Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 13 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.116.2023.1.AN
Czy Wnioskodawca może jednorazowo obniżyć dochód z danego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych o kwotę straty podatkowej w ramach limitu 5.000.000 zł, który należy odnosić odrębnie do straty za każdy rok podatkowy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 lutego 2023 r., za pośrednictwem systemu ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca może jednorazowo obniżyć dochód z danego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych o kwotę straty podatkowej w ramach limitu 5.000.000 zł, który należy odnosić odrębnie do straty za każdy rok podatkowy.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” bądź „Spółka”), jest spółką kapitałową podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na podstawie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „UPDOP”).
Spółka posiada nierozliczone straty podatkowe powstałe w 2019 r. i latach następnych, co do których nie upłynął jeszcze pięcioletni okres, o którym mowa w art. 7 ust. 5 UPDOP. W zakończonym 31 grudnia 2022 roku podatkowym Spółka wygenerowała dochód do opodatkowania umożliwiający rozliczenie strat podatkowych z lat poprzednich.
Wnioskodawca poniósł stratę w wysokości xxx zł w pierwszym roku podatkowym (trwającym od 10 maja do 30 września 2019 roku), w roku podatkowym trwającym od 1 października 2019 roku do 30 września 2020 r. stratę w wysokości xxx zł, a w roku podatkowym trwającym od 1 października 2020 roku do 30 września 2021 r. stratę na poziomie xxx zł. Ostatni rok podatkowy Spółki trwał od 1 października
2021 roku do 31 grudnia 2022 roku. Wstępnie, Spółka przewiduje w tym ostatnim roku podatkowym dochód podatkowy przekraczający 5.000.000 zł (Spółka nie złożyła jeszcze zeznania podatkowego).
W składanym zeznaniu za rok podatkowy zakończony 31 grudnia 2022 roku, Spółka zamierza zastosować regulację art. 7 ust. 5 pkt 2 UPDOP, zgodnie z którą o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Wobec powyższego, Wnioskodawca rozważa dopuszczalność odliczenia od zrealizowanego dochodu:
-jednorazowo do kwoty 5.000.000 zł straty z 2019 r.,
-jednorazowo do kwoty 5.000.000 zł straty z 2020 r.,
-jednorazowo do kwoty 5.000.000 zł straty z 2021 r.
W konsekwencji, dochód 2022 r. będzie mógł być pomniejszony o maksymalnie xxx zł. (do wysokości osiągniętego dochodu).
Wnioskodawca wskazuje, że dochód będzie uzyskany z tego samego źródła, z którego pochodzą wszystkie wskazane straty.
Pytanie
Czy Wnioskodawca może jednorazowo obniżyć dochód z danego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych o kwotę straty podatkowej w ramach limitu 5.000.000 zł, który należy odnosić odrębnie do straty za każdy rok podatkowy?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, może jednorazowo obniżyć dochód z danego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych o kwotę straty podatkowej w ramach limitu 5.000.000 zł który należy odnosić odrębnie do straty za każdy rok podatkowy.
Na podstawie art. 7 ust. 1 UPDOP, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
W rozumieniu art. 7 ust. 2 UPODP, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Stosownie zaś do dyspozycji przepisu art. 7 ust. 3 pkt 2a UPDOP przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się straty poniesionej ze źródła przychodów.
Jak stanowi art. 7 ust. 5 pkt 2 UPDOP, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Wobec powyższego, łączeniu podlegać mogą wyłącznie dochody z poszczególnych źródeł przychodów. Oznacza to, że nie podlegają takiemu sumowaniu poniesione przez podatnika straty z danego źródła przychodów. Stanowi o tym wprost regulacja art. 7 ust. 3 pkt 2a UPDOP. W związku z tym należy uznać za słuszne, że jeżeli w następstwie prowadzonej działalności i przeprowadzanych operacji gospodarczych - podatnik uzyska dochód tylko z jednego z tych źródeł, a w drugim z tych źródeł poniesie stratę, to wówczas opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie uzyskany z jednego źródła dochód, bez pomniejszania go o stratę poniesioną z drugiego źródła przychodów.
Ustawodawca daje podatnikowi możliwość obniżenia dochodu o wysokość straty poniesionej w roku podatkowym ze źródła dochodów (przychodów) w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość takiego obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie będzie mogła przekroczyć 50% kwoty tej straty (art. 7 ust. 5 pkt 1 UPDOP). Ponadto, w myśl powoływanego art. 7 ust. 5 pkt 2 UPDOP, podatnik ma możliwość jednorazowego rozliczenia straty podatkowej do wysokości 5.000.000 zł.
