliwe powołanie sędziego do orzekania w Sądzie Najwyższym oraz niespełnianie wymogów niezawisłości i bezstronności sędziego Sądu Najwyższego.

W uzasadnieniu wniosku jego Autor powołując się na uchwałę składu połączonych Izb Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., BSA I-4110-1/20, potwierdzoną wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 maja 2021 r. wydanymi w sprawach o sygn. akt: II GOK 2/18, II GOK 3/18, II GOK 5/18, II GOK 6/18 i II GOK 7/18 oraz szereg orzeczeń SN, ETPCz i TSUE, wskazał, że sędzia SN Małgorzata Bednarek – powołana do pełnienia swych funkcji postanowieniem Prezydenta RP Andrzeja Dudy z dnia 19 września 2018 r. (nr 1130.47.2018), na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa powołanej ustawą z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 3) – uzyskała nominację w warunkach rażącego naruszenia w procesie wyłaniania, tj. stanęła do konkursu przed Krajową Radą Sądownictwa po 17 stycznia 2018 r., tym samym nie spełnia minimalnego standardu bezstronności. Zdaniem obrońcy, wystarczającym do wyłączenia sędziego SN na podstawie art. 41 § 1 k.p.k. jest fakt jego powołania w wyniku działań Krajowej Rady Sądownictwa w składzie ukształtowanym w trybie ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 3) i nie jest przy tym konieczne wykazywanie prawdopodobieństwa braku bezstronności sędziego w danej sprawie rozpoznawanej przez Sąd Najwyższy. Jednak w dalszej części uzasadnienia wniosku obrońca wskazał na okoliczności mające budzić uzasadnione wątpliwości co do niezawisłości i bezstronności sędziego, o których wiedzę zdobył z artykułów publikowanych na stronach internetowych, których wydruki załączył do wniosku, a mianowicie okoliczności związane z rozwojem zawodowym sędziego SN Małgorzaty Bednarek sprzed powołania do orzekania w Sądzie Najwyższym jako prokuratora i członka Stowarzyszenia „A.”, które „od początku swego istnienia skupiało najbliższych współpracowników Ministra Z. Z.” (k. 141v.-143), okoliczność „niezwykłego tempa awansów” w ramach struktur prokuratury i ich ścisłe powiązanie z objęciem władzy w Polsce przez partię P. i pełnieniem funkcji Ministra Sprawiedliwości przez Z. Z. oraz życiem prywatnym sędziego, a mianowicie okoliczność pozostawania w związku małżeńskim ze „[…] działaczem P.”, mającą wskazywać na powiązania sędziego z politykami władzy wykonawczej. Dodatkowo zaznaczył, że nie bez znaczenia dla rozpoznania przedmiotowego wniosku pozostaje też stosunek przedstawicieli władzy wykonawczej i partii P. do lustrowanego T. C. m.in. „zwycięzcy konkursu na niezwykle prestiżowe stanowisko dyrektora Biura Informacyjnego NATO, którego nie mógł pełnić w Moskwie ze względu na brak udzielenia akredytacji przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych”. Stanowisko Ministerstwa Spraw Zagranicznych – zdaniem obrońcy – oparte było najprawdopodobniej na niechęci Ministra Spraw Zagranicznych do lustrowanego ze względu na jego wcześniejszą bliską współpracę z Ministrem R. S. (lustrowany kierował m.in. Sekretariatem Ministra w Ministerstwie Spraw Zagranicznych). W końcowej części wniosku obrońca zaznaczył, że wraz z przedmiotowym wnioskiem, odrębnym pismem, złożył wniosek o zbadanie spełnienia przez sędziego SN Małgorzatę Bednarek wymogów niezawisłości i bezstronności sędziego w trybie art. 29 § 5 i n. ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1904).