Interpretacja indywidualna z dnia 6 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.770.2022.1.APO
1) Czy materiały i surowce nabywane przez Spółkę bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT? 2) Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym będzie Ona uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów? 3) Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym będzie Ona uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów w momencie rozpoznania danych wydatków jako koszt uzyskania przychodu?
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczył ustalenia:
- czy materiały i surowce nabywane przez Spółkę bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT,
- czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym będzie Ona uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów,
- czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym będzie Ona uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów w momencie rozpoznania danych wydatków jako koszt uzyskania przychodu.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka stała się podatnikiem podatku CIT od 1 stycznia 2021 r.
Spółka prowadzi działalność w zakresie automatyki przemysłowej, (…), itp. Najważniejszymi obszarami działania Wnioskodawcy są branża (…). Spółka specjalizuje się w (…). W ramach Spółki tworzone są innowacyjne (…) oraz inne rozwiązania oparte na automatyce.
W ramach swojej działalności Spółka, w większości na zlecenia klientów, tworzy nowe systemy, maszyny (w tym prototypy) i produkty, kładąc przy tym nacisk na tworzenie innowacyjnych rozwiązań i koncepcji ułatwiających pracę przy seryjnej produkcji różnego rodzaju produktów. Celem działalności badawczo-rozwojowej Spółki jest opracowywanie i rozwijanie (...).
Spółka realizuje projekty o charakterze badawczo-rozwojowym, które dotyczą innowacji systemowych oraz tworzenia maszyn i prototypów. Prace rozwojowe koordynowane są w Spółce w oparciu o nowoczesne metodyki pracy. Spółka ma określony schemat postępowania, według którego planuje, realizuje i kontroluje proces rozwoju nowych rozwiązań. Plany, założenia techniczne i koncepcja danego produktu powstają już na etapie ofertowania, następnie opracowywany jest projekt, na podstawie którego następuje budowa i kolejno uruchomienie wstępne w siedzibie Spółki i uruchomienie u klienta, końcowo produkt jest również monitorowany w siedzibie klienta.
Obszar działalności rozwojowej Spółki oraz tym samym zakres aktywności pracowników powoduje, że rezultaty działań pracowników są efektem ich zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, która może prowadzić do powstania m.in.:
- zaawansowanych technicznie stanowisk montażu ręcznego lub półautomatycznego oraz stacji testujących produkty (w szczególności do testów (…)),
- zautomatyzowanych stacji (…),
- stacji automatyzujących produkcję,
- systemów wizyjnych,
- systemów klasy (…).
Specjaliści zatrudnieni przez Spółkę, swoją pracę wykonują w środowisku infrastruktury obejmującej specjalistyczny sprzęt wytyczający standardy w dziedzinie automatyki i robotyki (zarówno sprzęt inżynieryjny, jak i komputerowy, w tym oprogramowania).
Prace badawczo-rozwojowe są realizowane w Spółce w ramach trzech pionów: Pionu Budowy Maszyn, Pionu IT oraz Pionu Usług. Następnie wyniki prac tych działów (oraz działów wspomagających) prowadzą do wytworzenia systemów, maszyn i innych produktów dostarczanych przez Spółkę na rynek polski oraz rynki zagraniczne. Produkcja innowacyjnych produktów Spółki odbywa się zatem w ramach wspólnej pracy jej działów, przede wszystkim działów realizujących prace badawczo-rozwojowe.
