Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 17 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4011.14.2023.2.MWJ

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 12 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 kwietnia 2023 r. (wpływ).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

… (Wnioskodawca lub SN) od 1 maja 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą „(…)”. Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest „Działalność związana z oprogramowaniem” (PKD 62.01.Z).

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy PIT. Wnioskodawca w okresie w 2020 r. i 2021 r. rozliczał się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, według podatku liniowego w rozumieniu art. 30c ustawy PIT. W okresie 27.05.2020 r. - 19.09.2021 r. SN miał zawieszoną działalność. Od stycznia do grudnia 2022 r. Wnioskodawca opłacał podatek w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Aktualnie na rok 2023 r. rozważa powrót do rozliczenie na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów - według formy opodatkowania - podatek liniowy. Przedmiotem niniejszego wniosku jest rok 2021 r. oraz okresy przyszłe począwszy od 01.01.2023 r.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca świadczy usługi jako niezależny deweloper. Wnioskodawca współpracował / współpracuje:

1)W 2021 roku Wnioskodawca współpracował z firmą A Sp. z o.o. z siedzibą w …(dalej: A) (KRS: …) na podstawie umowy ramowej o świadczenie usług informatycznych. Przedmiotem ww. umowy zawartej między stronami było świadczenie usług specjalistycznych (np. doradztwa, sprzedaży, realizacji projektów, oprogramowania itp.). Szczegółowy zakres prac wykonywanych przez SN dla A w danym okresie był regulowany w odrębnych pisemnych zleceniach. SN w ramach ww. prac zajmował się m.in. wytwarzaniem programów komputerowych dla klienta A Sp. z o.o. tj. dla firmy C. SN stworzył elektroniczną hurtownię (system) danych dla banku … oraz nowy system ładowania od podstaw. Ponadto, SN tworzył nowe funkcjonalności i moduły do już istniejących systemów. Były to w szczególności:

·programy ułatwiające i przyspieszające prace,

·rozwój nowych funkcjonalności w już istniejących programach,

·systemy słownikowe,

·programy sprawdzające/przeczesujące logi w poszukiwaniu błędów lub ładujące dane.

Ww. systemy / programy były wykorzystywane przez pracowników banku. Wnioskodawca był twórcą i autorem ww. systemów oraz nowych modułów i funkcjonalności do istniejących systemów.

Do stworzonych programów komputerowych przysługiwały SN autorskie prawa osobiste i majątkowe. Na mocy umowy zawartej z A SN zbywał odpłatnie te prawa (sprzedawał je) na rzecz A. Wnioskodawca zatem w ramach współpracy z A m.in. zajmował się tworzeniem programów komputerowych tj. utworów chronionych w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z postanowieniami umowy zawartej z A, Wnioskodawca z chwilą ustalenia lub powstania rezultatu przenosił na A wszelkie prawa własności intelektualnej, w szczególności autorskie prawa majątkowe do wytwarzanych przez SN utworów - programów komputerowych, co odbywało się na wszystkich polach eksploatacji określonych w art. 50 i 74 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w tym również prawa do modyfikowania utworów i wykorzystania takich modyfikacji oraz prawa do wykonywania oraz zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych w zakresie nieograniczonego w czasie rozporządzania i korzystania.

Przeniesienie praw autorskich majątkowych następowało z momentem zapłaty wynagrodzenia i w ramach tego wynagrodzenia określonego w umowie. Jak stanowiła umowa zawarta z A: „Z tytułu prawidłowego i terminowego świadczenia Usług Partnerowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości określonej i uzgodnionej każdorazowo w Zleceniu („Wynagrodzenie”). W Zleceniu określone mogą być także pozostałe warunki związane z Wynagrodzeniem. Dla uniknięcia wątpliwości Strony potwierdzają, że zapłata Wynagrodzenia zaspokaja i wyczerpuje wszelkie roszczenia Partnera z tytułu świadczenia Usług w ramach Umowy, w szczególności obejmuje wszelkiego rodzaju podatki, składki i inne podobne świadczenia publicznoprawne, których uiszczanie leży w gestii Partnera oraz wynagrodzenie za przeniesienie na Spółkę majątkowych praw autorskich do utworów powstałych w ramach Umowy na wszystkich polach eksploatacji. Partner zrzeka się oraz zobowiązuje się nie dochodzić od Spółki jakichkolwiek innych roszczeń z powyższych tytułów.”

