Interpretacja indywidualna z dnia 13 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.231.2019.8.JKU

Czy (w przypadku odpowiedzi twierdzących na pytania nr 1 i nr 2), opisany w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym sposób raportowania, ewidencjonowania i archiwizacji rezultatów prac pracowników oraz osób współpracujących, a także przedstawiony klucz alokacji w zakresie rozdzielania kosztów związanych z wykorzystaniem środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz innych elementów wskazanych w pkt 5-7 są prawidłowe, a w związku z tym umożliwiają i będą umożliwiać w przyszłości Wnioskodawcy skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej w obliczonym na ich podstawie wymiarze?

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko w części nieprawidłowe, w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

1.ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 25 marca 2019 r. (data wpływu 27 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie pytania oznaczonego nr 3 – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 5 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Po 837/19 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 grudnia 2022 r., sygn. akt II FSK 879/20

2.stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej wykorzystania ewidencji czasu pracy pracowników do określania wysokości kosztów w stosunku do elementów wskazanych w pkt 5-6 opisu,

-prawidłowe w części dotyczącej wykorzystania ewidencji czasu pracy pracowników do określenia wysokości kosztów w stosunku do należności z tytułu wynagrodzeń pracowników.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 marca 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczył m.in. ustalenia, czy opisany w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym sposób raportowania, ewidencjonowania i archiwizacji rezultatów prac pracowników oraz osób współpracujących, a także przedstawiony klucz alokacji w zakresie rozdzielania kosztów związanych z wykorzystaniem środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz innych elementów wskazanych w pkt 5-7 są prawidłowe, a w związku z tym umożliwiają i będą umożliwiać w przyszłości Wnioskodawcy skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej w obliczonym na ich podstawie wymiarze (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 maja 2019 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podmiotem działającym w branży IT, świadczącym usługi programistyczne tzw. „software house” przeznaczone dla klientów biznesowych. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest działalność związana z oprogramowaniem (62.01 Z, PKD).

Wnioskodawca wskazuje, że jego działalność ma (i będzie mieć) charakter innowacyjny, zaś opracowywane przez niego Produkty są (i będą w przyszłości) często prototypami. Działania Spółki skupiają się na tworzeniu całkowicie nowych, rozwojowych rozwiązań, co ma zapewnić Spółce pozycję lidera w swojej branży. Dodatkowo Wnioskodawca zajmuje się (i będzie w przyszłości się zajmować) ulepszaniem istniejących już rozwiązań co ukierunkowane jest na ich przystosowanie do zmieniających się możliwości technicznych (przy czym ulepszanie to nie ma charakteru rutynowego).

W przeważającej części, działalność gospodarcza Spółki opiera się (i będzie się opierać w przyszłości) na realizowaniu projektów, dotyczących tworzenia nowych aplikacji uwzględniających potrzeby konkretnych klientów. Ponadto, Spółka rozwija (i będzie rozwijać) istniejące, a także tworzy (i będzie tworzyć) nowe rozwiązania w formie aplikacji, w oparciu o analizy biznesowe, przewidując przyszłe zapotrzebowanie rynkowe dla niesprecyzowanego klienta. Istotna działalność Wnioskodawcy polega (i będzie polegać w przyszłości) również na usprawnianiu i modernizacji systemów IT klienta, poprzez wdrażanie nowszych narzędzi lub aplikacji służących realizacji funkcji biznesowych, czy też ulepszanie już istniejących (dalej łącznie jako: „Produkty”).

Spółka w celu wytwarzania Produktów podejmuje (i będzie podejmować) szereg czynności. Na proces wytworzenia składają się (i będą się składać) czynności wielu osób działających w ramach różnych stanowisk funkcjonujących w Spółce.

Poniżej przedstawiony został opis działań, których zdaniem Wnioskodawcy, Spółka dokonuje w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Spółka realizuje Projekty m.in. w metodyce Scrum, która jest zwinną metodą zarządzania projektami IT. Opiera się ona na zasadach Agile Scrum, które zakładają, że wykonywane prace w oparciu o iteracyjne i przyrostowe ramy postępowania mają za zadanie zwiększyć przewidywalność, a także zapewnić możliwie najlepszą kontrolę ryzyka operacji.

