Interpretacja indywidualna z dnia 20 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.37.2023.1.SG

W zakresie ustalenia: - czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka na moment otrzymania dywidend od S. była uprawniona do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od przychodów z dywidend uzyskanych od S., na podstawie art. 24n w związku z art. 24m Ustawy o CIT, - czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka była uprawniona do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego osiągniętego przez Spółkę z tytułu odpłatnego zbycia udziałów S. na podstawie art. 24o w związku z art. 24m Ustawy o CIT, tj. spełniała niezbędne wymogi określone w niniejszym przepisie

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka na moment otrzymania dywidend od S. była uprawniona do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od przychodów z dywidend uzyskanych od S., na podstawie art. 24n w związku z art. 24m Ustawy o CIT,

- czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka była uprawniona do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego osiągniętego przez Spółkę z tytułu odpłatnego zbycia udziałów S. na podstawie art. 24o w związku z art. 24m Ustawy o CIT, tj. spełniała niezbędne wymogi określone w niniejszym przepisie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, pełniącą rolę podmiotu będącego spółką holdingową. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski (nieograniczony obowiązek podatkowy) zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 Ustawy o CIT.

Wnioskodawca specjalizuje się w dokonywaniu inwestycji długoterminowych mających na celu budowę zdywersyfikowanego portfela aktywów (np. zakup jednostek uczestnictwa/ certyfikatów inwestycyjnych w funduszach inwestycyjnych, posiadanie udziałów w innych spółkach, zakup nieruchomości etc.). W dniu 11 maja 2018 r. Spółka nabyła 100% udziałów w spółce S. Sp. z o.o. (dalej: „S.”), stając się jej jedynym udziałowcem.

W czerwcu i lipcu 2022 r. S. wypłaciła na rzecz Spółki dywidendy, od których nie pobrała pierwotnie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 22 ust. 1 Ustawy o CIT (dalej: „podatek u źródła”), na podstawie art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT.

Niemniej w dniu 6 października 2022 r. Spółka dokonała jednak zapłaty podatku u źródła od wskazanych wyżej dywidend, podejmując decyzję o zastosowaniu preferencji przysługującej podmiotowi posiadającemu status spółki holdingowej, o której mowa w art. 24m pkt 2 Ustawy o CIT, tj. zwolnieniu od podatku dochodowego przychodów z dywidend, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy o CIT, uzyskanych przez spółkę holdingową od krajowej spółki zależnej, w części odpowiadającej 95% kwoty tych dywidend (art. 24n ust. 1 Ustawy o CIT).

Po stronie Spółki powstała bowiem zaległość podatkowa, w wysokości należnej kwoty podatku u źródła od przychodów z dywidend, pozostałej po zastosowaniu zwolnienia. Tym samym, pozostała część dywidendy, nieobjęta wskazanym zwolnieniem (tj. 5% kwoty dywidendy), została opodatkowana podatkiem u źródła na zasadach ogólnych dla opodatkowania dywidend, według stawki podatku 19%. Za moment powstania zaległości Spółka uznała każdorazowo dzień, w którym powstało zobowiązanie podatkowe z tytułu dywidend wypłacanych przez S. na rzecz Spółki. Spółka zapłaciła zaległy podatek u źródła w październiku 2022 r., wraz z odsetkami za zwłokę od dnia następującego po dniu, w którym należało uiścić ten podatek, tj. każdorazowo 7 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym Spółka uzyskała przychody z tytułu dywidendy. Spółka zamierza na koniec roku wykazać zapłatę tego podatku na formularzu CIT-8/O.

W dniu 4 listopada 2022 r., doszło do sprzedaży 248 udziałów S., stanowiących 100% kapitału zakładowego S., na rzecz G. (numer identyfikacji podatkowej: (…)) z siedzibą pod adresem: (…), Stany Zjednoczone która to spełnia kryteria podmiotu niepowiązanego, o którym mowa w art. 11a ust. 1 pkt 3 Ustawy o CIT.

W stosunku do dochodu ze sprzedaży udziałów w S., Spółka skorzystała ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 24o ust. 1 Ustawy o CIT, warunkowanego m.in. złożeniem przez Spółkę właściwemu dla niej naczelnikowi urzędu skarbowego, na co najmniej 5 dni przez dniem zbycia, oświadczenia o zamiarze skorzystania ze zwolnienia, co Spółka uczyniła.

Tym samym należy wskazać, że Wnioskodawca w roku 2022:

- nie tworzył podatkowej grupy kapitałowej;

- nie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, art. 20 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT;

Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień dotyczących działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, a także nie korzysta ze zwolnień dotyczących realizacji nowej inwestycji, w oparciu o ustawę z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji. Spółka nie korzysta również ze zwolnienia z art. 20 ust. 3 dotyczącego dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych;

- prowadził rzeczywistą działalność gospodarczą;

Spółka prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, w szczególności: wykonuje faktycznie czynności stanowiące działalność gospodarczą, posiada prawo do korzystania z lokalu, posiada wykwalifikowany personel oraz nie tworzy struktury funkcjonującej w oderwaniu od przyczyn ekonomicznych, istnieje współmierność między zakresem działalności prowadzonej przez Spółkę a faktycznie posiadanym przez tę Spółkę lokalem, personelem, zawierane porozumienia są zgodne z rzeczywistością gospodarczą, mają uzasadnienie gospodarcze i nie są w sposób oczywisty sprzeczne z ogólnymi interesami gospodarczymi tej Spółki, samodzielnie wykonuje swoje podstawowe funkcje gospodarcze przy wykorzystaniu zasobów własnych, w tym obecnych na miejscu osób zarządzających.

