Interpretacja indywidualna z dnia 21 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4014.26.2023.2.MM
Skutki podatkowe zawarcia umowy pożyczki w trybie negocjacji z Pożyczkodawcą 1, który jako ostatni podpisał umowę pożyczki w Holandii.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Uzupełnili go Państwo pismem z 20 marca 2023 r. (wpływ 20 i 21 marca 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
X Sp. z o.o. będąca Wnioskodawcą (dalej: Spółka) ma siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i prowadzi prace … .
Spółka zainteresowana była pozyskaniem inwestorów w celu rozwinięcia swojej działalności gospodarczej. Udało jej się nawiązać kontakt z dwoma potencjalnymi pożyczkodawcami:
-spółką z siedzibą w Holandii (dalej: Pożyczkodawca 1);
-osobą fizyczną zamieszkałą w Polsce (dalej: Pożyczkodawca 2).
Spółka w postaci mailowej komunikowała się z potencjonalnymi pożyczkodawcami celem uzgodnienia warunków umowy pożyczki. Dodatkowo negocjacje były prowadzone telefonicznie, zdalnie oraz w trakcie spotkań osobistych. Jedno ze spotkań było w Holandii we wrześniu 2021 r., drugie w siedzibie Spółki w lipcu 2022 r. W toku negocjacji były tworzone dokumenty zawierające plany strony umowy, jednakże nie miały one mocy wiążącej i nie mogą być rozumiane jako oferty w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 poz. 1360 ze zm.; dalej Kodeks cywilny).
Ostatecznie Spółka zawarła umowę pożyczki zamiennej z Pożyczkodawcą 1 oraz z Pożyczkodawcą 2. Umowa weszła w życie (...) grudnia 2022 r. Przedstawiciele Spółki oraz Pożyczkodawca 1 podpisali umowę odręcznie. Skan tego dokumentu z podpisami został przesłany pocztą elektroniczną do Pożyczkodawcy 1. Osoba odpowiedzialna za reprezentację Pożyczkodawcy 1 złożyła stosowny ręczny podpis na wydrukowanym dokumencie oraz przesłała pocztą elektroniczną skan dokumentu ze swoim podpisem do Pożyczkodawcy 2 oraz do Spółki w dniu (...) grudnia 2022 r. Tym samym umowa została zawarta. Intencją stron było aby właśnie tego dnia umowa została zawarta i tego dnia pojawiły się wzajemne zobowiązania pomiędzy stronami.
Umowa nie została zawarta w trybie ofertowym. W momencie zawarcia umowy pożyczki środki pieniężne, które miały zostać wypłacone przez Pożyczkodawcę nr 1 nie znajdowały się na terytorium Polski.
Umowa według swojej treści „może być podpisana w egzemplarzach (a przez Strony na osobnych egzemplarzach), z których każdy po podpisaniu będzie oryginałem, a mimo to wszystkie egzemplarze będą miały jeden i ten sam dokument”.
Po zawarciu umowy osoby odpowiedzialne za reprezentację Spółki, a także Pożyczkodawca 2 podpisały kolejne jej egzemplarze i przesłały kurierem do Holandii do Pożyczkodawcy 1, aby jego reprezentanci również dokonali stosownych podpisów a następnie przesłali kurierem egzemplarze, które zawierają zarówno podpisy Spółki i Pożyczkodawcy 2 jaki i Pożyczkodawcy 1. Czynność ta została wykonana wyłącznie w celu uzyskania egzemplarzy umowy z ręcznymi podpisami wszystkich stron. W związku z tym były to czynności wtórne.
W umowie pożyczkodawcy zobowiązali się udzielić Spółce finansowania w łącznej kwocie … EUR w formie pożyczki zamiennej na kapitał własny. Pożyczkodawca 1 zgodził się zapewnić do 60% całkowitej kwoty finansowania, a Pożyczkodawca 2 zgodził się zapewnić do 40% całkowitej kwoty wnioskowanego finansowania.
Pierwsza transza pożyczki w wysokości … EUR miała według umowy zostać przekazana w ciągu 14 dni od daty podpisania.
Pożyczkodawca 2 przekazał swoją część transzy, w związku z czym Spółka dokonała rozliczenia PCC z tego tytułu.
Pożyczkodawca 1 przekazał swoją część transzy w dniu (...) stycznia 2023 r.
