Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 12 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.14.2023.2.MW

Wbrew twierdzeniom Spółki, istotą transakcji dokonywanych przez Spółkę a Kontrahentami w zakresie modyfikacji materiałów wykorzystywanych przez Spółkę dla potrzeb działalności B+R Spółki jest nabycie usługi modyfikacji materiału. Czynności wykonywane przez Kontrahentów Spółki ograniczone są wyłącznie do określonych usług na powierzonym materiale. W związku z powyższym, że Spółka nie nabywa nowego (zmodyfikowanego) materiału wykorzystywanego następnie przez Spółkę na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, zatem nie został spełniony warunek umożliwiający uznanie Kosztów Modyfikacji jako kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 stycznia 2023 r., wpłynął Państwa wniosek z 5 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy:

1)wydatki ponoszone przez Spółkę do momentu zakończenia prac badawczo-rozwojowych nad danym produktem Kategorii 3 i 4 i przed momentem rozpoczęcia Produkcji próbnej, opisanej w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP i mogą zostać odliczone przez Spółkę od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, niezależnie od stosowania przez Spółkę ulgi na prototyp w odniesieniu do innych kategorii kosztów, o której mowa w art. 18ea ustawy o PDOP;

2)koszty prac rozruchu technologicznego ponoszonych przez Spółkę przed rozpoczęciem Produkcji próbnej nowych produktów Kategorii 3 i 4, które są prowadzone równolegle lub stanowią część prac w ramach Działalności B+R, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP i podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP;

3)Koszty Modyfikacji ponoszone przez Spółkę na potrzeby działalności B+R w zakresie produktów z Kategorii 3 i 4 stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP i podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 marca 2023 r. (data wpływu z tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie projektowania i produkcji cewek, czujników i włączników dla przemysłu motoryzacyjnego. Wnioskodawca w ramach realizowanej przez siebie działalności prowadzi prace badawczo-rozwojowe, obejmujące przede wszystkim opracowanie koncepcji i prototypów nowych produktów, a także rozwój i znaczące ulepszanie dotychczasowych produktów, wraz z modyfikowaniem dotychczasowych oraz tworzeniem efektywniejszych linii technologicznych. Jest to działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu art. 4apkt 26 ustawy o PDOP (dalej: „Działalność B+R”).

Działalność B+R jest usystematyzowana i prowadzona w systematyce projektowej, co pozwala zarówno na sprawną realizację, jak i na efektywne zarządzanie pracą oraz jej wynikami. Projekty B+R prowadzone są zgodnie z przyjęta autorską metodyką, która bazuje na pięciu odrębnych etapach, obejmujących szereg czynności od fazy koncepcyjnej, aż po wdrożenie pilotażowe. Wnioskodawca uzyskał interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 23 października 2019 r. o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.372.2019.1.JS potwierdzającą badawczo-rozwojowy charakter prowadzonych prac w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o PDOP.

Prowadzona przez Spółkę działalność oraz realizowane przez nią projekty kierowane są na wymagający rynek samochodowy (niezależnie od tego czy projekty realizowane są na potrzeby pierwszego montażu, czy tez na tzw. rynek wtórny), spełniający wymagania międzynarodowego standardu obowiązującego w światowym przemyśle samochodowym, tj. IATF16949.

W oparciu o typy realizowanych projektów, Spółka wyróżnia następujące kategorie produktów:

Kategoria 1 - wyrób produkowany w rezultacie dalszych modyfikacji wyników Działalności B+R prowadzonej przez Spółkę uprzednio w celu opracowania produktów Kategorii 3 i 4, zawierający pewne zmiany w zakresie znakowania oraz wykonywany dla innego klienta niż produkty z Kategorii 3 (dalej: „Kategoria 1”);

Kategoria 2 - wyrób produkowany w rezultacie dalszych modyfikacji wyników Działalności B+R prowadzonej przez Spółkę uprzednio w celu opracowania produktów Kategorii 3 i 4, zbliżony do nich, niemniej zawierający pewne zmiany w zakresie detali technicznych (np. kolor obudowy czy punkt przełączenia) - (dalej: „Kategoria 2”);

Kategoria 3 - nowe wyroby z grupy obecnie produkowanych lub wykonywany w znanej technologii, który wymaga pełnej albo skróconej walidacji i stworzenia nowej, kompletnej dokumentacji projektowej, produkty z tej kategorii powstały w rezultacie Działalności B+R prowadzonej przez Spółkę (dalej: „Kategoria 3”);

Kategoria 4 - zupełnie nowe wyroby wykonywane w nowej dla Spółki technologii przy zaangażowaniu wysokich nakładów inwestycyjnych, wymagający pełnej walidacji oraz stworzenia nowej, kompletnej dokumentacji projektowej, produkty z tej kategorii powstały w rezultacie Działalności B+R prowadzonej przez Spółkę (dalej: „Kategoria 4”).

Bezpośrednim skutkiem realizacji Działalności B+R jest opracowywanie oraz dostarczanie nowych typów cewek, czujników i włączników cechujących się znacznie lepszą charakterystyką i parametrami, wraz z poprawą funkcjonalności wykorzystywanych linii technologicznych. Innymi słowy, Działalność B+R w Spółce związana jest głównie z opracowywaniem nowych produktów cechujących się lepszymi funkcjonalnościami oraz z rozwojem technologii produkcji (ww. Kategorie 3 i 4). Niemniej, w zależności od potrzeb biznesowych Spółka modyfikuje produkty Kategorii 3 i 4, uzyskując produkty Kategorii 1 lub 2.

W ramach prac nad produktami Kategorii 3 i 4 Spółka ponosi koszty:

wynagrodzeń pracowników zajmujących się Działalnością B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP;

umów zlecenie i o dzieło w zakresie Działalności B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy o PDOP,

materiałów i surowców wykorzystywanych w Działalności B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP,

sprzętu specjalistycznego zakupionego na potrzeby Działalności B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o PDOP,

ekspertyz, opinii, usług doradczych i równorzędnych, a także wyników prac B+R na potrzeby działalności B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o PDOP.

Na potrzeby prac nad niektórymi projektami Kategorii 3 i 4 Spółka ponosi wydatki związane z modyfikacją materiałów niezbędnych do prowadzenia działalności B+R, m.in.:

form,

tulei,

przyrządów,

testerów,

próbek baz,

narzędzi dodawania sprężyny,

tłoków,

podstawek,

trzpieni,

dalej: „Koszty Modyfikacji”.

Działalność B+R prowadzona przez Spółkę może również obejmować czynności związane z rozruchem technologicznym danego produktu (na etapie przed opracowaniem finalnego nowego lub ulepszonego produktu). Prace realizowane w ramach tego rozruchu stanowią immanentną część działalności B+R i mogą obejmować m.in.:

wynagrodzenia pracowników zajmujących się Działalnością B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP,

koszty z tytułu umów zlecenia i o dzieło w zakresie Działalności B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy o PDOP,

materiały i surowce wykorzystywanych w Działalności B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP,

wartość sprzętu specjalistycznego zakupionego na potrzeby Działalności B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o PDOP,

koszty ekspertyz, opinii, usług doradczych i równorzędnych, a także wyników prac B+R na potrzeby działalności B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o PDOP.

Ponadto Spółka ponosi koszty serii próbnych i pilotażowych dla sprawdzenia:

1.gotowości technologicznej produkcji produktów Kategorii 1 i 2 (nie występuje tam Działalność B+R),

2.pracy nowych maszyn nabytych na potrzeby wyprodukowania nowych produktów Kategorii 1, 2, 3, i 4 (w tym kalibracja i odbiór techniczny),

3.adekwatności nowych form wtryskowych służących do produkcji nowych produktów Kategorii 1, 2, 3, i 4 (zamówionych i wykonanych specjalnie w celu ich produkcji, jeśli ich produkcja nie była możliwa przy wykorzystaniu już posiadanych form),

‒ dalej łącznie dla punktów 1-3 : „Produkcja próbna”.

Wnioskodawca zaznacza, że nowe formy wtryskowe (oraz wykrojniki) powstałe w toku Produkcji próbnej oraz wykorzystywane na jej potrzeby, również - zasadniczo - przechodzą modyfikację tak, żeby dostosować je do potrzeb Produkcji próbnej.

Na potrzeby realizowanej Produkcji próbnej, Spółka nieustannie usprawnia i dalej zamierza usprawniać proces produkcji, m.in.:

nabywa i ulepsza, a także będzie w przyszłości nabywać i ulepszać środki trwałe zaliczane do grupy 3-6 i 8 klasyfikacji środków trwałych, o których mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 1-2 ustawy o PDOP (dalej: „Nowe ŚT”) tj. maszyny i formy wtryskowe,

ponosi koszty nabycia materiałów i surowców oraz półfabrykatów wykorzystanych w celu produkcji próbnej nowego produktu, o których mowa w art. 18ea ust. 5 pkt 3 ustawy o PDOP (dalej: „Materiały”).

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że w odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Spółkę na Produkcję próbną nowych produktów z Kategorii 1, 2, 3 oraz 4, zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP (dalej: „ulga na prototyp”). Spółka podkreśla, że zamierza skorzystać z ulgi na prototyp wyłącznie w zakresie nowych produktów, które łącznie spełniają poniższe przesłanki:

nie znajdowały się dotychczas w jej ofercie produktowej, tj. wcześniej nie były produkowane przez Spółkę,

stanowią produkty w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 217 z późn. zm., dalej: „ustawa o rachunkowości”),

projekt nowych produktów został sfinalizowany (nie są prowadzone dalsze prace konstrukcyjne czy inżynierskie).