Dodatkowo, Wnioskodawca, posiadał nieprzerwanie od 2018 r. bezpośrednio na podstawie tytułu własności 100% udziałów w kapitale zakładowym S.

Ponadto, udziałów w Spółce nie posiadał, pośrednio lub bezpośrednio, udziałowiec mający siedzibę lub zarząd lub zarejestrowany lub położony na terytorium lub w kraju:

- wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2 Ustawy o CIT, wskazanym w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych przyjmowanym przez Radę Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 86a § 10 pkt 1 Ordynacji podatkowej,

- z którym Rzeczpospolita Polska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej, w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo Unia Europejska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej.

Z kolei S. w roku 2022:

- nie posiadała więcej niż 5% udziałów (akcji) w kapitale innej spółki,

- nie posiadała także tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym lub praw o podobnym charakterze,

- nie była spółką tworzącą podatkową grupę kapitałową,

- nie korzystała ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a.

S. nie korzystała ze zwolnień dotyczących działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, a także nie korzysta ze zwolnień na podstawie decyzji o wsparciu, na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji.

Ponadto, w 2022 r. nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości, nie stanowiły co najmniej 50% wartości aktywów S. bezpośrednio lub pośrednio.

Pytania

 1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka na moment otrzymania dywidend od S. była uprawniona do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od przychodów z dywidend uzyskanych od S., na podstawie art. 24n w związku z art. 24m Ustawy o CIT?

 2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka była uprawniona do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego osiągniętego przez Spółkę z tytułu odpłatnego zbycia udziałów S. na podstawie art. 24o w związku z art. 24m Ustawy o CIT, tj. spełniała niezbędne wymogi określone w niniejszym przepisie?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Na moment otrzymania dywidend od S., Spółka była uprawniona do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 24n w związku z art. 24m Ustawy o CIT w odniesieniu do przychodów uzyskanych z tych dywidend.

Ad 2

Spółka była uprawniona do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego osiągniętego przez Spółkę z tytułu odpłatnego zbycia udziałów S. na podstawie art. 24o w związku z art. 24m Ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska

Z dniem 1 stycznia 2022 r. weszły w życie przepisy dotyczące tzw. reżimu holdingowego, wprowadzone ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (dalej: „Ustawa nowelizująca”). Przepisy te umożliwiają spółkom posiadającym status spółek holdingowych korzystanie z preferencji podatkowych w związku z uzyskiwaniem przychodów z dywidend od krajowych i zagranicznych spółek zależnych, o których mowa w art. 24m pkt 3 - 4 Ustawy o CIT oraz uzyskiwaniem dochodów ze sprzedaży udziałów (akcji) w tych spółkach.

Zgodnie z przepisem art. 24m pkt 2 Ustawy o CIT, za spółkę holdingową można uznać spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółkę akcyjną będącą podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 Ustawy o CIT, która łącznie spełnia następujące warunki:

a) posiada, nieprzerwanie przez okres co najmniej 1 roku, bezpośrednio na podstawie tytułu własności co najmniej 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki zależnej,

 b) nie jest spółką tworzącą podatkową grupę kapitałową,

 c) nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a, art. 20 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT,

 d) prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, przy czym przepis art. 24a ust. 18 Ustawy o CIT stosuje się odpowiednio,

 e) udziałów (akcji) w tej spółce nie posiada, pośrednio lub bezpośrednio, udziałowiec (akcjonariusz) mający siedzibę lub zarząd lub zarejestrowany lub położony na terytorium lub w kraju:

- wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2 Ustawy o CIT,

- wskazanym w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych przyjmowanym przez Radę Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 86a § 10 pkt 1 Ordynacji podatkowej,

- z którym Rzeczpospolita Polska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej, w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo Unia Europejska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej, stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa informacji podatkowych;

Z kolei definicją krajowej spółki zależnej objęta jest spółka spełniającą łącznie następujące warunki:

 a) co najmniej 10% udziałów (akcji) w kapitale tej spółki posiada bezpośrednio na podstawie tytułu własności spółka holdingowa, nieprzerwanie przez okres co najmniej 1 roku,

 b) nie posiada więcej niż 5% udziałów (akcji) w kapitale innej spółki,

 c) nie posiada tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym lub praw o podobnym charakterze,

 d) nie jest spółką tworzącą podatkową grupę kapitałową,

 e) nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy, warunkiem do uznania określonej spółki za spółkę holdingową (art. 24m pkt 2 lit. a Ustawy o CIT) oraz powiązanej z nią spółki za spółkę zależną (art. 24m pkt 3 lit. a Ustawy o CIT) jest posiadanie przez spółkę holdingową co najmniej 10% udziałów (akcji) w kapitale tej ostatniej spółki bezpośrednio na podstawie tytułu własności, nieprzerwanie przez okres co najmniej roku.