Realizacja projektów w oparciu o wytyczne Scrum, polega na podzieleniu czasu pracy na etapy, tzw. Sprinty. Efekt każdego kolejnego etapu wiąże się z wytworzeniem tzw. przyrostu, a więc zakończony Sprint powinien wnosić zauważalną nową wartość funkcjonalną. Zasadniczo Sprint nie może trwać dłużej niż jeden miesiąc. Kończy się on spotkaniem, podczas którego prezentowany jest efekt danego etapu, a także przegląd przebiegu prac danego etapu.

Realizacja projektów w postaci wytwarzania oprogramowania poprzez zastosowanie metody Scrum, różni się od tradycyjnych metod wytwarzania oprogramowania. Niewątpliwie zaletą metody Scrum, jest podział pracy na ww. Sprinty. Pozwala to na przekazywanie klientom fragmentów oprogramowania już wytworzonego na zakończonych etapach, co z kolei umożliwia sprawną identyfikację powstałych nieprawidłowości, a także umożliwia ich najszybszą korektę. Tradycyjne metody tworzenia oprogramowania zakładają zdefiniowanie całości wymagań programu już w początkowej fazie realizacji projektu, a klient otrzymuje dopiero efekt końcowy pracy zrealizowanej zgodnie z wskazanymi wytycznymi. Taki stan rzeczy powoduje, że de facto pierwsze testy oprogramowania odbywają się dopiero po przekazaniu klientowi produktu końcowego, co często przyczynia się do konieczności przeprowadzenia dużo większych prac wdrożeniowych na finalnym programie.

Realizacja zasad metody Scrum implikuje konieczność stosowania odmiennej od tradycyjnej organizacji pracy. Najistotniejsza różnica przejawia się w podziale ról w zespole projektowym tworzącym oprogramowanie.

Zespół projektowy składa się z:

- Właściciela Produktu;

- Zespołu Deweloperskiego;

- Scrum Mastera.

Zespół Scrum charakteryzuje się autonomicznością i wielofunkcyjnością. Jednostki należące do zespołu współpracują tworząc oprogramowanie we własnym zakresie. Nie wykorzystują przy tym gotowych rozwiązań. Taki model ma na celu zapewnić optymalizację wydajności, elastyczności i kreatywności zespołu.

Metoda Scrum opiera się na IV komponentach:

- analiza i zdefiniowanie wymogów biznesowych,

- zaprojektowanie modułów rozwiązania,

- tworzenie oprogramowania,

- testowanie rozwiązania i wprowadzanie poprawek.

Osoby wchodzące w skład Zespołu Scrumowego pełnią następujące role w realizacji projektu:

Właściciel Produktu ponosi odpowiedzialność za maksymalizację wartości produktu. Konsultuje on z klientem etapy prac nad produktem, a także opracowuje wizję produktu. Jego zadaniem jest koordynacja pracą Zespołu Deweloperskiego oraz współpraca z nim. Zarządza on backlogiem produktu, czyli listą zadań z uwzględnieniem priorytetów, jakie powinny zostać zrealizowane by osiągnąć finalny produkt.

Właściciel Produktu jest zatem odpowiedzialny za to, by projektowane przez Zespół Deweloperski oprogramowanie odpowiadało oczekiwaniom i zapotrzebowaniu klienta. Ponadto jego zadaniem jest określenie tych wymagań oraz nadzór nad ich prawidłową implementacją.

Zespół Deweloperski składa się z ekspertów konkretnych dziedzin, których umiejętności i wiedza pozwalają na tworzenie produktu na wszystkich etapach. Zespół ten odpowiedzialny jest za generowanie przyrostu na każdym etapie tworzenia oprogramowania. Organizacyjnie Zespoły Deweloperskie samodzielnie zarządzają swoim czasem oraz wyznaczonymi zadaniami. Za zlecone im prace odpowiada cały zespół.

Osobę pełniącą funkcję Scrum Mastera określa się mianem przywódcy służebnego. Jego głównym zadaniem jest wczesna identyfikacja potrzeb otoczenia: Zespołu Deweloperskiego, Właściciela Scrum czy klienta oraz udzielanie im wsparcia. Odpowiada on za wyjaśnienie sposobu zastosowania metodyki Scrum w produkcie, a także kontroluje tryb prac, by pokrywał się on z wyznaczonymi standardami.