Wnioskodawca zatem skutecznie zbywał autorskie prawa majątkowe na rzecz A i uzyskiwał dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy PIT.

Każdorazowo w odrębnym pisemnym zleceniu, SN i A określali rodzaj i zakres prac, w tym rodzaj programów komputerowych, które Wnioskodawca miał stworzyć w danym okresie czasu. Zlecenie pisemne określało termin wykonania oprogramowania oraz określało wynagrodzenie za jego stworzenie. Wynagrodzenie kalkulowane było w oparciu o stawkę godzinową i ilość godzin poświęconych na stworzenie oprogramowania. Następnie po zakończeniu prac nad stworzeniem programu lub programów komputerowych w danym okresie, SN wystawiał na A faktury z opisem np. „Prace developerskie/utrzymaniowe dla Klienta Spółki C”. Wnioskodawca nie umieszczał na fakturze informacji / odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do programów komputerowych. Faktury dokumentują wynagrodzenie za wszystkie prace wykonane w ramach umowy i na podstawie pisemnego zlecenia w danym w okresie (najczęściej miesięcznym), w tym na wynagrodzenie za stworzenie i przeniesienie (sprzedaż) majątkowych praw autorskich do programów komputerowych. Szczegółowe przychody dotyczące każdej własności intelektualnej zawiera ewidencja IP BOX.

2)Od 2021 r. Wnioskodawca współpracuje z B Sp. z o.o. (dalej: B) z siedzibą we …(nr KRS: …), na podstawie umowy współpracy. Umowa dotyczy świadczenia usług IT na rzecz B. Szczegółowy zakres prac wykonywanych przez SN dla B w danym okresie jest regulowany w odrębnych pisemnych zamówieniach.

W ramach prac SN tworzy programy komputerowe, tj. nowe moduły i funkcjonalności do systemu bankowego ładowania danych (informacje o prowizjach, sprzedażach, przekazywanie danych z placówek) dla Departamentu Informacji Zarządczej i Finansowej banku …. Dzięki temu systemowi pracownicy i zarząd mogą generować różnego rodzaju raporty.

Wnioskodawca jest autorem nowych modułów i funkcjonalności tworzonych do istniejącego systemu. Do stworzonych programów komputerowych SN przysługują autorskie prawa osobiste i majątkowe. Na mocy umowy zawartej z B zbywa odpłatnie te prawa (sprzedaje je) na rzecz B. Wnioskodawca zatem w ramach ww. współpracy wytwarza programy komputerowe - utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. SN zgodnie z umową zawartą z B: „Partner przenosi na Zleceniodawcę autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów (lub ich części) w rozumieniu prawa autorskiego powstałe w wykonaniu obowiązków Partnera zakreślonych niniejszą Umową, w zakresie określonym poniżej, we wszelkich postaciach i na wszelkich polach eksploatacji, zarówno na terytorium Polski, jak i zagranicą bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych lub terytorialnych, z chwilą powstania utworu, lub jego wyodrębnionej części i ustalenia takiego utworu lub jego części w jakiejkolwiek formie, niezależnie czy ustalenie obejmuje całość czy część utworu, i niezależnie od tego czy odpowiednio całość lub część utworu osiągnęła ostateczną formę. Gdyby przeniesienie praw nie było możliwe w chwili opisanej w niniejszym ustępie, następuje ono najpóźniej z chwilą przekazania utworu lub jego części Zleceniodawcy, w szczególności przez wprowadzenie do sieci komputerowej Zleceniodawcy lub jego kontrahenta. Partner przenosi na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych, bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, do utworów stanowiących programy komputerowe, wskazanych w ust. 1 powyżej, na wszystkich znanych polach eksploatacji opisanych w art. 74 ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Partner przenosi na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych, w szczególności na następujących polach eksploatacji, ale nie ograniczonych do (...)”. Zgodnie z postanowieniami umowy łączącej SN i B, za wykonanie usług, w tym za przeniesienie autorskich praw majątkowych, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie, wypłacane co miesiąc na podstawie prawidłowo wystawionej faktury. Wnioskodawca zatem skutecznie zbywa autorskie prawa majątkowe na rzecz B i uzyskuje kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy PIT.