W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową w ramach Spółki dokonywane jest nabycie materiałów i surowców niezbędnych do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. Są to m.in.: innowacyjne sterowniki programowalne, karty zbierające dane z obiektu, systemy bezpieczeństwa składające się z komputerów przemysłowych przeznaczonych do nadzoru bezpieczeństwa, włączniki awaryjnego zatrzymania, interfejsy programowalne (…), komputery (...), serwery, wielkogabarytowe panele wizualizacyjne statusów prac maszyny (…), inteligentne opomiarowanie maszyn w zużycia energii elektrycznej, gazu, wody, sprężonego powietrza, profile aluminiowe, łączniki i kątowniki, zaślepki, zatrzaski, zawiasy, uchwyty, śruby, nośniki kablowe, nakrętki, rury ochronne, wtyczki, miedź, linki, szybkozłącza, kanały kablowe, płyty, blachy aluminiowe, magnesy neodymowe, wiertła, wsporniki, osłony, zasilacze impulsowe, zaciski przyłączeniowe przewodów, przeguby nasadowe, obudowy sterownicze, szyny uziemienia, regulatory temperatury, wyłączniki, wsporniki do szeregowania, szyny zbiorcze, systemy oświetlenia LED, trzpienie stalowe, moduły, switche, frezy, rozwiertaki, czujniki, przewody, fazowniki, mocowania, okablowanie, procesory, karty pamięci, koła skrętne z hamulcem, złącza, tulejki, bezpieczniki, mufy, kolanka, trójniki, zawory, detale, rury nierdzewne, redukcje, nośniki, obudowy, łączniki, tabliczki, prowadnice, przekaźniki, szyldziki zapadkowe, analizatory parametrów sieci, kształtki, konektory, adaptery elektryczne, gniazda, płyty POM C, wkładki bezpiecznikowe cylindryczne, siłowniki, kolumny świetlne LED, opaski, wyłączniki, napędy liniowe, łożyska, rozruszniki silnikowe, przyciski, sensory, linki, elektrozawory, odklejaki do drukarki, przyciski podświetlane, wkręty, pierścienie, elementy pozycjonujące, tuleje, zbiorniki, igły, rezystory, wyłączniki nadmiarowo-prądowe, styczniki, bloki styków pomocniczych, lampy, lampy z przewodem, interfejsy, zabieraki, poliwęglan, akcesoria do montażu, węże osłonowe stalowe, listwy zaciskowe, oznaczniki kablowe, ograniczniki przepięć, gniazda natynkowe, amortyzatory, regulatory ciśnienia, prowadnice, pojemniki, listwy zębate, chwytaki promieniowe, głowice przegubowe/widełkowe, wyspy zaworowe, końcówki, filtry wylotowe, szybkozłącza, boczniki, zbiorniki ciśnieniowe, ślizgacze, przenośniki, uchwyty magnetyczne, ramy dzielone, nyple, śrubunki, mostki redukcyjne, płyty podkładowe, zatrzaski kulowe, blokady końcowe do złączek szynowych, bloki rozdzielające, uchwyty modułu laserowego, dźwignia zaciskowa do przegubu, ślizgi, obudowa zaciskowa, płytki skrawające, adaptery, taśmy teflonowe, imbusy, pręty kontrolne, komplety formatek z plexi, rama pod wibropodajnik, stopy wahliwe nierdzewne, wskaźniki, blaszki, przekaźniki, lampy mutingu, chwytaki promieniowe, dławnice kablowe, puszki natynkowe, łączniki sygnałowe, odbiorniki, siłowniki elektryczne, motoreduktory, chwytaki pneumatyczne, świetlówki grzewcze, regulatory temperatury, blachy i formatki stalowe, osprzęt pneumatyczny, profile stalowe, prowadnice liniowe, kamery inteligentne, czujniki wizyjne, modułowy system transportu, serwonapędy, łańcuchy napędowe, tworzywa sztuczne, materiały spawalnicze, materiały hutnicze i inne materiały do prac badawczo-rozwojowych (dalej: „prace B+R”).
Powyższe materiały (dalej: „materiały B+R”) są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową oraz ewidencjonowane dla celów księgowych jako materiały do prac badawczo-rozwojowych. Spółka traktuje materiały B+R jako materiały bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, które ewidencjonowane są na specjalnych kontach kosztowych przypisanych do poszczególnych działów realizujących prace badawczo-rozwojowe. Podejście Spółki jest uzasadnione również tym, że z uwagi na charakter ww. prac badawczo-rozwojowych użycie materiałów B+R jest niezbędne do przeprowadzenia prac badawczo-rozwojowych i stanowi nieodłączny element tych prac.