Jego podstawowe zadania rozciągają się zatem na III płaszczyzny:

- wsparcia Właściciela Produktu - pomaga on w zarządzaniu Blocklogiem oraz uczestniczy w jego tworzeniu.

- wsparcia Zespołu Deweloperskiego - usuwa przeszkody utrudniające realizację poszczególnych etapów tworzenia produktu, wspiera samoorganizację, nadzoruje wykorzystywanie zasad międzyfunkcjonalności, a także, w razie konieczności, wyjaśnia zasady, na których opiera się metodyka Scrum.

- wsparcie organizacji - pomaga zrozumieć metodykę Scrum, a także podstawowe zasady zwinnego wytwarzania oprogramowania (Scrum Agile) wszystkim pracownikom i osobom zaangażowanym w proces tworzenia oprogramowania.

W ramach prac nad Produktami realizowane są m.in. następujące działania:

1.Spotkania projektowe.

Przed rozpoczęciem procesu tworzenia Produktu, a także w trakcie jego trwania część pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe organizuje oraz uczestniczy w spotkaniach projektowych. Spotkania te mają charakter wewnętrzny, polegający na konsultacjach pracowników i współpracowników Spółki zaangażowanych w tworzenie Produktu, a także zewnętrzny z klientem w zakresie dookreślania jego potrzeb biznesowych.

2.Testy integracyjne.

-budżetowanie

-tworzenie harmonogramu testów

-przygotowanie systemów

-przeprowadzenie testów

-koordynowanie testów

-identyfikacja błędów i problemów

-usuwanie błędów/rozwiązywanie problemów

-optymalizacja procesów

-rozliczenie prac

-wsparcie techniczne testów integracyjnych

3.Testowanie (...)

-ustalenie standardów jakości tworzonych rozwiązań

-weryfikacja jakości tworzonych rozwiązań

-identyfikacja błędów i problemów

-usuwanie błędów/rozwiązywanie problemów

-optymalizacja procesów

4.Programowanie (development)

-analiza kodu

-modyfikacja istniejącego kodu

-tworzenie oprogramowania

-weryfikacja tworzonych rozwiązań

-obsługa programów i narzędzi

-tworzenie dokumentacji

5.Projektowanie oprogramowania

-analiza wymagań systemu

-wybór technologii

-stworzenie architektury systemu

-analiza istniejącej architektury systemu

-optymalizacja architektury systemu

-tworzenie dokumentacji

6.Przeprowadzanie wdrożeń

-budżetowanie

-przygotowanie systemu do wdrożenia

-przygotowanie dokumentacji

-zaplanowanie wdrożenia

-zainstalowanie systemu

-uruchomienie produkcyjne systemu

-testowanie systemu

-koordynowanie wdrożenia

-raportowanie wdrożenia

-rozliczenie prac

-wsparcie techniczne wdrożeń

7.Bug fixing

-identyfikacja błędów i problemów

-usuwanie błędów / rozwiązywanie problemów

-optymalizacja procesów

8.Prace rozwojowe

-charakterystyka obszarów działalności firmy

-identyfikacja obszarów wymagających usprawnień

-zbadanie potrzeb danych obszarów

-opracowanie ulepszeń produktów, procesów i usług

-zaplanowanie wdrożenia ulepszeń

-wdrożenie ulepszeń produktów, procesów i usług

9.Zarządzanie produkcją oprogramowania

-tworzenie harmonogramu produkcji

-czuwanie nad harmonogramem produkcji

-podział zadań pomiędzy członków zespołu

-realizacja zadań

-koordynowanie pracy zespołu

-optymalizacja pracy zespołu

-kontrola pracy zespołu

-ocena i eliminowanie ryzyka

-kontakt z klientem

-obsługa programów i narzędzi

10.Projektowanie układów elektronicznych

-analiza wymagań

-zaprojektowanie układu spełniającego wymagania

-analiza istniejącego układu

-optymalizacja i zmiany w istniejących układach

-tworzenie dokumentacji

11.Przygotowanie dokumentacji projektowych

-ustalenie standardów tworzenia dokumentacji

-tworzenie nowych dokumentacji

-weryfikacja istniejących dokumentacji

-poprawianie/aktualizowanie istniejącej dokumentacji

12.Prace nad systemem ERP

-korzystanie z programu ERP

-identyfikacja problemów/potrzeb w systemie

-tworzenie rozwiązań/poprawek/rozszerzeń do programu

13.Zarządzanie projektem:

-tworzenie harmonogramu projektu

-czuwanie nad harmonogramem projektu

-podział zadań pomiędzy członków zespołu

-realizacja zadań

-koordynowanie pracy zespołu

-optymalizacja pracy zespołu

-kontrola pracy zespołu

-ocena i eliminowanie ryzyka

-obsługa programów i narzędzi.

14.Przeprowadzanie szkoleń z zakresu tworzenia i wdrażania Produktów dla Pracowników i Współpracowników;

15.Wdrożenie (wsparcie techniczne testów integracyjnych oraz wsparcie techniczne wdrożeń)

-zaplanowanie wdrożenia

-zainstalowanie systemu

-uruchomienie produkcyjne systemu

-przygotowanie systemu do wdrożenia, koordynowanie i raportowanie wdrożenia.

Wnioskodawca zaznacza, że efektem opisanych powyżej działań jest:

1.powstanie Produktów poprzez opracowanie prototypów, tworzenie nowych oprogramowań w tym także poprzez tworzenie niedostępnych wcześniej elementów i nowych funkcjonalności,

2.ulepszenie istniejących Produktów polegające na dostosowaniu go do określonych funkcji poprzez modyfikację/rozszerzenie produktu (wykraczające poza rutynowe zmiany tego produktu),

3.ulepszenie istniejących produktów/usług wytworzonych przez inne podmioty polegające na dostosowaniu go do określonych funkcji poprzez modyfikację/rozszerzenie produktu (wykraczające poza rutynowe zmiany tego produktu).

Opisane powyżej działania realizowane są przez pracowników Spółki oraz przez osoby współpracujące ze Spółką prowadzące własną działalność gospodarczą.

Spółka tworzy ww. Produkty, nie tylko w opisanym wyżej systemie Scrum, ale również tradycyjnymi metodami zarządzania. Nie wpływa to jednak na efekt końcowy, a mianowicie celem każdej z metod zarządzania projektem jest uzyskanie Produktu.

Wnioskodawca wskazuje, że prace przy Produktach nie należą (i nie będą należały w przyszłości) do zakresu zadań rutynowych i nie mają (nie będą miały) charakteru okresowych zmian wprowadzanych do istniejących już produktów. Prace przebiegają (i będą przebiegać w przyszłości) według nakreślonego schematu, w którym punkt pierwszy stanowi propozycja nowego produktu (rozwiązania technologicznego)/udoskonalenie istniejącego rozwiązania, na podstawie analizy dostępnych produktów, materiałów i posiadanej wiedzy technologicznej.

Następnie weryfikowana jest możliwość wdrożenia w życie zaproponowanych rozwiązań i przygotowanie planu działań. Gotowy prototyp Produktu poddawany jest szeregowi testów, które pomyślnie przeprowadzone skutkują (i będą skutkować w przyszłości) wytworzeniem wstępnych wersji Produktów. Dopiero gotowy projekt jest (będzie) przedstawiany i zbywany na rzecz klientów. Pracownicy oraz osoby współpracujące w ramach działań związanych z wytworzeniem Produktów tworzą (i będą tworzyć) rozwiązania oparte na autorskich koncepcjach, co w ocenie Wnioskodawcy bez wątpienia ma (i będzie mieć w przyszłości) twórczy charakter. Wykorzystywane w tym celu są posiadane zasoby wiedzy w celu zwiększenia jej zasobów oraz wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań.