W tym zakresie Wnioskodawca wskazuje, że przepisy Rozdziału 5B Ustawy o CIT nie precyzują w jaki sposób należy ustalić roczny okres nieprzerwanego posiadania udziałów bądź akcji w spółkach zależnych. Zdaniem Wnioskodawcy, do minimalnego rocznego okresu, o którym mowa w art. 24m pkt 3 lit. a Ustawy o CIT należy wliczyć okres przez jaki spółka holdingowa posiadała udziały w kapitale spółki przed dniem 1 stycznia 2022 r.

W ocenie Wnioskodawcy, przyjęcie innej wykładni analizowanego przepisu zakładającej, że okres posiadania udziałów lub akcji w spółkach zależnych należy określać od dnia 1 stycznia 2022 r. (data wejście w życie przepisów), prowadziłoby efektywnie do rocznego odroczenia stosowania wskazanych przepisów, gdyż pierwszym możliwym momentem, w którym upłynąłby roczny termin posiadania przez spółkę holdingową udziałów bądź akcji w spółkach zależnych byłby dzień 1 stycznia 2023 r. Konsekwentnie, ze względu na fakt, że do tej daty żaden podatnik CIT nie mógłby uzyskać statusu spółki holdingowej, przepisy reżimu holdingowego nie byłyby możliwe do zastosowania w okresie roku od ich wejścia w życie co byłoby sprzeczne z celem Ustawy nowelizującej, a także nie znalazło odzwierciedlenia w przepisach przejściowych do Ustawy nowelizującej. Przepisy intertemporalne zawarte w Ustawie nowelizującej nie zawierają wyrażonych wprost wskazówek odnośnie do tego czy znowelizowane przepisy dotyczące skutków podatkowych określonych stanów faktycznych mogą znaleźć zastosowanie. Jeśli pewne elementy owych stanów faktycznych wystąpiły przed wejściem w życie Ustawy nowelizującej, w związku z tym należy zasadniczo wykluczyć, jakoby intencją ustawodawcy było wyeliminowanie możliwości interpretacji art. 24m pkt 3 lit. a w sposób, który pozwala wliczyć okres przez jaki spółka holdingowa posiadała udziały w kapitale spółki przed wejściem w życie nowelizacji Ustawy o CIT. Gdyby tak było, w nowelizacji Ustawy o CIT znalazłby się przepis, który w sposób bezpośredni statuowałby zakaz dokonywania wykładni powołanego przepisu w sposób pozwalający uwzględnić czas posiadania przez spółkę holdingową udziałów w kapitale spółki, przed dniem 1 stycznia 2022 r.

Należy też zauważyć, że przeciwna wykładnia prowadziłaby do wniosków, które pozostawałyby w bezpośredniej sprzeczności z literalnym brzmieniem przepisów przejściowych. Jak wynika bowiem z przepisu art. 89 Ustawy nowelizującej, przepisy Rozdziału 5B Ustawy o CIT (reżim holdingowy) obowiązują od dnia 1 stycznia 2022 r. Tym samym należy zauważyć, że intencją ustawodawcy było umożliwienie podatnikom stosowania preferencji wynikających z wprowadzonych przepisów już od tej daty, przy uwzględnieniu stanu faktycznego sprzed obowiązywania tej regulacji.

Co więcej, na powyższe wskazuje również drugi z przepisów przejściowych regulujący temporalny aspekt stosowania zwolnienia z opodatkowania otrzymywanych dywidend przez spółkę holdingową. Przepis art. 62 Ustawy nowelizującej stanowi, że zwolnienie z przepisu art. 24n ust. 1 Ustawy o CIT ma zastosowanie do dywidend wypłacanych po dniu 31 grudnia 2021 r. Przepis ten ma na celu wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych co do tego, czy wskazanemu zwolnieniu podlegają wypłacone zyski wypracowane przed wejściem w życie przedmiotowych przepisów (np. w roku obrotowym 2021), które zostaną wypłacone już pod rządami reżimu holdingowego, tj. począwszy od dnia 1 stycznia 2022 r. Celem tego przepisu, w ocenie Wnioskodawcy, jest stworzenie możliwości do zastosowania zwolnienia również w stosunku do dywidend wypłaconych z zysku wygenerowanego przed wejściem w życie Rozdziału 5B Ustawy o CIT. To z kolei implikuje wniosek, że ustawodawca zakładał, iż reżim holdingowy będzie stosowany już od momentu wejścia w życie przedmiotowych przepisów do zastanych stanów faktycznych. Co więcej, świadczy to o tym, że intencją ustawodawcy było umożliwienie skorzystania z preferencji podatkowych, nawet jeżeli wywodzą one się ze zdarzeń gospodarczych zaistniałych przed datą wejścia w życie ww. przepisów dot. reżimu holdingowego.