Powyższe oznacza, iż UPDOP daje podatnikom możliwość wyboru sposobu rozliczenia straty podatkowej, tj.:
a) odliczenie straty w ciągu 5 kolejno po sobie następujących lat podatkowych i bez przekroczenia w jednym roku 50% jej kwoty;
b) odliczenie straty w jednym z 5 kolejnych następujących po sobie lat podatkowych jednorazowo - maksymalnie do wysokości 5.000.000 zł.
Natomiast, jeżeli strata będzie wyższa niż wskazany limit 5.000.000 zł, to nieodliczona w ten sposób kwota (nadwyżka) będzie mogła zostać rozliczona na ogólnych zasadach, tj. w pozostałych latach z tego 5-letniego okresu, ale z zastosowaniem limitu 50% odliczenia w jednym roku.
Odnosząc powołane powyżej regulacje do analizowanej sprawy należy uznać, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia straty z dochodów osiągniętych w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Spółka ma w tym zakresie możliwość wyboru, w których latach i w jakiej wysokości dokonuje odliczeń, z zachowaniem warunku co do dopuszczalnej kwoty odliczenia w roku podatkowym w zależności od wyboru dostępnej metody rozliczenia straty.
Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisane w zdarzeniu przyszłym straty z lat ubiegłych (powstałe w latach podatkowych zakończonych 30 września 2019, 30 września 2020 i 30 września 2021), mogą zostać rozliczone zarówno według pierwszego sposobu, tj. metody odliczenia straty w ciągu 5 kolejno po sobie następujących lat podatkowych i bez przekroczenia w jednym roku 50% jej kwoty, jak również zgodnie z drugą metodą, która zakłada że stratę można odliczyć w jednym z 5 kolejnych następujących po sobie lat podatkowych jednorazowo - maksymalnie do wysokości 5.000.000 zł.
Wnioskodawca zamierza rozliczyć stratę podatkową jednorazowo do progu określonego ustawą o CIT, czyli wedle ww. drugiej metody.
Jak zostało wskazane w treści złożonego wniosku, Spółka posiada nierozliczone straty podatkowe, przy czym wysokość straty za poszczególne lata podatkowe nie przekracza kwoty 5.000.000 zł, natomiast prognozowany dochód za rok podatkowy zakończony 31 grudnia 2022 roku przekroczy kwotę 5.000.000 zł.
Zdaniem Wnioskodawcy, limit w wysokości 5.000.000 zł dotyczy odliczenia od dochodu podatkowego straty danego roku i limit ten należy przyporządkować osobno do każdej ze strat. Przepis art. 7 ust. 5 pkt 2 UPDOP, odwołuje się do straty podatkowej „poniesionej w roku podatkowym”. Zatem, limit 5.000.000 zł dotyczy rozliczenia straty podatkowej każdego roku podatkowego z osobna. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że może obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych o kwotę przekraczającą 5.000.000 zł, przy czym limit 5.000.000 zł należy odnieść odrębnie do straty każdego roku podatkowego.
Na potwierdzenie słuszności swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na interpretację wydaną przez DKIS z dnia 16 kwietnia 2021 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.68.2021.1.KS, w której organ podatkowy uznaje, że limit 5.000.000 zł, o którym mowa w art. 7 ust. 5 pkt 2 UPDOP, należy odnieść osobno do straty każdego roku podatkowego.
Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, może zaistnieć sytuacja, że dochód danego roku podatkowego zostanie pomniejszony o wielokrotność kwoty 5.000.000 zł, ale jednostkowo wartość każdej z rozliczanych strat podatkowych dotyczących danego roku podatkowego nie może przekroczyć granicy 5.000.000 zł, co w opisanej sytuacji, oznacza, iż Wnioskodawca może w jednym roku podatkowym rozliczyć wszystkie opisane straty w wysokości 8.786.721,58 zł (do wysokości osiągniętego dochodu), gdyż strata za każdy rok z osobna jest niższa niż 5.000.000 zł.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”),
przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21,art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
W myśl art. 7 ust. 2 updop,
dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c,art. 11i,art. 24a,art. 24b,art. 24ca,art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 2a updop,
przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się straty poniesionej ze źródła przychodów.