W związku z wytworzeniem Produktów Wnioskodawca ponosi szereg kosztów, do których należy zaliczyć:

1.wynagrodzenia pracowników obejmujące wynagrodzenia zasadnicze oraz wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop,

2.koszty dodatkowe związane z pracownikami:

- szkolenia pracowników, związane z prowadzeniem prac w zakresie Produktów,

- koszty dodatkowego ubezpieczenia medycznego pracowników oraz tzw. benefitów (np. karta sportowa)

- koszty podróży służbowych pracowników związane z pracami w zakresie Produktów (m.in. diety i inne należności związane z podróżą wydatki na nocleg, bilety, koszty paliwa itp.)

3.składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez Spółkę jako pracodawcę,

4.koszty wynagrodzenia osób współpracujących (prowadzących własną działalność gospodarczą). Prace wykonywane przez te osoby obejmują swoim zakresem prace programistyczne oraz projektowe. Co do zasady polegają one na wytworzeniu fragmentów kodów źródłowych do Produktów cyfrowych. Spółka nie nabywa zatem Produktu jako całości, lecz jego część, składającą się na całość. Wraz z fragmentem kodu źródłowego przenoszone są prawa autorskie do tego kodu (jako utworu). Koszty ponoszone przez Spółkę w związku z nabyciem wyniku prac osób współpracujących są uwzględniane w kosztach podatkowych na dwa sposoby:

- ujmowane są na bieżąco albo

- ujmowanie są w wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych w postaci praw do utworów wytworzonych przez osoby współpracujące, przenoszonych na Spółkę,

5.odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (z wyłączeniem samochodów osobowych, budynków, budowli i lokali będących odrębną własnością) oraz od wartości niematerialnych i prawnych związane z:

- licencjami oraz prawami autorskimi,

- sprzętem komputerowym i elektronicznym (m.in. serwery, komputery, laptopy, monitory),

- sprzętem i wyposażeniem biurowym.

6.koszty związane z odpisami amortyzacyjnymi w zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000.00 zł i do których Spółka stosuje możliwość tzw. jednorazowej amortyzacji,

7.koszty utrzymania różnego rodzaju oprogramowania.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że zarówno pracownicy jak i osoby współpracujące podejmują także inne działania (niezwiązane z wytworzeniem Produktów), w szczególności są to:

- czynności administracyjne,

- organizacje szkoleń,

- działania zarządcze (organizacyjne),

- montaż urządzeń,

- serwisowanie oprogramowania.

Działania te nie są jednak przedmiotem niniejszego wniosku.

W Spółce funkcjonuje (i będzie funkcjonował), oparty na strukturze czasu pracy, system raportowania, ewidencjonowania i archiwizacji rezultatów prac pracowników oraz osób współpracujących. System ten pozwala na określenie ile dana osoba poświęciła czasu na wytworzenie danego Produktu. Na podstawie systemu raportowania, w oparciu o czas pracy, Spółka alokuje (i będzie alokować w przyszłości) koszty wynagrodzeń za pracę do danych projektów związanych z określonym Produktem.

Ponadto, z uwagi na fakt, że środki trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz inne elementy wskazane w pkt 5-7 powyżej są wykorzystywane nie tylko do prac nad wytworzeniem Produktów, Wnioskodawca dokonuje (i będzie dokonywać) rozdzielenia kosztów w zakresie tych elementów na koszty przypadające na prace związane z Produktami oraz na koszty, które nie są związane z Produktami. Klucz alokacji oparty jest na ewidencji czasu pracy pracowników/współpracowników, poświęconego na działania związane z Produktami/inne projekty, niezwiązane z Produktami.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że:

- wyżej wymienione koszty związane z Projektami nie zostały (i w przyszłości nie zostaną) zwrócone w jakiejkolwiek formie,

- nie prowadzi (i nie będzie prowadzić) działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych,

- planuje prowadzić działania opisane we wniosku także w przyszłości,

- opisane działania są prowadzone systematycznie, w oparciu o ustalone harmonogramy, przez osoby mające odpowiednie przygotowanie i wiedzę do wykonania przedmiotowych prac,

- Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

W uzupełnieniu wniosku z 17 maja 2019 r. (data wpływu 21 maja 2019 r.), Spółka wyjaśniła, że wskazane we wniosku koszty szkoleń pracowników nie stanowią należności pracowników z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