Jak wskazano w umowie: „Partnerowi za faktycznie wykonane usługi określone w § 1 Umowy oraz szczegółowo wskazane w obowiązującym Protokole Uzgodnień, w tym za przeniesienie na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do stworzonych przez Partnera utworów - zgodnie z § 5 poniżej, przysługuje wynagrodzenie w wysokości wskazanej każdorazowo w Protokole Uzgodnień i obliczane na podstawie zasad w nim wskazanych. Partner zobowiązuje się dostarczać Zleceniodawcy tygodniowe i miesięczne zestawienia godzinowego czasu świadczenia usług (dalej zwane „Raportem”), które będą stanowić podstawę zapłaty wynagrodzenia, chyba że Protokół Uzgodnień wskazuje inną formę raportowania czasu świadczenia usług. Raport musi zostać złożony przez Partnera do ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego. Złożenie Raportu stanowi warunek wystawienia faktury, a niezachowanie ww. terminu może skutkować opóźnieniem w zapłacie wynagrodzenia. Wynagrodzenie określone w ust. 1 tego paragrafu wyczerpuje wszystkie roszczenia Partnera z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów (zdefiniowanych poniżej), innych praw lub udzielenia zezwoleń oraz podjęcia zobowiązań, o których mowa w § 5 oraz przeniesienia własności nośników, na których zapisane są rezultaty Usług. Partnerowi nie przysługuje żadne dodatkowe wynagrodzenie z powyższych tytułów.”

Każdorazowo w odrębnym pisemnym zamówieniu, SN i B określają rodzaj i zakres prac, w tym rodzaj programów komputerowych, które Wnioskodawca ma stworzyć w danym okresie czasu. Zamówienie pisemne określa termin wykonania oprogramowania oraz określa wynagrodzenie za jego stworzenie. Wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową i ilość godzin poświęconych na stworzenie oprogramowania. Następnie po zakończeniu prac nad stworzeniem programu lub programów komputerowych w danym okresie, SN wystawia na B faktury z opisem np. „Prace developerskie dla Klienta Spółki - …”. Jako odrębna pozycja na fakturze są wskazane pozostałe prace, np. „Prace utrzymaniowo/doradcze dla Klienta Spółki - …”.

Należy podkreślić, że Wnioskodawca w związku z wykonywanymi usługami na rzecz A i na rzecz B ponosił / ponosi ryzyko gospodarcze w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność, ze szczególnym uwzględnieniem zawodowego charakteru, usług za szkody wynikłe z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązań podjętych na podstawie powyższych umów na zasadach ogólnych. Wnioskodawca jest niezależnym wykonawcą, nie podlega pod bezpośredni nadzór ze strony spółek. Wnioskodawca ma dowolność w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług. Wnioskodawca ponosił odpowiedzialność za wykonywane przez niego prace.

Prace rozwojowe Wnioskodawcy:

W odniesieniu do współpracy z ww. podmiotami (A i B) i tworzonych programów komputerowych, prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidualna działalność obejmowała i obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (tj. programów komputerowych). Wnioskodawca nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystywał i wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych (kodów źródłowych, interfejsów, algorytmów). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy (powstałe programy komputerowe) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub były na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności Wnioskodawcy nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają każdorazowo do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania komputerowego. Powyższe wskazuje na prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe są przenoszone na kontrahentów SN tworzone są przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonych przez niego prac rozwojowych. Prace rozwojowe prowadzi samodzielnie.