Spółka jako nowe produkty nie zamierza traktować innych rodzajów produktów, w szczególności produktów powstałych w wyniku działalności badawczo-rozwojowej innych podmiotów (do których efektów Spółka nabyłaby prawa), jeśli sama nie prowadziła w stosunku do nich dalszej Działalności B+R.

W ramach prac badawczo-rozwojowych nad produktami Kategorii 3 i 4 wykonywane są prototypy, serie próbne i pilotażowe mające na celu opracowanie finalnego projektu tych produktów, często wielokrotnie powtarzane aż do uzyskania produktu o zamierzonych parametrach i podjęciu decyzji o rozpoczęciu produkcji seryjnej (dalej: „Produkcja testowa”). W przyszłości, jeśli specyfika prac będzie tego wymagać, Produkcja testowa może poprzedzić Produkcję próbną. Spółka zamierza prace i koszty związane z Produkcją testową (tj. do jej zakończenia) kwalifikować do Działalności B+R.

Zatem Działalność B+R Spółki obejmuje następujące etapy poprzedzające Produkcję próbną:

1.projektowanie wyrobu;

2.budowa prototypu;

3.walidacja prototypu;

4.przygotowanie dokumentacji do serii próbnej;

5.seria próbna (tj. Produkcja testowa);

6.wprowadzenie poprawek i aktualizacja dokumentacji;

7.podpisanie Decyzji o Rozpoczęciu produkcji.

Decyzja o Rozpoczęciu produkcji stanowi dokument, w ramach którego Szef Produkcji oraz Zespół Projektowy stwierdzają kompletność dokumentacji konstrukcyjnej i procesowej oraz gotowość do rozpoczęcia Produkcji testowej wyrobu. Decyzja o Rozpoczęciu produkcji nie jest jednoznaczna z zakończeniem projektu i całkowitym przekazaniem na produkcję.

Wnioskodawca wskazuje, że po podpisaniu Decyzji o Rozpoczęciu produkcji, może wystąpić etap, w ramach którego zbierane są wskaźniki jakościowe. Tym samym, nie można wykluczyć możliwości, iż w przypadku występowania błędów w odniesieniu do wyrobu produkowanego seryjnie, mogą zostać wprowadzone działania korygujące, tj. modyfikacja procesu technologicznego lub inne modyfikacje.

Wnioskodawca podkreśla, że jeśli w przyszłości wystąpi Produkcja próbna po zakończeniu Działalności B+R, to moment rozpoczęcia Produkcji próbnej w zakresie produktów Kategorii 3 i 4 nastąpi po zakończeniu wszelkich prac badawczo-rozwojowych (konstrukcyjno-technologicznych). Wskazana Produkcja próbna dotyczyć będzie jedynie nowych produktów, które nie będą już procedowane pod kątem konstrukcyjno-technologicznym i badawczo-rozwojowym. Wówczas, w oparciu o dokumentację wewnętrzną określającą moment zakończenia Działalności B+R, Spółka będzie miała możliwość dokonania odpowiedniego podziału ponoszonych kosztów i określenia, które z nich związane są z etapem trwającym do momentu zakończenia prac badawczo-rozwojowych, a które dotyczą Produkcji próbnej. W praktyce oznacza to, że Spółka będzie w stanie wyodrębnić, które z kosztów dotyczą odpowiednio:

Działalności B+R (w tym produkcji testowej) oraz

Produkcji próbnej (ponoszonych po zakończonej Działalności B+R).

W tym kontekście, Wnioskodawca wskazuje, że złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do stosowania ulgi na prototyp. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że:

dokona odliczenia zgodnie z wytycznymi z art. 18ea ust. 6-11 ustawy o PDOP, w szczególności nie dokona odliczenia Materiałów ani Nowych ŚT na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP,

w odniesieniu do Nowych ŚT spełniających warunki określone w art. 38eb ustawy o PDOP Spółka rozważa skorzystanie również z tzw. ulgi na robotyzację, tj. odliczenia o którym mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP.

W odniesieniu do produktów Kategorii 3 i 4 Wnioskodawca korzysta i zamierza w dalszym ciągu korzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP (dalej: „ulga B+R”), przy czym wskazuje, że spełnia warunki uprawniające do stosowania ulgi B+R, a w szczególności:

wykonane projekty B+R nie stanowią i nie będą stanowiły badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o PDOP,

koszty są i będą odliczone od dochody uzyskiwanego ze źródeł innych niż kapitałowe,

w ewidencji rachunkowej Spółka wyodrębnia i będzie wyodrębniać koszty kwalifikowane związane z realizacją Projektów B+R i wykazuje w zeznaniach podatkowych za lata podatkowe, w których działalność B+R jest i będzie realizowana,

Spółka nie prowadzi i nie będzie prowadziła działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub decyzji o wsparciu,

Spółka odlicza i zamierza odliczać w przyszłości w ramach ulgi badawczo-rozwojowej koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 5 i 5a ustawy o PDOP,

Spółka dokonuje i zamierza dokonywać odliczenia z tytułu ulgi badawczo-rozwojowej zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o PDOP,

Spółka nie posiada statusu centrum badawczo- rozwojowego,

koszty rozliczone w ramach ulgi B+R nie obejmują i nie będą obejmować kosztów rozliczonych w ramach innych ulg podatkowych.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

W piśmie uzupełniającym z 20 marca 2023 r. (data wpływu tego samego dnia) w odpowiedzi na wezwanie Organu wskazali Państwo, że:

Pytanie 1

Wskazanie zakresu wniosku mającego być przedmiotem rozstrzygnięcia w zakresie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. jakich lat on dotyczy.

Należało doprecyzować opis sprawy, tj. ram czasowych złożonego wniosku i wyjaśnić w jakich latach podatkowych chciałby Pan zastosować ulgę na działalność badawczo-rozwojową, poprzez odliczenie od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych.

Odp.: Wskazany przez Spółkę stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe obejmuje lata podatkowe od roku podatkowego kończącego się 31 grudnia 2022 roku, tj. wniosek został złożony z perspektywy przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2022 r.

Pytanie 2

Jakie konkretnie składniki wynagrodzenia pracowników realizujących prace w zakresie działalności B+R Spółki zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, zaliczali/zamierzają Państwo zaliczyć do kosztów kwalifikowanych?

Odp.: Wnioskodawca wskazuje, że w odniesieniu do pracowników realizujących prace w zakresie działalności B+R Spółki zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, zaliczał i zamierza zaliczyć następujące składniki wynagrodzenia tych pracowników do kosztów kwalifikowanych:

Płaca zasadnicza netto należna tym pracownikom za miesiąc, w którym realizowana była działalność B+R wraz z wynagrodzeniem należnym tym pracownikom za nadgodziny liczbowe zrealizowane w danym miesiącu;

Składki sfinansowane przez Wnioskodawcę (jako pracodawcę) z tytułu wynagrodzenia wypłacanego pracownikom określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, tj.:

fundusz emerytalny w części ponoszonej przez Wnioskodawcę (Wnioskodawcy);

fundusz rentowy w części ponoszonej przez Wnioskodawcę;

fundusz wypadkowy.

Powyższe składniki wynagrodzenia były i będą zaliczane przez Wnioskodawcę proporcjonalnie, tzn. w takiej proporcji, w jakiej czas poświęcony przez danego pracownika na działalność B+R pozostawał w odniesieniu do ogólnego czasu pracy tego pracownika w danym miesiącu.

Pytanie 3

Czy w skład należności pracowników wchodziło/będzie wchodzić wynagrodzenie za czas choroby, urlopu, lub innej nieobecności pracownika (jakiej?)? Jednakże w takim przypadku nie odliczali/nie zamierzają ich Państwo odliczać w ramach ulgi B+R?

Odp.: Wnioskodawca wskazuje, że poprzez zastosowanie proporcji w skład należności pracowników nie wchodzi i nie będzie wchodzić w przyszłości wynagrodzenie za czas choroby, urlopu, lub innej nieobecności pracownika. Obecnie w ramach ulgi B+R odlicza wynagrodzenie pracowników bezpośrednio zaangażowanych w działalność B+R w taki sposób, że odliczane wartości nie obejmują wynagrodzenia należnego danemu pracownikowi za czas choroby, urlopu bądź innej nieobecności pracownika (usprawiedliwionej albo nieusprawiedliwionej).

Jednocześnie, Wnioskodawca nie wyklucza, że w świetle znanej mu praktyki sądów administracyjnych, wystąpi z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w celu potwierdzenia prawa do ujmowania wynagrodzenia obejmującego kwoty należne pracownikowi także za czas choroby, urlopu oraz innych usprawiedliwionych nieobecności jako kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytanie 4

Czy w przypadku wystąpienia kosztów diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę były/są/będą one związane wyłącznie bezpośrednio z pracami, badawczo-rozwojowymi Spółki? Czy będą Państwo w tanie to wykazać?

Odp.: Spółka wskazuje, że koszty diet oraz innych należności za czas podróży służbowej pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę nie były, nie są i nie będą przez Spółkę ujmowane jako koszty kwalifikowane na potrzeby ulgi badawczo-rozwojowej.

Pytanie 5

Czy w przypadku wystąpienia premii, bonusów, nagród i innych dodatków, składników wynagrodzenia pracownika, stanowiły/stanowią/będą stanowiły one koszt kwalifikowany wyłącznie w części, w jakiej będą powiązane z pracami badawczo-rozwojowymi Spółki i nie będą obejmowały wynagrodzenia należnego za czas nieobecności pracowników, czyli okresu kiedy faktycznie nie realizowali oni prac B+R?