Wnioskodawca również wskazuje, że w toku prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej, Spółka tworzy i będzie tworzyć m.in. prototypy wytwarzanych przez siebie maszyn (dalej: „Prototypy”). W celu wytworzenia Prototypów Spółka ponosi i będzie ponosić wydatki stanowiące koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 oraz 3 Ustawy CIT (dalej: „Koszty kwalifikowane”). Koszty kwalifikowane obejmują i będą obejmować w szczególności koszty nabycia ww. materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i niezbędnych do wytworzenia Prototypów. Prototyp może w ewidencji księgowej stanowić towar przeznaczony do sprzedaży lub też zostać przyjęty jako środek trwały (o ile spełnione są wskazane przepisami przesłanki) i być wykorzystywany przez Spółkę na własne potrzeby.
Spółka wskazuje, że wytwarzane w toku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Prototypy mogą zostać sprzedane, wówczas wydatki poniesione w związku z ich wytworzeniem staną się kosztem uzyskania przychodów w momencie ich sprzedaży. Jednocześnie Spółka nadmienia, że nie korzysta w zakresie kosztów nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku ich sprzedaży z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18ea Ustawy CIT.
W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową przez Spółkę, zamierza Ona skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o PIT (dalej: „ulga badawczo-rozwojowa”). W tym kontekście, Spółka zamierza dokonać odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów kwalifikowanych poniesionych w związku z wytworzeniem Prototypów, także w przypadku gdy wytworzone Prototypy zostaną sprzedane.
Spółka zaznacza, że jednocześnie z niniejszym wnioskiem składa również wniosek w zakresie m.in. stwierdzenia, czy prowadzona przez Spółkę działalność może zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy ma prawo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d Ustawy CIT. W konsekwencji, Wnioskodawca prosi o założenie przy wydawaniu interpretacji indywidualnej w odpowiedzi na niniejszy wniosek, że ma On prawo do zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową uregulowanej w art. 18d Ustawy CIT, a koszty, które są przedmiotem wniosku dotyczą wyłącznie działalności badawczo-rozwojowej.
Końcowo Wnioskodawca zaznacza, że:
- Spółka nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia,
- Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT,
- na moment składania niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 706 ze zm.), niemniej rozważa wystąpienie o ustanowienie takiego statusu dla Spółki,
- jako podatnik prowadzący działalność badawczo-rozwojową, który zamierza skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d Ustawy CIT, wyodrębnia w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 Ustawy CIT, koszty działalności badawczo-rozwojowej,
- pokrywa koszty realizacji prowadzonych prac badawczo-rozwojowych ze środków własnych, które nie są/nie będą zwracane w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (w przeciwnym razie Spółka dokona odpowiednich korekt) - w szczególności Spółka nie korzysta/nie będzie korzystać w odniesieniu do opisywanych wydatków na nabycie materiałów i surowców z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18ea Ustawy CIT,
- ponoszone przez Spółkę wydatki, które mogą stanowić koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo-rozwojowej są przez Spółkę zaliczane do kosztów uzyskania przychodów danego roku.
- Wnioskodawca nadmienia, że Jego wspólnicy są w posiadaniu interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2020 r. znak: 0113-KDIPT2-3.4011.763.2020.1.RR, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko Wnioskodawców, stwierdzając, że:
- materiały i surowce nabywane przez Wnioskodawców bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT,
- wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową poniesionych na wytworzenie prototypów w przypadku ich sprzedaży, podlegają odliczeniu na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT,
- wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową poniesionych na wytworzenie prototypów w przypadku sprzedaży tych prototypów w momencie rozpoznania danych wydatków jako koszt uzyskania przychodu, podlegają odliczeniu na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT.
Spółka stała się podatnikiem podatku CIT od 1 stycznia 2021 r. i w związku z tym występuje także o interpretację w zakresie tego podatku.