Należy również zauważyć, że na możliwość wliczenia do minimalnego rocznego okresu, o którym mowa w art. 24m pkt 3 lit. a Ustawy o CIT czasu, przez jaki spółka holdingowa posiadała udziały w kapitale spółki przed dniem 1 stycznia 2021 r. wskazuje analiza językowa poszczególnych członów sformułowania „nieprzerwanie przez okres co najmniej 1 roku”. Przyimek „przez”, wraz z przyłączonym rzeczownikiem „okres” komunikuje czas trwania jakiegoś zdarzenia lub utrzymującego się stanu rzeczy niedookreślone, mało precyzyjnie pojęcie „okresu” ustawodawca konkretyzuje zaś uściślając, iż chodzi o okres obejmujący „co najmniej jeden rok”. Oznacza to, że czas, przez jaki spółka holdingowa ma posiadać udziały w kapitale spółki ma obejmować okres nie krótszy niż rok. Roczny termin należy zaś interpretować w świetle art. 12 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. nr 137 poz. 926, winno być: t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Zgodnie z nim, terminy określone w latach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim roku, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim roku nie było w dniu, który poprzedzałby bezpośrednio ten dzień, sformułowanie „nieprzerwanie” należy natomiast rozumieć jako „trwający stale” lub „trwający bez przerwy”. Jego użycie przez ustawodawcę sugeruje, że niedopuszczalne jest, aby w tym okresie, przez pewien jego wycinek, chociażby minimalny, spółka nie spełniała przesłanki, o której mowa w art. 24m pkt 3 lit. a Ustawy o CIT. Żaden element przywołanej formuły nie wskazuje natomiast, że minimalny roczny okres posiadania przez spółkę holdingową udziałów w kapitale spółki powinien być liczony od innej daty, niż - co wynika z istoty stosunku prawnego - data nabycia przez spółkę holdingową powołanych udziałów.

W kontekście powyższego odwołać się również należy do racjonalności ustawodawcy, który nie wprowadzałby przepisów z odroczonym okresem ich stosowania o rok bez wyraźnej regulacji w tym zakresie. Gdyby bowiem celem ustawodawcy było umożliwienie stosowania omawianych preferencji od dnia 1 stycznia 2023 r. znalazłoby to odzwierciedlenie w treści przepisów przejściowych. Założyć należy bowiem, że racjonalnie działający ustawodawca nie pozostawiałby tak istotnej kwestii do wywodzenia w drodze zabiegów interpretacyjnych, które co więcej pozostawałyby w sprzeczności z literalnym brzmieniem przepisów przejściowych. Powyższe również przemawia za tym, że okres rocznego posiadania udziałów (akcji) w spółkach zależnych należy ustalać od momentu ich faktycznego nabycia (objęcia).

Co więcej, również treść uzasadnienia nie zawiera jednoznacznych wytycznych interpretacyjnych, które wykluczałyby możliwość zinterpretowania formuły „nieprzerwanie przez okres co najmniej 1 roku” w sposób, który Wnioskodawca uważa za prawidłowy. W części poświęconej wprowadzeniu reżimu holdingowego wskazano natomiast, że ograniczenie zakresu definicji spółek zależnych, a tym samym możliwości skorzystania przez spółki holdingowe ze zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 24o Ustawy o CIT do spółek:

- w kapitale których spółka holdingowa posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów lub akcji nieprzerwanie przez minimum 1 rok; oraz

- które nie posiadają więcej niż 5% udziałów lub akcji w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym lub praw o podobnym charakterze.

Ma na celu objęcie reżimem tzw. struktur jednopoziomowych (o stosunkowo prostej strukturze powiązań właścicielskich). A contrario, należy zatem uznać, że zamiarem projektodawcy nie jest uniemożliwienie spółce holdingowej skorzystania ze zwolnienia z uwagi na tę okoliczność, iż część okresu w jakim posiadała ona udziały w kapitale zakładowym spółki przypada na okres sprzed wejścia w życie nowelizacji Ustawy o CIT.

Dodatkowo odwołać się należy do celu wprowadzanych zmian, jakim było stworzenie przyjaznych ram do rozwoju grup kapitałowych o modelu holdingowym w Polsce. W tym zakresie, ustawodawca przyznał zachęty podatkowe, które mają nakłonić polskich i zagranicznych przedsiębiorców do rozwijania takich struktur w Polsce, co w efekcie przyczyni się do wzrostu gospodarczego. Model holdingowy stanowi zatem narzędzie proinwestycyjne, które ma celu zwiększanie konkurencyjności gospodarki poprzez tworzenie atrakcyjnego systemu podatkowego. W ocenie Wnioskodawcy, przyjęcie niekorzystnej wykładni w powyższym zakresie stanowiłby natomiast zaprzeczenie tego celu, albowiem uniemożliwiałoby osiągnięcie zamierzonych efektów, ze względu na niemożliwość skorzystania z preferencji podatkowych przewidzianych w tym modelu opodatkowania.