Odp.: Spółka wskazuje, że ewentualne premie, bonusy, nagrody i inne dodatki będące składnikami wynagrodzenia pracowników dotychczas nie stanowiły kosztów kwalifikowanych w części, w jakiej były powiązane z pracami badawczo-rozwojowymi Spółki.

Nie można jednak wykluczyć, że w przyszłości Spółka uwzględni wartość premii, bonusów, nagród i innych dodatków jako koszty kwalifikowane w takiej części, w jakiej będą one powiązane z pracami badawczo-rozwojowymi Spółki. W takim przypadku, nie będą one obejmowały wynagrodzenia należnego za czas nieobecności pracowników.

Pytanie 6

Czy wszystkie wydatki poniesione z tytułu wynagrodzeń pracowników zatrudnionych przez Spółkę do realizacji prac w ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółki, (w części finansowanej przez pracodawcę):

a)dotyczyły/dotyczą/będą dotyczyć ww. pracowników realizujących faktycznie wyłącznie prace badawczo-rozwojowe,

Odp.: Spółka wskazuje, że jest w prowadzonej przez siebie ewidencji czasu pracy jest w stanie wyodrębnić wartość wynagrodzenia pracowników, którzy całość swojego czasu pracy poświęcają wyłącznie na prace badawczo-rozwojowe prowadzone przez Spółkę. W odniesieniu do takich pracowników, wartość wynagrodzenia należnego takim pracownikom (zajmującym się wyłącznie pracami badawczo-rozwojowymi) zostanie zaklasyfikowana przez Spółkę jako koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów regulujących ulgę B+R.

b)koszty kwalifikowane odliczali/zamierzają Państwo odliczać jedynie w części, w jakiej ww. osoby realizowały zadania w ramach prac badawczo-rozwojowych, w przypadku, gdy nie będą one wykonywały wyłącznie prac w zakresie B+R?

Odp.: W oparciu o prowadzoną przez Spółkę ewidencję, Wnioskodawca jest w stanie zweryfikować jaką część czasu dany pracownik poświęca na czynności związane wyłącznie z pracami B+R w odniesieniu do ogólnego czasu pracy danego pracownika w określonym miesiącu. Uwzględniając powyższą proporcję, Spółka proporcjonalnie ujmuje wartość wynagrodzenia należnego danemu pracownikowi jako koszty kwalifikowane na potrzeby ulgi B+R.

Pytanie 7

Czy wszystkie koszty wynagrodzeń pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowe, zatrudnionych na podstawie umowy o pracę stanowiły/będą stanowiły po stronie tych pracowników należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odp.: Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie koszty wynagrodzeń pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowej, zatrudnionych na podstawie umowy o pracę stanowiły oraz będą stanowić po stronie tych pracowników, należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie 8

Czy wszystkie koszty wynagrodzeń pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowe, zatrudnionych w oparciu o umowy cywilnoprawne (umowy zlecenie, umowy o dzieło) stanowiły/będą stanowiły po stronie tych pracowników należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Odp.: Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie koszty wynagrodzeń pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowej, zatrudnionych w oparciu o umowy cywilnoprawne stanowiły oraz będą stanowić po stronie tych pracowników, należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie 9

Jakie konkretnie wydatki wchodzą/będą wchodziły w skład „wydatków na nabycie materiałów wykorzystywanych działalności B+R Spółki ”?

Odp.: Spółka wskazuje, że na potrzeby prowadzonej działalności B+R ponosi oraz w przyszłości będzie ponosić wydatki na, między innymi, następujące materiały (lub materiały podobnego typu): (…)

Pytanie 10

Jakie konkretnie wydatki wchodzą/będą wchodziły w skład „wydatków na zakup niebędącego środkiem trwałym sprzętu specjalistycznego zakupionego na potrzeby działalności B+R Spółki”?

Odp.: Spółka wskazuje, że na potrzeby prowadzonej działalności B+R ponosi oraz w przyszłości będzie ponosić wydatki na, między innymi, następujący sprzęt specjalistyczny niebędący środkiem trwałym: (…)

Pytanie 11

Jakie konkretnie wydatki wchodzą/będą wchodziły w skład „wydatków związanych z modyfikacją materiałów niezbędnych do prowadzenia działalności B+R Spółki?

Odp.: Spółka wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności B+R w zakresie Kosztów Modyfikacji chodzi o koszty uzyskania zmodyfikowanych takich pozycji jak: (…)

Pytanie 12

Czy w odniesieniu do transakcji dokonywanych przez Spółkę a Kontrahentami w zakresie modyfikacji materiałów wykorzystywanych przez Spółkę dla potrzeb działalności B+R Spółki, dochodziło/będzie dochodziło do:

a.nieodpłatnego przekazania materiałów Kontrahentom a następnie odpłatne nabycie od nich zmodyfikowanego materiału, tym samym nabywane są usługi na powierzonym materiale;

b.sprzedaży materiałów Kontrahentom a następnie odpłatnego nabycie od nich zmodyfikowanego materiału, tym samym zostaje nabyty zupełnie nowy materiał;

c.innej sytuacji? Proszę opisać jakiej.

Należało jednoznacznie wskazać co w związku z ww. transakcjami dokonywanymi przez Spółkę a Kontrahentami w zakresie modyfikacji materiałów Państwo nabywali/nabywają. Organ w tym zakresie nie posiada kompetencji, ponieważ to podatnik nabywając określone usługi jest zobowiązany do jednoznacznego wskazania jakie świadczenia nabywa.

Odp.: Wnioskodawca wskazuje, że w ramach transakcji dokonywanych z Kontrahentami dochodziło oraz będzie dochodzić do następujących sytuacji:

1.Spółka nabywa próbki , które wysyła nieodpłatnie do kontrahenta, który przystosowuje maszynę do potrzeb Spółki (maszyna stanie się środkiem trwałym Spółki po sprzedaży) w celu przeprowadzenia na nich prób np. spawania. Wykorzystane próbki Kontrahent odsyła do Spółki w celu oceny lub

2.Spółka nabywa komponenty u dostawcy środka trwałego, które następnie przesyłane są przez tego dostawcę do Kontrahenta w celu poddania wstępnej obróbce. Po wykonaniu usługi/obróbki, za którą Spółka płaci Kontrahentowi, komponenty wracają do dostawcy. On z kolei poddaje je procesom na przygotowywanym dla Spółki środku trwałym i odsyła do Spółki w celu walidacji.

Pytanie 13

Czy ponoszone koszty nabycia ekspertyz, opinii, usług doradczych oraz usług równorzędnych, o których mowa we wniosku były/są i będą nabywane od jednostki naukowej, o której mowa w art. 2 ust. 9 pkt a-f ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r.)?

Odp.: Spółka wskazuje, że w przypadku poniesienia przez nią wydatków na nabycie ekspertyz, opinii, usług doradczych oraz usług równorzędnych do kosztów kwalifikowanych na potrzeby ulgi B+R zalicza oraz będzie zaliczać wyłącznie te z ww. świadczeń, które są i będą nabywane od jednostek naukowych w rozumieniu art. 2 ust. 9 pkt a-f ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r.).

Pytanie 14

Czy ponoszone koszty nabycia ekspertyz, opinii, usług doradczych oraz usług równorzędnych, o których mowa we wniosku były/są i będą nabywane od podmiotów, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2018 r.)?

Odp.: Spółka wskazuje, że w przypadku poniesienia przez nią wydatków na nabycie ekspertyz, opinii, usług doradczych oraz usług równorzędnych do kosztów kwalifikowanych na potrzeby ulgi B+R zalicza oraz będzie zaliczać wyłącznie te z ww. świadczeń, które są i będą nabywane od jednostki naukowej w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. (w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2018 r.).

Pytanie 15

Czy prace związane z rozruchem technologicznym danego produktu stanowiły/stanowią część działalności badawczo – rozwojowej Spółki na etapie której nadal wymagane są dalsze prace projektowo – konstrukcyjne lub inżynieryjne i tylko takie są przedmiotem pytania nr 2 wniosku?

Odp.: Spółka potwierdza, że prace związane z rozruchem technologicznym danego produktu stanowiły/stanowią część działalności badawczo - rozwojowej Spółki na etapie której nadal wymagane są dalsze prace projektowo - konstrukcyjne lub inżynieryjne i tylko takie są przedmiotem pytania nr 2 wniosku.

Pytanie 16

Czy wydatki, będące przedmiotem wniosku, które Spółka zamierza uznać za koszty kwalifikowane w ramach ulgi B+R były/są/będą przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów danego roku z działalności gospodarczej, prowadzonej przez Spółkę?

Odp.: Wydatki będące przedmiotem wniosku, które Spółka zamierza uznać za koszty kwalifikowane w ramach ulgi B+R były, są oraz będą przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów danego roku z działalności gospodarczej, prowadzonej przez Spółkę.

Pytania

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym:

1.wydatki ponoszone przez Spółkę do momentu zakończenia prac badawczo-rozwojowych nad danym produktem Kategorii 3 i 4 i przed momentem rozpoczęcia Produkcji próbnej, opisanej w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP i mogą zostać odliczone przez Spółkę od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, niezależnie od stosowania przez Spółkę ulgi na prototyp w odniesieniu do innych kategorii kosztów, o której mowa w art. 18ea ustawy o PDOP?

2.koszty prac rozruchu technologicznego ponoszonych przez Spółkę przed rozpoczęciem Produkcji próbnej nowych produktów Kategorii 3 i 4, które są prowadzone równolegle lub stanowią część prac w ramach Działalności B+R, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP i podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP?