Druga transza w wysokości … EUR zostanie udostępniona w pierwszym lub drugim kwartale 2023 r. w terminie 14 dni od daty wniosku Spółki pod warunkiem, że
- Raport końcowy projektu (…) zostanie zaakceptowany przez Unię Europejską;
- Zostanie uzyskana pozytywna opinia EFSA i/lub USA w sprawie procedury statusu regulacyjnego;
- Nie nastąpi istotna niekorzystna zmiana sytuacji finansowej i działalności Spółki;
- Nie dojdzie do naruszenia oświadczeń i zapewnień Spółki;
- Pożyczkodawcy zatwierdzą wypłatę drugiej transzy w terminie 14 dni od złożenia wniosku przez Pożyczkobiorcę.
Trzecia transza w wysokości … EUR zostanie udostępniona w trzecim, lub czwartym kwartale 2023 r. w terminie 14 dni od daty wniosku Spółki pod warunkiem, że:
- Zostaną podpisane listy intencyjne dotyczące odbioru początkowych ilości produktów wytworzonych przez Spółkę;
- Zostanie sfinalizowane memorandum inwestycyjne dotyczące finansowanie kolejnego etapu;
- Nie nastąpi istotna niekorzystna zmiana sytuacji finansowej i działalności Spółki;
- Nie dojdzie do naruszenia oświadczeń i zapewnień Spółki oraz
- Pożyczkodawcy zatwierdzają wypłatę trzeciej transzy w terminie 14 (czternastu) dni od złożenia wniosku 14 dni od złożenia wniosku przez Spółkę.
Pożyczkodawcy zastrzegli sobie prawo do udostępnienia swojej części drugiej i trzeciej transzy w przypadku niezrealizowania kamieni milowych, o których mowa wyżej. Pożyczkodawcy mają również prawo do udostępnienia swojej części drugiej i trzeciej transzy w przypadku, gdy drugi Pożyczkodawca postanowi inaczej.
Spółka wykorzysta środki dostarczone przez Pożyczkodawcę 1 w celu prowadzenia działalności Spółki, pod warunkiem, że kwoty te nie zostaną wykorzystane na wymienione w umowie cele.
Odsetki w wysokości 15% w skali roku mają być naliczane od wypłaconej kwoty pożyczki, licząc od dnia wypłaty do dnia pełnej spłaty wraz z naliczonymi odsetkami i innymi kwotami należnymi. Odsetki naliczone są za rok liczący 365 dni.
Według zawartej umowy kwota pożyczki zmiennej ma zostać spłacona do (...) grudnia 2023 r. Zarazem jednak pożyczkodawca może wnioskować o 12-miesięczne przedłużenie terminu spłaty pod warunkiem, że istnieją ku temu istotne powody biznesowe.
Zabezpieczeniem spłaty jest zastaw rejestrowy na przedsiębiorstwie Spółki, z wyłączeniem patentów.
Zarazem Pożyczkodawcy i Spółka biorę pod uwagę w umowie pożyczki możliwość zawarcia umowy o Kwalifikowane Finansowanie Kapitału. Polegałoby ono na udostępnieniu środków pieniężnych o łącznej wartości co najmniej … EUR, w jednej lub kilku ratach przez jednego lub więcej inwestorów będących stronę trzecią działających w dobrej wierze zadowalających Pożyczkodawców, dla których Pożyczkobiorca utworzy udziały dowolniej klasy po ustalonej wycenie. W przypadku zawarcia takiej umowy, z chwilą wstępnego zamknięcia kwalifikowanego finansowania kapitału, Pożyczkodawcy będę mogli żądać zmiany kwoty pożyczki na udziały w kapitale zakładowym pożyczkobiorcy.
Każdy z Pożyczkodawców jest uprawniony do wyznaczenia jednego obserwatora, który będzie zapraszany do udziału we wszystkich posiedzeniach zarządu i rady nadzorczej. Pożyczkodawca 2 wykorzystał to uprawnienie i zasiada w radzie nadzorczej Spółki.
W uzupełnieniu wniosku wskazano, że jako ostatni, umowę pożyczki, której dotyczy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, podpisał reprezentant (...) (Pożyczkodawcy 1), a czynność ta miała miejsce w Holandii.
Pytania
1)Czy kwota pożyczki w takiej części w jakiej została przekazana przez Pożyczkodawcę 1 w dniu (...) stycznia 2023 r. jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o PCC?
2)Czy kolejne transze pożyczek w takiej części w jakiej zostaną przekazane przez Pożyczkodawcę 1 będą wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o PCC?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Zdaniem Wnioskodawcy, kwota pożyczki w takiej części w jakiej została przekazana przez Pożyczkodawcę 1 w dniu (...) stycznia 2023 r. jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o PCC.