Wreszcie, rozstrzygając problem prawny podniesiony w pytaniu zadanym przez Wnioskodawcę należy wziąć pod uwagę niedopuszczalność stosowania wykładni rozszerzającej przez organy podatkowe na niekorzyść podatnika, zwłaszcza przedsiębiorcy. Zakaz ten potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z 16 września 2020 r., sygn. akt I SA/Bd 383/20, w którym stwierdził, że „sądowi bliżej jest (...) takie rozumienie, które idzie w parze z zasadą ścisłej, a nie rozszerzającej wykładni zwłaszcza takich wyjątków, które działają na niekorzyść podatnika”. Za przykład wykładni rozszerzającej na niekorzyść podatnika należałoby zaś uznać taką interpretację art. 24m pkt 3 lit. a Ustawy o CIT, która sprzeciwiałaby się możliwości wliczenia do minimalnego, rocznego okresu, o którymi mówi ustawa również czasu przez jaki spółka holdingowa posiadała udziały w kapitale spółki przed dniem 1 stycznia 2021 r.

Stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie m.in. w:

- interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lipca 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.164.2022.3.AR, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy: „Odnosząc się natomiast do możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z art. 24o ust. 1 Ustawy CIT wskazać w pierwszej kolejności należy, że jak słusznie zauważył Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie, okres co najmniej 1 roku posiadania udziałów (akcji) w spółce zależnej należy liczyć (jak literalnie wynika z art. 24m pkt 2 lit. a Ustawy CIT) - od momentu faktycznego wejścia Wnioskodawcy w ich posiadanie (ich nabycia)).”;

- interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 czerwca 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.184.2022.1.DP;

- interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 maja 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.162.2022.1.IZ.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, nieprzerwany okres jednego roku posiadania udziałów lub akcji przez spółkę holdingową w spółkach zależnych należy ustalać począwszy od daty faktycznego objęcia (nabycia) tych udziałów lub akcji, bez względu na fakt czy okoliczności te miały miejsce przed datą wejścia w życie regulacji z Rozdziału 5b Ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż na dzień wypłaty dywidend oraz w momencie sprzedaży udziałów S., spełnione zostały warunki do zastosowania preferencji wynikających z reżimu holdingowego, tj. zwolnień, o których mowa w art. 24n ust. 1 oraz 24o ust. 1 Ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, spełnione zostały przesłanki potwierdzające posiadanie przez niego statusu spółki holdingowej, o której mowa w art. 24m pkt 2 Ustawy o CIT, bowiem:

- Spółka posiadała nieprzerwanie od 2018 r., bezpośrednio na podstawie tytułu własności 100% udziałów w kapitale zakładowym S., będącej spółką zależną zgodnie z art. 24m pkt 3 Ustawy o CIT (co uzasadnione zostało w niniejszym wniosku). S. posiada przy tym siedzibę, zarząd oraz miejsce rejestracji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

- Spółka nie tworzyła podatkowej grupy kapitałowej;

- Spółka nie korzysta również ze zwolnień dotyczących działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, a także nie prowadziła działalności na podstawie decyzji o wsparciu, tj. zwolnień o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 - 34a Ustawy o CIT. Spółka nie korzysta również ze zwolnienia z art. 20 ust. 3 Ustawy o CIT dotyczącego dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych oraz ze zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego przy wypłacie dywidendy na rzecz Spółki, S. nie dokonała poboru podatku u źródła od przychodów uzyskiwanych przez Spółkę z dywidend na podstawie art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT.

Jednakże, w październiku 2022 r. Spółka podjęła decyzję o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 24n ust. 1 Ustawy o CIT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dochodowego przychody z dywidend, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy o CIT, uzyskane przez spółkę holdingową od krajowej spółki zależnej lub zagranicznej spółki zależnej, w części odpowiadającej 95% kwoty tych dywidend.

Jednocześnie, Spółka zapłaciła zaległy podatek u źródła wraz z odsetkami za zwłokę liczonymi od dnia następującego po dniu, w którym pierwotnie S., pełniąc rolę płatnika powinna uregulować zobowiązanie z tytułu podatku u źródła tj. 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Spółka uzyskała przychody z tytułu dywidendy.

Zwolenie w zakresie dywidend wynikające z reżimu holdingowego ma charakter alternatywny wobec zwolnienia przewidzianego w art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT. Oznacza to, że nie jest możliwe jednoczesne korzystanie ze zwolnień w reżimie holdingowym i ze zwolnienia z art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT. Przy czym w ocenie Wnioskodawcy, do jednoczesnego korzystania z obydwu wskazanych wyżej zwolnień doszłoby w momencie, pokrycia się biegu okresów wymaganych do skorzystania z tych zwolnień. W momencie, gdy nie dochodzi do pokrywania się ww. okresów nie jest wykluczony selektywny sposób stosowania tych zwolnień.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż w celu skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 24n ust. 1 Ustawy o CIT zapłacił on zaległy podatek u źródła wraz z odsetkami za zwłokę liczonymi od dnia, w którym powstało pierwotne zobowiązanie podatkowe z tytułu przychodów uzyskanych z dywidendy wypłaconej przez S., to nie doszło do pokrycia się ww. okresów, gdyż Wnioskodawca nie uzyskał żadnej korzyści, która przysługiwałaby mu w momencie zastosowania zwolnienia na podstawie art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT.