3.Koszty Modyfikacji ponoszone przez Spółkę na potrzeby działalności B+R w zakresie produktów z Kategorii 3 i 4 stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP i podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym:

1)wydatki ponoszone przez Spółkę do momentu zakończenia prac badawczo-rozwojowych nad danym produktem Kategorii 3 i 4 i przed momentem rozpoczęcia Produkcji próbnej, opisanej w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP i mogą zostać odliczone przez Spółkę od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, niezależnie od stosowania przez Spółkę ulgi na prototyp w odniesieniu do innych kategorii kosztów, o której mowa w art. 18ea ustawy o PDOP.

2)koszty prac rozruchu technologicznego, prowadzonych równolegle lub stanowiących część prac w ramach Działalności B+R stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP i podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP.

3)Koszty Modyfikacji ponoszone przez Spółkę na potrzeby działalności B+R w zakresie produktów z Kategorii 3 i 4 stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP i podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY W ZAKRESIE PYTAŃ

Przepisy dotyczące ulgi na działalność B+R

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o PDOP ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Natomiast stosownie do art. 4a ust. 27 ustawy o PDOP ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4a pkt 28 ustawy o PDOP ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 Prawa o SWiN badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 Prawa o SWiN prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Z kolei w myśl art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP za koszty kwalifikowane uznaje się:

1.poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

a.poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2.nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

a.nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3.ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4.odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

a.nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

5.koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a.przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b.prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c.odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d.opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Stosownie do art. 18d ust. 7 ustawy o PDOP kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3)w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Przepisy dotyczące ulgi na prototyp

Zgodnie z art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o PDOP, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

Z kolei w myśl art. 18ea ust. 2 ustawy o PDOP przez produkt rozumie się produkt w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem usługi.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 18ea ust. 3, przez produkcję próbną nowego produktu rozumie się etap rozruchu technologicznego produkcji, w trakcie którego nie są wymagane dalsze prace projektowo-konstrukcyjne czy inżynieryjnie, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych. Etap ten obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.

Zgodnie z art. 18ea ust. 4 ustawy o PDOP, przez wprowadzenie na rynek nowego produktu rozumie się działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu w odniesieniu do produktu powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych certyfikatów i zezwoleń umożliwiających skierowanie produktu do sprzedaży.

W myśl art. 18ea ust. 5 ustawy o PDOP, za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się:

1.cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji;

2.wydatki na ulepszenie, o których mowa w art. 16g ust. 13, poniesione w celu dostosowania środka trwałego, zaliczonego do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu;

3.koszty nabycia materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.

Zgodnie z art. 18ea ust. 6 ustawy o PDOP, do kosztów wprowadzenia na rynek nowego produktu zalicza się koszty:

1.badań, ekspertyz, przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania certyfikatu, homologacji, znaku CE, znaku bezpieczeństwa, uzyskania lub utrzymania zezwolenia na obrót lub innych obowiązkowych dokumentów lub oznakowań związanych z dopuszczeniem do obrotu lub użytkowania oraz koszty opłat pobieranych w celu ich uzyskania, odnowienia lub przedłużenia;

2.badania cyklu życia produktu;

3.systemu weryfikacji technologii środowiskowych.

Zgodnie z art. 18ea ust. 9 ustawy o PDOP, odliczenie przysługuje, jeżeli koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu:

1.zostały faktycznie poniesione w roku podatkowym, za który jest dokonywane odliczenie;

2.nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 18ea ust. 10 ustawy o PDOP, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Wreszcie zgodnie z art. 18ea ust. 11 ustawy o PDOP, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka uzyskała interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 23 października 2019 r. o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.372.2019.1.JS potwierdzającą badawczo-rozwojowy charakter prowadzonych prac w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o PDOP i uprawnienie do skorzystania z odliczenia w ramach ulgi B+R (dalej: „Interpretacja”).

Dnia 1 stycznia 2022 r. wszedł w życie art. 18ea ustawy o PDOP, zgodnie z którym podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

Jak zostało opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, działania związane z implementacją produktów Kategorii 3 i 4 rozpoczynające się w momencie zakończenia prac badawczo-rozwojowych mogą stanowić Produkcję próbną w rozumieniu art. 18ea ust. 3 ustawy o PDOP. W ocenie Wnioskodawcy, prace nad produktami Kategorii 3 i 4 przed rozpoczęciem Produkcji próbnej spełniają przesłanki do skorzystania z ulgi B+R, niezależnie od stosowania ulgi na prototyp w związku z Produkcją próbną. Zasadniczo bowiem, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka jest w stanie odpowiednio alokować koszty ponoszone odpowiednio:

w ramach Działalności B+R do momentu zakończenia wszystkich prac konstrukcyjno-technologicznych i uzyskaniu produktu, które potencjalnie może wejść do szerokiej produkcji;

po zakończeniu Działalności B+R i rozpoczęciu działań zmierzających do zrealizowania Produkcji próbnej, tj. w momencie zakończenia wszelkich prac konstrukcyjno-technologicznych związanych z konkretnym produktem.

Uwzględniając powyższe, należy zauważyć, że w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie w stanie wyodrębnić wartość oraz rodzaj kosztów ponoszonych przez niego bezpośrednio na Działalność B+R oraz Produkcję próbną. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy nie dojdzie do sytuacji, w której te same ponoszone przez niego koszty będą stanowić koszty kwalifikowane zarówno w rozumieniu przepisów regulujących ulgę B+R, jak i ulgę na prototyp.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie takiego rozwiązania jest zgodne z celem przepisów w zakresie ulgi na prototyp (art. 18ea ustawy o PDOP). Literalnie bowiem, pojęcie produkcji próbnej nowego produktu rozumiane jest jako etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu. Tym samym, należy zauważyć, że ulga na prototyp odnosi się już do działań podatnika mających na celu Produkcję próbną produktów, w odniesieniu do których Spółka zakończyła już Działalność B+R.

W konsekwencji, należy podnieść, że nieuzasadnione byłoby twierdzenie, że ulga B+R oraz ulga na prototyp mają wobec siebie konkurencyjny charakter. Innymi słowy, w ocenie Wnioskodawcy, intencją ustawodawcy było wprowadzenie dodatkowej preferencji dla tych podatników, którzy ponoszą określone koszty związane z prowadzeniem produkcji próbnej bądź testowej nowych produktów będących rezultatem działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez podatników. Oznacza to, że ulga na prototyp jest rozwiązaniem komplementarnym wobec ulgi B+R w ten sposób, że podatnicy zyskali prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania dodatkowo ponoszonych kosztów związanych z produkcją próbną nowego produktu.

Za powyższym rozumieniem relacji między ulgą B+R oraz ulgą na prototyp przemawia także fakt, że katalog wydatków stanowiących tzw. koszty kwalifikowane (tj. dające prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania) został przedstawiony osobno dla każdej z tych ulg (odpowiednio w art. 18d ust. 2-3a ustawy o PDOP i art. 18ea ust. 5 i 6 ustawy o PDOP). Jeżeli zatem ustawodawca wprowadził osobne katalogi kosztów kwalifikowanych (z, co do zasady, różnym zakresem przedmiotowym), to zasadne jest twierdzenie, że ulgi te powinny być traktowane jako możliwe do jednoczesnego stosowania przez podatników.

Zdaniem Wnioskodawcy, w wymiarze praktycznym oznacza to, że ww. dwie ulgi należy stosować w taki sposób, że:

wydatki na Działalność B+R w zakresie nowych produktów z Kategorii 3 i 4 (koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2-3a ustawy o PDOP w tym dotyczące Produkcji testowej) będą mogły podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach ulgi B+R na podstawie art. 18d ust.1 ustawy o PDOP;

wydatki na Produkcję próbną nowych produktów z Kategorii 3 i 4 (koszty kwalifikowane określone w art. 18ea ust. 5 ustawy o PDOP) będą mogły podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach ulgi na prototyp na zasadach opisanych w art. 18ea ust. 1 ustawy o PDOP.

Przyjęcie odmiennego podejścia wykluczałoby możliwość wykorzystania ww. preferencji podatkowych przewidzianych ustawą o PDOP, tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, byłoby sprzeczne z celem ich wprowadzenia. Z przepisów również nie wynika, aby wybór jednej preferencji był równoznaczny z brakiem możliwości korzystania z innej.

Jak wspomniano, w ocenie Wnioskodawcy, ulga na prototyp i ulga B+R są wobec siebie komplementarne. W uzasadnionych przypadkach (tak jak w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku) zasadne będzie zastosowanie zarówno jednej jak i drugiej preferencji w odniesieniu do kosztów ponoszonych przez Spółkę w ramach działalności B+R związanej z nowymi produktami z Kategorii 3 i 4 oraz realizacji procesu Produkcji próbnej (przy zastosowaniu warunków wskazanych we właściwych przepisach).

Wnioskodawca podkreśla również, iż w jego ocenie koszty związane z Produkcją testową również mogą stanowić koszty kwalifikowane rozliczane w ramach ulgi B+R. Dnia 1 października 2018 r. został znowelizowany art. 4a pkt 27-28 ustawy o PDOP. Zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o PDOP obowiązującym do 30 września 2018 r. prace rozwojowe mogły obejmować w szczególności opracowanie prototypów i projektów pilotażowych. W stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2018 r. definicję prac rozwojowych zastąpiono odesłaniem do art. 4 ust. 3 Prawa o SWiN. Jednakże w ocenie Wnioskodawcy, zmiana ta nie stanowi ograniczenia zakresu definicja praw rozwojowych, lecz jedynie ma charakter wyłącznie doprecyzowujący i ujednolicający obowiązujące w polskim prawie definicje.