Ad. 2
Zdaniem Wnioskodawcy, kolejne transze pożyczek w takiej części w jakiej zostaną przekazane przez Pożyczkodawcę 1 będą wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o PCC.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Ad. 1
Jak stanowi art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o PCC, podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
Jak stanowi art. 1 ust. 4 ustawy o PCC czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:
1)rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W opisywanym stanie faktycznym:
- Środki pieniężne stanowiące pożyczkę były transferowane z rachunku w zagranicznym banku (w momencie zawarcia umowy pożyczki środki już znajdowały się w zagranicznym banku);
- Podpisanie umowy odbyło się bez fizycznej obecności Spółki Holenderskiej w Polsce, poprzez przesyłki wysyłanie e-mailem umów z podpisami. Podpis Spółki Holenderskiej został złożony w Holandii.
Kwestia miejsca w jakim znajdowały się środki pieniężne
Należy uznać, że w momencie zawarcia umowy środki pieniężne znajdowały się na rachunku bankowym Pożyczkodawcy 1 w zagranicznym banku, to pierwszy ze wskazanych wyżej warunków został spełniony.
W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 czerwca 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4014.105.2020.4.AD wskazano: „Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że opisane umowy pożyczki nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (na rachunku bankowych Pożyczkodawcy w banku zagranicznym) oraz umowa ta zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. ”.
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 sierpnia 2015 r., Znak: IPPB2/4514-231/15-2/KW1, należy stwierdzić, że umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o PCC, w sytuacji gdy „środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”.
Analogiczne stanowisko znajduje się w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 stycznia 2017 r., Znak: 2461-IBPB-2-1.4514.663.2016.1.BJ: „umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazano we wniosku środki pieniężne w chwili jej zawarcia znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (we Włoszech).” oraz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 31 marca 2017 r., Znak: 2461-IBPB-2-1.4514.71.2017.1.BB: „należy stwierdzić, że umowa pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.".
Kwestia miejsca zawarcia umowy
Miejscem zawarcia umowy była Holandia. Wynika to z faktu, że miejscem zawarcia umowy jest miejsce, w którym złożono ostatni podpis. To właśnie w Holandii złożono ostatni podpis na umowie, która następnie była przesłana drogą e-mailową do pozostałych stron transakcji.
Dla określenia więc miejsca zawarcia umowy, istotnym będzie miejsce zaakceptowania warunków umowy, czyli uzgodnienia wszystkich postanowień, które były przedmiotem negocjacji przeprowadzonych przez strony celem zawarcia umowy. Formą zaakceptowania warunków umowy przez wszystkie strony było właśnie złożenie podpisów, z czego ostatni podpis był złożony przez Pożyczkodawcę 1, w Holandii.
Co do zasady ustawodawca nie przewiduje konkretnej formy prawnej dla pożyczki. Jedynie art. 720 § 2 Kodeksu cywilnego wskazuje, że umowa pożyczki, której wartość przekracza tysiąc złotych, wymaga zachowania formy dokumentowej. Forma ta zostaje w oczywisty sposób zachowana.
Jak wskazano w wyroku Sądu Najwyższego z 15 czerwca 2010 r., sygn. akt II CSK 27/10 „Biorąc pod uwagę fakt, że umowa nie może być zawarta dwukrotnie i w dwóch miejscach, jako miejsce jej zawarcia należało uznać miejsce złożenia ostatniego podpisu”. Orzeczenie to wskazuje więc wprost, że skoro ostatni podpis został złożony w Holandii to tam doszło do zawarcia umowy.
Umowa najpierw jest podpisywana w Polsce potem w Holandii. Przyjmuje się jednak, że umowa może mieć jedno miejsce zawarcia. W związku z tym powyższe orzeczenie Sądu Najwyższego wskazuje warunek określenia miejsca zawarcia umowy w takich sytuacjach. Skoro więc ostatni podpis został złożony w Holandii to należy uznać, że tam doszło do zawarcia umowy.