Pytania
1) Czy materiały i surowce nabywane przez Spółkę bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT?
2) Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym będzie Ona uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów?
3) Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym będzie Ona uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów w momencie rozpoznania danych wydatków jako koszt uzyskania przychodu?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1)
Zdaniem Spółki, materiały i surowce nabywane przez Nią bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT.
Zgodnie z art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową.
Należy wskazać, że przytoczony powyżej przepis posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach Ustawy CIT, jednocześnie precyzując, iż w podstawie obliczania ulgi badawczo-rozwojowej uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.
Ze względu na brak definicji legalnej pojęcia „surowce” na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalenia zakresu zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
Z kolei w przypadku pojęcia „materiały” słownik wskazuje, że obejmują one zbiór przedmiotów używanych przy wykonywaniu jakiejś pracy. Pomocniczo patrząc również do przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm., dalej: „UoR”), zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 19 UoR, materiały to składniki majątku rzeczowego zużywane na własne potrzeby.
Jak zostało określone w opisie stanu faktycznego (winno być: oraz zdarzenia przyszłego), Spółka w ramach działalności badawczo- rozwojowej wykorzystuje szereg materiałów. Nabywane materiały stanowią elementy niezbędne do realizacji prac przewidzianych przez Spółkę w ramach projektów badawczo-rozwojowych. Dzięki prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej przy wykorzystaniu nabywanych materiałów, Spółka jest w stanie tworzyć nowatorskie produkty oraz ciągle udoskonalać jakość produktów i systemów już istniejących w dziedzinie automatyki przemysłowej, a także komputerowych systemów nadzoru i sterowania. Charakter realizowanych procesów w ramach działalności badawczo-rozwojowej, a przede wszystkim cel i zastosowanie nabywanych materiałów, w ocenie Spółki, spełnia tym samym przesłanki zarówno przytoczonej definicji pojęcia „materiały”, jak i art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, ze względu na fakt ich nabycia bezpośrednio na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i wykorzystanie w budowie Prototypów.
Podejście Spółki jest uzasadnione również tym, że z uwagi na charakter ww. prac B+R Spółki użycie materiałów B+R jest niezbędne do przeprowadzenia prac badawczo-rozwojowych Spółki i stanowi nieodłączny element tych prac.
W myśl art. 16a ust. 1 Ustawy CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
W świetle powyższego, środkami trwałymi są składniki majątkowe podatnika posiadające następujące cechy:
1) są własnością lub współwłasnością podatnika;
2) przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok;
3) są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania;
4) zostały nabyte lub wytworzone przez podatnika i są wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17f pkt 1 Ustawy CIT (leasing finansowy);
5) są budowlami, budynkami lub lokalami będącymi odrębną własnością, maszynami, urządzeniami i środkami transportu lub innymi przedmiotami.
Wnioskodawca wskazuje, że materiały B+R bezpośrednio wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej nie spełniają definicji środka trwałego wskazanej w art. 16a Ustawy CIT. Zdaniem Spółki, jako że nabywane materiały B+R (i) są wykorzystywane bezpośrednio w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych jako materiał niezbędny do prowadzenia tych prac (ii) ewidencjonowane są dla celów księgowych na specjalnym koncie kosztowym poświęconym B+R (iii) nie stanowią środków trwałych w rozumieniu art. 16a Ustawy CIT, zdaniem Spółki, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, tj. koszty materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, materiały i surowce nabywane przez Niego bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT.
Ad. 2)
Zdaniem Spółki, będzie Ona uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów.
Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w toku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, Spółka tworzy i będzie tworzyć m.in. Prototypy wytwarzanych przez siebie maszyn.
W celu wytworzenia Prototypów Spółka ponosi i będzie ponosić wydatki stanowiące koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 oraz 3 Ustawy CIT. Koszty kwalifikowane obejmują i będą obejmować w szczególności koszty nabycia wskazanych w niniejszym wniosku materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i niezbędnych do wytworzenia Prototypów. Wnioskodawca wskazuje, że wytwarzane w toku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Prototypy mogą zostać sprzedane, wówczas wydatki poniesione w związku z ich wytworzeniem staną się kosztem uzyskania przychodów w momencie sprzedaży Prototypu.