Zgodnie z uzasadnieniem do ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2018, poz. 1669), (dalej: „Uzasadnienie”), przedstawionym przez ustawodawcę, nowelizacja art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o PDOP miała na celu zapewnienie spójności definicji badań naukowych i prac rozwojowych z tymi obowiązującymi w Prawie o SWiN. Z kolei, zgodnie z Uzasadnieniem, wprowadzenie nowych definicji związane było z koniecznością rozgraniczenia działalności artystycznej od naukowej i prac rozwojowych: „Jednocześnie projekt przesądza, że badania naukowe i prace rozwojowe prowadzi się w dziedzinach nauki i dyscyplinach naukowych, a twórczość artystyczną – w dziedzinie sztuki i dyscyplinach artystycznych” (str. 11 Uzasadnienia). Jednocześnie ustawodawca wskazał, że dokonując tego rozgraniczenia odwołał się do: „systematyki dziedzin i dyscyplin przyjętej przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), co przesądza o merytorycznym powiązaniu dziedzin i dyscyplin z tym międzynarodowym wzorcem, a także do bezpieczeństwa państwa, konieczności dochowania zobowiązań międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej oraz celów, których realizacji służy klasyfikacja’” (str. 11 Uzasadnienia).

Przykładowo, w znowelizowanej definicji prac rozwojowych wskazane jest, że dla celów ulgi B+R odliczalne są m.in. koszty prac rozwojowych również w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Przy czym koszty takie odliczalne dla celów ulgi B+R były również na gruncie poprzednich definicji, co zostało wielokrotnie potwierdzone przez organy podatkowe (por. np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 września 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.285.2018.2.JS, czy interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 września 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.282.2018.2.JF).

Zdaniem Wnioskodawcy, nowelizacja miała również na celu skrócenie definicji prac rozwojowych wskazanej w art. 4a pkt 28 ustawy o PDOP o przykłady prac rozwojowych w zakresie prototypów. O tym, że zmiana ta miała na celu uproszczenie definicji świadczy to, że prace rozwojowe w zakresie prototypów są działalnością badawczo-rozwojową w klasyfikacji OECD, na którą powołuje się w nowelizacji ustawodawca, a w poprzedniej definicji występowały jedynie w ramach przykładów (co wynika z wymienienia ich po zwrocie: „w szczególności”).

O doprecyzowującym i ujednolicającym charakterze nowelizacji świadczy o tym również fakt, że zmiana definicji miała miejsce 1 października 2018 r. W konsekwencji, również zdaniem ustawodawcy, nie wpłynęła ona zakres obowiązku podatkowego - tu ulgi B+R. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, również na gruncie znowelizowanych przepisów pomocne w zakresie klasyfikacji badań naukowych i prac rozwojowych będą dokumenty opracowane przez OECD.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, definicja prac rozwojowych wskazana w art. 4a pkt 28 ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r. może być zatem w odniesieniu do Produkcji testowej. Tym samym, w ocenie Spółki, koszty Produkcji testowej, mogą stanowić koszty kwalifikowane odliczane w ramach ulgi B+R.

Należy zwrócić uwagę, że możliwość skorzystania z ulgi B+R w odniesieniu do kosztów wytworzenia prototypów oraz serii pilotażowych została wielokrotnie potwierdzona przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 15 czerwca 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.231.2018.1.MO) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko spółki o możliwości: „zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów i surowców, które są kosztami uzyskania przychodów, niezbędnych w procesie produkcji prototypów i procesie udoskonalania produktów””.

Z kolei w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 czerwca 2017 r. (sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.112.2017.1.MST) zostało potwierdzone stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „Okoliczność, czy prototypy lub seria pilotażowa zostaną następnie sprzedane, w ocenie Wnioskodawcy nie ma znaczenia dla możliwości rozliczenia tego rodzaju kosztów w ramach ulgi badawczo-rozwojowej”.

Podobnie w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lutego 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.540.2018.3.MBD) za prawidłowe zostało uznane stanowisko podatnika, zgodnie z którym podatnik może dokonać na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP odliczenia kosztów kwalifikowanych poniesionych w ramach produkcji testowej.

Biorąc pod uwagę indywidualną sytuację Spółki, zasadne będzie dokonanie wyboru skorzystania z ulgi B+R w zakresie wydatków ponoszonych przez Spółkę do momentu zakończenia prac badawczo-rozwojowych nad danym produktem Kategorii 3 i 4 i przed momentem rozpoczęcia Produkcji próbnej, opisanej w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wydatki ponoszone przez Spółkę do momentu zakończenia prac badawczo-rozwojowych nad danym produktem Kategorii 3 i 4 i przed momentem rozpoczęcia Produkcji próbnej, opisanej w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP i mogą zostać odliczone przez Spółkę od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, niezależnie od stosowania przez Spółkę ulgi na prototyp w odniesieniu do innych kategorii kosztów, o której mowa w art. 18ea ustawy o PDOP.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka prowadzi prace rozruchu technologicznego. Wskazane prace odbywają się równolegle do Działalności B+R lub stanowią jej część. Prace rozruchu technologicznego polegają na przeprowadzeniu prób i testów w celu weryfikacji założeń projektu przed wprowadzeniem produktu na rynek. Przedmiotowy projekt nie został zakończony, tym samym w dalszym ciągu wymaga prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych. Definicja Produkcji próbnej wskazana w art. 18ea ust. 3 ustawy o PDOP referuje do etapu rozruchu technologicznego, jednakże niewymagającego żadnych dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych. W przypadku rozruchu technologicznego prowadzonego w Spółce, dalsze prace są wymagane.

Tym samym, prace rozruchu technologicznego odbywające się w Spółce, zdaniem Wnioskodawcy, nie stanowią Produkcji próbnej w rozumieniu art. 18ea ust. 3 ustawy o PDOP. Ponadto Produkcja próbna stanowi etap przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych. Tym samym, Produkcja próbna następuje dopiero po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych, natomiast w przypadku prac rozruchu technologicznego prowadzonych w Spółce, prace te w dalszym ciągu są wymagane.

Zgodnie z art. 4a ust. 26 ustawy o PDOP działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Identyfikację działalności B+R umożliwia również stosowany w krajach OECD Podręcznik Frascati Manuał 2015 (,.The Measurement of Scientific, Technological and Innovation Activities; Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development”, dalej: „Podręcznik”).

Mając na uwadze pkt 2.13 Podręcznika, wskazać można 5 podstawowych kryteriów umożliwiających zakwalifikowanie danej działalności jako B+R:

działalność nowatorska (ukierunkowana na nowe odkrycia),

działalność wymagająca działalności twórczej (opierająca się na oryginalnych, nieoczywistych koncepcjach i hipotezach),

działalność o nieprzewidywalnych rezultatach (niepewność co do ostatecznego wyniku oraz kosztu, w tym poświęconego czasu),

działalność zarządzana metodycznie (prowadzona w sposób zaplanowany, z określonym celem oraz źródłem finansowania),

rezultaty działalności są możliwe do przeniesienia lub odtworzenia.

Testy przeprowadzane w ramach rozruchu technologicznego mogą potwierdzić poprawność przyjętych rozwiązań lub wskazać na konieczność przeprowadzenia dodatkowych prac lub modyfikacji. Tym samym, prowadzone prace rozruchu technologicznego obarczone są niepewnością co do ich rezultatu aż do momentu ich zakończenia. Z uwagi na trudne do przewidzenia rezultaty przeprowadzonych prób, również czas ich realizacji, a także związane z nimi koszty mogą być trudne do ustalenia przed zakończeniem projektu. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, prace rozruchu technologicznego charakteryzują się nieprzewidywalnością.

W ramach rozruchu technologicznego przeprowadzane są testy produktów niewprowadzonych uprzednio na rynek, tym samym, w ramach przedmiotowego projektu następuje przeniesienie nowych rozwiązań występujących w sferze teoretycznej do sfery praktycznej. Zdaniem Wnioskodawcy, działalność ta jest więc nastawiona na nowe odkrycia i ma aspekt nowatorski.

Niepewne rezultaty prowadzonych prac rozruchu technologicznego wiążą się z koniecznością kreowania nowych rozwiązań będących odpowiedzią na pojawiające się problemy związane z rozruchem technologicznym. W związku z tym, że wprowadzane produkty stanowią nowość na rynku, praca dokonywana przez osoby zajmujące się rozruchem technologicznym nie jest, w ocenie Spółki, pracą rutynową, lecz wymaga twórczego opracowywania nowych metod rozwiązywania problemów.

Prace rozruchu technologicznego prowadzone są w celu weryfikacji działania produktu, tym samym wymagają również dokładnego zaplanowania przebiegu tego procesu, a także jego rejestracji. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, projekt ten prowadzony jest w sposób metodyczny.

Z uwagi na fakt, iż celem prac rozruchu technologicznego jest wprowadzenie produktów na rynek, ich jednorazowe przeprowadzenie byłoby pozbawione słuszności. Tym samym prace te, muszą być również możliwe do odtworzenia w odniesieniu do kolejnych partii produktu. W związku z tym, prace te oraz ich wyniki zostają poddane rejestracji. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy prace rozruchu technologicznego przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenie przyszłego, nie będące Produkcją próbną, stanowią działalność B+R.

Stanowisko takie zostało również potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w następujących interpretacjach indywidualnych:

z dnia 6 października 2020 roku, 0111-KDIB1-3.4010.364.2020.1.JKU oraz

z dnia 20 listopada 2020 roku 0111-KDIB1-3.4010.480.2020.1.PC.