Podkreślić należy, że SN nie prowadzi badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, lecz wyłącznie prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy. Wnioskodawca nie prowadzi prac o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Programy komputerowe Wnioskodawcy jako utwory chronione prawem:

Wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prac rozwojowych programy komputerowe to osobne utwory - kody źródłowe, interfejsy, tworzone w językach programowania, a więc utwory chronione prawem na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Podkreślić należy, iż zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa Finansów pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc „programem komputerowym” jest każdy kod źródłowy, interfejs czy algorytm w języku programowania.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza programy komputerowe - innowacyjne i oryginalne. Jego działalność ma charakter twórczy, prowadzona jest w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając przy tym zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przeniósł na A i przenosi na B w ramach zawartych umów całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych programów komputerowych, Wnioskodawca osiągał / osiąga kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością w zakresie tworzenia programów komputerowych, SN ponosi wydatki bezpośrednio związane z tworzeniem ww. programów komputerowych powstałych w wyniku prowadzonych prac rozwojowych. Są to:

a)wydatki na księgowość - SN jako osoba prowadząca działalność gospodarczą prowadzić ewidencję księgową oraz opłacać podatek dochodowy i VAT. Z drugiej strony SN musi prowadzić działalność gospodarczą, aby móc wytwarzać oprogramowanie i sprzedać do niego majątkowe prawa autorskie oraz generować przychody. Prowadzenie działalności gospodarczej, w ramach której powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej, wiąże się więc z ponoszeniem wydatków na księgowość. Wydatki te bezpośrednio zatem dotyczą wytwarzania kwalifikowanego prawa / praw własności intelektualnej;

b)wydatki na abonament za telefon i internet - telefon i internet to podstawowe narzędzia pracy SN. Bez telefonu SN nie mógłby np. konsultować z klientami wytycznych co do tworzonego oprogramowania. Podobnie bez dostępu do sieci internet nie byłoby możliwe wytworzenie żadnego programu komputerowego;

c)składki na ubezpieczenie społeczne - SN jako osoba prowadząca działalność gospodarczą opłacać musi składki ZUS; są to obowiązkowe składki; SN musi prowadzić działalność gospodarczą, aby móc wytwarzać oprogramowanie i sprzedać do niego majątkowe prawa autorskie oraz generować przychody. Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z opłacaniem tych składek;

d)wydatki na komputer i sprzęt komputerowy taki jak monitor, klawiatura, drukarka, pendriv, słuchawki - sprzęt ten jest używany do wytwarzania programów komputerowych - jest to podstawowe narzędzie/narzędzia pracy SN. Bez komputera i sprzętu komputerowego w ogóle nie byłoby możliwe wytworzenie żadnego programu komputerowego;

e)kursy i szkolenia dokształcające w zakresie tworzenia programów komputerowych - nabywane w celu pogłębienia wiedzy programistycznej, dzięki czemu SN może tworzyć/rozwijać coraz bardziej zaawansowane programy komputerowe.

Powyższe wydatki są kosztami bezpośrednio związanymi ze świadczeniem usług dla klientów, niezbędnymi do wytwarzania na ich rzecz programów komputerowych / w ramach których powstają programy komputerowe.

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje dotyczące ulgi IP BOX, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki podatku dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza rozliczyć kwalifikowany dochód uzyskany przez niego w związku z umową zawartą z A oraz z B ze sprzedaży praw majątkowych do autorskich programów komputerowych w ramach opisanej współpracy z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada prowadzoną na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy PIT, przypadających na każde prawo własności intelektualnej (na każdy autorski program komputerowy) i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca może świadczyć usługi (tworzyć autorskie programy komputerowe i sprzedawać do nich majątkowe prawa autorskie) na podobnych warunkach opisanych powyżej w przyszłości na rzecz innych krajowych i zagranicznych podmiotów. W stosunku do tych przyszłych usług także chciałby rozliczać ulgę IP BOX.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:

Przez cały okres trwania umów zawartych między SN a A Sp. z o.o. i B Sp. z o.o. Wnioskodawca prowadził samodzielnie działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe, prowadzone przez Wnioskodawcę, polegały na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie oprogramowania w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów - tj. autorskich programów komputerowych. Prace rozwojowe miały charakter twórczy i innowacyjny.