Stosownie do art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, za koszt kwalifikowany uznaje się koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Konstrukcja przepisu art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów materiałów i surowców (uznanych jako koszty uzyskania przychodu) niezbędnych do wytworzenia prototypu, a zatem także surowców i materiałów zużywanych do wytworzenia prototypu nawet jeżeli zostaną one później sprzedane klientowi docelowemu. Skoro bez odpowiednich materiałów i surowców niemożliwe byłoby zrealizowanie projektu badawczo-rozwojowego, to należy uznać, iż zachodzi bezpośredni związek tych materiałów i surowców z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Tym samym należy uznać, iż zachodzi bezpośredni związek tych materiałów i surowców z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej przez Spółkę.
Ponadto należy wskazać, że treść przepisów regulujących zastosowanie ulgi badawczo-rozwojowej tj. art. 18d, art. 4a pkt 26 czy art. 4a pkt 28 Ustawy CIT, nie zawiera ograniczeń w zakresie zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej w przypadku sprzedaży prototypu. Zdaniem Spółki, przepisy dot. ulgi badawczo-rozwojowej pozwalają na odliczenie poniesionych wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów także w przypadku sprzedaży tych Prototypów.
Stanowisko Wnioskodawcy, co do możliwości odliczenia poniesionych wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów także w przypadku sprzedaży tych Prototypów potwierdzają następujące interpretacje indywidualne prawa podatkowego w zbliżonych stanach faktycznych (Wnioskodawca wskazuje również na interpretacje indywidualne wydane w zbliżonych stanach faktycznych w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jako, że przepisy obu ustaw w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej są w swej treści analogiczne):
- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 września 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.318.2021.1.PC), w której Organ uznał argumentację podatnika za prawidłową, w myśl której: „do kosztów kwalifikowanych wskazanych rodzajowo w art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy o CIT zaliczają się koszty materiałów i surowców zużytych na wytworzenie prototypu lub serii pilotażowej. Bez znaczenia dla dopuszczalności odliczenia w ramach ulgi B+R pozostaje również późniejsza sprzedaż prototypu, którego koszty wytworzenia zostały odliczone w ramach ulgi B+R na podstawie art. 18d i nast. Ustawy o CIT. Przykładem takiego stanowiska jest m.in. powołana już interpretacja Dyrektora KIS z dnia 3 lipca 2019 r. (...) Po przedstawieniu wszystkich powyższych uwag Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż koszty materiałów produkcyjnych i energii elektrycznej zużytej do wykonania prototypów nowych wyrobów (przykładowo: kombajnów górniczych) stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane w myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Wykonanie prototypów nowych wyrobów jest koniecznym/niezbędnym elementem dla przeprowadzenia prac rozwojowych Spółki. W oczywisty sposób, wykonanie prototypu nie jest możliwe bez zużycia znacznych materiałów produkcyjnych i surowców. Ze względu na charakterystykę działalności, wykonane prototypy w przypadku ich sprawności są uznawane za pełnoprawne produkty (walidacja) i sprzedawane do klienta. Fakt ten nie ma jednak istotnego znaczenia dla samego uznania poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane”;
- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 stycznia 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.627.2019.1.JKU), w której Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, zgodnie z którym: „ Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów, surowców i wyposażenia, które są kosztami uzyskania przychodów i wykorzystywane są bezpośrednio w działalności badawczo-rozwojowej. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności. W rezultacie koszty materiałów i surowców wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej oraz koszty dokumentacji technicznej związanej z budową prototypów Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2”;
- interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 stycznia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.536.2018.2.JKT), w której Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, zgodnie z którym: „ W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka będzie uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 oraz 3 ustawy o CIT, Kosztów kwalifikowanych poniesionych na wytworzenie Prototypów, niezależnie od tego czy zostaną one finalnie sprzedane, zezłomowane lub w inny sposób zutylizowane”.