Pytanie

Czy (w przypadku odpowiedzi twierdzących na pytania nr 1 i nr 2), opisany w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym sposób raportowania, ewidencjonowania i archiwizacji rezultatów prac pracowników oraz osób współpracujących, a także przedstawiony klucz alokacji w zakresie rozdzielania kosztów związanych z wykorzystaniem środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz innych elementów wskazanych w pkt 5-7 są prawidłowe, a w związku z tym umożliwiają i będą umożliwiać w przyszłości Wnioskodawcy skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej w obliczonym na ich podstawie wymiarze? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, funkcjonujący w Spółce system raportowania, ewidencjonowania i archiwizacji rezultatów prac pracowników oraz osób współpracujących, który opiera się na strukturze czasu pracy pozwala prawidłowo wskazać ile dana osoba poświęciła czasu na wytworzenie danego produktu, a to umożliwia określenie odpowiedniej wysokości wynagrodzenia za pracę jako kosztu kwalifikowanego w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p., podlegającego odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, klucz alokacji oparty na ewidencji czasu pracy pracowników/współpracowników poświęconego na działania związane z Produktami oraz niezwiązanego z Produktami w zakresie rozdzielania kosztów związanych z wykorzystaniem środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz innych elementów wskazanych w pkt 5-7 opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, pozwala na prawidłową ewidencję ich eksploatacji. Tak przeprowadzana ewidencja wykorzystania ww. mienia, pozwala prawidłowo określić czas jego wykorzystania w związku z realizacją działalności badawczo-rozwojowej, co powoduje, że Wnioskodawca może prawidłowo określić wysokość takiego kosztu kwalifikowanego w rozumieniu art. 18d ust. 2 i 3 u.p.d.o.p., podlegającego odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania

7 czerwca 2019 r. wydałem postanowienie Znak: 0111-KDIB1-3.4010.231.2019.1.JKT o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie części Państwa wniosku z 25 marca 2019 r. w zakresie ustalenia, czy opisany w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym sposób raportowania, ewidencjonowania i archiwizacji rezultatów prac pracowników oraz osób współpracujących, a także przedstawiony klucz alokacji w zakresie rozdzielania kosztów związanych z wykorzystaniem środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz innych elementów wskazanych w pkt 5-7 są prawidłowe, a w związku z tym umożliwiają i będą umożliwiać w przyszłości Wnioskodawcy skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej w obliczonym na ich podstawie wymiarze (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Postanowienie doręczono Państwu 11 czerwca 2019 r.

Pismem z 17 czerwca 2019 r. (wpływ 24 czerwca 2019 r.) złożyli Państwo zażalenie na powyższe postanowienie.

Postanowieniem z 23 sierpnia 2019 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.231.2019.2.BM utrzymałem w mocy zaskarżone postanowienie.

Postanowienie utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie doręczono Państwu 26 sierpnia 2019 r.

Skarga na postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej

Pismem z 12 września 2019 r., nadanym za pośrednictwem poczty 13 września 2019 r., wnieśli Państwo skargę na powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Skarga wpłynęła do mnie 18 września 2019 r.

Wnieśli Państwo m.in. o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie wyrokiem z 5 grudnia 2019 r. sygn. akt I SA/Po 837/19.

31 stycznia 2020 r. wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 2 grudnia 2022 r., sygn. akt II FSK 879/20 oddalił moją skargę kasacyjną. 

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny 2 grudnia 2022 r.

Odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wpłynął do mnie 30 stycznia 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

-uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

-ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania oznaczonego nr 3 jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej wykorzystania ewidencji czasu pracy pracowników do określania wysokości kosztów w stosunku do elementów wskazanych w pkt 5-6 opisu,

-prawidłowe w części dotyczącej wykorzystania ewidencji czasu pracy pracowników do określenia wysokości kosztów w stosunku do należności z tytułu wynagrodzeń pracowników.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na mocy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175) oraz ustawy z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2017 r., poz. 2201) – z 1 stycznia 2018 r. zostały wprowadzone zmiany, które odnoszą się do tzw. ulgi badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz.2587 ze zm.; dalej: „updop”)

W myśl art. 18d ust. 2 updop:

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop:

Stosownie do art. 18d ust. 6 updop:

W myśl art. 18d ust. 7 updop:

Zgodnie z art. 9 ust. 1b updop:

Z tego wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników zamierzających skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej w prowadzonych księgach podatkowych kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 8 updop:

Zgodnie z art. 18e updop:

Na podstawie powołanych regulacji prawnych stwierdzam, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1)podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2)koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

3)koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop;

4)koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5)w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

6)podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

7)kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych,

8)koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stwierdzam, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Za pracownika zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać osobę, w zakresie obowiązków której pozostaje czynne uczestnictwo w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych. Jednak istotne jest też, aby osoba ta faktycznie wykonywała zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji danego pracownika znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej, osoby te muszą też faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas wynagrodzenie tych osób oraz koszty świadczeń poniesionych na ich rzecz będą mogły stanowić dla Państwa koszt kwalifikowany w całości.

Ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego wskazane jest, aby dla celów dowodowych ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową była prowadzona przez podatnika korzystającego z analizowanej ulgi.

Podatnik jest zobowiązany do udokumentowania czasu pracy pracownika w określonej formie ewidencji z jednoczesnym wydzieleniem czasu, jaki poświęca dany pracownik na wykonywanie czynności badawczo-rozwojowych w stosunku do łącznej ilości przepracowanych przez niego godzin.

Dodatkowo wyjaśniam też, że art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nakłada na podatników, którzy zamierzają skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, obowiązek wyodrębnienia kosztów działalności badawczo-rozwojowej (w tym kosztów pracowniczych) w prowadzonych księgach podatkowych. Zastosowany przez podatnika sposób wyodrębnienia kosztów powinien umożliwić prawidłowe zidentyfikowanie kosztów kwalifikowanych, które dają prawo do skorzystania z ulgi, w kwocie adekwatnej do odpowiedniego rodzaju kosztu kwalifikowanego.

Reasumując – ujęty w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego sposób raportowania, ewidencjowania i archiwizacji rezultatów prac pracowników umożliwia skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej.

Natomiast z uwagi na to, że w interpretacji indywidualnej wydanej dla Państwa 7 czerwca 2019 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.128.2019.3.JKT w części dotyczącej kosztów wynagrodzenia osób współpracujących (prowadzących własną działalność gospodarczą) ponoszonych w związku z pracą nad Produktami wskazałem, że nie stanowią i nie będą one stanowić kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ocena Państwa stanowiska w zakresie sposobu raportowania, ewidencjonowania i archiwizacji rezultatów prac osób współpracujących stała się bezzasadna.

W odniesieniu natomiast do kwestii wykorzystania ewidencji czasu pracy pracowników do określania wartości odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych (w tym jednorazowych odpisów amortyzacyjnych) wskazuję, że w interpretacji indywidualnej z 7 czerwca 2019 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.128.2019.3.JKT stwierdziłem, że:

Przy czym w Państwa sytuacji winna być prowadzona odrębna (od ewidencji czasu pracy pracowników) ewidencja każdego środka trwałego oraz każdej wartości niematerialnej i prawnej, która wykaże czas pracy tego środka trwałego/tej wartości niematerialnej i prawnej służący działalności badawczo-rozwojowej.

Reasumując – w przypadku wykorzystywania środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych (w tym podlegających jednorazowej amortyzacji) w celu prawidłowego określenia wysokości kosztu kwalifikowanego w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych konieczne jest prowadzenie ewidencji każdego środka trwałego oraz każdej wartości niematerialnej i prawnej, która wykaże czas pracy tego środka trwałego/tej wartości niematerialnej i prawnej służący działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast z uwagi na to, że w interpretacji indywidualnej wydanej dla Państwa 7 czerwca 2019 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.128.2019.3.JKT w części dotyczącej kosztów utrzymania różnego rodzaju oprogramowania wskazałem, że nie stanowią i nie będą one stanowić kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ocena Państwa stanowiska w części dotyczącej sposobu raportowania, ewidencjonowania i archiwizacji tych kosztów stała się bezzasadna.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Ponadto Organ informuje, że wniosek w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i 2 został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania skarżonego postanowienia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez stronę postępowania

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).