Należy również odnieść się do relacji ulgi B+R i ulgi na prototyp w świetle prawa Spółki do zastosowania. W ocenie Wnioskodawcy, ww. ulgi mają wobec siebie charakter komplementarny, tzn. podatnicy uprawnieni są do ich jednoczesnego stosowania w zależności od indywidualnej sytuacji podatnika. Odnosząc sytuację przedstawioną przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, należy stwierdzić, że prowadzony przez niego proces technologiczny jest częścią działań B+R (bądź jest prowadzony równolegle), nie stanowi zaś produkcji próbnej w rozumieniu art. 18ea ust. 3 ustawy o PDOP jako, że prace rozruchu technologicznego nie odnoszą się do produktu niewymagającego prac konstrukcyjno-technologicznego. Jeżeli zatem prace rozruchu technologicznego dotyczą produktu wciąż wymagającego prac konstrukcyjnych oraz badawczo-rozwojowych.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, koszty prac rozruchu technologicznego, prowadzonych równolegle lub stanowiących część prac w ramach Działalności B+R stanowią koszty kwalifikowane koszty w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP i podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka dokonuje usprawnień i modyfikacji w zakresie produktów Kategorii 3 i 4, w związku z którymi ponosi Koszty Modyfikacji. W ramach prowadzonych działań w tym zakresie, Spółka nabywa w praktyce od kontrahentów zmodyfikowane materiały niezbędne do usprawnień i modyfikacji produktów z Kategorii 3 i 4. Zgodnie ze standardowym przebiegiem takiego procesu, Spółka przekazuje materiały kontrahentom, którzy dokonują odpowiednich ich modyfikacji (przy wykorzystaniu właściwej wiedzy i środków).

W świetle powyższego, wątpliwości Spółki dotyczą prawa zaklasyfikowania wartości nabytych zmodyfikowanych materiałów (Koszty Modyfikacji) jako kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP (jako materiały bezpośrednio związane z prowadzoną Działalnością B+R).

Literalne brzmienie art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP wskazuje, że do kosztów kwalifikowanych na potrzeby ulgi B+R zalicza się wydatki na materiały oraz surowce bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, prace prowadzone przez Spółkę stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów ustawy o PDOP i Spółce przysługuje prawo do odliczenia wydatków poniesionych na Działalność B+R zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP.

Odnosząc się do nabywanych przez Spółkę modyfikacji materiałów (tj. Kosztów Modyfikacji), należy zauważyć, że w ramach nabywania modyfikacji materiałów istotą transakcji dokonanej przez Spółkę nie jest nabycie usługi modyfikacji materiału, a w praktyce nabycie całkowicie zmodyfikowanego materiału cechującego się zupełnie nowymi właściwościami. Należy zatem podkreślić, że istotą płatności dokonywanych przez Spółkę jest zapłata za zupełnie nowy (zmodyfikowany) materiał wykorzystywany przez Spółkę dla potrzeb Działalności B+R.

Powyższe potwierdza również fakt, że w procesie modyfikacji materiałów, dostarczony przez Spółkę materiał podlega znacznym modyfikacjom w ramach działań prowadzonych przez kontrahentów. Tym samym, zasadne jest twierdzenie, w rezultacie dokonanych przez kontrahentów modyfikacji, Spółka otrzymuje materiał o nowych właściwościach. Zdaniem Wnioskodawcy, nie można zatem twierdzić, że czynności wykonywane przez kontrahentów Spółki ograniczone są wyłącznie do określonych usług na powierzonym materiale.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, z perspektywy możliwości zastosowania ulgi B+R nie jest kluczowe nazewnictwo danej czynności, lecz faktyczna działalność i cel poniesienia kosztu, która jest w jej ramach prowadzona. Tym samym, wskazanie, że Spółka ponosi Koszty Modyfikacji odnosi się do nabywania od kontrahentów zmodyfikowanych materiałów niezbędnych do usprawnień i modyfikacji produktów z Kategorii 3 i 4 będących materiałami.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy spełnione zostały warunki umożliwiające uznanie Kosztów Modyfikacji jako kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP, tj. Spółka nabyła materiały bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością B+R.

Mając na uwadze powyższe, Koszty Modyfikacji ponoszone przez Spółkę na potrzeby działalności B+R w zakresie produktów z Kategorii 3 i 4 stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP i podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia, czy:

1.wydatki ponoszone przez Spółkę do momentu zakończenia prac badawczo-rozwojowych nad danym produktem Kategorii 3 i 4 i przed momentem rozpoczęcia Produkcji próbnej, opisanej w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP i mogą zostać odliczone przez Spółkę od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, niezależnie od stosowania przez Spółkę ulgi na prototyp w odniesieniu do innych kategorii kosztów, o której mowa w art. 18ea ustawy o PDOP – jest prawidłowe;

2.koszty prac rozruchu technologicznego ponoszonych przez Spółkę przed rozpoczęciem Produkcji próbnej nowych produktów Kategorii 3 i 4, które są prowadzone równolegle lub stanowią część prac w ramach Działalności B+R, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP i podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP– jest prawidłowe;

3.Koszty Modyfikacji ponoszone przez Spółkę na potrzeby działalności B+R w zakresie produktów z Kategorii 3 i 4 stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP i podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP­– jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Na podstawie art. 18d ust. 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2587, dalej: „updop”, „CIT”), za koszty kwalifikowane uznaje:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a.nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

4a.nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

5. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 uCIT:

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Stosownie do treści art. 18d ust. 5 updop:

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 18d ust. 6 updop:

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1.w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2.w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3.w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Według brzmienia art. 18d ust. 8 updop:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Natomiast, stosownie do art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym:

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1.podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2.koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,

3.koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p.,

4.ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy u.p.d.o.p., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

5.jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

6.w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

7.podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

8.kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o CIT,

9.koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. ulga na produkcję próbną i wprowadzenie do sprzedaży nowego produktu, czyli tzw. ulga na prototyp mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych.

Zgodnie z art. 18ea ust. 1 updop:

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 30% sumy kosztów produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu, przy czym wysokość odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć 10% dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów niż z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18ea ust. 2 updop:

przez produkt rozumie się produkt w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, z wyłączeniem usługi.

Stosownie do art. 18ea ust. 3 updop:

przez produkcję próbną nowego produktu rozumie się etap rozruchu technologicznego produkcji niewymagający dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych, którego celem jest wykonanie prób i testów przed uruchomieniem procesu produkcji nowego produktu, powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, przy czym etap rozruchu technologicznego obejmuje okres od momentu poniesienia pierwszego kosztu związanego z tym etapem do momentu rozpoczęcia produkcji nowego produktu.

Zgodnie z art. 18ea ust. 4 updop:

przez wprowadzenie na rynek nowego produktu rozumie się działania podejmowane w celu przygotowania dokumentacji służącej uzyskaniu w odniesieniu do produktu powstałego w wyniku prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych certyfikatów i zezwoleń umożliwiających skierowanie produktu do sprzedaży.

Zgodnie z art. 18ea ust. 5 updop:

za koszty produkcji próbnej nowego produktu uznaje się:

1)cenę nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3, lub koszt wytworzenia, o którym mowa w art. 16g ust. 4, fabrycznie nowych środków trwałych niezbędnych do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu, zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji;

2)wydatki na ulepszenie, o których mowa w art. 16g ust. 13, poniesione w celu dostosowania środka trwałego, zaliczonego do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji, do uruchomienia produkcji próbnej nowego produktu;

3)koszty nabycia materiałów i surowców nabytych wyłącznie w celu produkcji próbnej nowego produktu.

W myśl art. 18ea ust. 7 updop:

koszty produkcji próbnej nowego produktu i wprowadzenia na rynek nowego produktu pomniejsza się o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 18ea ust. 8 updop:

w przypadku skorzystania z odliczenia do kosztów produkcji próbnej nowego produktu, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

W myśl art. 18ea ust. 9 updop:

odliczenie przysługuje, jeżeli koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu:

1)zostały faktycznie poniesione w roku podatkowym, za który jest dokonywane odliczenie;

2)nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 18ea ust. 10 updop:

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Zgodnie z art. 18ea ust. 11 updop:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia na rynek nowego produktu. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, iż od 1 stycznia 2022 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych została wprowadzona ulga na produkcję próbną i wprowadzenie do sprzedaży nowego produktu, czyli tzw. ulga na prototyp.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że tzw. ulga na prototyp koncentruje się na dwóch elementach związanych z rozwojem działalności podatnika, tj. na produkcji próbnej nowego produktu i na wprowadzeniu nowego produktu na rynek. Przy czym z ulgi tej wyłączone zostały usługi.

Z kolei, aby uruchomić produkcję próbną i wprowadzić na rynek nowy produkt, konieczne może być opracowanie prototypu jako „pierwowzoru” nowego produktu. Prototyp taki nie powinien wymagać dalszych prac projektowo-konstrukcyjnych lub inżynieryjnych i powinien być efektem prowadzonych wcześniej przez podatnika prac badawczo-rozwojowych.

W zakresie działalności badawczo – rozwojowej przydatnym źródłem wiedzy jest Podręcznik Frascati 2015 „Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczo – rozwojowej” zatwierdzony przez Komitet OECD ds. Polityki Naukowo – Technicznej, na który powołuje się także Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX.

W powyższym podręczniku wskazano m.in. na problemy pojawiające się na pograniczu działalności B+R i pozostałej działalności podatnika, a także przedstawiono kryteria umożliwiające rozpoznanie działalności B+R.

