Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 14 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.84.2023.2.JSZ
Miejsce świadczenia usług polegających na czyszczeniu i drobnych naprawach konserwacyjnych zdemontowanych części turbin wiatrowych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług polegających na czyszczeniu i drobnych naprawach konserwacyjnych zdemontowanych części turbin wiatrowych. Uzupełnili go Państwo pismami z 20 lutego 2023 r. (wpływ 20 lutego 2023 r.) oraz z 30 marca 2023 r. (wpływ 30 marca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W latach 2018-2021 świadczyli Państwo usługi dla klienta zagranicznego A. Usługi polegały na czyszczeniu i drobnych naprawach konserwacyjnych zdemontowanych części turbin wiatrowych zlokalizowanych w magazynach w Polsce. Prace zostały wykonane i rozliczone na podstawie wystawionych zamówień przez A. Firma A nigdy nie posiadała polskiego NIP i nigdy nie posiadała miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Firma ta nie jest właścicielem turbin i zdemontowanych ich części, a jedynie podwykonawcą dla firmy B. z siedzibą …, Dania. Państwa klient nie jest również właścicielem magazynów, w których przechowywane były zdemontowane części turbin, magazyny były wynajmowane przez spółkę B. na terenie należącym do firmy C. …, dokładny adres wykonywania zadań/serwisów to Plac Magazynowy … gospodarstwa rolnego ... Ferma wiatrowa, z której zdemontowane części są przedmiotem prac serwisowych w latach 2018-2021 znajduje się na terenie Niemiec. W toku prac otrzymywali Państwo wiadomości, że części turbin wiatrowych z elektrowni wiatrowych z miejscowości … oraz … w Niemczech zostały umiejscowione (przygotowane) do prac serwisowych na terenie magazynu w miejscowości … i tam też wykonywali Państwo zlecone przez klienta usługi. Po wykonaniu usługi, zdemontowane części turbin nie zostały wywiezione z terytorium Polski oraz nie zostały ponownie wykorzystane do zbudowania nowych turbin, leżą nadal w tym samym miejscu na terytorium Polski.
W uzupełnieniu wniosku na zadane w wezwaniu pytania udzielono odpowiednio następujących odpowiedzi:
1.„Czy jesteście Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?”
Odpowiedź: Tak.
2.„Od kiedy (proszę wskazać miesiąc i rok) i w jakim zakresie prowadzą Państwo działalność gospodarczą?”
Odpowiedź: 08.2010.
3.„Gdzie Państwa kontrahent – A posiada siedzibę działalności gospodarczej?”
Odpowiedź: …, Dania.
4.„Czy Państwa kontrahent – A jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?”
Odpowiedź: Tak.
5.„Na jakich konkretnie częściach turbin wiatrowych wykonywane są przez Państwa usługi, objęte zakresem postawionych pytań we wniosku?”
Odpowiedź: Sekcje wież, gondole, skrzydła, pasty skrzydeł.
6.„Na czym konkretnie polegają usługi objęte zakresem postawionych pytań we wniosku?”
Odpowiedź: Mycie, usuwanie nalotu po eksploatacji, wymiana transformatorów w gondolach, naprawy powłok malarskich na wieżach i gondolach, naprawy uszczelnień, konserwacja elementów mechanicznych polegające na okresowym obrocie wału generatora i przekładni głównej, aby zapobiec powstawaniu uszkodzeń/odkształceń bieżni łożysk.
7.„Czy zdemontowane części turbin wiatrowych są elementami stanowiącymi integralną część konkretnych nieruchomości, bez których ww. nieruchomości są niepełne?”
Odpowiedź: Nie, zdemontowane części to modułowe części zamienne, które mogą być zdemontowane i przekładane do innych modeli.
8.„Jakie zmiany na nieruchomości spowodował demontaż ww. części, o których mowa we wniosku?”
Odpowiedź: Demontaż części powoduje, że urządzenie jest niezdatne do użytku i spełniania swojej funkcji – produkcji energii elektrycznej.
9.„Czy demontaż części turbin wiatrowych, o których mowa we wniosku spowodował, że elektrownie wiatrowe, z których zostały zdemontowane ww. części nie nadają się do użytku?”
Odpowiedź: Tak.