Końcowo należy wskazać, iż z literalnego brzmienia przepisów Ustawy o CIT nie wynika, iż zabroniona jest rezygnacja przez podatnika z przysługującej mu preferencji jaką jest zwolnienie z podatku u źródła od przychodów otrzymywanych z dywidend na podstawie art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki w 2022 r. nie korzystała ona ze zwolnienia na podstawie art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT.

Ponadto, fakt korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 22 ust. 4 Ustawy o CIT w latach poprzedzających wejście w życie reżimu holdingowego (przed 1 stycznia 2022 r.) nie pozbawia Wnioskodawcy statusu spółki holdingowej w roku 2022, w którym z takich zwolnień Spółka w praktyce nie skorzystała i korzystać nie zamierza. Kwestia ta została również przesądzona w Uzasadnieniu do Ustawy nowelizującej, w której wskazano, iż „Korzystanie ze zwolnień z art. 20 ust. 3 lub 22 ust. 4 Ustawy o CIT przed datą wejścia w życie ustawy wprowadzającej nowy reżim (tj. przed 1 stycznia 2022 r.) nie wpływa na możliwość stosowania zwolnień z nowego reżimu opodatkowania, przewidzianego w Rozdziale 5B”;

- Spółka prowadziła rzeczywistą działalność gospodarczą, w szczególności: wykonuje faktycznie czynności stanowiące działalność gospodarczą, posiada prawo do korzystania z lokalu, posiada wykwalifikowany personel, nie tworzy struktury funkcjonującej w oderwaniu od przyczyn ekonomicznych, istnieje współmierność między zakresem działalności prowadzonej przez Spółkę a faktycznie posiadanym przez tę Spółkę lokalem lub personelem, zawierane porozumienia są zgodne z rzeczywistością gospodarczą, mają uzasadnienie gospodarcze i nie są w sposób oczywisty sprzeczne z ogólnymi interesami gospodarczymi tej Spółki, samodzielnie wykonuje swoje podstawowe funkcje gospodarcze przy wykorzystaniu zasobów własnych, w tym obecnych na miejscu osób zarządzających;

- Udziałów w Spółce nie posiadał, pośrednio lub bezpośrednio, udziałowiec mający siedzibę lub zarząd lub zarejestrowany lub położony na terytorium lub w kraju:

- wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2 Ustawy o CIT,

- wskazanym w unijnym wykazie jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych przyjmowanym przez Radę Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 86a § 10 pkt 1 Ordynacji podatkowej,

- z którym Rzeczpospolita Polska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej, w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo Unia Europejska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej.

Z kolei w przypadku S., w ocenie Wnioskodawcy spełnione zostały przesłanki potwierdzające posiadanie przez nią statusu spółki zależnej, o której mowa w art. 24m pkt 3, bowiem:

- Spółka posiadała bowiem 100% udziałów S., od dnia 11 maja 2018 r., co oznacza, iż spełniony został warunek posiadania co najmniej 10% udziałów (akcji) w kapitale tej spółki posiada bezpośrednio na podstawie tytułu własności spółka holdingowa, nieprzerwanie przez okres co najmniej 1 roku;

- S. nie posiadała więcej niż 5% udziałów (akcji) w kapitale innej spółki;

- S. nie posiadała także tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną oraz innych praw majątkowych związanych z prawem do otrzymania świadczenia jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym lub praw o podobnym charakterze;

- S. nie była spółką tworzącą podatkową grupę kapitałową,

- S. nie korzystała ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT.

Ad 1

W ocenie Spółki, na moment wypłaty dywidend przez S. w 2022 r. Spółka posiadała status spółki holdingowej o której mowa w art. 24m pkt 2 Ustawy o CIT. Jednocześnie S. spełniała wszystkie warunki do przypisania jej statusu krajowej spółki zależnej, o której mowa w art. 24m pkt 3 Ustawy o CIT.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy na moment wypłaty dywidendy przez S. na rzecz Spółki tj. w czerwcu oraz w lipcu 2022 r. spełnione zostały warunki skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych od 95% przychodów z tych dywidend na podstawie art. 24n ust. 1 Ustawy o CIT.

Ad 2

Jak opisano powyżej, na moment sprzedaży udziałów S., w ocenie Spółki posiadała ona status spółki holdingowej o której mowa w art. 24m pkt 2 Ustawy o CIT. Jednocześnie S. spełniała wszystkie warunki do przypisania jej statusu krajowej spółki zależnej, o której mowa w art. 24m pkt 3 Ustawy o CIT.

Spółka złożyła ponadto właściwemu dla niej naczelnikowi urzędu skarbowego, na co najmniej 5 dni przez dniem zbycia, oświadczenie o zamiarze skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 24o ust. 1-2 Ustawy o CIT.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy spełnione zostały zwolnienia od podatku dochodowego dochodów osiągniętych przez Spółkę z tytułu odpłatnego zbycia udziałów S. na rzecz podmiotu niepowiązanego na podstawie art. 24o ust. 1 Ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm., dalej: „ustawa zmieniająca”), od 1 stycznia 2022 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono szereg zmian m.in. poprzez wprowadzenie nowych przepisów, w tym nowych preferencji podatkowych dla spółek holdingowych, które mają sprzyjać lokalizacji spółek holdingowych w Polsce.