Celem prac rozwojowych było zatem stworzenie autorskich programów komputerowych: umowa z A Sp. z o.o. - elektroniczna hurtownia (system) danych dla banku … oraz nowy system ładowania (oba systemy stworzone od podstaw); następnie nowe funkcjonalności i moduły do już istniejących ww. systemów w ramach; umowa z B Sp. z o.o. - nowe moduły i funkcjonalności do systemu bankowego ładowania danych dla Departamentu Informacji Zarządczej i Finansowej banku ….

Prace rozwojowe kończyły się wynikiem pozytywnym - powstawały w ich wyniku nowe produkty - autorskie programy komputerowe, które banki wykorzystują na swoje potrzeby - tj. do świadczenia elektronicznych usług bankowych. Każdy program komputerowy ma ustaloną formę - stanowi zapis kodu źródłowego stworzonego w językach oprogramowania. Ma to formę elektroniczną.

Wnioskodawca nie wykorzystywał autorskich programów komputerowych bezpośrednio w swojej działalności - wytwarzał je i sprzedawał prawa majątkowego do tych programów na rzecz klientów – A Sp. z o.o. i B Sp. z o.o. Sprzedaż generowała przychód z jego działalności gospodarczej.

W wyniku prac rozwojowych SN wyłącznie projektował i tworzył nowe produkty - autorskie programy komputerowe służące do świadczenia elektronicznych usług bankowych.

Powstałe nowe programy komputerowe były rozwiązaniami innowacyjnymi - nowe programy komputerowego (twórcze i oryginalne). Czynności SN nie były działaniami rutynowymi - stworzył on dwa nowe systemy (programu komputerowe) od podstaw, a następnie za każdym razem powstawały nowe funkcjonalności / nowe moduły do systemu bankowego (nowe programy komputerowe).

Efekty prac, do których majątkowe prawa autorskie SN przenosił na A Sp. z o.o. oraz na B Sp. z o.o. zawsze były efektem podejmowanych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Efekty pracy - programy komputerowe - zawsze stanowiły utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

·zawsze odznaczały się oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze były kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

·nie były efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

·nie były jedynie „techniczną”, a były „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez klientów.

W każdym przypadku tworzone przez SN programy komputerowe wiązały się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. SN prowadził odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego programu komputerowego.

W ramach umowy z B Sp. z o.o. przeniesienie autorskich praw majątkowych następowało w ramach wynagrodzenia określonego w umowie. SN otrzymuje wynagrodzenie co miesiąc na podstawie wystawionej faktury. Jednocześnie Wnioskodawca przestawia tygodniowy i miesięczny raport wraz z ewidencją godzin. Rodzaj i zakres prac określany jest w odrębnym zamówieniu. Wynagrodzenie kalkulowane jest w oparciu o stawkę godzinową i ilość godzin poświęconych na stworzenie oprogramowania. SN wystawia faktury z opisem np. „Prace developerskie dla Klienta Spółki - …”. Natomiast jako odrębna pozycja na fakturze są wskazane pozostałe prace, np. „Prace utrzymaniowo/doradcze dla Klienta Spółki - …”.

Podobnie w ramach umowy z A Sp. z o.o. SN świadczył także inne usługi specjalistyczne np. doradztwa, sprzedaży, realizacji projektów, oprogramowania. Wysokość wynagrodzenia oraz za co ono było należne (za stworzenie i przeniesienie praw majątkowych do autorskiego programu komputerowego lub inne prace) była każdorazowo określana w odrębnie podpisywanym zleceniu. W zleceniu SN i A Sp. z o.o. określali rodzaj i zakres prac, które Wnioskodawca miał wykonać w danym okresie czasu oraz wynagrodzenie. Wynagrodzenie kalkulowane było w oparciu o stawkę godzinową i ilość godzin poświęconych na stworzenie oprogramowania.