Zgodnie z art. 7 ust. 5 updop,
o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:
1) obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
2) obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
Jak wynika z brzmienia cytowanego powyżej art. 7 updop, łączeniu podlegać mają wyłącznie dochody z poszczególnych źródeł przychodów. Oznacza to, że nie podlegają takiemu sumowaniu poniesione przez podatnika straty z danego źródła przychodów. Stanowi o tym wprost zapis ust. 3 pkt 2a. Jeżeli zatem – w następstwie prowadzonej działalności i przeprowadzanych operacji gospodarczych – podatnik uzyska dochód tylko z jednego z tych źródeł, a w drugim z tych źródeł poniesie stratę, to wówczas opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie uzyskany z jednego źródła dochód, bez pomniejszania go o stratę poniesioną w drugim źródle przychodów. O wysokość takiej straty poniesionej w roku podatkowym ze źródła dochodów (przychodów) podatnik będzie jednak mógł obniżyć swój dochód osiągnięty z tego źródła dochodów (przychodów) w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość takiego obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie będzie mogła przekroczyć 50% kwoty tej straty (art. 7 ust. 5 pkt 1).
Analogiczne odliczenie straty tylko z danego źródła dochodów, poprzez obniżenie dochodu uzyskanego z tego źródła w kolejnych 5 latach podatkowych, będzie dotyczyć także sytuacji, w której – w roku podatkowym – podatnik poniesie stratę z obu źródeł przychodów, tj. stratę ze źródła przychodów (dochodów) zdefiniowanym jako „zyski kapitałowe” i stratę ze źródła jakim będą przychody uzyskiwane z pozostałych źródeł przychodów.
Ponadto, w myśl art. 7 ust. 5 pkt 2 updop, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty. Po upływie tego okresu nie jest możliwe obniżenie dochodu o poniesioną w poprzednich latach stratę. Należy podkreślić, że wysokość maksymalnego odliczenia straty w danym roku podatkowym uzależniona jest również od wysokości osiągniętego w danym roku dochodu. Odliczenie straty nie może być bowiem wyższe niż osiągnięty w danym roku dochód.
Zaznaczyć należy, że opisane metody jednorazowego rozliczania straty znalazły zastosowanie począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się po 31 grudnia 2018 r. Stanowi o tym art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz.U. 2018 r., poz. 2244, dalej: „Ustawa nowelizująca”), zgodnie z którym,
przepis art. 7 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 8 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą ma zastosowanie do strat powstałych począwszy od roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2018 r.
Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka posiada nierozliczone straty podatkowe powstałe w 2019 r. i latach następnych, co do których nie upłynął jeszcze pięcioletni okres, o którym mowa w art. 7 ust. 5 updop. W zakończonym 31 grudnia 2022 roku podatkowym Spółka wygenerowała dochód do opodatkowania umożliwiający rozliczenie strat podatkowych z lat poprzednich.
Państwa wątpliwości budzi kwestia ustalenia, jak należy rozumieć limit dotyczący kwoty 5.000.000 zł jako wysokości straty podatkowej, o którą podatnik może pomniejszyć dochód do opodatkowania zgodnie z art. 7 ust. 5 pkt 2 updop.
Odnosząc powołane powyżej przepisy do sytuacji opisanej we wniosku należy stwierdzić, że zgodnie z literalną wykładnią art. 7 ust. 5 pkt 2 updop, wskazany limit w wysokości 5.000.000 zł dotyczy odliczenia od dochodu podatkowego straty danego roku i limit ten należy przyporządkować osobno do każdej ze strat. Przepis art. 7 ust. 5 pkt 2 updop odwołuje się do jednorazowego obniżenia dochodu o stratę podatkową nieprzekraczającą kwoty 5.000.000 zł. Zatem, limit 5.000.000 zł dotyczy rozliczenia straty podatkowej każdego roku podatkowego następującego po 31 grudnia 2018 r. z osobna. Podatnik może obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5.000.000 zł, co oznacza to, że limit 5.000.000 zł należy odnieść osobno do straty każdego roku podatkowego. Pamiętać przy tym należy, że strata powstała w roku 2019 i w latach następnych może być rozliczona tylko do wysokości osiągniętego w danym roku dochodu.
Mając na uwadze powyższe, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że Wnioskodawca może jednorazowo obniżyć dochód z danego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych o kwotę straty podatkowej w ramach limitu 5.000.000 zł, który należy odnosić odrębnie do straty za każdy rok podatkowy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Należy zaznaczyć, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie ma możliwości potwierdzenia prawidłowości wyliczeń przedstawionych w analizowanym wniosku z uwagi na fakt, że przepis art. 14b Ordynacji podatkowej nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe, urzędowej interpretacji nie podlegają zasady rachunkowego wyliczenia opisanych we wniosku strat, gdyż wykraczałoby to poza zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego. Ewentualne wyliczenia, jakich należałoby dokonać, nie należą do kompetencji tutejszego Organu.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right