Zgodnie z podręcznikiem prototyp to oryginalny model skonstruowany w sposób pozwalający na uwzględnienie w nim wszystkich danych technicznych i osiągów nowego produktu (akapit 2.49). Projektowanie, konstruowanie oraz testowanie prototypów powinno być klasyfikowane jako B+R. Zasada ta stosuje się niezależnie od tego, czy konstruowany jest jeden, czy więcej prototypów i czy są one tworzone równocześnie, czy też w odstępach czasu (akapit 2.50).

Z kolei w zakresie produkcji próbnej podręcznik w akapicie nr 2.55 wskazuje, że po pomyślnym przeprowadzeniu testów prototypu i ewentualnym dokonaniu niezbędnych modyfikacji następuje faza uruchomienia produkcji. Jeżeli faza rozruchu produkcji nie wymaga dalszych prac projektowo – konstrukcyjnych czy inżynieryjnych, nie powinna być traktowana jako należąca do B+R, ponieważ jej podstawowym celem nie jest już dalsze udoskonalanie wyrobów lecz uruchomienie procesu produkcji.

Tym samym, należy zauważyć, że ulga na prototyp odnosi się już do działań podatnika mających na celu Produkcję próbną produktów, w odniesieniu do których podatnik zakończył już działalność badawczo-rozwojową. Zatem ulga na prototyp jest rozwiązaniem komplementarnym wobec ulgi B+R w ten sposób, że podatnicy zyskali prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania dodatkowo ponoszonych kosztów związanych z produkcją próbną nowego produktu. Natomiast koszty, które nie są bezpośrednio związane z taką produkcją lub nie zostały wykorzystane w produkcji próbnej, nie będą mogły być rozliczane w ramach przedmiotowej ulgi.

Należy wskazać, iż z uzasadnienia wprowadzenia opisanej ulgi (druk sejmowy nr 1532) wynika także, że „rozwiązanie to skierowane jest do tych podatników, którzy w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych wytworzyli nowy produkt i obejmie koszty ponoszone na etapie produkcji próbnej takiego produktu”.

Zatem preferencją ulgi na prototyp objęte są wydatki związane z wdrożeniem produkcji próbnej nowego produktu, które nie są uwzględniane przez podatnika w kalkulacji ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Ad. 1 i 2

Z wniosku wynika, że działalność Spółki jest działalnością badawczo-rozwojowa w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Bezpośrednim skutkiem realizacji Działalności B+R jest opracowywanie oraz dostarczanie nowych typów cewek, czujników i włączników cechujących się znacznie lepszą charakterystyką i parametrami, wraz z poprawą funkcjonalności wykorzystywanych linii technologicznych. Innymi słowy, Działalność B+R w Spółce związana jest głównie z opracowywaniem nowych produktów cechujących się lepszymi funkcjonalnościami oraz z rozwojem technologii produkcji (ww. Kategorie 3 i 4). Działalność B+R prowadzona przez Spółkę może również obejmować czynności związane z rozruchem technologicznym danego produktu na etapie w którym nadal wymagane są dalsze prace projektowo-konstrukcyjne lub inżynieryjne (na etapie przed opracowaniem finalnego nowego lub ulepszonego produktu). Prace realizowane w ramach tego rozruchu stanowią immanentną część działalności B+R i zgodnie z uzupełnieniem tylko takie są przedmiotem pytania nr 2 wniosku. Spółka podkreśliła także, że w oparciu o dokumentację wewnętrzną określającą moment zakończenia Działalności B+R, Spółka będzie miała możliwość dokonania odpowiedniego podziału ponoszonych kosztów i określenia, które z nich związane są z etapem trwającym do momentu zakończenia prac badawczo-rozwojowych, a które dotyczą Produkcji próbnej. W praktyce oznacza to, że Spółka będzie w stanie wyodrębnić, które z kosztów dotyczą odpowiednio Działalności B+R (w tym produkcji testowej) oraz Produkcji próbnej (ponoszonych po zakończonej Działalności B+R).

Przedmiotem Państwa wątpliwości objętych zakresem pytania nr 1 i 2 jest kwestia uznania w pierwszej kolejności kosztów osobowych za koszty kwalifikowane na potrzeby skorzystania z ulgi B+R.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka w ramach prac badawczo-rozwojowych nad produktami Kategorii 3 i 4 oraz prac związanych z rozruchem technologicznym danego produktu (na etapie przed opracowaniem finalnego nowego lub ulepszonego produktu) stanowiących część prac w ramach działalności badawczo-rozwojowej ponosi/będzie ponosiła koszty:

wynagrodzeń pracowników zajmujących się Działalnością B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP;

umów zlecenie i o dzieło w zakresie Działalności B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy o PDOP,

materiałów i surowców wykorzystywanych w Działalności B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP,

sprzętu specjalistycznego zakupionego na potrzeby Działalności B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2. pkt 2a ustawy o PDOP,

ekspertyz, opinii, usług doradczych i równorzędnych, a także wyników prac B+R na potrzeby działalności B+R, tj. w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o PDOP.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że wszystkie koszty wynagrodzeń pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowej, zatrudnionych na podstawie umowy o pracę stanowiły oraz będą stanowić po stronie tych pracowników, należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wszystkie koszty wynagrodzeń pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowe, zatrudnionych w oparciu o umowy cywilnoprawne (umowy zlecenie, umowy o dzieło) stanowiły/będą stanowiły po stronie tych pracowników należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W odniesieniu do pracowników realizujących prace w zakresie działalności B+R zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, Spółka zaliczała i zamierza zaliczyć następujące składniki wynagrodzenia tych pracowników do kosztów kwalifikowanych:

Płaca zasadnicza netto należna tym pracownikom za miesiąc, w którym realizowana była działalność B+R wraz z wynagrodzeniem należnym tym pracownikom za nadgodziny liczbowe zrealizowane w danym miesiącu;

Składki sfinansowane przez Spółkę (jako pracodawcę) z tytułu wynagrodzenia wypłacanego pracownikom określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, tj.:

fundusz emerytalny w części ponoszonej przez Wnioskodawcę (Wnioskodawcy);

fundusz rentowy w części ponoszonej przez Wnioskodawcę;

fundusz wypadkowy.

Powyższe składniki wynagrodzenia były i będą zaliczane przez Spółkę proporcjonalnie, tzn. w takiej proporcji, w jakiej czas poświęcony przez danego pracownika na działalność B+R pozostawał w odniesieniu do ogólnego czasu pracy tego pracownika w danym miesiącu. Spółka wskazała ponadto, że poprzez zastosowanie proporcji w skład należności pracowników nie wchodzi i nie będzie wchodzić w przyszłości wynagrodzenie za czas choroby, urlopu, lub innej nieobecności pracownika. Obecnie w ramach ulgi B+R odlicza wynagrodzenie pracowników bezpośrednio zaangażowanych w działalność B+R w taki sposób, że odliczane wartości nie obejmują wynagrodzenia należnego danemu pracownikowi za czas choroby, urlopu bądź innej nieobecności pracownika (usprawiedliwionej albo nieusprawiedliwionej). Spółka wskazała także, że koszty diet oraz innych należności za czas podróży służbowej pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę nie były, nie są i nie będą przez Spółkę ujmowane jako koszty kwalifikowane na potrzeby ulgi badawczo-rozwojowej. Natomiast ewentualne premie, bonusy, nagrody i inne dodatki będące składnikami wynagrodzenia pracowników dotychczas nie stanowiły kosztów kwalifikowanych w części, w jakiej były powiązane z pracami badawczo-rozwojowymi Spółki. Przy czym Spółka nie wyklucza, że w przyszłości uwzględni wartość premii, bonusów, nagród i innych dodatków jako koszty kwalifikowane w takiej części, w jakiej będą one powiązane z pracami badawczo-rozwojowymi Spółki. W takim przypadku, nie będą one obejmowały wynagrodzenia należnego za czas nieobecności pracowników. Ponadto w oparciu o prowadzoną przez ewidencję, Spółka jest w stanie zweryfikować jaką część czasu dany pracownik poświęca na czynności związane wyłącznie z pracami B+R w odniesieniu do ogólnego czasu pracy danego pracownika w określonym miesiącu. Uwzględniając powyższą proporcję, Spółka proporcjonalnie ujmuje wartość wynagrodzenia należnego danemu pracownikowi jako koszty kwalifikowane na potrzeby ulgi B+R. Spółka także w prowadzonej przez siebie ewidencji czasu pracy jest w stanie wyodrębnić wartość wynagrodzenia pracowników, którzy całość swojego czasu pracy poświęcają wyłącznie na prace badawczo-rozwojowe prowadzone przez Spółkę. W odniesieniu do takich pracowników, wartość wynagrodzenia należnego takim pracownikom (zajmującym się wyłącznie pracami badawczo-rozwojowymi) zostanie zaklasyfikowana przez Spółkę jako koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów regulujących ulgę B+R.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm., dalej: „updof”),

za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy jednak podkreślić, że w przypadku, gdy pracownik nie wykonuje czynności w ramach prac badawczo-rozwojowych, będąc na zwolnieniu lekarskim, czy na urlopie, a w ramach należności ze stosunku pracy otrzymywał m.in.: wynagrodzenie za czas urlopu, choroby oraz inne usprawiedliwione nieobecności, itp. – zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności B+R. Bez znaczenia pozostaje przy tym, czy pracownik realizuje wyłącznie, czy tylko częściowo realizuje prace badawczo-rozwojowe.

Powyższe wynika z faktu, że choć ww. wynagrodzenia stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof, to jeśli będą obejmowały okres, w którym pracownicy nie wykonywali faktycznie czynności związanych z realizacją działalności badawczo-rozwojowej, będąc np.: na urlopie, zwolnieniu lekarskim, w związku z opieka nad dziećmi itp. nie mogą podlegać odliczeniu, jako koszt kwalifikowany w ramach ulgi, o której mowa w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 18d ust. 1 updop. Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podnieść, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a updop).