Prowadzona przez SN ewidencja (zestawienie), którą prowadził na potrzeby fakturowania i rozliczana wynagrodzenia należnego mu od zarówno od spółki A i B, może być teraz wykorzystana na potrzeby rozliczenia ulgi IP BOX.

Pozwala ona bowiem na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia programu komputerowego dla spółki A Sp. z o.o. (a także dla spółki B) poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu (te informacje wszystkie bowiem pochodzą z odrębnych zleceń - A / zamówień - B, które Wnioskodawca podpisywał ze zleceniodawcami w poszczególnych miesiącach - zlecenia / zamówienia wskazują konkretne prace, np. programistyczne i kwotę wynagrodzenia za nie).

Na podstawie posiadanej dokumentacji (zleceń / zamówień) Wnioskodawca może przyporządkować kwotę wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych praw własności intelektualnej na rzecz spółki A Sp. z o.o. jak również B.

Wniosek dotyczy wydatków na szkolenia/kursyw, które SN ponosił z zakresu wiedzy programistycznej, aby zwiększyć swoją wiedzę i umiejętności co do wytwarzanych oprogramowani komputerowych.

Związek funkcjonalny wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę z prowadzonymi pracami rozwojowymi, w ramach których powstały programy komputerowe, jest bezpośredni, tzn. wydatki te służą do wytworzenia danego programu komputerowego. I tak:

a)wydatki na księgowość - SN jako osoba prowadząca działalność gospodarczą musi prowadzić ewidencję księgową oraz opłacać podatek dochodowy i VAT. Z drugiej strony SN musi prowadzić działalność gospodarczą, aby móc wytwarzać oprogramowanie i sprzedawać do niego majątkowe prawa autorskie oraz generować przychody. Prowadzenie działalności gospodarczej, w ramach której powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej, wiąże się więc z ponoszeniem wydatków na księgowość. Wydatki te bezpośrednio zatem dotyczą wytwarzania kwalifikowanego prawa / praw własności intelektualnej;

d)wydatki na komputer i sprzęt komputerowy takie jak monitor, klawiatura, drukarka, pendriv, słuchawki - sprzęt ten jest używany do wytwarzania programów komputerowych - jest to podstawowe narzędzie/narzędzia pracy SN. Bez komputera i sprzętu komputerowego w ogóle nie byłoby możliwe wytworzenie żadnego programu komputerowego;

Wnioskodawca zawsze zalicza do literki „a” ze wzoru na wskaźnik nexus wydatki, które poniósł w związku z wytworzeniem programów komputerowych i które stanową koszty uzyskania przychodów. Wnioskodawca przypisuje bezpośrednio dany wydatek do konkretnego „programu komputerowego”. Jeżeli jednak w danym okresie (np. miesiącu lub kwartale) wytworzył kilka programów komputerowych i danego wydatku nie jest w stanie przypisać do konkretnego programu komputerowego bezpośrednio, bo de facto ten wydatek dotyczy kilku programów komputerowych (np. wydatki na ZUS czy księgowość), to stosuje klucz przychodowy.

Odrębna ewidencja prowadzona jest przez SN od 20.09.2021 r.

Tak, w prowadzonej przez SN ewidencji wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Tak, prowadzona ewidencja przez SN pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Tak, prowadzona ewidencja przez SN pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych wypełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 Ustawy PIT?

2.Czy Wnioskodawca może rozliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego na rzecz klientów), osiągany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz A, B oraz przyszłych klientów z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

3. Czy koszty, które ponosi Wnioskodawca, stanowią koszty, o których mowa w lit. a) wzoru NEXUS z art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT, tj. koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

1.Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych wypełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 Ustawy PIT.