W rozdziale 5b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”), w art. 24n i 24o, zawarto nowe zwolnienia z opodatkowania tj.:

- zwolnienie z CIT 95% kwoty dywidend otrzymywanych przez spółkę holdingową od spółek zależnych;

- pełne zwolnienie z CIT zysków ze zbycia udziałów/akcji w spółkach zależnych.

W myśl art. 24n ust. 1 ustawy o CIT:

Jak wskazano w uzasadnieniu do ustawy zmieniającej, art. 24n ust. 1 zakłada zwolnienie od opodatkowania otrzymywanej przez spółkę holdingową od spółki zależnej dywidendy wskazanej w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy CIT, w części odpowiadającej 95% kwoty tej dywidendy.

Pozostała część dywidendy, nieobjęta projektowanym zwolnieniem (tj. 5% kwoty dywidendy), będzie podlegała opodatkowaniu CIT w Polsce na zasadach ogólnych dla opodatkowania dywidend, według stawki podatku 19%. Dla uniknięcia wszelkich wątpliwości należy podkreślić, że ta część dywidendy nie będzie objęta zwolnieniami z art. 20 ust. 3 i art. 22 ust. 4 ustawy CIT.

Natomiast zgodnie z art. 24o ust. 1 ustawy o CIT:

Zatem ustawą zmieniającą wprowadzono do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dodatkową preferencję w postaci zwolnienia z CIT dochodów uzyskiwanych przez spółkę holdingową z tytułu odpłatnego zbycia udziałów lub akcji w spółce zależnej.

Jak wskazano w uzasadnieniu do ustawy zmieniającej, nowy reżim będzie również alternatywą wobec obecnie funkcjonujących zwolnień z art. 20 ust. 3 lub 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Stosownie do art. 20 ust. 3 ustawy o CIT:

Zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) uzyskiwane przez podatników, o których mowa w ust. 1, z tytułu dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

 1) wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

 2) uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

 3) spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

 4) spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT:

Zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

 1) wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

 2) uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

 3) spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;

4) spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Jak wskazano w uzasadnieniu do ustawy zmieniającej, podatnik, będący spółką holdingową, będzie miał zatem możliwość:

i. skorzystania ze zwolnień z art. 20 ust. 3 lub 22 ust. 4 ustawy CIT; albo

ii. skorzystania ze zwolnień w ramach projektowanego reżimu holdingowego, tj. w odniesieniu do danej spółki zależnej, do skorzystania ze zwolnienia dla dywidend (projektowany art. 24n) oraz zwolnienia dochodów ze zbycia udziałów lub akcji tej spółki zależnej (projektowany art. 24o).

Oznacza to, że nie przewiduje się, możliwości łączenia zwolnień z wymienionych powyżej w pkt (i) ze zwolnieniami wskazanymi w pkt (ii). Korzystanie ze zwolnień z art. 20 ust. 3 lub 22 ust. 4 ustawy CIT przed datą wejścia w życie ustawy wprowadzającej nowy reżim (tj. przed 1 stycznia 2022 r.) nie wpływa na możliwość stosowania zwolnień z nowego reżimu opodatkowania, przewidzianego w Rozdziale 5b.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania ze zwolnień przewidzianych w art. 24n ust. 1 ustawy o CIT i art. 24o ust. 1 ustawy o CIT, odpowiednio w stosunku do przychodów z dywidend otrzymywanych od Spółki Zależnej oraz przychodów z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) Spółki Zależnej, jeśli niniejsze przychody (z dywidend lub zbycia udziałów (akcji)) uzyskane zostaną w 2022 r.

Nowo wprowadzone przepisy dotyczące tzw. Reżimu Holdingowego stanowią nowe, specjalne rozwiązania w zakresie zwolnień z opodatkowania. Jak już wcześniej wskazano, przepisy art. 24n i 24o ustawy o CIT, polegają na zwolnieniu z CIT 95% kwoty dywidend otrzymywanych przez spółkę holdingową od spółek zależnych oraz pełnym zwolnieniu z CIT zysków ze zbycia udziałów (lub akcji) w spółkach zależnych.

Podstawowym warunkiem uzyskania statusu spółki holdingowej jest posiadanie przez nią, nieprzerwanie przez okres min. 1 roku, bezpośrednio, na podstawie tytułu własności, min. 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki zależnej. Ponadto, należy przyjąć, że również pozostałe warunki, wymienione w art. 24m ustawy o CIT, zarówno w odniesieniu do spółki holdingowej, spółki zależnej, krajowej spółki zależnej oraz zagranicznej spółki zależnej, powinny być spełnione przez cały ww. okres.