10.„W związku z informacją, iż „Po wykonaniu usługi, zdemontowane części turbin nie zostały wywiezione z terytorium Polski oraz nie zostały ponownie wykorzystane do zbudowania nowych turbin, leżą nadal w tym samym miejscu na terytorium Polski.” Należy wskazać czy posiadają Państwa wiedzę czy zdemontowane części turbin wiatrowych po wykonaniu na nich usług, o których mowa we wniosku zostaną ponownie zamontowane na elektrowniach wiatrowych? Jeżeli tak, to jaki minie okres czasu od wykonania usług do ponownego montażu części?”
Odpowiedź: Nie posiadają Państwo takiej wiedzy, o tym decyduje właściciel elektrowni, który nie jest stroną wykonywanych przez Państwa spółkę usług.
11.„Czy nadzorują Państwo całości prac związanych z demontażem, a następnie montażem ww. części na elektrowniach wiatrowych?”
Odpowiedź: Nie.
12.„Czy zdemontowane części turbin wiatrowych nadają się wyłącznie do użytku w elektrowniach wiatrowych, czy mogą zostać wykorzystane również w innych celach? Jeżeli mogą zostać wykorzystane w innych celach, to proszę wskazać inne przykłady zastosowania ww. części.”
Odpowiedź: Nie mogą być wykorzystywane w innych celach.
Pytanie
Czy usługi dla klienta zagranicznego A z siedzibą w Danii polegające na czyszczeniu i usług konserwacyjnych części zdemontowanych turbin zlokalizowanych w magazynie w Polsce nie są uważane za usługi związane z nieruchomościami i miejscem świadczenia nie będzie Polska, ale miejsce, w którym Państwa klient A (w tym przypadku Dania) prowadzi swoją działalność? Tym samym czy faktury sprzedaży powinny być wystawiane bez VAT jako sprzedaż EU reverse-charge za sprzedaż usług?
Państwa stanowisko w sprawie
Zinterpretowali Państwo usługi mycia/konserwacji części zdemontowanych turbin zlokalizowanych w magazynie w Polsce jako usługi nie związane z nieruchomościami i określili Państwo, że miejscem świadczenia usługi nie będzie Polska, ale miejsce, w którym Państwa klient A w Danii prowadzi swoją działalność, tym samym faktury sprzedaży powinny być wystawiane bez VAT jako sprzedaż EU reverse-chargé.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 ustawy wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju – rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Natomiast jak stanowiart. 2 pkt 4 ustawy:
Ilekroć jest mowa o terytorium państwa członkowskiego – rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Według art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.
Stosownie do art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania ww. rozdziału:
1)ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6;
b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
Natomiast w myśl art. 28e ustawy:
Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.
Przepis art. 28e ustawy – jak wynika z jego brzmienia – stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące – determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości – jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.
Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.) w art. 47 przewiduje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.
Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.
Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:
Do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:
a)każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;
b)każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;
c)każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;
d)każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.
W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia 282/2011:
Usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:
a)gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;
b)gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.
Jednocześnie w art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, które należy uznać za związane z nieruchomościami, czyli usług objętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE. Co więcej w art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, których nie należy traktować jako usług związanych z nieruchomościami, czyli usług nieobjętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.
I tak, zgodnie z art. 31a ust. 2 lit. m) rozporządzenia 282/2011:
Ustęp 1 obejmuje w szczególności instalację lub montaż maszyn lub sprzętu, które po zainstalowaniu lub zamontowaniu są uznane za nieruchomość.
Natomiast zgodnie z art. 31a ust. 3 lit. f) rozporządzenia 282/2011:
Ustęp 1 nie ma zastosowania do instalacji lub montażu maszyn lub sprzętu, utrzymania i naprawy oraz kontroli maszyn lub sprzętu, jak również nadzoru nad maszynami lub sprzętem, które nie są lub nie stają się częścią nieruchomości.
Zatem szczególne miejsce świadczenia określone w art. 28e ustawy dotyczy wyłącznie usług, które ściśle odnoszą się do konkretnej określonej co do miejsca położenia nieruchomości. W konsekwencji usługą związaną z nieruchomością nie jest każda dowolna usługa wykazująca chociażby najmniejszy związek z daną nieruchomością, lecz jedynie usługa która wprost odnosi się do konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości będącej też centralnym punktem usługi bądź też, ma na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości.