2.Wnioskodawca może rozliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego na rzecz klientów), osiągany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz A, B oraz przyszłych klientów z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

3.Koszty, które ponosi Wnioskodawca, stanowią koszty, o których mowa w lit. a) wzoru NEXUS z art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT, tj. koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Uzasadnienie stanowiska

Ad. 1

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych wypełnia definicję działalności badawczo- rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, a to z poniższych względów.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów komputerowych mają charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę stanowią oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Ponadto prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace podejmowane przez SN mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a ich celem jest rozwój i ulepszanie oprogramowania komputerowego.

Ad. 2

Wnioskodawca może rozliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego na rzecz klientów), osiągany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz A, B oraz przyszłych klientów z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Reasumując tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe - kody źródłowe stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP.

Zdaniem Wnioskodawcy przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części w ramach współpracy z A i B uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX. Wnioskodawca przenosił A i przenosi B, a także będzie przenosił na rzecz przyszłych klientów całość majątkowych praw autorskich do stworzonych przez SN programów komputerowych, za co otrzymywał / otrzymuje / będzie otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy - osiągał / osiąga / będzie osiągał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy PIT.

Ad. 3

Koszty, które ponosi Wnioskodawca, stanowią koszty, o których mowa w lit. a) wzoru NEXUS z art. 30ca ust. 4 ustawy PIT, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez SN wydatki stanowią koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT.

Związek tych wydatków z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową jest następujący:

b)wydatki na abonament za telefon i internet - telefon i internet to podstawowe narzędzia pracy SN. Bez telefonu SN nie mógłby np. konsultować z klientami wytycznych co do tworzonego oprogramowania. Podobnie bez dostępu do sieci internetu nie byłoby możliwe wytworzenie żadnego programu komputerowego;

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie zajętego stanowiska.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że sytuacja nie uległa zmianie w stosunku do tej przedstawionej we wniosku, dlatego też nie uzupełnia Pan uzasadnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 updof).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku i jego uzupełnienia wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, która dotyczy m.in. wytwarzania programów komputerowych. Pana działalność obejmowała i obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (tj. programów komputerowych). Tworzone przez Pana programy komputerowe są innowacyjne i oryginalne. Ponadto, działalność Pana ma charakter twórczy, prowadzona jest w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając przy tym zasoby Pana wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Prowadzi Pan działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, które to kończyły się pozytywnym wynikiem - powstawały w ich wyniku nowe produkty - autorskie programy komputerowe. Tworzone przez Pana autorskie programy komputerowe nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych zmian.

Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:

·są podejmowane w sposób systematyczny,

·mają charakter twórczy,

·obejmują prace rozwojowe oraz

·podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że prowadzona przez Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

‒podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b)x1,3]/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c. – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d. – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

·podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

·prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509):

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że:

·wytwarza Pan programy komputerowe w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej,

·wytwarza Pani programy komputerowe w ramach prowadzonej przez Pana działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

·wytwarzane przez Pana programy komputerowe podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

·w ramach umowy z B Sp. z o.o. przeniesienie autorskich praw majątkowych następowało w ramach wynagrodzenia określonego w umowie. Otrzymuje Pan wynagrodzenie co miesiąc na podstawie wystawionej faktury. Jednocześnie przedstawia Pan tygodniowy i miesięczny raport wraz z ewidencją godzin. Rodzaj i zakres prac określany jest w odrębnym zamówieniu. Wynagrodzenie kalkulowane jest w oparciu o stawkę godzinową i ilość godzin poświęconych na stworzenie oprogramowania. Wystawia Pan faktury z opisem np. „Prace developerskie dla Klienta Spółki - …”. Natomiast jako odrębna pozycja na fakturze są wskazane pozostałe prace, np. „Prace utrzymaniowo/doradcze dla Klienta Spółki - …”.