Jednocześnie Spółka podkreśla, że nie korzysta z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 18ea Ustawy CIT (ulga na prototyp).
Zarówno w przypadku stosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową, jak i ulgi na prototyp ustawodawca warunkuje możliwość odliczenia tych wydatków, od tego, czy podatnik nie dokonał wcześniejszego odliczenia tych kosztów w ramach np. innej ulgi (art. 18ea ust. 9 pkt 2 Ustawy CIT, dla ulgi na prototyp oraz art. 18d ust. 5 Ustawy CIT, dla ulgi działalność badawczo-rozwojową). Z tego też względu, dopóki ten sam wydatek nie podlega odliczeniu w ramach dwóch ulg, zdaniem Wnioskodawcy, możliwe jest łączenie w ramach aktywności „pilotażowej” ulgi na prototyp oraz ulgi B+R.
Mimo iż ulga ta jest skierowana do podatników realizujących produkcję próbną nowego produktu wraz z wprowadzeniem go na rynek, to żaden przepis Ustawy CIT nie nakazuje stosowania tego rodzaju ulgi w przypadku produkcji prototypowej, a tym bardziej nie nadaje pierwszeństwa stosowaniu ulgi wynikającej z art. 18ea Ustawy CIT, nad ulgą badawczo-rozwojową z art. 18d Ustawy CIT. Ponadto, przepisy Ustawy CIT, ze szczególnym uwzględnieniem art. 18d, nie przewidują wyłączenia wydatków związanych z produkcją prototypową z katalogu wydatków kwalifikowanych do ulgi określonej w art. 18d ust. 1 Ustawy CIT.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym będzie On uprawniony do odliczenia na podstawie art. 18d ust 2 pkt 2 Ustawy CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów.
Ad. 3)
Zdaniem Spółki, będzie Ona uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów w momencie rozpoznania danych wydatków jako koszt uzyskania przychodu.
Odnośnie momentu kwalifikacji wydatków w sprzedaży Prototypów do ulgi badawczo-rozwojowej, zdaniem Spółki, kluczowy jest moment rozpoznania tych wydatków jako koszty uzyskania przychodów.
Tak jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Prototyp może w ewidencji księgowej stanowić towar przeznaczony do sprzedaży lub też zostać przyjęty jako środek trwały (o ile spełnione są wskazane przepisami przesłanki) i być wykorzystywany przez Spółkę na własne potrzeby.
W sytuacji późniejszej sprzedaży prototypu wykazanego w ewidencji księgowej Spółki jako towar przeznaczony do sprzedaży, Spółka co do zasady ma prawo do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu zgodnie z wartością sprzedanego towaru (jako bezpośredni koszt uzyskania przychodu), zatem w tym momencie nastąpi zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, co, zdaniem Wnioskodawcy, będzie uprawniało do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową w odniesieniu do kosztów poniesionych na wytworzenie tego prototypu, zgodnie z art. 18d Ustawy CIT.
W przypadku przyjęcia Prototypu w ewidencji księgowej jako środka trwałego zastosowanie będzie miał m.in. art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) Ustawy CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych innych niż wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) Ustawy CIT. Jednocześnie, zgodnie z tym samym przepisem (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) Ustawy CIT) wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.
W rezultacie, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku późniejszej sprzedaży Prototypu, który został przyjęty jako środek trwały, będzie Ona miała prawo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową w odniesieniu do części poniesionych kosztów, to znaczy do wydatków pomniejszonych o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT - na skutek rozpoznania kosztu uzyskania przychodu odpowiadającego niezamortyzowanej na moment sprzedaży wartości takiego Prototypu. Zdaniem Spółki, taka interpretacja wprost wynika z obowiązujących przepisów prawa podatkowego.