Z opisu sprawy wynika, że w latach 2018-2021 świadczyli Państwo usługi dla klienta zagranicznego A. Usługi polegały na czyszczeniu i drobnych naprawach konserwacyjnych zdemontowanych części turbin wiatrowych zlokalizowanych w magazynach w Polsce, tj. mycie, usuwanie nalotu po eksploatacji, wymiana transformatorów w gondolach, naprawy powłok malarskich na wieżach i gondolach, naprawy uszczelnień, konserwacja elementów mechanicznych polegające na okresowym obrocie wału generatora i przekładni głównej, aby zapobiec powstawaniu uszkodzeń/odkształceń bieżni łożysk. Prace zostały wykonane i rozliczone na podstawie wystawionych zamówień przez A. Firma A nigdy nie posiadała polskiego NIP i nigdy nie posiadała miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Firma ta nie jest właścicielem turbin i zdemontowanych ich części, a jedynie podwykonawcą dla firmy B z siedzibą …, Dania. Państwa klient nie jest również właścicielem magazynów, w których przechowywane były zdemontowane części turbin, magazyny były wynajmowane przez spółkę B na terenie należącym do firmy …, dokładny adres wykonywania zadań/serwisów to Plac Magazynowy … gospodarstwa rolnego ... Ferma wiatrowa, z której zdemontowane części są przedmiotem prac serwisowych w latach 2018-2021 znajduje się na terenie Niemiec.
Biorąc pod uwagę całokształt okoliczności sprawy należy stwierdzić, że wykonane przez Państwa usługi polegające na czyszczeniu i drobnych naprawach konserwacyjnych zdemontowanych części turbin wiatrowych nie mają bezpośredniego związku z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy zdemontowane części turbin wiatrowych nie są elementami stanowiącymi integralną część konkretnych nieruchomości, bez których ww. nieruchomości są niepełne. Zdemontowane części to modułowe części zamienne, które mogą być zdemontowane i przekładane do innych modeli. Po wykonaniu usługi, zdemontowane części turbin nie zostały wywiezione z terytorium Polski oraz nie zostały ponownie wykorzystane do zbudowania nowych turbin, leżą nadal w tym samym miejscu na terytorium Polski. Nie posiadają Państwo wiedzy czy zdemontowane części turbin wiatrowych po wykonaniu na nich usług, o których mowa we wniosku zostaną ponownie zamontowane na elektrowniach wiatrowych, o tym decyduje właściciel elektrowni, który nie jest stroną wykonywanych przez Państwa spółkę usług. Nie nadzorują Państwo całości prac związanych z demontażem, a następnie montażem ww. części na elektrowniach wiatrowych.
Tym samym do świadczonych przez Państwa ww. usług nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług na podstawie art. 28e ustawy, jak również wynikające z art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy.
W konsekwencji miejsce świadczenia usług usługi polegających na czyszczeniu i drobnych naprawach konserwacyjnych zdemontowanych części turbin wiatrowych należy ustalić na podstawie art. 28b ustawy.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że świadczyli Państwo ww. usługi na rzecz kontrahenta z Danii będącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, nieposiadającego siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.
Zatem miejscem świadczenia ww. usług na rzecz kontrahenta z Danii, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, będzie kraj, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Danii. W konsekwencji ww. usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.
Kwestie związane z obowiązkiem wystawiania faktur regulują przepisy Rozdziału 1 „Faktury” Działu XI ustawy „Dokumentacja” (przepisy art. 106a – 106n).
Zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy:
Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
a)państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
b)państwa trzeciego.
W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy. Stosownie do treści art. 106e ustawy:
Faktura powinna zawierać m.in.:
1)datę wystawienia;
2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;
13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15)kwotę należności ogółem;
16)w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
a)obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub
b)w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty
- wyrazy „metoda kasowa”;
17)w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;
18)w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy ,,odwrotne obciążenie” (…).
Zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy:
Faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a – danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14.
W niniejszej sprawie – jak wyżej wskazano – świadczone przez Państwa usługi polegające na czyszczeniu i drobnych naprawach konserwacyjnych zdemontowanych części turbin wiatrowych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.
Wobec powyższego, są Państwo zobowiązani – na podstawie art. 106a pkt 2 lit. a ustawy – do udokumentowania ww. usługi niepodlegającej opodatkowaniu na terytorium Polski fakturą, która stosownie do art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy, może nie zawierać stawki i kwoty podatku. Przy czym, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy, faktura ta powinna być opatrzona adnotacją „odwrotne obciążenie”. Jednocześnie wskazać należy, że faktura wystawiona na rzecz ww. kontrahenta może zawierać formułę „reverse charge”, bowiem zwrot „ang. reverse charge” wynikający z przepisów prawa Unii Europejskiej jest odpowiednikiem zwrotu „odwrotne obciążenie” zawartym w polskich przepisach.
Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right