Spełnienie definicji spółki holdingowej, uprawnia do skorzystania przez taką spółkę ze zwolnień określonych w art. 24n i 24o ustawy o CIT, tj. zwolnienia 95% kwoty dywidendy uzyskanej od spółek zależnych, bądź dochodu ze zbycia udziałów/akcji spółki zależnej. Tym samym, jeśli Spółka zamierza skorzystać z ulgi podatkowej musi wypełniać definicję spółki holdingowej w dniu uzyskania dywidendy, o której mowa w art. 24n ust. 1 ustawy o CIT, bądź dochodu, który miałby korzystać ze zwolnienia na podstawie ww. art. 24o ust. 1 ustawy o CIT.

Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że na moment otrzymania dywidend od S., Spółka była uprawniona do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 24n w związku z art. 24m Ustawy o CIT w odniesieniu do przychodów uzyskanych z tych dywidend oraz Spółka była uprawniona do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego osiągniętego przez Spółkę z tytułu odpłatnego zbycia udziałów S. na podstawie art. 24o w związku z art. 24m Ustawy o CIT.

Z takim Państwa stanowiskiem nie sposób się zgodzić, albowiem zwolnienie dochodu spółki holdingowej z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki zależnej, na podstawie art. 24o ust. 1 ustawy o CIT, czy też zwolnienie wypłaconych przez spółkę zależną dywidend dotyczy spółki holdingowej i spółki zależnej spełniających wszystkie ustawowe warunki określone odpowiednio w art. 24m ustawy o CIT na dzień zaistnienia zdarzenia uprawniającego do zastosowania zwolnienia.

Dywidenda, czy też dochód może korzystać z ww. zwolnień o ile wypłaty dokonuje spółka zależna bądź zbycia dokonuje spółka holdingowa a przedmiotem zbycia są udziały (akcje) w spółce zależnej (krajowej lub zagranicznej).

Skoro jednym z warunków posiadania statusu spółki holdingowej (odpowiednio również spółki zależnej) jest nieprzerwane posiadanie przez okres co najmniej 1 roku, bezpośrednio na podstawie tytułu własności co najmniej 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki zależnej, który to warunek musi być spełniony już na dzień uzyskania dochodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki zależnej, a nie dopiero po uzyskaniu dywidendy, czy też po zbyciu udziałów tej spółki, to późniejsze posiadanie udziałów/akcji w ilości powyżej 10% nie skutkuje automatycznie możliwością skorzystania z ww. zwolnień.

Przepisy rozdziału 5B ustawy o CIT, dotyczące opodatkowania spółek holdingowych, nie przewidują rozwiązań podobnych do zawartych w art. 22 ust. 4b ustawy o CIT, które umożliwiają skorzystanie ze zwolnienia w przypadku kiedy określony okres nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), upływa po dniu uzyskania dochodów.

Jako, że przepisy o reżimie holdingowym weszły w życie 1 stycznia 2022 roku, ten moment należy uznać za rozpoczynający bieg rocznego okresu, w którym powinny być spełnione warunki, przewidziane w przepisach o reżimie holdingowym.

Reasumując, w realiach niniejszej sprawy, jeżeli na dzień uzyskania dywidendy, bądź zbycia udziałów i akcji nie zostanie spełniony warunek określony w art. 24m pkt 2 lit. a ustawy o CIT oraz brak spełnienia przez spółkę, której udziały/akcje są zbywane warunku określonego w art. 24m pkt 3 lit. a ustawy o CIT, tj. warunku posiadania 10% udziałów (akcji) spółki zależnej wykluczone będzie uznanie Spółki za spółkę holdingową, o której mowa w art. 24m pkt 2 ustawy o CIT, a spółki, której udziały/akcje będą zbywane za spółkę zależną w rozumieniu art. 24m pkt 3 ustawy o CIT, co tym samym wyklucza możliwość skorzystania ze zwolnień przewidzianych w art. 24n ust. 1, czy też art. 24o ust. 1 ustawy o CIT.

Status spółki holdingowej, uprawniający do skorzystania z ww. zwolnień, co do zasady, uzyskają Państwo jeżeli dywidenda zostanie wypłacona bądź zbycie udziałów/akcji nastąpi po okresie 1 roku od nabycia zbywanych udziałów/akcji (a w przypadku nabycia udziałów/akcji do 31 grudnia 2021 r. – 1 roku liczonego od dnia 1 stycznia 2022 r.) i będziecie Państwo posiadali co najmniej 10% udziałów/akcji spółki zależnej.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy do pytania oznaczonego we wniosku nr 1 i 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu, bowiem dotyczą konkretnych indywidualnych spraw podmiotów, które o ich interpretację wystąpiły i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Podkreślić jednocześnie należy, że odmienne rozstrzygnięcia dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy podatnika, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa.

Jednolitość orzecznictwa chociaż jest cechą pożądaną nie stanowi wartości samej w sobie. Organ wydający interpretację indywidualną jest nią związany tylko w skonkretyzowanej, indywidualnej sprawie, co oznacza, że jego poglądy mogą ewoluować.

Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może bowiem z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przyjęcie odmiennej koncepcji powodowałoby, że jednostkowe zajęcie stanowiska przez Organ interpretacyjny skutkowałoby zawsze obowiązkiem powielenia tego stanowiska we wszystkich innych sprawach bez względu na to, czy stanowisko to byłoby słuszne, czy też nie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).