Wyrok SN z dnia 1 lutego 2023 r., sygn. III USKP 66/22

Przyczyną zewnętrzną wypadku może być każdy czynnik zewnętrzny, który jest zdolny wywołać w istniejących warunkach szkodliwe skutki, w tym także pogorszyć stan zdrowia pracownika dotkniętego już schorzeniem samoistnym. Związek zdarzenia z pracą należy uznać za normatywny, z uwagi na fakt, że jest sformułowaniem języka prawnego. Taka konstrukcja określa cel ustawodawcy, którym jest przypisanie pracodawcy ujemnych skutków zdarzeń powstałych w czasie wykonywania przez pracownika czynności związanych chociażby pośrednio z realizacją celów pracodawcy. Związek zdarzenia z pracą nie musi mieć charakteru przyczynowo-skutkowego - praca nie musi być przyczyną zdarzenia, a za wypadki przy pracy można uznać takie zdarzenia, które pozostają z nim w związku miejscowym, czasowym bądź funkcjonalnym.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Leszek Bielecki (przewodniczący) ‎

SSN Robert Stefanicki ‎

SSN Renata Żywicka (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania D. G. ‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Legnicy ‎o jednorazowe odszkodowanie, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 1 lutego 2023 r., ‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy ‎z dnia 30 lipca 2021 r., sygn. akt V Ua 12/21,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu - Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 17 listopada 2020 r. znak: […], Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Legnicy odmówił wnioskodawczyni D. G. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu śmierci męża M. G. w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 14 maja 2020 r. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że zaistniałe zdarzenie nie spełnia przesłanek wypadku przy pracy wynikających z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. W uzasadnieniu swojej decyzji ZUS podniósł, że M. G. w chwili zdarzenia, w trakcie wykonywania codziennych obowiązków służbowych na stanowisku kierowca - ładowacz, stojąc na stopniu podczas jazdy pojazdu - co jest bezwzględnie zabronione, nagle bezwładnie spadł na jezdnię, w wyniku czego doznał urazu głowy, a w konsekwencji poniósł śmierć. Zgodnie z powołanym przepisem, jednym z elementów definicji wypadku przy pracy jest przyczyna zewnętrzna. W rozpatrywanym zdarzeniu nie ma żadnych dowodów, z których wynikałoby, że przyczyną wypadku M. G. były warunki leżące poza jego organizmem. Z zebranej dokumentacji jednoznacznie wynika, że do wypadku doprowadziła przyczyna wewnętrzna w postaci ograniczonej świadomości w trakcie upadku wynikająca z występujących u ubezpieczonego schorzeń układu krążenia. Protokół powypadkowy sporządzony w związku z przedmiotowym zdarzeniem zawierał zatem stwierdzenia bezpodstawne.