·zgodnie z postanowieniami umowy zawartej z A, z chwilą ustalenia lub powstania rezultatu przenosił Pan na A wszelkie prawa własności intelektualnej za wynagrodzeniem. Każdorazowo w odrębnym pisemnym zleceniu, Pan i A określali rodzaj i zakres prac, w tym rodzaj programów komputerowych, które miał Pan stworzyć w danym okresie czasu. Wynagrodzenie kalkulowane było w oparciu o stawkę godzinową i ilość godzin poświęconych na stworzenie oprogramowania. Po zakończeniu prac nad stworzeniem programu lub programów komputerowych w danym okresie, wystawiał Pan na A faktury z opisem np. „Prace developerskie/utrzymaniowe dla Klienta Spółki B”. Nie umieszczał Pan na fakturze informacji / odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do programów komputerowych. Faktury dokumentują wynagrodzenie za wszystkie prace wykonane w ramach umowy i na podstawie pisemnego zlecenia w danym w okresie (najczęściej miesięcznym), w tym na wynagrodzenie za stworzenie i przeniesienie (sprzedaż) majątkowych praw autorskie do programów komputerowych. Prowadzona przez Pana ewidencja (zestawienie) pozwala na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia programu komputerowego dla spółki A Sp. z o.o. poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu. Na podstawie posiadanej dokumentacji (zleceń / zamówień) może Pan przyporządkować kwotę wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych praw własności intelektualnej na rzecz spółki A Sp. z o.o.,

·posiada Pan prowadzoną na bieżąco, tj. od 20.09.2021 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy PIT, ewidencję.

Autorskie prawo do oprogramowania wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Ponadto, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Pana dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz Kontrahentów, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy, z którego wynika, że przenosi Pan na Kontrahentów (A Sp. z o.o. oraz na B Sp. z o.o.) prawa autorskie do wytworzonych, programów komputerowych, które stanowią utwory prawnie chronione i zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej obejmującej prace rozwojowe oraz osiąga Pan dochody ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, kwalifikujące się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – stwierdzić należy, że może Pan opodatkować sumę kwalifikowanych dochodów osiągniętych od 20.09.2021 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia na bieżąco odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za 2021 r. z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych preferencyjną 5% stawką podatkową. Z omawianej preferencji będzie mógł Pan skorzystać także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe począwszy od 2023 roku, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Wątpliwość Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty do obliczenia wskaźnika nexus.

Jak wskazuje Pan, w ramach prowadzonej działalności ponosi Pan wydatki na: księgowość; abonament za telefon i internet; składki na ubezpieczenie społeczne; komputer i sprzęt komputerowy taki jak monitor, klawiatura, drukarka, pendriv, słuchawki; kursy i szkolenia dokształcające w zakresie tworzenia programów.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

·wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów

Zgodnie z ww. przepisem należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Koszty te, muszą być poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem muszą być z nimi funkcjonalnie związane. Koszty te muszą być w sposób bezpośredni lub pośredni związane z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien spełniać warunki:

·pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

Objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu, który poniósł Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według ustalonej proporcji jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności w danym okresie.

Kolejnym krokiem jest wyliczenie wskaźnika nexus.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

·wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

·dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określenia tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej”, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy, może Pan poniesione wydatki na: księgowość; abonament za telefon i internet; składki na ubezpieczenie społeczne; komputer i sprzęt komputerowy taki jak monitor, klawiatura, drukarka, pendriv, słuchawki; kursy i szkolenia dokształcające w zakresie tworzenia programów – ująć we wskaźniku nexus – przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji – jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej, tj. w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytanie nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

·stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja nie rozstrzyga, czy prowadzi Pan prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz czy efekty Pana pracy to programy komputerowe podlegające ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Te elementy podał Pan jako okoliczności faktyczne sprawy.

Należy dodać, że wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy – Ordynacja podatkowa.

Ponadto, wskazać należy, że interpretacja indywidualna odnosi się do konkretnych kosztów, które wskazał Pan we wniosku oraz uzupełnieniu.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Ulgi podatkowe na innowacje i rozwój

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 17 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4011.14.2023.2.MWJ