Stanowisko Wnioskodawcy, co do możliwości odliczenia poniesionych wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów także w przypadku sprzedaży tych Prototypów rozpoznanych jako środek trwały oraz w zakresie momentu kwalifikacji wydatków jako koszt uzyskania przychodów potwierdzają następujące interpretacje indywidualne prawa podatkowego w zbliżonych stanach faktycznych (Wnioskodawca wskazuje również na interpretacje indywidualne wydane w zbliżonych stanach faktycznych w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jako, że przepisy obu ustaw w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej są w swej treści analogicznego):
- interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 9 maja 2022 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.59.2022.1.IM, w której organ zgodził się z niniejszym stanowiskiem wnioskodawcy: „ W ocenie Wnioskodawcy, ponieważ decydującym dla celów dokonania odliczenia z tytułu Ulgi B+R wydatków mieszczących się w którejś z kategorii kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 2 ustawy o PDOP jest zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów, to w Uldze B+R można odliczyć wydatki stanowiące któryś z kosztów kwalifikowanych na dzień zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, według limitu wskazanego w art. 18d ust. 7 ustawy o PDOP obowiązującego w tym roku. Bez znaczenia tu będzie katalog kosztów kwalifikowanych oraz limity obowiązujące zarówno w roku poniesienia wydatku, jak i zakończenia prac rozwojowych, ponieważ decydować będą przepisy obowiązujące w roku poniesienia odpisów amortyzacyjnych.”;
- interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 12 lutego 2020 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.568.2019.1.APO: „ Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do rozpoznania podlegających uprzednio kapitalizacji Nakładów na prace rozwojowe jako kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 1 updop, z uwzględnieniem katalogu kosztów kwalifikowanych i limitów wysokości odliczeń, o których mowa w art. 18d updop, w brzmieniu obowiązującym na moment rozpoznania Nakładów na prace rozwojowe jako kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.”;
- interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 4 kwietnia 2019 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.132.2019.1.MO: „ Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, moment uznania kosztów za kwalifikowane, tj. moment, w którym mogą one zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach Ulgi, jest tożsamy z momentem uznania tychże za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu - właściwych dla prac badawczo-rozwojowych - przepisów art. 15 ust. 4a updop — jest prawidłowe”.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, będzie On uprawniony do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów w momencie rozpoznania danych wydatków jako koszt uzyskania przychodu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”, „updop”),
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18d, koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo - rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
W myśl art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się:
nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT:
Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Jednocześnie w art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, Ustawodawca dokonał zastrzeżenia, że:
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
W myśl art. 18d ust. 6 ustawy o CIT:
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Zgodnie z art. 18d ust. 7 ustawy o CIT,
Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
Ponadto, w myśl art. 18d ust. 8 ustawy o CIT,
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.
Zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT,
podatnicy prowadzący działalność badawczo - rozwojową którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Mając na uwadze przywołane przepisy należy stwierdzić, że następujące warunki powinny zostać spełnione łącznie, aby podatnikowi podatku CIT przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym:
- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
- koszty na działalność badawczo - rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT,
- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT,
- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te byty prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
- jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo - rozwojowej,
- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o CIT,
- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:
- wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika,
- musi być definitywny, a więc bezzwrotny,
- musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
- musi zostać właściwie udokumentowany,
- nie może być kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT,
koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o CIT,
kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
W myśl art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,
amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Stosownie zaś do art. 16g ust. 1 pkt 1, 1a i 2 ustawy o CIT,
za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się:
1) w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia;
1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5a;
2) w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.
W myśl art. 16f ust. 3 ustawy o CIT:
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.
Na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy:
- materiały i surowce nabywane przez Spółkę bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT;
- prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym będzie Ona uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów;
- prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym będzie Ona uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów w momencie rozpoznania danych wydatków jako koszt uzyskania przychodu.
Należy podkreślić, że ulga na działalność badawczo-rozwojową pozwala na odliczenie tych kosztów kwalifikowanych, które podatnik zalicza do kosztów uzyskania przychodów.
Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową w ramach Spółki dokonywane jest nabycie materiałów i surowców niezbędnych do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. Powyższe materiały (dalej: „materiały B+R”) są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową oraz ewidencjonowane dla celów księgowych jako materiały do prac badawczo-rozwojowych. Z uwagi na charakter ww. prac badawczo-rozwojowych użycie materiałów B+R jest niezbędne do przeprowadzenia prac badawczo-rozwojowych i stanowi nieodłączny element tych prac.
Wnioskodawca również wskazuje, że w toku prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej, Spółka tworzy i będzie tworzyć m.in. prototypy wytwarzanych przez siebie maszyn (dalej: „Prototypy”). W celu wytworzenia Prototypów Spółka ponosi i będzie ponosić wydatki stanowiące koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 oraz 3 ustawy o CIT (dalej: „Koszty kwalifikowane”). Koszty kwalifikowane obejmują i będą obejmować w szczególności koszty nabycia ww. materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i niezbędnych do wytworzenia Prototypów. Prototyp może w ewidencji księgowej stanowić towar przeznaczony do sprzedaży lub też zostać przyjęty jako środek trwały (o ile spełnione są wskazane przepisami przesłanki) i być wykorzystywany przez Spółkę na własne potrzeby.
Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ww. ustawy, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.
Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
Ustawodawca w cyt. powyżej art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, uznaje za koszty kwalifikowane nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, wydatków na nabycie materiałów i surowców jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, wówczas wydatki te nie stanowią kosztów kwalifikowanych.
Natomiast, w sytuacji, gdy ww. materiały i surowce będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku wydatki na ich nabycie będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej materiały i surowce będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego, a także przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że wydatki na nabycie materiałów i surowców, bezpośrednio związanych z prowadzonymi przez Spółkę pracami badawczo-rozwojowymi i stanowiące niezbędny element tych prac, mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 updop.
Podobnie, poniesione przez Spółkę koszty w postaci nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku ich sprzedaży, mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT.
Odnośnie wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii możliwości odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów w momencie rozpoznania danych wydatków jako koszt uzyskania przychodu, Organ zważył, co następuje.
Należy zauważyć, że ustawodawca uzależnił w pierwszej kolejności możliwość dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej od faktu, czy koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów.
Ponadto wskazać należy, że ustawodawca nie przewidział dla celów ulgi badawczo-rozwojowej szczególnej definicji poniesienia kosztów uzyskania przychodów, jak również momentu ich poniesienia.
Uwzględniając powołane przepisy prawa podatkowego, a także przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że moment uznania danego wydatku za koszt kwalifikowany, tj. moment, w którym może on zostać odliczony od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, jest tożsamy z momentem uznania tego wydatku za koszt uzyskania przychodu.
W rezultacie, w przypadku późniejszej sprzedaży Prototypu, który został przyjęty jako środek trwały, Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową w odniesieniu do części poniesionych kosztów, tzn. do wydatków pomniejszonych o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, na skutek rozpoznania kosztu uzyskania przychodu odpowiadającego niezamortyzowanej na moment sprzedaży wartości takiego Prototypu.
W konsekwencji, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia od podstawy obliczenia podatku na podstawie art. 18d ust. 1 w zw. z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową, poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku ich sprzedaży w momencie rozpoznania ww. wydatków jako koszt uzyskania przychodu.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytana nr 3 należało uznać za prawidłowe.
Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:
1) materiały i surowce nabywane przez Spółkę bezpośrednio do wykorzystania dla celów prowadzonych prac badawczo-rozwojowych i stanowiące niezbędny element tych prac, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT - jest prawidłowe,
2) Spółka będzie uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów – jest prawidłowe,
3) Spółka będzie uprawniona do odliczenia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, wydatków na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową poniesionych na wytworzenie Prototypów w przypadku sprzedaży tych Prototypów w momencie rozpoznania danych wydatków jako koszt uzyskania przychodu – jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).