Stosownie do art. 13 pkt 8 lit. a updof,

za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenie i o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.

Odnosząc cytowane przepisy do przedstawionego we wniosku opisu, zgodzić się należy z Państwem, że koszty wynagrodzenia pracowników i osób wykonujących pracę na podstawie umowy zlecenia oraz umowy o dzieło, ponoszone przez Spółkę do momentu zakończenia prac badawczo-rozwojowych nad danym produktem Kategorii 3 i 4 i przed momentem rozpoczęcia Produkcji próbnej oraz w ramach czynności związanych z rozruchem technologicznym danego produktu (na etapie przed opracowaniem finalnego nowego lub ulepszonego produktu) w ramach działalności badawczo-rozwojowej, stanowią koszty kwalifikowane ulgi B+R, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu oraz takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 i 2 jest również kwestia ustalenia, czy do kosztów o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT, mogą Państwo zaliczyć wskazane we wniosku koszty materiałów i surowców niezbędnych do prowadzenia działalności badawczo- rozwojowej tj. płyty PCB, termopary, przewody, moduły zapłonowe, trzpienie do nawijania, cewki do walidacji, trzpienie dociskacze, tulejki do cewek, aluminiowe korpusy stalowe rdzenie. Z wniosku wynika, że wydatki na nabycie ww. materiałów Spółka ponosi oraz w przyszłości będzie ponosić na potrzeby prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej.

Art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o CIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r., poz. 217 ze zm., dalej: „uor”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zatem zgodzić się należy z Państwem, że wskazane we wniosku koszty materiałów i surowców niezbędnych do prowadzenia działalności badawczo- rozwojowej, ponoszone przez Spółkę do momentu zakończenia prac badawczo-rozwojowych nad danym produktem Kategorii 3 i 4 i przed momentem rozpoczęcia Produkcji próbnej oraz w ramach czynności związanych z rozruchem technologicznym danego produktu (na etapie przed opracowaniem finalnego nowego lub ulepszonego produktu) w ramach działalności badawczo-rozwojowej, stanowią koszty kwalifikowane ulgi B+R.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 i 2 jest także kwestia ustalenia, czy koszty ponoszone przez Spółkę na zakup sprzętu specjalistycznego jak wydatki na podstawki MGK, oscyloskopy, prasa ręczna, praski ręczne kolankowe, przyrządy do zaciskania, generator stanowiska pomiaru, kostki do testu, formy, wózki paletowe, wskaźnik polaryzacji magnesu, separatory, podstawka do zgrzewania termicznego, kostka do testera olejowego, analizator, aplikator do montażu, mogą być uznane za koszty kwalifikowane.

Konstrukcja powołanego powyżej art. 18d ust. 2 pkt 2a updop, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.

Przyjmuje się, że nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku którego istnieje możliwość przypisania go do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka ponosi oraz w przyszłości będzie ponosić wydatki na nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego (podstawki MGK, oscyloskopy, prasa ręczna, praski ręczne kolankowe, przyrządy do zaciskania, generator stanowiska pomiaru, kostki do testu, formy, wózki paletowe, wskaźnik polaryzacji magnesu, separatory, podstawka do zgrzewania termicznego, kostka do testera olejowego, analizator, aplikator do montażu) wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest definicji „sprzętu specjalistycznego”, a jedynie w treści art. art. 18d ust. 2 pkt 2a ww. ustawy dokonano wyliczenia przykładowych rodzajów takiego sprzętu, wymieniając naczynia i przybory laboratoryjne oraz urządzenia pomiarowe. Katalog ten pozostaje otwarty i zgodnie z poglądem Organu istotnym czynnikiem kwalifikowania danego sprzętu jako sprzętu specjalistycznego jest specyfika branży, w której są prowadzone badania. Z perspektywy badań dokonywanych przez Spółkę, takimi sprzętami pozostają niewątpliwie urządzenia wyliczone we wniosku.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że koszty nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wymienionego we wniosku, wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2a updop, stanowią koszty kwalifikowane.

W następnej kolejności, przedmiotem Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 i 2 jest kwestia ustalenia, czy wydatki na nabycie ekspertyz, opinii, usług doradczych i równorzędnych, a także wyników prac B+R, mogą być uznane za koszty kwalifikowane.

Zgodnie z cytowanym już art. 18d ust. 2 pkt 3 updop,

za koszty kwalifikowane uznaje się ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 PrSzkWyż, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, system szkolnictwa wyższego i nauki tworzą:

1.uczelnie;

2.federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, zwane dalej „federacjami”;

3.Polska Akademia Nauk, działająca na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. z 2019 r. poz. 1183, 1655 i 2227), zwana dalej „PAN”;

4.instytuty naukowe PAN, działające na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 3, zwane dalej „instytutami PAN”;

5.instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1350 i 2227);

6.międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej „instytutami międzynarodowymi”;

6a. Centrum Łukasiewicz, działające na podstawie ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz (Dz. U. poz. 534 i 2227);

6b. instytuty działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz, zwane dalej „instytutami Sieci Łukasiewicz”;

7.Polska Akademia Umiejętności, zwana dalej „PAU”;

8.inne podmioty prowadzące głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły.

Przytoczony powyżej art. 18d ust. 2 pkt 3 updop, wskazuje, że za koszty kwalifikowane należy uznać ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 PrSzkWyż, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

Z wniosku wynika, że w przypadku poniesienia przez Spółkę wydatków na nabycie ekspertyz, opinii, usług doradczych oraz usług równorzędnych a także wyników prac B+R do kosztów kwalifikowanych na potrzeby ulgi B+R Spółka zalicza oraz będzie zaliczać wyłącznie te z ww. świadczeń, które są i będą nabywane od jednostki naukowej w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wydatki na nabycie ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, a także wyniki prac B+R, o ile wydatki te zostały poniesione w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Spółki, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 3 updop, stanowią koszty kwalifikowane.

Podsumowując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

wydatki ponoszone przez Spółkę do momentu zakończenia prac badawczo-rozwojowych nad danym produktem Kategorii 3 i 4 i przed momentem rozpoczęcia Produkcji próbnej, opisanej w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP i mogą zostać odliczone przez Spółkę od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, niezależnie od stosowania przez Spółkę ulgi na prototyp w odniesieniu do innych kategorii kosztów, o której mowa w art. 18ea ustawy o PDOP – jest prawidłowe;

koszty prac rozruchu technologicznego ponoszonych przez Spółkę przed rozpoczęciem Produkcji próbnej nowych produktów Kategorii 3 i 4, które są prowadzone równolegle lub stanowią część prac w ramach Działalności B+R, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP i podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP – jest prawidłowe.

Ad. 3

Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 3 wniosku dotyczą możliwości zaklasyfikowania wartości nabytych zmodyfikowanych materiałów (Koszty Modyfikacji) jako kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP (jako materiały bezpośrednio związane z prowadzoną Działalnością B+R).

Literalne brzmienie art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP wskazuje, że do kosztów kwalifikowanych na potrzeby ulgi B+R zalicza się wydatki na materiały oraz surowce bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka dokonuje usprawnień i modyfikacji w zakresie produktów Kategorii 3 i 4, w związku z którymi ponosi wydatki związane z modyfikacją materiałów niezbędnych do prowadzenia działalności B+R, m.in.: form, tulei, przyrządów, testerów, próbek baz, narzędzi dodawania sprężyny, tłoków, podstawek, trzpieni tzw. Koszty Modyfikacji.

W uzupełnieniu wniosku Spółka doprecyzowała, iż w odniesieniu do transakcji dokonywanych przez Spółkę a Kontrahentami w zakresie modyfikacji materiałów wykorzystywanych przez Spółkę dla potrzeb działalności B+R Spółki, dochodziło/będzie dochodziło do następujących sytuacji:

1.Spółka nabywa próbki, które wysyła nieodpłatnie do kontrahenta, który przystosowuje maszynę do potrzeb Spółki (maszyna stanie się środkiem trwałym Spółki po sprzedaży) w celu przeprowadzenia na nich prób np. spawania. Wykorzystane próbki Kontrahent odsyła do Spółki w celu oceny lub

2.Spółka nabywa komponenty u dostawcy środka trwałego, które następnie przesyłane są przez tego dostawcę do Kontrahenta w celu poddania wstępnej obróbce. Po wykonaniu usługi/obróbki, za którą Spółka płaci Kontrahentowi, komponenty wracają do dostawcy. On z kolei poddaje je procesom na przygotowywanym dla Spółki środku trwałym i odsyła do Spółki w celu walidacji.

W konsekwencji, wbrew twierdzeniom Spółki, istotą transakcji dokonywanych przez Spółkę a Kontrahentami w zakresie modyfikacji materiałów wykorzystywanych przez Spółkę dla potrzeb działalności B+R Spółki jest nabycie usługi modyfikacji materiału. Czynności wykonywane przez Kontrahentów Spółki ograniczone są wyłącznie do określonych usług na powierzonym materiale.

W związku z powyższym, że Spółka nie nabywa nowego (zmodyfikowanego) materiału wykorzystywanego następnie przez Spółkę na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, zatem nie został spełniony warunek umożliwiający uznanie Kosztów Modyfikacji jako kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3, uznające, iż Koszty Modyfikacji ponoszone przez Spółkę na potrzeby działalności B+R w zakresie produktów z Kategorii 3 i 4 stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP i podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia oraz

zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatnika. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00