Taki tok rozumowania potwierdza również interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 listopada 2017 r. Znak: 0111-KDIB4.4014.233.2017.3.BJ, w której wskazano: „Jak wynika z uzupełnienia wniosku, ostateczna wersja umowy pożyczki, która została definitywnie przyjęta przez obydwie strony, pochodzi od Pożyczkodawcy i została Pożyczkobiorcy przesłana w mailu z (...) grudnia 2016 r. W umowie pożyczki strony wskazały, iż umowa została zawarta (...) grudnia 2016 r. w N., USA. Ponadto przy podpisach stron umowy wskazane są daty oraz miejsca złożenia podpisów: Pożyczkobiorcy - (...) grudnia 2016 r. w K. natomiast Pożyczkodawcy - (...) grudnia 2016 r. w N., USA.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że transze II i III opisanej umowy pożyczki nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ - jak wskazano we wniosku - środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki, w momencie jej zawierania, znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zawarta została poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”.
Zgodnie z powyższym należy więc uznać, że kwoty pożyczki pochodzące od Pożyczkodawcy 1 są wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o PCC.
Ad. 2
Ze względów opisanych w Ad. 1 także kolejne transze pożyczki w części przekazywanej przez Pożyczkodawcę 1 będą wyłączone z opodatkowania PCC.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 170 ze zm.):
Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają także zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.
Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.):
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.
W myśl art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:
1)rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 i 1a ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje:
1)z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej;
1a) z chwilą każdorazowej wypłaty środków pieniężnych, jeżeli umowa pożyczki określa, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy.
Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego - na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.
Z treści powołanego art. 1 ust. 4 ww. ustawy wynika, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.
Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę pożyczki zamiennej z Pożyczkodawcą 1 oraz z Pożyczkodawcą 2. Pożyczkodawcą 1 jest spółka z siedzibą w Holandii, natomiast Pożyczkodawcą 2 jest osoba fizyczna zamieszkała w Polsce. Umowa nie została zawarta w trybie ofertowym. Celem uzgodnienia warunków umowy pożyczki strony prowadziły negocjacje. Przedstawiciele Wnioskodawcy oraz Pożyczkodawca 1 podpisali umowę odręcznie. Natomiast skan podpisanego dokumentu był przesyłany pocztą elektroniczną do Pożyczkodawcy 1.
Jako ostatni umowę podpisał reprezentant Pożyczkodawcy 1 w Holandii. W momencie zawarcia umowy środki pieniężne, które miały zostać wypłacone przez Pożyczkodawcę 1 nie znajdowały się na terytorium Polski. Pożyczkodawca 1 przekazał pierwszą część transzy (...) stycznia 2023 r., natomiast druga i trzecia transza zostanie udostępniona w ustalonym przez strony terminie po spełnieniu określonych warunków.
Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania kwoty pożyczki przekazanej przez Pożyczkodawcę 1 w pierwszej i w kolejnych transzach.
Na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, pożyczki podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – środki pieniężne Pożyczkodawcy 1 będące przedmiotem umowy pożyczki w chwili jej zawarcia znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, istotną staje się kwestia miejsca zawarcia umowy pożyczki.
Z wniosku wynika, że w celu zawarcia umowy pożyczki prowadzone były negocjacje co do warunków umowy pożyczki.
Zgodnie z art. 72 § 1 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli strony prowadzą negocjacje w celu zawarcia oznaczonej umowy, umowa zostaje zawarta, gdy strony dojdą do porozumienia co do wszystkich jej postanowień, które były przedmiotem negocjacji.
Jak wynika z powyższego, jeżeli umowa zostaje zawarta po przeprowadzeniu negocjacji co do treści tejże umowy (w ich wyniku), to umowa ta zostaje zawarta z chwilą i w miejscu ich zakończenia. Dla określenia więc miejsca zawarcia umowy, istotnym będzie miejsce zaakceptowania warunków umowy, czyli uzgodnienia wszystkich postanowień, które były przedmiotem negocjacji przeprowadzonych przez strony celem zawarcia umowy.
Skoro zatem jako ostatni umowę pożyczki podpisał reprezentant Pożyczkodawcy 1 i czynność ta miała miejsce w Holandii, to w Holandii jako miejscu złożenia ostatniego podpisu doszło do zawarcia umowy.
Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że miejscem zawarcia umowy pożyczki nie jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zawarta umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ – jak wskazano we wniosku – środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki, w momencie jej zawierania, znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zawarta została poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W rezultacie kwota pożyczki w takiej części w jakiej została przekazana przez Pożyczkodawcę 1 w dniu (...) stycznia 2023 r. oraz w takiej części w jakiej zostanie przekazana przez Pożyczkodawcę 1 w kolejnych transzach, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ponieważ umowa pożyczki z Pożyczkodawcą 1 jest wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).